https://postimages.org/

We hebben De top 100 van... , alsmede De Album Top 100 van....

Kijkend naar mijn profielpagina dacht ik: 'we hebben nog geen artiesten top 100 van...'.

Dus waarom ook niet? Dat is natuurlijk wel een vrij lastige lijst om te maken, maar dat zijn die andere twee ook.

Hoe stel ik de lijst dan op? Ik ben gaan kijken naar wat voor invloed de artiesten hebben gehad in mijn leven. Zijn er concerten die me enorm zijn bijgebleven? Was er persoonlijk contact? Heeft een artiest de weg geplaveid voor andere soortgelijke artiesten? En zo meer.

Dit allemaal meegenomen ben ik toch een eind gekomen. Uiteraard, zoals altijd, ben ik er vast een paar vergeten en zal het lijstje er morgen weer anders uitzien.

Ik hoop er een leuke lijst van te maken waar anderen plezier aan kunnen beleven en wat mij betreft vindt het navolging in de vorm van een intekenlijst. En die nummer één gaat geen verrassing zijn, maar ach......

Meer lijstjes!

100. https://www.musicmeter.nl/artist/129393]Jon Campbell

[url=https://postimages.org/[/url]


Doordat Jamie McDermott, zanger van The Irrepressibles met wie ik wat contact had in het verleden in Jon Campbell een levenspartner kreeg werd ik wel benieuwd naar zijn muziek.
Buiten dat, maakt hij ook kunstschilderingen. Een interessante man dus en al snel raakte ik met Jon online in contact.

Het was hopen op een concert van hem in Nederland en dat was bijna gelukt, Jon keek er naar uit en ik ook, maar helaas mocht het niet zo zijn. De plannen werden afgeblazen. De relatie met Jamie hield overigens ook geen stand. Toch spreek ik Jon af en toe nog eens, alleen helaas nog steeds online.

Een emotionele artiest die openlijk uitkomt voor zijn homoseksualiteit en ongetwijfeld daardoor dat hij mij weet te raken. Dat doet hij Sandokan-veld ook en dan vooral iets vanwege zijn armen: leest u maar na bij het album Sirens

Muziek geschikt voor een wat selecte groep hier op Musicmeter en daar hoor ik absoluut bij! Nieuw werkvan hem is iets wat ik sowieso in de gaten houd. De man kan niet veel verkeerd doen bij mij.

Hopelijk is dat positief

Uiteraard
Ben ook alweer benieuwd naar de persoonlijke verhalen erbij

99. https://www.musicmeter.nl/artist/1898]Boudewijn de Groot

[url=https://postimages.org/[/url]

Misschien hebben jullie hier wel een grote verrassing te pakken, want ik heb niet de indruk dat Boudewijn de Groot snel met mij geassocieerd zal worden

Toch is deze artiest wel degelijk zeer geliefd door mij. Misschien door zijn regelmatige samenwerking met Henny Vrienten? Of toch die prachtige Nederlandstalige muziek? Ik denk van alles wel een beetje.

In de beginjaren '80 was ik best wel een nederpop liefhebber: Doe Maar, Toontje Lager, Het Goede Doel, Frank Boeijen Groep enzovoort. Maar daar hoorden de liedjesschrijvers als Robert Long of Boudewijn de Groot niet bij. Die namen kwamen pas later in beeld en vooral voor Boudewijn kreeg ik veel bewondering.

Het feit dat hij nog steeds actief is in de muziek zegt al genoeg: deze man is onverwoestbaar en wat een prachtmuziek heeft hij ons gegeven.

Dat hij misschien niet snel met mijn persoon in verband gebracht wordt is dan bij deze hopelijk anders komen te liggen.

Nou, ik had hem eigenlijk wel wat hoger verwacht.

Serieus? Of is dat meer je wens?

Dat laatste sowieso. Dat eerste wellicht, maar jij bent ook wel gewoon een van de medegebruikers die ik met de Grote Boudewijn associeer.

Leuk initiatief, aERodynamIC. Een paar jaar geleden maakte ik ook zo'n lijst (een top-150 werd het) en daar stond Boudewijn de Groot op 1; de insteek was echter wel anders, het ging om een -bij benadering- lijst van meest gedraaide artiesten.

Heb je een bepaalde periode uit het oeuvre van Boudewijn de Groot als voorkeur?

