Wilco was weer geniaal inderdaad. Maar twee jaar geleden in Paradiso was het nog beter

The Cure - Reflections show in Londen. En dat dat de moeite was, dat zullen we verdorie geweten hebben!

Gisteravond in mijn woonplaats naar L'Orchestre d'Hommes-Orchestres geweest.
Vier mannen en 2 vrouwen die op formidabele wijze Tom Waits coveren:

LIVE GIRLS

Vanavond Girls gezien. De naam trekt blijkbaar, het was goed vol in de Melkweg met -inderdaad- een wat lager hengstenbalgehalte dan gebruikelijk bij indie. Het bandje op het podium had echter zichzelf ook Pussies kunnen noemen. Zelden zo'n bedeesd clubje gezien, deze mannen lopen waarschijnlijk zelfs voor Franz Ferdinand een blokje om. Mijn indruk was ook dat ze enigszins beduusd waren door de opkomst, het concert stond in eerste instantie gepland op een kraakpodium aan de Overtoom.

Goed, de muziek. Waar de piekfijne productie van Father Son Holy Ghost bijdraagt aan het unieke van die plaat, werkt de hang naar perfectie de heren op het podium enigzins tégen. Gecombineerd met de statische performance maakte hun foutloze voordracht de zaak nogal steriel. Van mij mocht het wel wat losser en wat vuiger, een song getiteld Vomit moet je niet willen brengen alsof het frambozenvla betreft. Tegen het eind van de show ging de handrem er wel enigszins vanaf, met een furieuze versie van de Deep Purple pastiche Die en een gepassioneerde opvoering van mijn favoriet Forgiveness.

Ah, Forgiveness: '... And I Gave You So Much Music' ...Prachtig, en helemaal waar. Girls heeft ons ook de leukste plaat van 2011 geschonken, bovendien gestoken in by fár de fraaiste hoes. Het is dan ook door de kwaliteit van hun repetoire waarom je ze het gebrek aan vuurwerk op het podium vergeeft.

MY MORNING JACKET

Een bandje dat ik alleen van naam kende, de albums van MMJ waren altijd langs me heen gegaan. Ik had op een of andere manier - waar komt het vandaan? - zeer brave en gezapige associaties bij het horen van de bandnaam.

How wrong can you be? Ruim tweeënhalf uur een puntgave rock-'n-rollshow, zonder praatjes of wat voor pauzes tussen de nummers door. Even was de wereld niet groter dan Festsaal Kreuzberg, waar een mannetje of 300 volstrekt uit hun plaat gingen, inclusief ondergetekende.

Ken het materiaal niet, maar een van de toegiften was Hold on to Black Metal, het nummer dat nu - bij de koffie - nog steeds in mijn kop zit.

Het beste concert van 2011 wat mij betreft: 5 *****

Gisteren in de Effenaar : Heather Nova :
Waar haar cd`s toch wat lief en zoet klinken wordt dat een totaal andere beleving als er een band achter staat die met de drums en gitaren het geheel naar een wat rock achtiger nivo brengen , maar ook Heather`s super zuivere stemgeluid kwam hier tot kippevel nivo .
Hoogtepunten : Heart and shoulder ( wat een uithaal ) , Island , Until the race is run ( wonderschoon nummer ) en het afsluitende Sugar ( alsof alle energie van de hele avond er nogmaals in enkele minuten uitkomt ! )
Voor wie het gemist heeft zijn op haar site de shows van deze tour te downloaden , zeker een aanrader !

TRIGGERFINGER

Leuk, al twee keer in Vera gezien, toffe rock-'n-rollshows, en nu staan ze zomaar in de grote zaal van De Oosterpoort, volledig uitverkocht. Dat had veel te maken met hun optreden in DWDD, hoorde ik overal om me heen. Triggerfinger gaat als een speer...

Ik heb er zin in en worstel me geduldig door twee abominabele support acts. Maar wat een deceptie wacht ons als het trio eindelijk begint. OK, het geluid is niet ideaal, om de grote zaal te kunnen bereiken is gekozen voor een enorme echo, maar die maakt gelijk ineens pijnlijk duidelijk hoe eenzijdig het materiaal van de mannen eigenlijk is. Maar dat is nog niet het ergste: ze hebben afgesproken dat ze zich van Het Grote Gebaar gaan bedienen. En dus staat de drummer bij elk nummer op zijn kruk om het publiek aan het meeklappen te krijgen, vertelt Ruben Block kinderachtige semi-geile verhalen en staat hij bij elke solo wild met zijn grijze manen schuddend op een simpele verhoging op het podium en stellen de mannen zich bijna 2 uur lang aan als poseurs uit een B-film. Brr, wat een afgang, ik sluit het hoofdstuk Triggerfinger vanavond af: 2**.

