https://www.musicmeter.nl/images/cover/3000/3722.300.jpg

594. The Sisters of Mercy - Floodland (1987)

Alweer wave (dark wave, cold wave) maar toch geen reden om geheel afkerig van te zijn. Integendeel. Ik heb er enige nostalgische associaties mee, komend van een niet-hardrock café waar je als hardrocker toch niet buiten gekeken werd en op fuiven sprongen we bij gebrek aan betere muziek soms de dansvloer op als Sisters of Mercy gedraaid werd. Gothic kwam ook in metal terecht, met Celtic Frost als vroegste voorbeeld. Later ook Paradise Lost, dat op een paar albums metal zelfs voor rock verruilde om dichter bij hun inspiratiebron te komen. Floodland heeft de duistere sfeer, aanstekelijke drive, barokke bombast en donkere stem van Andrew Eldritch die het voor mij aantrekkelijk maken.

4*

Tussenstand: 32 (gekocht), 203 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland

> George Michael - Faith

https://www.musicmeter.nl/images/cover/7000/7352.300.jpg

595. George Michael - Faith (1987)

Er waren in 1987 al Sign 'O' the Times en Bad. George Michael wilde ook zo'n album en hetzelfde succes. Dat laatste lukte hem, maar de muziek heeft de tand des tijds minder goed doorstaan. Misschien omdat het meer past in de categorie 'goed afgekeken' maar niet goed genoeg. One More Try is bijvoorbeeld op zich al niet meer dan een flauwe ballad en de uitwerking muzikaal is dan ook nog eens ronduit saai. Lijkt meer een demo. Dat had hij met Careless Whisper toch al veel beter gedaan. Eigenlijk vind ik het album nergens meer dan aardig worden. De drie eerste nummers zijn de beste. Een druk popjaar want er was ook nog concurrentie van Terence Trent D'Arby, wiens debuut het vandaag op deze site net iets beter doet dan dat van George Michael.
Het leek alsof je er moeilijk buiten kon in die dagen. Ik volgde het dus allemaal. Maar mijn favoriete albums van 1987 kwamen van Celtic Frost, Helloween, King Diamond, Agent Steel, Holy Moses, Suicidal Tendencies, Toxik, Anthrax, Sanctuary, Exodus, Coroner, Satan en Testament.

2,75*

Tussenstand: 32 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland

> Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories

https://www.musicmeter.nl/images/cover/1000/1488.300.jpg

596. Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories (1987)

Soms is het confronterend om door dit boek te bladeren want ik kom wel eens een album tegen dat ik ooit verkocht heb, zoals deze van Hüsker Du, wat ik beter niet had gedaan. Iemand die de cd wil ruilen met de lp van George Michael? Gelukkig heb ik Candy Apple Grey nog wel. Ik weet niet welke ik het beste vind. Songs & Stories is van begin tot eind goed. Het is steviger dan de band Guided by Voices maar ik vind het schijnbaar achteloze gemak waarmee in overvloed aanstekelijke nummers op je afgevuurd worden vergelijkbaar. Deze ook maar op het verlanglijstje zetten en zo een fout uit het verleden rechtzetten.

4*

Tussenstand: 32 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland | Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories

> Butthole Surfers - Locust Abortion Technician

https://www.musicmeter.nl/images/cover/6000/6933.jpg

597. Butthole Surfers - Locust Abortion Technician (1987)

Deze band leerde ik dankzij mijn oudere broer kennen, begin jaren negentig, met Independent Worm Saloon. Dat herinner ik me nog als een wisselvallig album. Locust Abortion Technician is echter kort maar krachtig. Een brute brok gestoord gitaargeweld (tijdens de solo's lijkt men bezig de gitaar te stemmen). Sweat Loaf verwijst natuurlijk naar Sabbath's Sweat Leaf en we horen er de verhakkelde riff in terug. Ik vind het hele plaatje geweldig en het gaat meteen op de snel groeiende verlanglijst. Toch fijn om er tussen de populaire muziek van Prince en George Michael aan herinnerd te worden dat niet alleen metal een alternatief was maar ook overheerlijke gitaarherrie als die van Hüsker Du en Butthole Surfers. Al zou ik dat pas in de jaren negentig ontdekken.

