Jeetje Apollo, dat is way back! Ja, 2017 is wel echt het jaar geweest dat ik onwijs verslaafd was aan deze band. Ik was van plan ze dit jaar weer eens mee te pakken op Graspop, mits er niks anders speelt wat meer mijn voorkeur heeft.

69. Naughty By Nature - Yoke The Joke
Verenigde Staten - Naughty by Nature (1991) - Hip-Hop
Featuring: Geen
Twijfelaars: O.P.P.
Live gehoord: Neehttps://madison365.com/wp-content/uploads/2017/09/naughty-by-nature-54ac0f3165ae4.jpg

Met nummertje 69, past Naughty By Nature eigenlijk als naam perfect. Geheel onbedoeld, dat zeker, mogen deze hip-hop legends zich ook aanschuiven in mijn lijst. Jarenlang ben ik al fan van twee nummers van deze groep: misschien wel hun bekendste 'O.P.P.' en deze Yoke The Joke. O.P.P. is overigens ook heel sfeervol en vooral onwijs swingend, heerlijke track ook.

Maar, waarom kies ik nou voor 'Yoke The Joke'? Dan gaan we eigenlijk terug de tijd in, tijdens de dagen dat wij als kleine jochies heel véél GTA: San Andreas speelden, en ik onwijs fan was van dit nummer. Alleen we gaan er niet om liegen, mijn favoriete rapper is namelijk onwijs groot fan van deze groep en voornamelijk voor Treach (Anthony Criss), en ik heb nog heel goed een interview van Em onthouden (die is overigens niet zo oud als het spel) wat mij toch weer meer fan van dit nummer maakte. Yoke The Joke is in mijn ogen één van de beste hip-hop nummers met één van de beste spitters die we hebben gehad, en in mijn ogen is Naughty echt ondergewaardeerd.

Het was nog wel even puzzelen. O.P.P. is namelijk heel swingend, en de beat is echt waanzining lekker. Maar, als we dan gaan kijken welk nummers er in het verleden veel op heeft gestaan, ik hedendaags nog onwijs vaak luister en ook met een blik naar de toekomst dan kom ik toch uit bij Yoke. Een nummer die ik spittend misschien nog wel een stukje beter vind, of is dat een hot take?



Kondoro's Top 100 op Spotify!

68. Rammstein – Sonne
Duitsland - Mutter (2001) - Metal
Featuring: Geen
Twijfelaars: Engel, Feuer Frei!
Live gehoord: Jahttps://static.dw.com/image/48777860_604.jpg

Rammstein kan eigenlijk niet ontbreken, hoewel ik echt heel veel nummers wel gaaf vind van deze band blijft Sonne mijn persoonlijke favoriet. Jarenlang ben ik al wel fan van dit nummer, en om eerlijk te zijn ken ik dit nummer al sinds de eerste dag dat ik in aanmerking kwam met metal muziek. Die ene beruchte dag op het skatepark en bij mijn oude jeugdvrienden. Ik was als enige echt wel fan van Rammstein, en luisterde dat toen best vaak.

Toen ik daarna mijn beste vriend leerde kennen, en we meer optrokken met elkaar ging hij ook meer metal luisteren, toen bleek dat zijn vader een onwijs grote fan van deze band is. Ik mocht jaren later (2023) de band voor het eerst live zien, een bucket list dingetje om dat samen te doen waar we zelfs nog een erg leuke groep hebben kunnen organiseren, met verschillende vrienden die wel mee wouden.

Sonne heeft niet echt een bepaalde waarde, alleen dat dit de eerste Rammstein track is die ik ooit heb gehoord en waar ik eigenlijk ook wel direct fan van was. Heerlijk! Dan ga ik toch meer richting de nostalgische waarde voor deze band. Al gaat die het in de toekomst ook wel echt goed doen denk ik, ik denk dat ik hier nooit klaar mee raak.



Kondoro's Top 100 op Spotify!

Lekker man! Rammstein is zo'n band waar elke metalhead wel een kort verhaaltje of herinnering bij heeft. En Sonne is inderdaad een schitterend nummer. Mijn favoriet is Mein Herz Brennt, maar deze staat wel degelijk in de top vijf. Mooie lijst tot dusverre, keep it up!

