Muziek / Muziekgames / Album Top 10 Per Jaar
zoeken in:
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 08:09 uur
5. Bill Callahan - Sometimes I Wish We Were an Eagle
https://www.musicmeter.nl/album/153971
Punten : 240
Nom. : 10 x
Nr. 1 van : Renoir, Dwejkk_
Billy Boy is sowieso enigszins een laatbloeier, ook in dit spel kwam hij traag op gang en bleef het album plekken sprokkelen tot het eind.
Bill Callahan, van 1966, is een singer-songwriter, die we in dit spelverband vaker zijn tegengekomen. Hij maakte lange tijd gebruik van de nom de plume Smog.
Als tiener schreef Callahan zijn eerste liedjes en op tweeëntwintigjarige leeftijd nam hij voor het eerst muziek op met behulp van 4 en 8 sporencassettes en een akoestische gitaar. Hij zong met een hoge, nasale stem over thema's als vervreemding en zelfverachting. In 1988 gaf hij via zijn eigen label Disaster Records zijn eerste cassette uit, Macramé Gunplay, gevolgd door nog 3 lo-fi releases, thuis opgenomen.
Hij tekende in 1992 een contract voor Drag City en vanaf toen breidde hij zijn instrumentarium uit en gingen zijn albums 'professioneler' klinken. Hij werkte onder andere samen met Jim O'Rourke. In die jaren 90 werden zijn albums hoog gewaardeerd (ook bij ons, zijn best presterende albums in dit spel zijn zijn albums uit '95 en '97).
Na zijn 2000 album Dongs Of Sevotion schakelde Bill over op een soberder stijl. In 2007 verhuisde hij naar Austin, Texas, en liet hij zijn alias varen. Dit geprezen album is derhalve zijn tweede onder eigen naam.
Over de totstandkoming van dit album: "I recorded the basic tracks with a band, in August I think. Then gave the tracks to the arranger Brian Beattie to write some string and horn parts while I was on tour in South America and North America. When I got back we put the overdubs on, in an old fashioned way - four or five string players gathered around one microphone. The basic band is a couple fellers who I'd been touring with a bit lately, Jaime Zuverza on fine and pretty guitar - Brian described his playing style as "unmacho" which I thought was great. And Luis Martinez on special drums. The bassist was Bobby Weaver who was a friend of the engineer John Congleton. I could go on but this is supposed to be a short blurby interview, right?"
Eigenlijk is dit de enige van Bill die ik, noodgedwongen (op fietsvakantie met liefhebbers van dit album), heb beluisterd. Dat was geen onverdeeld genoegen. Misschien dat ik die 90s albums eens een kans moet geven.
https://www.musicmeter.nl/album/153971
Punten : 240
Nom. : 10 x
Nr. 1 van : Renoir, Dwejkk_
Billy Boy is sowieso enigszins een laatbloeier, ook in dit spel kwam hij traag op gang en bleef het album plekken sprokkelen tot het eind.
Bill Callahan, van 1966, is een singer-songwriter, die we in dit spelverband vaker zijn tegengekomen. Hij maakte lange tijd gebruik van de nom de plume Smog.
Als tiener schreef Callahan zijn eerste liedjes en op tweeëntwintigjarige leeftijd nam hij voor het eerst muziek op met behulp van 4 en 8 sporencassettes en een akoestische gitaar. Hij zong met een hoge, nasale stem over thema's als vervreemding en zelfverachting. In 1988 gaf hij via zijn eigen label Disaster Records zijn eerste cassette uit, Macramé Gunplay, gevolgd door nog 3 lo-fi releases, thuis opgenomen.
Hij tekende in 1992 een contract voor Drag City en vanaf toen breidde hij zijn instrumentarium uit en gingen zijn albums 'professioneler' klinken. Hij werkte onder andere samen met Jim O'Rourke. In die jaren 90 werden zijn albums hoog gewaardeerd (ook bij ons, zijn best presterende albums in dit spel zijn zijn albums uit '95 en '97).
Na zijn 2000 album Dongs Of Sevotion schakelde Bill over op een soberder stijl. In 2007 verhuisde hij naar Austin, Texas, en liet hij zijn alias varen. Dit geprezen album is derhalve zijn tweede onder eigen naam.
