Berichten verplaatst naar Muziek > MusicMeter Live! > Gisteren ... gezien!

Bij Farao - Till It's All Forgotten:



Als je me 'tagt' - zoals men hier zegt - vraag je ahw om een respons. Welnu - ik geloof niet dat je de portée van mijn opmerkingen doorgrondt als ik je reactie lees. Die "rode synth" is een goed voorbeeld: ik noemde de kleur expliciet, omdat de meeste synths simpelweg een onopvallende kleur hebben, veelal zwart (donkergrijs).Ik zie die rode synth steeds vaker en dat betekent niets meer en niets minder dan dat het apparaat veel gebruikt wordt; het schijnt, zo leerde mij het navorsen dat ik deed, een uiterst veelzijdig apparaat te zijn (met ook een goed piano-deel). En hoe raar je dat ook mag vinden instrumenten (types, merken) kunnen bepalend zijn voor het geluid en dus de muziek.

Bij bas kun je verschil horen tussen gewone, 5-snarige, contrabas, fretless en synth-bas. Da's gewoon een kwestie van luisteren en moeite doen. Pak de albums van Talk Talk er maar bij - daar worden zeker drie verschillende soorten bassen gebruikt. Nog een voorbeeld: luister naar Layla (Derek & The Dominoes) en als je goed luistert, hoor je het verschil tussen de Fender (Clapton) en de Gibson (Allman). Het vergt wellicht enige oefening, maar zo gek is het niet.

Recensies van baggeralbums - tja -als iemand een album bagger vindt, is dat een persoonlijke invulling - als ie dat duidelijk kan motiveren kan ik daarin meegaan; zelfs tot het punt dat ik het begrijp en zelf een heel andere waardering aan dat album geef - bijv omdat een genre me ligt en ik het goed uitgevoerd vind.

Bij MuMe lijken 'recensies' zeer vaak te bestaan uit 'egotistical brain dumps', associatieve prietpraat dan wel bundelingen van gemeenplaatsen. Zeker als 'recensies' langer dan 15 regels zijn, beide op dezelfde pagina staan en voorbeelden van hetzelfde subgenre vergaat me snel de lust om ze te lezen. Het odium van social media lijkt vooral te bestaan in de ultieme zelfmanifestatie - dezelfde attitude die ons aardse bestaan ook met de 'selfiestick' heeft verrijkt.

Wel Mjuman, ondanks je exquise taalgebruik en ik jouw opmerkingen wel denk te begrijpen mis je in mijn ogen juist het punt. Jij vraagt aan erwinz zijn recensies anders te schrijven omdat jij vindt dat hij te vaak een 4,5-recensie schrijft en je 'm daarom niet echt kan gebruiken voor jouw eigen muziekkompas. Je hebt het over zaken die joú klaarblijkelijk interesseren zoals het gebruik van instrumentatie. Da's je goed recht en prima wat mij betreft, maar schrijf daar dan zelf over en leg dat niet bij iemand anders neer. Je bent aardig met taal, gebruik 'm dan maar voor je eigen recensie zou ik zeggen.
Daarnaast. Ik vind het ook helemaal niet raar dat bepaalde specifieke instrumenten bepalend kunnen zijn voor het geluid en de muziek, zoals jij beweerd, maar in eerste instantie ben ik - en dat is dus persoonlijk - geïnteresseerd in hoe een album klinkt, welke referenties er zijn.

MuMe is een podium voor allerlei soorten pluimvee met allerlei soorten reacties en daar zul je je eigen route in moeten zien te vinden. Ik ga bijvoorbeeld geen Shania Twain recensie lezen omdat me dat niet interesseert. Ik volg wel een aantal gebruikers omdat ik vind dat ze met interessante referenties komen of bruikbare recensies schrijven zoals erwinz bijv. Ik lees in ieder geval een hele hoop niet...