67. A Tribe Called Quest - Electric Relaxation
Verenigde Staten - Midnight Marauders (1993) - Hip-Hop/Jazz-Hop
Featuring: Geen
Twijfelaars: Check The Rhime
Live gehoord: Neehttps://www.rollingstone.com/wp-content/uploads/2018/06/rs-233270-quest.jpg?w=1581&h=1054&crop=1

Ik heb Tribe nog niet zo heel lang geleden pas ontdekt. Vroeger werd er al best veel naar geluisterd door mijn vrienden, maar ik ben pas in 2019 echt meer in deze albums gedoken. Ik was nooit een groot fan van de Jazz aspecten in hun muziek, geinig dat ze nu dus gewoon in mijn top 100 terecht zijn gekomen. Tribe heeft veel los gemaakt bij mij, en weet nu nog altijd de gevoelige snaar te raken. Als ik echt even terug wil komen van misschien een zware tijd, en zeker nu met het heerlijke lente weer; Tribe komt altijd weer opspelen.

Het is prachtige poëzie die je hier hoort. Ik vind het tekstueel misschien wel de beste groep die ik ooit heb gehoord, en de totale relaxte vibe bij deze groep is prachtig. Ik hoef denk ik ook helemaal niks te vertellen, ik denk dat jullie het wel weten. De groep kent een grote fanbase hier en dat is terecht.

Maar ik heb gewoon niet heel veel te vertellen bij de band als nostalgie, dat heb ik simpelweg gewoon niet. Ik weet alleen wel donders goed dat deze groep nog veel gaat betekenen voor mij in de toekomst. Heerlijke groep met prachtige muziek. Ga er gewoon lekker van genieten en vandaag een kort verhaaltje van mij. Vanavond ben ik bij jullie terug.



Kondoro's Top 100 op Spotify!

66. The Who – Behind Blue Eyes
Verenigd Koninkrijk - Who's Next (1971) - Rock
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://images.bauerhosting.com/marketing/sites/16/2024/03/The-Who-Hero-2.jpg?ar=16%3A9&fit=crop&crop=top&auto=format&w=1440&q=80

The Who is eigenlijk een band die ik nog heel graag eens integraal wil luisteren. Nee, dat heb ik nog nooit gedaan. Wel ken ik de band al jaren, en luister hun bekendste nummers ook al wel best een tijdje hoor. Ik durf alleen niet te vertellen hoe ik ooit bij deze band ben gekomen, maar het denk ik wel een schoolvoorbeeld hoe het ontdekken van muziek werkt. Ik ben al jaren Limp Bizkit fan, de laatste tijd wat minder dan vroeger, en dan raadt je het al: hun cover van Behind Blue Eyes heb ik dan ook dood geluisterd. Ik wist uiteraard nooit dat dit een cover was, daar kwam ik pas tien jaar geleden ergens achter. Misschien nog wel korter geleden, rond 2017. Toen ik op de bouw werkte was ik namelijk in een tijdperk dat ik de oude klassieke rock muziek aan het ontdekken was, daar waar The Who uiteraard niet mocht ontbreken.

Toen ik dit nummer hoorde ging er een hele nieuwe wereld van mij open, ik vond hem (uiteraard) een heel stuk beter dan LB, al was dat ook niet bepaald moelijk. Tot op de dag van vandaag weet dit nummer me echt vast te pakken, en raak ik wel emotioneel. Niet zo extreem als sommige andere nummers die al zijn geweest, maar het zit wel in de buurt.

Ik denk overigens dat dit nummer nog veel gaat betekenen voor mij in de toekomst. Als ik maar even tot rust wil komen of wat dan ook, dan zet ik dit nummer aan of hij komt langs in de afspeellijst waar dit nummer ook in zit. Wellicht één van de beste ballads die ik ooit heb gehoord, of is dat een hot take? Goed genoeg gepraat, met een oog naar de toekomst en het verleden geen gekke plek voor The Who, en wellicht in de toekomst nog een stuk relevanter en hoger, wie weet?



Kondoro's Top 100 op Spotify!