Dat had ik niet verwacht eerlijk gezegd. Ik zie dat zelf helemaal niet zo. Maar ben het wel een beetje met je eens kijkend naar wat er nog komt dat ik Boudewijn best wat hoger had kunnen zetten.



Heb je een link naar dat topic? Voor mij is meest gedraaid niet echt iets wat heeft meegewogen. Dan zou de lijst er toch weer wat anders uitzien.

Ik heb niet echt een voorkeur voor een periode. Ik heb Het Eiland in de Verte het hoogst beoordeeld, maar ik zie op dat vlak dat het enorm schommelt zowel in zijn oude periode als meer recente. En zo staat mijn favoriete nummer De Engel Is Gekomen op een album dat dan weer 3,5* scoort.

Nee, ik heb deze lijst wel uitgezonden op Orinoco, maar niet hier als topic geplaatst.

98. https://www.musicmeter.nl/artist/15906]Yonderboi

[url=https://postimages.org/[/url]

Tijdens de eeuwwisseling was het ineens een tandje lager allemaal: na grunge en britpop was het ineens lounge dat de klok sloeg. Chillen met een breezer in veel te hippe tenten met muziek als achtergrondbehang.

Toch leverde het interessante artiesten en albums op. Ik noem een Kruder & Dorfmeister met The K&D Sessions, maar vooral de Hongaarse Yonderboi wist mijn aandacht te trekken met zijn debuut Shallow and Profound. Ik was dan ook erg in mijn nopjes toen hij in de zomer van 2000 naar de kleine zaal van het inmiddels ter ziele Nighttown in Rotterdam kwam. De zitzakken lagen klaar, maar echt veel publiek was er nu ook weer niet.

Toch staat Yonderboi voor een tijd die ik nog steeds als omslag zie. Een nieuwe eeuw, een nu echt serieus 'grote mensen leven' met een koophuis, huwelijk en meer van die serieuze zaken.

De twee opvolgende albums waren dan ook automatismen om in huis te halen en ik hoop dat er ooit nog eens wat nieuw werk van hem uitkomt. Zijn laatste album dateert van 2011.

Het tweede concert waar ik een kaartje voor had was in de grote zaal van Nighttown (april 2006) en het was tevens het moment om eindelijk musicfriek te ontmoeten na lange tijd online contact.

Yonderboi is echt zo'n artiest waar ik een bepaalde sympathie voor heb, geen grote naam, maar wel eentje waarmee ik me net wat meer verbonden voel dan menig andere artiest.

97. https://www.musicmeter.nl/artist/9873]Nightwish

[url=https://postimages.org/[/url]

Had me twee jaar geleden gevraagd of Nightwish in dit lijstje zou komen en ik had je meewarig aangekeken.
Nightwish? Welnee joh. Heb ik niks mee. En dat terwijl ik toch wel behoorlijk weg was van Within Temptation.

Nooit had ik de moeite genomen om me te verdiepen in deze Finse band, maar toen ik dat deed werkte dat heel verslavend. De kitscherige, bombastische metal is wel aan mij besteed en ik hoor het bijna wekelijks als ik in de sportschool sta, want wat ga ik hier lekker op.

Live heb ik ze nooit gezien en ik besef dondersgoed dat ik er eind 2022 gewoon naartoe had moeten gaan, maar dat de band niet genoeg in beeld was om te beseffen dat ze op tour waren. Uiteraard let ik daar nu wel beter op aangezien ze blijkbaar bezig zijn met nieuw werk en hopelijk een bijbehorende tour.

Ongetwijfeld voor velen een gruwel dit soort sprookjesmetal, maar ik kan er naar blijven luisteren en daarmee is Nightwish in zeer korte tijd toch maar mooi zo in mijn achting gestegen dat ze in deze lijst mogen pronken.

Lekker topic weer Eric!

Fijn dat je Koning Boudewijn ook omarmt.

En ja, ik besef dat ie een wat karige plaats heeft gekregen. Mea culpa

Het zij je vergeven, voor de ongetwijfeld lading aan interessante artiesten die nog gaan volgen.

Nightwish kan ik op een goede dag trouwens ook nog wel prima smaken hoor.