Over de totstandkoming van dit album: "I recorded the basic tracks with a band, in August I think. Then gave the tracks to the arranger Brian Beattie to write some string and horn parts while I was on tour in South America and North America. When I got back we put the overdubs on, in an old fashioned way - four or five string players gathered around one microphone. The basic band is a couple fellers who I'd been touring with a bit lately, Jaime Zuverza on fine and pretty guitar - Brian described his playing style as "unmacho" which I thought was great. And Luis Martinez on special drums. The bassist was Bobby Weaver who was a friend of the engineer John Congleton. I could go on but this is supposed to be a short blurby interview, right?"
Eigenlijk is dit de enige van Bill die ik, noodgedwongen (op fietsvakantie met liefhebbers van dit album), heb beluisterd. Dat was geen onverdeeld genoegen. Misschien dat ik die 90s albums eens een kans moet geven.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 08:16 uur
Teunnis schreef:
een adelaar
een adelaar
Tja die zag ik ook niet meer komen, voor mij een iets aan de saaie kant album om mijn top 20 te halen.
1
geplaatst: 26 augustus 2017, 08:32 uur
Hoera, m'n eerste sterretje! Nou ja, in deze editie van dit spel dan.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 08:53 uur
Gezien het aantal stemmen en het hoge gemiddelde zou je deze inderdaad in de top 10 mogen verwachten, maar bij twijfelgevallen kies ik voor het album dat ik goed vind. De concurrentie was ook eenvoudigweg te groot. De dokter en de dieren of wat daar mee te maken heeft hebben in 2009 nu eenmaal mijn voorkeur.
1
geplaatst: 26 augustus 2017, 10:46 uur
4. Fever Ray - Fever Ray
https://www.musicmeter.nl/album/149629
Punten : 252
Nom. : 11 x
Nr. 1 van : zaaf, GrafGantz, nico1616
Continu in de top 10, maar onrustig qua positionering. In week 1 nog even op het podium, maar die afstand werd allengs groter.
Dit solo album van Karin Dreyer doet het verdraaid nog beter dan het groepsalbum van The Knife in 2006. Veelal zelfgeschreven en volgespeeld, met hulp van producer Christoffer Berg, die ze kende van de 2006 Club Mix van Like A Pen (The Knife).
Ook werkte ze samen met het duo Henrik von Sivers en Peder Mannerfelt, die de alias gebruiken Van Rivers & The Subliminal Kid.
In een van de weinige interviews zegt Karin: “I think Fever Ray is more a collection of different mental characters, and some of them I have similarities to”
Ze noemt David Lynch als sterke invloed.
Bij mij in gevecht om de titel mooiste van '09, en gewonnen.
https://www.musicmeter.nl/album/149629
Punten : 252
Nom. : 11 x
Nr. 1 van : zaaf, GrafGantz, nico1616
Continu in de top 10, maar onrustig qua positionering. In week 1 nog even op het podium, maar die afstand werd allengs groter.
Dit solo album van Karin Dreyer doet het verdraaid nog beter dan het groepsalbum van The Knife in 2006. Veelal zelfgeschreven en volgespeeld, met hulp van producer Christoffer Berg, die ze kende van de 2006 Club Mix van Like A Pen (The Knife).
Ook werkte ze samen met het duo Henrik von Sivers en Peder Mannerfelt, die de alias gebruiken Van Rivers & The Subliminal Kid.
In een van de weinige interviews zegt Karin: “I think Fever Ray is more a collection of different mental characters, and some of them I have similarities to”
Ze noemt David Lynch als sterke invloed.
Bij mij in gevecht om de titel mooiste van '09, en gewonnen.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 10:50 uur
Prima, mijn nummer 11, fijner dan The Knife wat mijn betreft.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 10:52 uur
Mooi album. Had ik ook zonder meer hoog in de lijst verwacht.
Nummer 6 in mijn top 20. Voorspeld op plek 2.
Nummer 6 in mijn top 20. Voorspeld op plek 2.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 10:58 uur
De nummers 8 en 9 had ik in mijn voorspelling op 4 en 5, en de nummers 4 en 5 had ik in de voorspelling op 8 en 9 
Ik wist overigens niet dat Karin David Lynch een invloed noemde op Fever Ray. Maakt me direct veel benieuwder naar deze plaat.