65. Bathory – One Road to ASA Bay
Zweden - Hammerheart (1990) - Viking/Black Metal
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://c02.purpledshub.com/uploads/sites/16/2018/07/Bathory.jpeg?q=75&w=750&

We zijn alweer aangekomen bij Bathory. Voor sommigen misschien niet echt een grote verassing binnen mijn top 100, ze konden ook niet uitblijven. Bathory kent een speciaal plekje in mijn hart, en daar kom ik zomenteen nog even op terug. Black Metal is zoals ik al zei niet een leider binnen mijn lijst, ik heb bewust heel veel black metal (en metal in het algemeen) weg geknipt uit mijn lijst. Anders hadden we hier net zo goed een top 100 metal nummers kunnen maken, en die heb ik immers al eens gedaan (al is die lijst nu al outdated haha).

Ik heb Bathory pas in 2019 echt leren kennen. Ik ben wat dat betreft nog een echt broekje in de black metal scene, een muziek genre die bij mij binnen mijn afspeellijsten het jongst is. Hoewel het niet mijn kennismaking is geweest met black metal (dat was de Poolse Behemoth), Bathory heeft er wel voor gezorgd dat ik overstag ben gegaan met dat genre. Het is dan ook wel niet de extreemste vorm van black metal, zeker dit nummer niet. Maar het heeft wel mijn interesse gewekt om mijzelf dieper binnen de krochten van het duister te begeven.

Hate it or love it, dit nummer blijft voor mij een echte klassieker. Dit was en is mijn favoriete Bathory nummer vanaf het eerste moment dat ik er naar luister, en Bathory staat er wat dat betreft in het algemeen erg goed voor bij mij.



Kondoro's Top 100 op Spotify!

Bathory

64. The Notorious B.I.G. - Big Poppa
Verenigde Staten - Ready to Die (1994) -Hip-Hop
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://blog.starterbr.com.br/wp-content/uploads/2021/08/BIG3.jpeg

"White Biggie" was mijn bijnaam gekregen door wat vrienden van mij back in the days. In tijden dat wij erg veel naar Biggie luisterden, en ik ook nog 170KG woog. Ik heb eigenlijk de naam nog steeds overgehouden, aangezien ik een soort twist en als grapje die naam heb verwerkt in mijn online gamertag op Call of Duty. Dus mijn call name is nu "Biggie" overal waar ik samen met mijn vrienden naar toe ga.

De hele oorlog tussen Pac en Biggie heb ik nooit echt extreem gevolgd, en ik kon ook nooit een kant kiezen. Ik weet niet of dat überhaupt moest hoor. Biggie is wat dat betreft wel een artiest die ik een stuk meer dan Pac heb geluisterd, vanuit vroeger al. Ik was dus duidelijk misschien wel meer fan van Biggie, maar ik vond het vooral erg stoer en leuk dat mensen grapten met mij om deze waanzinnig goeie artiest.

Overigens niet veel over te vertellen. Kent veel nostalgische waarde maar is daarnaast ook zo tijdloos dat ik het over veertig jaar nog makkelijk op kan zetten. Heerlijke track, en heerlijke artiest. Jammer dat hij zo vroeg heen moest gaan, een gemis in de hip-hop wereld, maar dat is denk ik bij elke overleden artiest zo bij wat voor genre dan ook!



Kondoro's Top 100 op Spotify!

63. Touché Amoré - Harbor
Verenigde Staten - Is Survived By (2013) - Post-Hardcore/Screamo
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://oor.nl/wp-content/uploads/2024/10/240424_Touche-36_RT-768x512.jpg

Goed, we gaan weer een stukje terug de tijd in. Ik heb jullie al wel eens verteld over het moment dat ik liefdesverdriet had, en mijn burn-out heb ik hier ook wel eens besproken. We gaan een stukje dieper, vooral met het nummer wat hierna komt. Toch wil ik nog een beetje de goede dingen in het process aan kaarten, en ook de muziek die mij hebben geholpen om hier door heen te komen. Harbor van Touché Amoré is namelijk zo'n nummer die mij door de moeilijkere tijden heen sleepte, en voornamelijk toch wat euforie kon brengen. Niet dat dit nummer nu echt een bepaald vrolijk nummer was, nee dat zeker niet. Maar het zorgde wel voor een bepaald zelfbeeld die ik aan het maken was voor mijzelf, om zo toch uit dat negatieve zelfbeeld te raken.