Tenslotte, ook ik heb een hekel aan die 'selfiestick'!

philtuper - even over recensies:

Imo maken de volgende elementen deel uit van een recensie:

1. stijl, spelling (etc), format
2. inhoud (content)
3. conclusie >>> waardering in *

Ik bewaar de lastigste voor het laatst:

1 - da's geheel persoonlijk; alleen leiden spel- en grammaticafouten wel erg af; tot het punt dat je iets niet meer wilt lezen.

3. de conclusie, de waardering voor een album, moet imo uit het voorgaande verhaal af te leiden zijn. Constant tot een zelfde hoge conclusie komen doet de vraag ontstaan hoe kritisch iemand is met zijn cijfers.

2. Dit is het lastigste punt: ik vind zelf informatie essentieel; ik heb minder met de mentale concretiseringen van een ander (zijn beelden en associaties), alhoewel ik die soms wel aardig vind; regelmatig wordt er flink naast gepeerd ("Afrikaanse bevruchtingsrituelen" bij Remain in Light) of het groot oudhollands clichéboek wordt opengetrokken ("klinken als een echte Scandinavische ijsprinses" - alhier). Dat beeld is een construct - er bestaan geen Scandinavische ijsprinsessen; wel bestaat Isprinssessan en dat is een thriller van Camilla Läckberg, wél lezenswaardig overigens. Overigens vind je die bezwaren ook vervat in de laatste alinea van m'n eerdere post.

Ergerlijk is dat er scribenten zijn die posts van elders (hun eigen blog, of voor een bepaalde website) compleet herposten hier. Essentieel voor iedere auteur zou moeten zijn: ken je doelpubliek en schrijf voor dat publiek. Het is op zijn minst gezegd nogal naïef - misschien is het wel 'egotistical' of narcistisch - om te denken dat een tekst op je blog of voor een website van platenzaken integraal kan worden herplaatst hier. Dat vind ik een tekortkoming: de platenzakenwebsite bedient (potentiële) albumkopers; MuMe "bedient" muziekliefhebbers, die (jawel) ook wel regelmatig albums kopen. Het verschil bestaat hierin dat de meeste muziekliefhebbers over het algemeen goed geïnformeerd zijn en niet telkens weer alles uitgelegd hoeven te krijgen.

Mijn schrikvoorbeeld is wat dat betreft menige 'hedendaagse recensie' van bijv Joy Division - Closer, waar elke recensent telkens weer opnieuw uitlegt wat er met de band en de zanger is gebeurd en waarom het lot van de zanger eigenlijk uit zijn teksten is af te lezen.

Dit album is inmiddels wat weggezakt - het biedt toch te weinig om zich als blijver te handhaven; tenzij het weer ijziger wordt en dat voor een mentale verandering zorgt

Wat wel grappig is is dat ik de afgelopen wintermaanden wel eens tweedehands elpees heb gekocht en dat daar dan af en toe knipsels bij zitten van de ooit-eigenaar die dat er om een of andere reden bij bewaarde. Hitkrant. Posters soms. Gekopieerde of originele krantenartikeltjes.
En ook Oor-recensies.
En geen van die Oor-recensies (of bijv. een interview door hen, zoals bij een live-album van Duran Duran zat) uitgezonderd: nu achteraf bezien in de tijd: de plank totaal misgeslagen.
Kees Baars, etc.: wat een lachwekkende recensies.
En dat blad stond toch altijd te boek als 'deskundig'. Nou echt niet.

In Muziek > Algemeen > welke magazines/webzines/blogs contacteer ik in Nederland voor reviews?:

hey, ik run het (nieuwe) Belgische platenlabel Mayway Records.
op stapel :
30 SEP 17 : Ugly Papas – Atomium Pluto
15 NOV 17 : Belgian Nuggets 90s-00s, vol. 1
16 FEB 18 : JtotheC – titel tba
16 MRT 18 : Gèsman – Olput Blues
15 MEI 18 : Belgian Nuggets 90s-00s, vol. 2

Ben behoorlijk ambitieus: met mijn releases wil ik ook voet aan de grond krijgen in Nederland: JtotheC en Gèsman worden gewéldige goede albums in het najaar.
In november komt vol. 1 van de compilatie-reeks 'Belgian Nuggets 90s-00s' waar ik onbekende(re) maar superieure Belgische rock-, pop- en elektro-songs, 20 tracks, 2LP/1CD op verzamel : wordt écht top!