4,25*

Tussenstand: 32 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland | Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories | Butthole Surfers - Locust Abortion Technician

> Astor Piazzolla & Gary Burton - The New Tango

Eens even opgelijst welke albums ik kocht nadat ze hier voorbijkwamen. De meeste als ontdekking door dit boek, sommige min of meer toevallig als kringloopkoopje of onderdeel van een boxset, en enkele als herontdekking. (* = nog op verlanglijst).


Frank Sinatra - In the Wee Small Hours
Elvis Presley - Elvis Presley
Louis Prima- The Wildest!
Frank Sinatra - Songs for Swingin' Lovers!
The Crickets - The "Chirping" Crickets
Count Basie - The Atomic Mr. Basie
Thelonious Monk - Brilliant Corners
Miles Davis - Birth of the Cool
Tito Puente - Dance Mania
Sarah Vaughan - At Mister Kelly's
Dave Brubeck - Time Out
Muddy Waters - At Newport
Bob Dylan - The Freewheelin' Bob Dylan
Phil Spector - A Christmas Gift for You
Charles Mingus - The Black Saint and the Sinner Lady
Stan Getz & João Gilberto - Getz / Gilberto
Otis Redding - Otis Blue / Otis Redding Sings Soul
The Mothers of Invention - Freak Out!
Nico - Chelsea Girl
Tim Buckley - Goodbye and Hello
Love - Forever Changes
The Kinks - Are the Village Green Preservation Society
Blue Cheer - Vincebus Eruptum
Dr. John, The Night Tripper - Gris-Gris
The Beatles - The Beatles
The Mothers Of Invention - We're Only in It for the Money
The Beatles - Abbey Road
Fairport Convention - Unhalfbricking
Fairport Convention - Liege & Lief
The Stooges - The Stooges
Rod Stewart - Every Picture Tells a Story
Neil Young - Tonight's the Night
Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me*
Sisters of Mercy - Floodland*
Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories*
Butthole Surfers - Locust Abortion Technician*

Warehouse S&S van Hüsker Dü is zo'n CD die nog wel eens uit de kast komt om in de auto te draaien, en afgelopen week bijna nonstop geluisterd. Erg goede plaat, heeft in mindere mate dan andere Dü-platen te lijden van brakke productie maar nog steeds ondermaats. Mould zou pas met Sugar's Copper Blue een budget/geluid krijgen dat zijn songs recht deed.

Butthole Surfers zou ik op papier helemaal geweldig moeten vinden, maar in de praktijk dus niet. Is zo'n band die totaal niet blijft "plakken".

Ha tof, Hüsker Dü. Warehouse: Songs & Stories staat ook weer vol pakkende songs, de productie is dun maar dat is ook een handelsmerk. Op een Zen Arcade en New Day Rising draagt dat nog wat meer bij vind ik, Warehouse S&S is echt wel al richting power pop waar het iets meer uit de toon valt.

Grant Hart was natuurlijk ook een waanzinnig goede songwriter. Mould zelf heeft met Workbook en Black Sheets of Rain eerst nog geweldige solo-albums afgeleverd, met ook al een wat vollere productie.

Butthole Surfers is een maatje uit het heerlijke boek Our Band Could Be Your Life. Moet ik toch ook eens beter beluisteren

Ik ervaar er juist een meerwaarde in omdat het past bij de associatie die ik al heb met Guided by Voices. Een lo-fi productie draagt bij aan het gevoel dat al die aanstekelijke nummers gewoon tussendoor even snel bedacht zijn en met dezelfde nonchalance op band gezet.

Guided By Voices heeft bewust lofi opnames (4-track/cassettebandjes) gemaakt en uitgebracht (overigens geldt dit maar voor een klein deel van de output van GBV, maar wel het deel waarmee ze bekend zijn geworden en dat iedereen onthoudt).