Geeft me in de sportschool vleugels: geweldig! Bombast all over en ik hou er van (maar dat wist iedereen al wel)

Nightwish is uitstekend live. Vanzelfsprekend is het wel relevant welke van hun 3 zangeressen je prefereert maar de band an sich is een zeer goed geoliede machine. Overigens vind ik dat de band zelf vaak wat onderschat wordt. Veel vergelijkbare pompeuze metalbands hebben niet echt een lange houdbaarheid omdat het muzikaal gewoon niet heel bijzonder is en dan wordt het een truukje. Dat ligt bij Nightwish anders; de songwriting skills zijn bij deze band van een hoog niveau en het basisgenre is symphonische power metal en niet 'simpele' gothic metal. Persoonlijk vond ik Floor overigens bij After Forever toch net iets interessanter, beschouw ik de combinatie Tarja als zeer geslaagd en heb ik ook Anette erg hoog zitten vanwege het toch wel erg sterke 'Dark Passion Play', eigenlijk Nightwish' sterkste en meest 'indy' plaat. Ik ben benieuwd of je nog een stap verder zet en ook Therion gaat waarderen.

Dat lees ik natuurlijk doorlopend, maar misschien omdat ik vrij laat aansloot dat ik helemaal geen voorkeur heb. Ik ben daar niet echt in meegegroeid dus kan er wellicht wat soepeler mee omgaan?!

Vanavond gelijk weer gedraaid, met koptelefoon op, en dat is toch echt helemaal opgaan in de muziek, iets wat mij niet zo heel vaak meer overkomt. Erg fijn.

Van Therion staan nu de albums Vovin en Sirius B klaar om beluisterd te worden. Ik ben benieuwd of het net zo aanslaat.

Nou ja, ze klinken wel verschillend toch? Floor en Tarja lijken erg op elkaar maar Tarja is iets meer een echte operazangeres terwijl Floor wat veelzijdiger is. Anette had wel een andere invalshoek waarbij haar zang wat meer in dienst staat van de muziek. Anette is het type zangeres dat echt wat moet groeien. veel oude fans vonden haar eerst maar niets maar zijn later toch overtuigd geraakt, geldt ook voor mij. En Floor, begaafd zangeres maar ik kan haar bij Nightwish gewoon niet zo goed vinden als bijna een kwart eeuw geleden toen ze de underground scene en mijn hart veroverde, maar ja oude metalhead is oud en dus nostalgisch. Tarja vind ik dan weer echt alleen fantastisch bij Nighwish en daarbuiten niet zo en zij stond verder ook echt buiten de band maar als ik één van de drie moest kiezen dan ging ik toch voor haar. Maar goed, je kunt ze ook alle drie goed vinden uiteraard. Vind ik ook.

Beide uitstekende albums. Vovin is wellicht hun meest volwassen en gebalanceerde album, uitstekend om mee te beginnen. Sirius B is een persoonlijk favoriet.

Theli is echter hun doorbraak album en bevat mijn twee favoriete Therion songs, het uptempo 'To Mega Therion' waar ze groot mee zijn geworden en die ze steevast als toegift spelen. Prachtig hoe koorzang en sympho metal hier samensmelten, dat was toen nog echt vernieuwend, vooral ook omdat deze band ooit in de jaren '80 begon met snoeiharde death metal. 'Siren Of The Woods' is dan weer juist een waanzinnige sfeervolle ballad gezongen in het Akkadisch(!). Beide nummers staan dik in mijn song top 100 aller tijden.

Uitstekende tip Onweerwolf. Dank!

Dit is leuk om te volgen!

96. https://www.musicmeter.nl/artist/4458]Elvis Presley



Nog zo'n artiest waar ik eigenlijk nooit heel veel mee op had. Dat is gek, want mijn moeder was vroeger fan.
Als kind ontdekte ik in de platenkast van mijn ouders de verzamelaar [url=https://www.musicmeter.nl/album/13370]Elvis Forever uit 1974. Maar het enige wat me bij is gebleven is de opname waar Elvis de slappe lach krijgt om één van zijn achttergrondzangeressen.

Toen ik zelf een stereoinstallatie had gekocht pikte ik een enkel album, maar deze Elvis verzamelaar liet ik links liggen. En ook later had ik niet de neiging het te pakken. Pas toen ik opnieuw begon met het kopen van vinyl vroeg ik mijn ouders of ze de lp nog hadden en toen begon mijn waardering langzaam te groeien en er kwamen wat Elvis albums in huis.