De vraag : welke kranten, weekbladen, maandbladen, webzines, blogs, etc... kan ik best contacteren? Namen van journalisten (bij NRC bvb)? van reviewers? etc...

Alvast heel erg bedankt, mag ook met PM
T.

Bij Cat Power - Wanderer (2018):

erwinz; Sta me toe om wat opbouwende kritiek te geven, veel van je recensies geven me wel goeie tips qua muziek maar het valt me enorm hard op dat er nergens in geen enkele recensie de naam van een song wordt genoemd (qua favoriet of wat een song individueel betekent). Ik mis ergens een persoonlijke insteek en vaak leest het meer weg als een promopraat van de platenfirma. Op zich is de recensie zeker niet slecht geschreven (vooral deze geeft wel een goed beeld van hoe de plaat tot stand is gekomen en ook haar discografie passeert de revue maar dit soort zaken kan ik ook vinden op internet). De recensies hebben een meer algemene toon en ik mis gewoon een iets persoonlijkere insteek (zal wel aan mij liggen hoor).
Moet ik er ook meteen aan toevoegen dat je ook niet elke dag zo'n recensie kan schrijven en door je output van album besprekingen kan ik ook begrijpen dat je niet elke keer in detail over bepaalde songs kunt uitweiden. Het wordt dus wel gewaardeerd dat je al die muziek onder de aandacht brengt!

Ik wil de recensies niet te lang maken, maar begrijp je punt. Het is wel zo dat ik pas na veel vaker horen mijn favoriete songs aan kan wijzen

Ja, ik ben ook een muzikale veelvraat net als jij dus snap het ook wel. Probeer en wat mee te blijven en ook ruim tijd te spenderen met een album met als gevolg dat ik een ellenlange te beluisteren lijst heb maar geniet wel van het feit dat ik die lijst heb waaronder ook albums die ik via je blog ontdek dus waarvoor dank.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Zelf hou ik mijn recensies altijd heel kort. Het gaat erom welk gevoel een album mij geeft.

Tsja, om berichtjes van 2 zinnen nu te betitelen als recensies...

Ja, dat laatste vind ik ook. Er is een verschil tussen losse, al dan niet aanvullende opmerkingen en echte recensies. Hoewel ik dat laatste woord bij mijn eigen bijdragen ook niet al te nadrukkelijk in de mond wil nemen.

Een recensie hoeft van mij niet de hele voorgeschiedenis van een artiest, of het ontstaan van een album te beschrijven. De meeste muziekliefhebbers op dit forum kennen de context van een album al; die willen vooral horen hoe anderen tegen dat album aankijken, zeker als het een nieuwe release is.

Zelf probeer ik in mijn bijdragen (laat ik ze maar met die algemene term aanduiden) altijd iets toe te voegen aan het voorgaande. Iets wat inhaakt op eerdere opmerkingen en daar aanvullende informatie bij geeft en/of wat nog niet eerder gezegd is.
Dat laatste lukt eerder bij albums waar nog maar weinig berichten bij staan dan bij albums die door vrijwel iedereen gekend zijn en waar menigeen al zijn of haar 'plasje' overheen gedaan heeft. Vind ik vaak ook leuker, om een relatief onbekend album eventjes aan de vergetelheid te ontrukken.