Hüsker Dü is nooit de studio ingegaan met de intentie lofi muziek te gaan maken, maar door kleine budgetten, slechte studio's en stonede technici (Spot van SST...) werd het dat wel. Bob Mould was erg ontevreden met de geluidskwaliteit van de Dü-platen.

De lofi van GBV vind ik erg charmant en bijdragend aan de muziek, bij de Dü-platen vind ik de productie of het gebrek daaraan afbreuk doen aan.

Ja, weet ik. Maar het ging even over mijn ervaring en gevoel.

Ja maar die klopt wellicht niet

Nee, maar dat doet er niet toe.

https://www.musicmeter.nl/images/cover/267000/267363.300.jpg

598. Astor Piazzolla & Gary Burton - The New Tango (1987)

Het was door de samenwerking met Kronos Quartet (Five Tango Sensations) dat ik kennis maakte met de muziek van Ástor Piazzolla. Dat was in '91 en in '92 stierf deze meester en vernieuwer van de tango. Dat ik fan ben mag blijken uit mijn top 10 waarin al jaren het album Concerto Pour Bandonéon staat. Hier gaat het om een samenwerking met Gary Burton die vibrafoon speelt. Klinkt allemaal mooi maar met tango lijk ik wel vrij snel het gevoel te krijgen het allemaal al eens gehoord te hebben. Zo zou ik zweren La Muerta del Angel ergens op cd te hebben maar zoekresultaten in de collectie (zowel op MusicMeter als Discogs) leveren niks op. Genieten dus, maar met mate.

4,00*

Tussenstand: 32 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland | Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories | Butthole Surfers - Locust Abortion Technician

> The Smiths - Strangeways, Here We Come

https://www.musicmeter.nl/images/cover/0/219.300.jpg

599. The Smiths - Strangeways, Here We Come (1987)

Binnen de 15 seconden laat Morrissey van zich horen en bijna gelijktijdig voel ik mijn afkeer van zijn stem en manier van zingen opkomen. Nochtans vind ik dat openingsnummer op zich wel goed. Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me en Death of a Disco Dancer bevallen me ook redelijk (veel muziek, weinig zang). Voor zover ik al een klik heb met de nummers, zolang het frankske inzake de zagerige zang van Morrisey niet valt zijn ze niet aan mij besteed. Goed nieuws dat dit het laatste album van The Smiths is, maar er komt in het boek ongetwijfeld ook nog een solo album aan.

2,5*

Tussenstand: 32 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Dinosaur Jr. - You're Living All Over Me | Sisters of Mercy - Floodland | Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories | Butthole Surfers - Locust Abortion Technician

> Guns N' Roses - Appetite for Destruction

https://www.musicmeter.nl/images/cover/1000/1589.300.jpg

600. Guns N' Roses - Appetite for Destruction (1987)

I know it’s only rock ’n’ roll but I like it. Lang stond Guns N' Roses niet aan de top, maar met alleen maar rock-'n'-roll (inclusief imago) hebben ze een onuitwisbare indruk achtergelaten waardoor ze tot op vandaag even bekend zijn als Rolling Stones. Op dit debuut staan eigenlijk alleen maar goeie nummers.

4,25*

Tussenstand: 35 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories

> The Jesus and Mary Chain - Darklands

Eervolle vermelding voor Hans Brouwer. Waar zou Guns N' Roses geweest zijn zonder Hans!

https://www.musicmeter.nl/images/cover/7000/7333.300.jpg

601. The Jesus and Mary Chain - Darklands (1987)

Ik heb mijn reactie bij het vorige album van deze band in de lijst eens teruggelezen. Blijkbaar vond ik Psychocandy redelijk oké. Geen idee of het aan de muziek of mijn stemming ligt maar van Darklands kon ik niet genieten. Rockmuziek die het 'm niet doet voor mij.

