Duidelijk de minste plaat voor mij tot nu toe. Zo 13-in-een-dozijn heeft Anthrax niet eerder geklonken. Toegegeven, John Bush blijf ik een prettige zanger vinden en Benante trommeld lekker mee. Maar geen enkele noot blijft hangen, bij geen enkel nummer heb ik het gevoel dat de band gelooft in wat ze doen. Ik wil er niet te veel woorden aan vuil maken, deze is meegenomen in de marathon, en zal weer snel vergeten worden. (Ps. Dat laatste nummer ‘Bare’...waarom?????)

1. Sound of White noise (4,5*)
2. Among the Living (4,5*)
3. Fistful of Metal (4.0*)
4. Persistence of Time (3,5*)
5. Spreading the Disease (3,5*)
6. State of Euphoria (3.0*)
7. Stomp 442 (2,5*)

Dat zou maar zo eens waar kunnen zijn. Ik heb deze vandaag een keer op de koptelefoon en op de hi-fi set geluisterd en ik begin te snappen wat je bedoeld. Ik vind het nog altijd geen wereld plaat, maar dat komt ook omdat ik juist van loepzuivere techdeath-producties hou. Het gelaagde in deze plaat was me nog niet zo opgevallen, maar dat maakt wel dat ik hem anders ga beluisteren



Vooral Hellbore is echt een aanrader. voor de liefhebber van Archspire achtige techdeath is het een heerlijk plaatje.