Want eigenlijk somt dit nummer perfect op hoe ik de laatste tijd in het leven sta. Een zelfreflectie die ik nog moest ontwikkelen of die ik juist tegen kwam maar dan in het negatieve, en daar vooral mee moest leren leven en zien te verbeteren, waar ik dit stukje van de tekst nog steeds vind staan als een huis:



Daarna staat dit nummer ook voor persoonlijke groei en de complexe relaties die ik heb gehad in het leven, zowel in de liefde als de mensen om mij heen. Nu ik dit nummer luister kan ik alleen maar genieten, en weet ik dat er een hele groei en grote stap is genomen in mijn persoonlijke kennis. En dit nummer staat nog als een huis, zeker met de ogen richting de toekomst. Ik denk dat wij in onze levensjaren constant bezig zijn met het ontdekken wat wij nu echt willen, en waar wij voor staan. En dan staat dit nummer eigenlijk garant als vertaling wie ik op dit moment ben als persoon.



Kondoro's Top 100 op Spotify!

Mooi geschreven, Biggie!

62. The Alan Parsons Project - Old and Wise
Verenigd Koninkrijk - Eye in the Sky (1982) - Progressive Rock
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://lacarnemagazine.com/wp-content/uploads/2021/08/alan-parsons-project-web-1200x675.jpg

Het is wat rustiger met mijn entry's, iets wat ik voorafgaand niet had gepland of verwacht. Maar, het leven wordt spontaan wat drukker, en ik ben veel bezig met verschillende dingen waardoor mijn tijd iets meer verdeeld moet worden. Gisteren was ik bij de live show van de fantastische band Harakiri For The Sky, dus ik loop een paar dagen achter. Ik ga er trouwens vanuit dat ik volgende week iets meer tijd heb, en dan probeer ik alles recht te trekken door wat dagen twee entry's te plaatsen.

Maar tot die tijd zijn we gebleven bij nummer 62, en nummer 62 is voor mij wel een speciaal nummer. Wat ik al vaker aangeef, het is heel lastig om nummers te rangschikken, eigenlijk verdient elk nummer wel een top tien plek. Zo ook Old and Wise. Een prachtig nummer die altijd op mijn gevoel weet te spelen. Ik ken dit nummer al best een langere tijd, alleen kreeg het nummer meer betekenis voor mij toen ik zelf in de depressie terecht kwam. Want wat je dan doet, en wat misschien helemaal niet goed is, zijn dingen zoeken die je gevoel misschien aanspreken of waar jij jezelf in kan vinden. Ik doe dat met muziek snel om naar de rustigere en misschien sombere muziek te grijpen als ik mezelf ook niet heel goed voel, waaronder mentaal.

Dit nummer sprak vervolgens meer aan om de tekst. Toen ik aan het begin van mijn burn-out zat, zat ik echt in een hell. Het leven was voor mij eigenlijk klaar in mijn hoofd, ik had geen toekomstperspectief en het leven was best duister. Een nare situatie, waar ik eigenlijk destijds ook een einde aan wou maken. Ja, onwijs heftig waar ik oprecht heel weinig nog van af weet, je kunt niet meer helder na denken. Toen ik dit nummer destijds hoorde gaf het me enigszins rust, ik kon me onwijs goed vinden in de tekst en dat is iets moois wat muziek in mijn ogen kan doen.



Ik had volgens mij zelfs bedacht dat dit nummer op mijn begrafenis gespeeld moest worden, later vonden mijn moeder en ik een soort half geschreven en een beetje onvolgbare afscheidsbrief die ik destijds zonder weten half in elkaar had geflanst en daaronder stond een hele lijst met nummers (o.a. het nummer van Staind, nummer 100) en daar stond ook dit nummer tussen.

Gelukkig was die periode maar heel kort, omdat ik liefdevolle mensen om mij heen hebben die zich hebben ingespannen om die situatie in ieder geval weg te krijgen wat is gelukt. Hedendaags kan ik hier totaal niet meer aan denken, en ik weet zeker dat het een impulsieve gedachten gang was, puur omdat je even niet meer wat je met jezelf aan moet. Nu ik dit nummer hoor moet ik terug denken aan de tijd, en is de tekst nog steeds wel zwaar, maar kijk ik er heel anders tegen aan. Prachtig nummer, die voor altijd veel voor mij gaat betekenen.