2*

Tussenstand: 35 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories

> Ladysmith Black Mambazo - Shaka Zulu

https://www.musicmeter.nl/images/cover/6000/6893.300.jpg

602. Ladysmith Black Mambazo - Shaka Zulu (1987)

Een tijd geleden kocht ik deze cd in de kringloopwinkel maar hij belandde al snel in een bak met cd's die naar de kringloopwinkel mogen. En toen bleek het in dit boek te staan. Maar eens beter beluisteren, dacht ik. Maar nee, dit is echt verschrikkelijk. Als je aan het mengpaneel zit met de tapes Paul Simon - Graceland en je zet alleen het volume van het spoor met deze achtergrondzangers open dan krijg je waarschijnlijk Shaka Zulu. Irritant saai. Geen tien minuten vol te houden.

0,5*

Tussenstand: 35 (gekocht), 204 (reeds in bezit)
Verlanglijstje: Hüsker Dü - Warehouse: Songs & Stories

> Laibach - Opus Dei

Heb deze op LP. Als ik mijn LP's weer eens tevoorschijnhaal (na mijn pensioen denk ik ), doe ik 'em weg. Saai......

https://www.musicmeter.nl/images/cover/10000/10213.300.jpg

603. Laibach - Opus Dei (1987)

Eerst dacht ik Laibach te kennen, ooit een album van te hebben gehad. Zag het hoesje zo voor me maar vond het niet terug in de discografie. Mijn brein dat intussen meer dan een halve eeuw oud is bleef aan de gang. Was het niet Laika? Ja, dit album herkende ik wel.

Opus Dei valt voor mij eerder in de categorie 'interessant'. Enerzijds omdat het interessante muziek is en anderzijds om niet te moeten zeggen dat het soms toch wel rotslecht is. Zoals het titelnummer. Maar heel wat nummers intrigeren met hun wagneriaanse orchestratie. Door de zang en taal lijkt het overigens dat Rammstein gespiekt heeft bij Laibach. Maar van Rammstein ben ik geen fan dus een pluspunt is dat niet. Verder, industriële ritmes en klanken zijn niet iets waar ik graag naar luister. Geen voldoende dus maar wel tien keer interessanter dan Shaka Zulu.

2*

Tussenstand: 36 (gekocht), 205 (reeds in bezit)

> Napalm Death - Scum

https://www.musicmeter.nl/images/cover/9000/9193.300.jpg

604. Napalm Death - Scum (1987)

In die tijd was ik helemaal mee met thrash, hardcore en ook grindcore zoals Napalm Death en Discharge. Het was nieuw en hip, tenminste in de subcultuur waar ik in vertoefde. Wel een moment waarop ik het soms vond doorslaan, de trend naar sneller en harder, als daar veel blastbeats bij kwamen kijken en de muziek te rommelig werd. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Shark Attack van Wehrmacht, waarover lovend werd gedaan maar ik niet veel aan vond. De liefde voor goedgespeelde thrash was en bleef groter. Misschien kan ik vandaag wel iets meer genieten van Scum dan toen. Het is geen muzikale hoogvlieger en het nieuwe is eraf, maar het is toch een lekkere bak herrie. Maar niet te lang bij blijven plakken want er ligt mooier lawaai te wachten.

3,75*

Tussenstand: 36 (gekocht), 206 (reeds in bezit)