Ik reageer vaak op updates en heb daarnaast de neiging om nogal eens albums uit het verleden na lange tijd weer eens op te zetten en een verslagje van mijn bevindingen bij de betreffende pagina neer te pennen. Dat heeft als aangenaam gevolg dat ik letterlijk kriskras door de muziekhistorie heen ga, en dat is een manier die mij het beste bevalt.

Maar iedereen moet zijn bijdragen maar gewoon vormgeven op de manier die hem of haar goeddunkt. Al te uitvoerig moet het ook niet worden, zolang het maar zinnig is. En ja, leesbaarheid (oftewel interpunctie, het opdelen in alinea's, bij voorkeur met een witregel ertussen) is voor mij wel een eerste vereiste.

Precies, het hoeven geen ellenlange verhalen te zijn, maar om elke one- of twoliner aan te vinken als recensie/mening is ook een beetje onzinnig. De hele meningenfilter is er juist om deze weg te filteren.

Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten. Dat stoort mij altijd mateloos. Als ik achtergrondinformatie wil, zoek ik dat wel op Wikipedia.

Daar zit wat in, al heeft de wiki niet de hele waarheid in pacht. Vaak kom je leuke feiten tegen op een hoes of in een interview uit een maandblad. De geschiedenis rondom het ontstaan van een album bestaat dikwijls in meerdere versies, zoals elk verhaal. ‘Er was eens een bandje dat aardig kon spelen en op een mooie dag kregen ze een platencontractje in de brievenbus’. In het verhaal zit vaak al een versie van de waarheid die aansluit bij de mening van de recensent. Doet het er niks toe hoe die plaat tot stand kwam en gaat het alleen maar om de mening over de nummers? Dat lijkt me een onnodige beperking van recenseren. Bovendien, bands en artiesten zijn er meestal al wat langer en dan is het leuk een album te plaatsen in de rij van voorgangers en nakomers. Vergelijkend onderzoek. De weg omhoog en, minstens zo vaak, ook de weg omlaag. Een mening heeft een perspectief nodig. Dus kom me maar vervelen met lange verhalen. Soms ergerlijk en zelfingenomen, soms briljant.

Natuurlijk kan de achtergrond info wat toevoegen bij de kleinere bands, of onbekendere platen, maar een hele bloemlezing over het oeuvre, staat van dienst etc. vertelt me niet zoveel wat iemand van de plaat vindt. En juist dat wil ik weten. Natuurlijk zijn er soms relevante feiten te melden die je mening beïnvloeden, maar standaard starten met een feitenrelaas verveelt mij ontzettend. Kwestie van smaak natuurlijk . Vast niet iedereen vind mijn stukjes leuk om te lezen.

Haha, geen nood. Je vist nu haar een compliment en die krijg je: ik lees ze graag!
Zeker, bloemlezingen zijn voor oude dames in de leeszaal. Er moeten wel spijkers met koppen geslagen worden. Terecht heet het ook een mening. Een recensie schrijven is een hele kunst, wil je het een beetje lezenswaardig maken. Maar het heeft toch ook iets van een monoloog. In tegenstelling tot de andere berichten uit de categorie ‘discussie’. Want goed discussiëren, dus luisteren naar elkaar, dat is nog een stuk moeilijker.

Voor de duidelijkheid, 1 of 2 zinnen met daarin summier een beschrijving van hoe goed of slecht je iets vindt of wat het met je doet is geen recensie. Op de wiki kort omschreven, maar naar mijn idee wel duidelijk: Recensie/mening filter - MusicMeterWiki - wiki.musicmeter.nl. In 1 of 2 zinnen kun je te weinig context en informatie kwijt om daadwerkelijk in aanmerking te komen als recensie, al kan het wel een mening zijn (als in Ik vind het...). De term Mening wordt gebruikt om de ietwat beladen en zware term Recensie wat te ontlasten en aan te zetten tot schrijven.

Het meningenfilter is er om berichten zonder mening weg te filteren. Idealiter zie je m.i. in de gefilterde resultaten een mix van oneliners en recensies.