Ik wist overigens niet dat Karin David Lynch een invloed noemde op Fever Ray. Maakt me direct veel benieuwder naar deze plaat.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 10:58 uur
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 11:26 uur
Fever Ray geen moment in de top 10 verwacht, stom eigenlijk. Blijkt dus dat de banjo bij dit deelnemersveld (te) weinig medestanders vond?
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 11:31 uur
Muziek >> Toplijsten en favorieten >> MusicMeter Prog Top 300 - editie 2016 - de ontknoping
47 (45) Archive - Collapse/Collide
92 (61) Archive - Controlling Crowds
288 (72) Archive - Bullets

47 (45) Archive - Collapse/Collide
92 (61) Archive - Controlling Crowds
288 (72) Archive - Bullets

0
geplaatst: 26 augustus 2017, 11:38 uur
chevy93 schreef:
Fever Ray geen moment in de top 10 verwacht, stom eigenlijk. Blijkt dus dat de banjo bij dit deelnemersveld (te) weinig medestanders vond?
Fever Ray geen moment in de top 10 verwacht, stom eigenlijk. Blijkt dus dat de banjo bij dit deelnemersveld (te) weinig medestanders vond?
Je hebt het hier steeds over een banjo, maar ik heb nog altijd geen flauw idee waar je het over hebt

/edit: eventjes zelf gezocht, en ik denk dat je het over m'n laagst gewaardeerde album van 2009 hebt. Dus als het aan mij ligt gaan we die hier niet meer tegenkomen

3
geplaatst: 26 augustus 2017, 11:41 uur
Een banjo is een instrument uit een reeks snaarinstrumenten met doorgaans stalen snaren en fretten waarbij de kam op een strak gespannen vel (tegenwoordig meestal van kunststof) rust. Deze constructie bezorgt de banjo zijn karakteristieke geluid; het zorgt ervoor dat de energie die bij het bespelen van de snaren wordt toegevoerd zeer snel weg kan en derhalve een kort maar hard geluid produceert.
Het instrument en de naam is afgeleid van de banjar, een Afrikaans snaarinstrument.
Banjo - Wikipedia - nl.wikipedia.org
Het instrument en de naam is afgeleid van de banjar, een Afrikaans snaarinstrument.
Banjo - Wikipedia - nl.wikipedia.org
1
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:08 uur
Dat zou toch wat zijn zeg na al die jaren vol met dat proggeweld
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:13 uur
Callahan bij mij op 4, fantastisch album en Fever Ray is natuurlijk buiten categorie 
Voor de competitie doe ik niet zo'n goede zaak: ik had beter die saaie Mumford vervangen door Callahan, want ik neem aan dat die banjodeuntjes niet meer komen nu ...

Voor de competitie doe ik niet zo'n goede zaak: ik had beter die saaie Mumford vervangen door Callahan, want ik neem aan dat die banjodeuntjes niet meer komen nu ...
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:14 uur
Bill Callahan!! 
Die had ik niet meer verwacht. Hebben zijn eerdere albums überhaupt ooit de top-25 gehaald?
En nog vier zekerheidjes voor drie plekken... Hopen dat het inderdaad de banjomeneren zijn die de slag gemist hebben. Dan zouden mijn #1 en #2 het podium gehaald hebben. En dat terwijl de lijst al zo leuk is. AM is de enige buiten de top-30, maar kan ik prima hebben.
De voorspellingswedstrijd kan ik door Bill wel vergeten.

Die had ik niet meer verwacht. Hebben zijn eerdere albums überhaupt ooit de top-25 gehaald?
En nog vier zekerheidjes voor drie plekken... Hopen dat het inderdaad de banjomeneren zijn die de slag gemist hebben. Dan zouden mijn #1 en #2 het podium gehaald hebben. En dat terwijl de lijst al zo leuk is. AM is de enige buiten de top-30, maar kan ik prima hebben.
De voorspellingswedstrijd kan ik door Bill wel vergeten.