Kondoro's Top 100 op Spotify!

61. Amenra - .Razoreater.
België - Mass IIII (2008) - Post-Metal
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Jahttps://consouling.be/sites/default/files/Artists/17042016-AMENRAonline-TEMMERMANSTEFAAN-075.jpg

Amenra op 61 had ik eigenlijk nooit verwacht. Ik leerde deze band pas in 2019 kennen, en was eigenlijk direct verkocht. Amenra stond al snel op de eerste plek om eens live te zien, en toen kwam daar corona wat nogal roet in het eten gaf. In 2022 was Amenra de eerste band weer die wij live hebben gezien na de COVID-19 tijdperk, dus het had nogal prioriteit bij ons, maar de mogelijkheid was het makkelijkst destijds. Daarna volgden nog twee live shows, en hebben we de band uiteindelijk drie keer live gezien dat jaar.

De derde show kende nogal veel betekenis. De tweede show was tijdens het hallucineren van de bloed hitte op Graspop destijds, volgens mij was het toen 34 graden? Maar de derde show was tijdens Soulcrusher, waar de band een hele lading met zich mee bracht wat mij nogal raakte. Destijds net in de burn-out terecht gekomen, een hoop gezeik, en de emotie die deze band met zich mee brengt knalde echt als een kogel naar binnen. Het was misschien zelfs het eerste concert waarbij ik ook een traantje moest laten, door de pijn die ik toen voelde.

Prachtig nummer, wat ik echt nooit meer uit mijn afspeellijsten kan denken. Beladen muziek, die je echt moet voelen. En dat doe je ook, maar stel je er wel voor open! De pijn, de ruwheid, het donkere duistere gevoel. Dit muziek knalt echt recht op je af, en weet je echt te breken.

(Het eerste nummer, live hier zo prachtig!)


Kondoro's Top 100 op Spotify!

60. Army of the Pharaohs - Seven
Verenigde Staten - Ritual of Battle (2007) - Hip-Hop
Featuring: Geen
Twijfelaars: Geen
Live gehoord: Neehttps://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4c/AOTP_2014.jpg

Ik wou een eerder besproken onderwerp eigenlijk gebruiken voor dit nummer. Army of the Pharaohs heeft nu veel betekenis er bij gekregen, omdat dus ook die oude jeugdvriend is overleden laatst. Hij heeft mij vroeger deze groep getipt en die tip was zelfs met dit nummer, een dubbel gevoel dus. Waanzinnig lekker nummer, die ik nu voor altijd aan hem zal gaan binden.

Waanzinnig lekkere track dus, de beat is waanzinnig lekker en de tekst is keihard. Vinnie Paz heeft met dit project in mijn ogen een waanzinnig lekker toch kinda underground hip-hop groep neergezet. Jedi Mind Tricks is o.a. ook een groep van hem, en hij brengt eigenlijk met elke groep waanzinnig lekkere muziek onze kant op, ook als solo-artiest.

Veel meer heb ik er allemaal ook niet bij te zeggen. Waanzinnig lekkere track met nu twee gezichten. Aan de ene kant blijft het een lekkere track en kan ik er van genieten en ook erg vrolijk van worden, aan de andere kant toch wat zwaarder beladen dan gehoopt, maar daar zullen altijd mooie herinneringen aan blijven plakken!



Kondoro's Top 100 op Spotify!

Fijne Top 100 met mooie verhalen hier, ik zag eerst Old and wise en toen Tribe Called Quest, dacht gelijk, deze kerel moet even op Souls of Mischief gewezen worden maar die staat er gewoon ook tussen

Dan deze tip ook nog maar even droppen, voor mij in 1 adem met Souls Of Mischief, De La Soul en andere mellow rappers

Amenra op Best Kept Secret? Dat was vast een vreemde eend op dat festival, want ik zie daar zelden metal tussen staan. Zeker een hele gave uitvoering!
En dank, ook aan je overleden vriend (nog gecondoleerd), voor die heerlijk vette track van Army of the Pharaohs: ik als hiphopleek heb weer een nieuwe ouwe band uit te checken (echt zóveel beter dan 2Pac & Biggie, daar kan ik maar weinig mee).