> Sonic Youth - Sister

https://www.musicmeter.nl/images/cover/1000/1906.300.jpg

605. Sonic Youth - Sister (1987)

Mijn eerste Sonic Youth album was pas Washing Machine. Na het lezen van een recensie in Humo. Daarna wel snel het een en ander bijgekocht, zoals deze Sister. De hele discografie heb ik niet in huis maar toch 13 van de 19 studio albums. Een slechte plaat hebben ze nooit gemaakt denk ik. En als dat wel het geval zou zijn dan is dat zeker niet Sister. Het is hier heerlijk genieten van energieke nummers en naast het te verwachten gitaargeweld vallen ook de drums in het bijzonder op. Als muziekliefhebber is het in de eerste plaats mijn taak om van muziek te genieten en niet de criticus uit te hangen, maar toch enkele puntjes van kritiek. De productie, die voor dit soort muziek niet goed in de traditionele zin van het woord hoeft te zijn, had wat beter gekund vind ik. Het klinkt een beetje te iel en te hol. Past op zich wel bij de muziek maar toch. Tweede punt is afwisseling. Die zit er gelukkig in de avontuurlijke nummers. Om dezelfde reden was ik als tienjarige fan van Iron Maiden, omdat je na twee minuten nog niet wist hoe de rest van het nummer zou gaan, integenstelling tot veel van wat je op de radio hoorde. Minpuntje bij Sister is dat de afwisseling over het hele album beschouwd wat ontbreekt. En dan nog een derde puntje; Sonic Youth klinkt best heftig maar dat vertaald zich zelden in heftige emoties bij mij als luisteraar. De muziek leent zich vooral tot artistiek intellectueel genot, wat prima is. Maar met een beetje meer venijn en passie zou ik hier 5* aan kwijt hebben gekund.

4,30*

Tussenstand: 36 (gekocht), 207 (reeds in bezit)

> The Triffids - Calenture

Veel van die jaren 80-platen van Amerikaanse gitaarplaten worden ontsierd door slechte productie, vaak door het minimale budget. Op Sister erger ik me vooral aan de kartonnen dozen-drums. Steve Shelley zelf deed dat ook en werd pas blij met zijn drumgeluid vanaf Goo, toen de budgetten veel groter werden.

https://www.musicmeter.nl/images/cover/7000/7392.300.jpg

606. The Triffids - Calenture (1987)

Met zo'n hoog stemgemiddelde bij dit album hadden de verwachtingen hoog kunnen liggen, maar omdat er bij genre ook 'pop' staat dacht ik: eerst horen, dan pas geloven. En dan bleek het zelfs nog tegen te vallen. Ik kan horen waarom mensen het goed vinden en daar blijft het bij. Triffids lijkt links en rechts wat op te pikken. Een eigen geluid lijken ze daardoor niet echt te hebben voor mij als nieuweling tot hun muziek. Er weerklinkt soms iets van Lloyd Cole in, soms van Nick Cave, maar het blijft er de brave saaie versie van. In het slotnummer doet de zangmelodie in het begin van de strofe dan weer erg denken aan Hallelujah van Cohen. Het is zonder meer kwaliteitsvolle muziek maar van een kwaliteit die mij niet erg aanspreekt, op dit moment althans.

2*

Tussenstand: 36 (gekocht), 207 (reeds in bezit)

> Michael Jackson - Bad

https://www.musicmeter.nl/images/cover/0/37.300.jpg

607. Michael Jackson - Bad (1987)

Het is exact drie jaar geleden dat Thriller in dit topic passeerde. En dan nu de opvolger, waarvan de albumtitel eigenlijk al een beknopte recensie is. Toch staat er ook wel wat moois op. De opener, Dirty Diana en Smooth Criminal bevallen mij het meest. De productie van Quincy Jones zit daar zeker voor iets tussen. Het nummer Another Part of Me heeft ook goeie momenten. De rest is zeer matig en soms ergerlijk slecht, zoals Man in the Mirror.

2,75*

Tussenstand: 36 (gekocht), 208 (reeds in bezit)

> Pet Shop Boys - Actually

https://www.musicmeter.nl/images/cover/3000/3251.300.jpg

608. Pet Shop Boys - Actually (1987)

In de tijd dat It's a Sin een hit was ik absoluut geen fan. Vandaag nog steeds niet maar toen ik fan werd van Dusty Springfield leerde ik het duo toch waarderen, want Reputation is een mooi album met een geweldige productie. En What Have I Done to Deserve This? met Dusty is meteen het leukste nummer op Actually. De derde single Heart is ook mooi. Het hele album luistert lekker weg, maar hoewel ik enkele andere albums van Pet Shop Boys heb is het niet iets dat ik jaarlijks beluister. Maar toch een bijzondere evolutie, gezien ik destijds echt een hekel had aan It's a Sin. Omdat het mijn genre niet was en het te vaak onvrijwillig moest aanhoren op radio en tv.