Bij Meat Loaf - Bat Out of Hell:

Bij Meat Loaf - Bat Out of Hell:


Echt gaan we dit nu ook al doen hier.

Ik ben mordicus tegen.

Beste Running On Empty. Ik kom er tenminste voor uit. Ik lever ruim een A4 aan input aan die ik zelf heb gemaakt en het enige wat er nog aan ontbreekt is een mooie vloeiende tekst. Ik vraag dus niet om een mening door de AI tool want die staat al in mijn A4tje. Wat is daar verkeerd aan?

Volgens mij is het killing voor Musicmeter als we dit forum gaan volstouwen met recensies die door AI zijn gegenereerd. Wat is er mis aan een mooi verhaal in eigen bewoordingen te maken. Sorry jorro maar ik kan hier niet blij van worden. Als lezer op dit forum heb ik geen enkele interesse in wollige verhaaltjes die door AI zijn gegenereerd. Het wordt dan een afstandelijke bende hier.

Zoals ik al vertelde Running On Empty is het enige dat AI doet mijn gegevens tot een tekst te maken. Ik vraag AI niet om een recensie te schrijven. Het is geheel mijn eigen mening en gevoelens. Die verzamel ik per nummer. Ik schrijf de intro en de conclusie helemaal zelf.
Van de nummers bekijk ik de teksten op Genius.com en/of Musixmatch.com en probeer daar de essentie van te beschrijven in een paar zinnen. Ik draai elk nummer een aantal maal en beschrijf in 3 of 4 steekwoorden de beleving die ik heb (bijv, ingetogen-sfeervol-meezinger-positief) en daar maakt de AI tool uiteindelijk een nette tekst van. AI heeft er geen eigen mening aan toegevoegd, Wat is daar mis mee?

Ik snap Running On Empty wel. Ondanks dat je wel eigen gegevens invoert blijft het toch wat koud en onpersoonlijk aanvoelen, zo'n recensie.
Zn recensie mist nu juist het hart en echt het eigen gevoel door de haast perfect gerformuleerde zinnen. Ik vind het menselijke juist zo leuk aan recensies.

Ik snap ook wat Running On Empty bedoelt maar ik hoop dat ik snel genoeg leer om zelf een volledige review te schrijven. Juul1998B ik ben nogal een perfectionist dus mijn toekomstige reviews zullen niet veel afwijken van mijn huidige reviews vermoed ik zo

Het is maar wat je doel is jorro Ik vind het leuk om hier met medefans te communiceren over mijn favoriete platen, jouw doel is kennelijk om Musicmeter vol te stouwen met zoveel mogelijk AI recensies.

Mee eens! De belangrijkste taak van iedere moderator van dienst zou moeten zijn om alle ook maar enigszins naar AI riekende verfoeilijke berichten te verwijderen.
Wat betreft "Bat Out of Hell": een aardig drie sterren waardig album.

Ik zou zeggen wees mens, maak fouten en vergis je, en kom eens ergens op terug! Ik ben ook vaak genoeg op mijn bek gegaan hier, maar ook wel goede bijdragen gedaan. Daar gaat het om, muziek en je mening erover in je eigen bewoordingen opschrijven dat is het gevoel waar het om gaat, en niet om je achter een AI computer te gaan verschuilen!!!

Over dit album, hierop natuurlijk het inmiddels compleet kapot gedraaide Paradise By The Dashboard Light op de radio, die steevast al jaren in de top 10 staat van de eindejaars lijstjes. Natuurlijk een instant klassieker, maar heb hem te vaak gehoord! De opener is natuurlijk ook een geweldig nummer, vooral het begin ervan. Een mooie plaat die ik eigenlijk nooit meer afspeel.

Bij The Beatles - Abbey Road:


Goed dat je dat nog even aanstipt - voor wie ze niet kent. ChatGPT aan het werk gezet?

Tja schrijven om te zenden…. Maar het is MuMe