0
catchup
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:19 uur
Ik begrijp zo weinig van jullie voorkeuren dat ik nooit snap waar het heengaat. Leuke lijst tot nu toe.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:22 uur
Teunnis schreef:
Die had ik niet meer verwacht. Hebben zijn eerdere albums überhaupt ooit de top-25 gehaald?
Nope. Netaan top 50, 2xDie had ik niet meer verwacht. Hebben zijn eerdere albums überhaupt ooit de top-25 gehaald?
1
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:23 uur
3. The Antlers - Hospiceā¬
https://www.musicmeter.nl/album/156297
Punten : 407
Nom. : 20 x
Nr. 1 van : likeahurricane, Finidi
The Antlers stonden aldoor in de top 5. Gedurende het vorig weekend vergrootten ze hun voorsprong op de nummer 4 en ofschoon het verschil met de nummers 1 en 2 klein bleef, was de derde plek het beste resultaat. Wel werd dit album het meest genoemd.
Ook The Antlers startte als groepsnaam voor een solo project. Dit werd bevolkt door Peter Silberman (1986) en hij koos de groepsnaam naar aanleiding van zijn liefde voor de Microphones-track Antlers (van het 2002 verzamelalbum Song Islands). Hij startte dit project toen hij naar Brooklyn, NYC, verhuisde om te studeren.
Hij nam het eerste album Uprooted op en bracht het zelf online uit in 2006. Ook hierop is de invloed van Phil Elverum goed te horen. Hij slaagde erin een recorddeal te sluiten, met Fall Records en hij bracht daarop zijn 2e uit, In the Attic of the Universe in 2007.
Hij bracht hierop twee EP's uit, met op de laatste twee gasten, Michael Lerner en Sharon Van Etten. Kort daarna kwamen Lerner en Darby Cicci aan boord om van The Antlers een band te maken.
Het eerste resultaat van The Antlers als band is dus Hospice. Ook hierop werkt Sharon Van Etten mee.
Hospice werd door hen zelf uitgebracht in maart 2009. Maar na een contractueel verbond met het label Frenchkiss Records werd de plaat geremastered en opnieuw gereleased.
Silberman: "Hospice is the story of an emotionally abusive relationship, told through the analogy of a hospice worker and a terminally-ill patient."
Cadeau gekregen, deze, maar ik kan er niet veel mee.
https://www.musicmeter.nl/album/156297
Punten : 407
Nom. : 20 x
Nr. 1 van : likeahurricane, Finidi
The Antlers stonden aldoor in de top 5. Gedurende het vorig weekend vergrootten ze hun voorsprong op de nummer 4 en ofschoon het verschil met de nummers 1 en 2 klein bleef, was de derde plek het beste resultaat. Wel werd dit album het meest genoemd.
Ook The Antlers startte als groepsnaam voor een solo project. Dit werd bevolkt door Peter Silberman (1986) en hij koos de groepsnaam naar aanleiding van zijn liefde voor de Microphones-track Antlers (van het 2002 verzamelalbum Song Islands). Hij startte dit project toen hij naar Brooklyn, NYC, verhuisde om te studeren.
Hij nam het eerste album Uprooted op en bracht het zelf online uit in 2006. Ook hierop is de invloed van Phil Elverum goed te horen. Hij slaagde erin een recorddeal te sluiten, met Fall Records en hij bracht daarop zijn 2e uit, In the Attic of the Universe in 2007.
Hij bracht hierop twee EP's uit, met op de laatste twee gasten, Michael Lerner en Sharon Van Etten. Kort daarna kwamen Lerner en Darby Cicci aan boord om van The Antlers een band te maken.
Het eerste resultaat van The Antlers als band is dus Hospice. Ook hierop werkt Sharon Van Etten mee.
Hospice werd door hen zelf uitgebracht in maart 2009. Maar na een contractueel verbond met het label Frenchkiss Records werd de plaat geremastered en opnieuw gereleased.
Silberman: "Hospice is the story of an emotionally abusive relationship, told through the analogy of a hospice worker and a terminally-ill patient."
Cadeau gekregen, deze, maar ik kan er niet veel mee.
0
geplaatst: 26 augustus 2017, 12:27 uur
Ah leuk, juist voorspeld! In mijn eigen lijstje op 11. Vind het een mooie plaat, hoewel de echte 'klik' er nog niet is.
Maar waar zou Gretz toch uithangen?
Maar waar zou Gretz toch uithangen?
Dit topic is gesloten. Alleen moderators kunnen nog berichten plaatsen.
* denotes required fields.