3,25*

Tussenstand: 36 (gekocht), 208 (reeds in bezit)

> U2 - The Joshua Tree

https://www.musicmeter.nl/images/cover/0/145.300.jpg

609. U2 - The Joshua Tree (1987)

Meer dan tien jaar geleden schreef ik over The Joshua Tree: Ik blijf het een erg saaie klefferige boel vinden.
Brain Eno en Daniel Lanois hebben hun werk gewoon goed gedaan maar de nummers zelf kunnen mij maar weinig overtuigen. Mothers of the Disappeared lijkt me zelfs geen nummer maar is alleen maar sfeer. En het neerzetten daarvan lijkt me eerder een verdienste van Lanois dan van U2. Het gitaarwerk van The Edge klinkt me te vaag en zweverig maar het grootste struikelblok is wel het pathos waarmee Bono hoge en lagere noten op de luisteraar als zijn slachtoffer afvuurt. Bullet the Blue Sky klinkt aanvankelijk wel als een verademing na de afgezaagde singles maar halfweg krijg ik de indruk dat men niet meer wist hoe het nu verder moest.
Mijn afkeer voor U2 is er niet minder op geworden. De lp die ik ooit voor 1 euro had gekocht al even geleden weer van de hand gedaan met een goede winst. De grootste winst is dat ik het album nooit meer in mijn verzameling zal tegenkomen. Het boek presenteert The Joshua Tree nu aan mij maar dat is geen reden om het ooit in mijn leven nog eens te beluisteren. Ik ben er helemaal klaar mee.

_*

Tussenstand: 36 (gekocht), 208 (reeds in bezit)

> Terence Trent D'Arby - Introducing the Hardline According To

https://www.musicmeter.nl/images/cover/4000/4323.300.jpg

610. Terence Trent D'Arby - Introducing the Hardline According To (1987)

En ineens was daar Terence Trent D'Arby die zichzelf even geweldig vond als Prince. Je hoort wel wat van Prince terug in de muziek, net als van Michael Jackson en Stevie Wonder, terwijl hij er toch iets eigens van maakt. Maar hoewel het album vier succesvolle singles telt hebben die de tand des tijds minder goed doorstaan. Het beste is een klasse minder als dat van voormelde artiesten, het gehele album moet echter niet onder doen voor Bad. En het is een pakje beter dan The Joshua Tree.

2,75*

Tussenstand: 36 (gekocht), 209 (reeds in bezit)

> The Pogues - If I Should Fall from Grace with God

Bij het U2 verhaal heb ik lang zitten broeden of ik een like zou geven of misbruik zou melden , het eerste is het toch maar geworden en dat positieve verhaal eerder bij Sister heeft jou hier op het nippertje gered

https://www.musicmeter.nl/images/cover/1000/1429.300.jpg

611. The Pogues - If I Should Fall from Grace with God (1988)

En hier zijn The Pogues weer. Soms wel een nadeel dat de lijst geen 1001 verschillende bands/artiesten telt. Hoewel ik net als bij de voorganger goede momenten hoor blijft het gevoel van een druk café met brallende zattemansmuziek overheersen en ik wil er zo snel mogelijk weg. Turkish Song of the Damned en het instrumentale Metropolis kon ik nog meepikken maar al snel overwon de verleiding om het een en ander te skippen. Stampende 1/2 ritmes en geroep dat ons moet aanmoedigen er op te springen; Bart Peeters komt ook wel eens uit dit vaatje tappen. De laatste anderhalve minuut van South Australia is toch weer lekker. Zonder zang klinkt de muziek nuchter maar niet minder feestelijk.

2,25*

Tussenstand: 36 (gekocht), 209 (reeds in bezit)

> Leonard Cohen - I'm Your Man