Dat laatste gaat nu voort, mede door het pushen van user Ducoz. Dat niet alleen: ik ga deze zomer weer op vakantie naar de VS. Familiebezoek, maar deze keer ook een muziektrip en voor het eerst met vrienden. Ik hoop Paisley Park (Prince) in Minneapolis te bezoeken, en onze vriendin wilde ook graag naar Graceland in Memphis. Dat stimuleert ook aardig moet ik zeggen. Recentelijk bezocht ik nog de film Priscilla en ik draai zijn muziek meer en meer en ook de waardering groeit. De andere steden die we overigens gaan zien zijn New York en Philadelphia (maar dat doen we altijd omdat de familie daar vlakbij woont), Nashville, Jackson en New Orleans.

Uiteindelijk wordt het dus nog wat tussen Elvis en mij. In elk geval staat hij nu mooi in mijn top 100.

95. https://www.musicmeter.nl/artist/5839]Hank Mobley



Tja, hoe zit het toch met de [url=https://www.musicmeter.nl/forum/22/223/0#messages]De avonturen in jazzland van Zachary Glass en mij?! Van Zachary zou ik het niet weten daar hij helaas niet meer actief is op deze site. Zelf ben ik nog lekker bezig en zijn er artiesten naar boven komen drijven die ik wel als favoriet ben gaan beschouwen.

De eerste in dat rijtje is Hank Mobley. Inmiddels heb ik wel wat lp's in de kast staan en ken ik er nog wat meer. Het is moeilijk een favoriet album aan te wijzen van de man. Soul Station dan toch maar? Nee, ik heb geen duidelijke favoriet.


Jazz dat makkelijk te behappen is als je ook het avontuur wil aangaan. Mobley speelt tenorsaxofoon en heeft met veel andere grootheden samengewerkt. Mijn tips? Soul Station, A Caddy for Daddy, The Flip, Curtain Call, No Room for Squares en Workout.

Misschien nog ter info: ik heb geen klassieke componisten opgenomen in mijn lijst om de geest van Musicmeter maar een beetje aan te blijven houden

Voor het eerst sinds 2012 luister ik weer eens naar Hank Mobley. Heerlijke plaat voor de late avond.

94. https://www.musicmeter.nl/artist/200549]Eefje de Visser

[url=https://postimages.org/[/url]

Nee, Slowgaze en Gretz hebben nul komma nul invloed op het feit dat Eefje in de top 100 staat. Sorry mannen!

Eefje zong begin 2011 gewoon lekker rond in het land der serieuze muziekliefhebbers. Een artiest om niet te missen. En dat deed ik dan ook niet. Ze wist me snel in te pakken en deed dat live ook.

Voor mij staat ze toch een beetje aan het begin van de hedendaagse golf dames die Nederlandstalige muziek voorschotelen. Ik heb er gewoon een zwak voor. Zo groot als de oerdriften die loskomen bij genoemde MuMe-collega's is het niet bij mij, maar ik vind haar momenteel toch wel één van de meest interessante artiesten van eigen bodem. Ik kan u alvast verklappen dat er nog meer volgen.

Ik zie het topic nu pas. Altijd leuk om jouw schrijfsels te lezen en mooi initiatief.

93. https://www.musicmeter.nl/artist/12391]Sly & The Family Stone



Funk: als Prince liefhebber ging ik al vrij jong op zoek naar het genre. En er kwamen wel wat namen bovendrijven die ik goed vond: James Brown, Parliament, Funkadelic.... en vooral Sly & the Family Stone sprongen er bovenuit.

Het begon met dat laatst genoemde gezelschap vooral door middel van een [url=https://www.musicmeter.nl/album/11880]verzamelaar die ik lang gekoesterd heb voordat ik ook naar de reguliere albums ging luisteren.

Is het de jaren '60 flower power hippie vibe die een grote rol speelt? Ik denk het wel. Ik heb daar lang een enorme fascinatie voor gehad. Ik vond dat ik te laat geboren was: ik had die flower power wel mee willen maken. Inmiddels heb ik dat gevoel niet meer zo. Maar van alle aan funk gerelateerde grotere namen is Sly en zijn Family Stone toch degene waar ik me het lekkerst bij voel. Het verveelt me nooit en ik kan het makkelijk opzetten en de albums doen niet onder voor elkaar. Met James Brown heb ik dat bijvoorbeeld toch net wat minder, daar moet ik meer voor in de stemming zijn. Gevoelsmatig ligt die dan wel weer dichter bij de muziek en vooral live-performance van Prince.