Voor alle duidelijkheid: de zaal ging uit zijn dak en was zeer tevreden.

Gisteren heb ik met dhr. Slowgaze (don't try this at home, kids) een kijkje genomen bij Jay Nash. Een gratis concert in Luxor Live. Na een kwartier kwamen we wel tot de conclusie dat er niet veel aan was. Af en toe had hij een aardig riffje, maar het was een soort poppy John Mayer. Zo'n kreunerige, sterk aangezette 'emotionele' stem trek ik niet goed. Als het niet oprecht is ga ik daar niet de hele avond naar kijken. Vond z'n liedjes ook niet bijzonder.

Eigenlijk hadden we gewoon nog even bij Gare Du Nord naar binnen moeten lopen. Die beveiligingsvrouw had niet eens in de gaten dat wij bijna die zaal inliepen.

Toch moet je ook dat soort concerten wel eens zien. Hoe kan dat eigenlijk, een gratis concert?

Misschien ben je te streng en is voor anderen dit een ultieme band? Ik lees dat hun live cd uit 2007 ruim boven de 4**** scoort.
Als het mij overkomt (gebeurt vaak) bij een (vrij nieuwe) band reageer ik meestal met de dooddoener dat ik waarschijnlijk te oud word voor dat soort nieuwerwetsigheden, maar dat ik iedereen z'n verzetje van harte gun...

Het was voor mij de derde keer dat ik Triggerfinger zag, dus ik volg ze wel degelijk. Maar een zaal van 1800 mensen kunnen ze duidelijk niet aan. En wat dat rare 'Everybody happy'-gedoe vandaan kwam is mij helemaal een raadsel. Volgens mij weet Triggerfinger nog niet precies wat ze met het onverwachte succes aan moeten.

Wat dhr. S. Slayer zegt, plus dat het jammer was dat Gare Du Nord bijna afgelopen was, want anders waren we zeker gaan kijken.
Meneer Nash had een stem alsof-ie al een week een flinke drol vast heeft zitten en het verschil tussen en podium en een wc niet ziet. Ook qua gitaarspel was het weinig memorabel en over de teksten zal ik het helemaal maar niet hebben. Al met al was het allemaal zo origineel en geïnspireerd als 's mans voornaam. Als je het nodig vindt om solo en akoestisch op te treden, zorg dan dat je boeiende teksten en verhaaltjes hebt.
Daarna begon er ook nog een ouwe vent tegen me te lullen over m'n Sex Pistols-muts terwijl ik mijn handen aan het wassen was. Toen was het feest helemaal compleet.

Tja, een Sex Pistols muts.....
Zei hij er wat van of was het misschien aanleiding tot een praatje over het concert? Ik ga als 'oude man' ook wel eens alleen naar concerten, (vooral als mijn omgeving denkt dat de desbetreffende artiest al zeker 30 jaar dood is) maar ik kan moeilijk 2,5 uur ergens zijn zónder iemand te hebben gesproken.

Dus een vriendschappelijk gesprek met lotgenoten (ongeacht leeftijd) tijdens concert (of trein naar huis) over artiest/concert is altijd boeiend, ook al is het met volstrekt wildvreemden. Het houden van dezelfde artiest geeft toch altijd een soort van band en je steekt vaak interessante extra informatie op.

Maar goed je hebt gelijk, een mens moet rustig z'n handen kunnen wassen....

"Gezien je muts ben je qua muziek niet aan je trekken gekomen zeker?"

Sex pistols muts op een WC, dat is vragen om vragen.
Ouwe man: Is dat nou je sex pistol?
Jij: nee, dat is om mee te plassen.

Afpoeieren idd!

Marc Almond in Leeuwarden (hij was er zelf ook verbaasd over geloof ik).

Alle hits kwamen voorbij en het was weer heerlijk allemaal.

Zo op de video afgaand moet het wel een power vol optreden zijn geweest van Marc Almond daar in het hoge Noorden van Nederland.

Hij gaf zich inderdaad voor 200% en het blijft ongelooflijk dat deze man zich zo inzet na het ongeluk van hem in 2004 waar hij bijna dood was.

De zaal explodeerde ook en dat maakt zo'n concert wel erg leuk natuurlijk!

Het was in samenwerking met Kroese (muziekwinkel) georganiseerd, maar ze hebben in Luxor Live wel vaker gratis concerten in de kleine zaal. Ik denk dat artiest en organisatie de bieromzet delen, dus veel zal 't niet opleveren.

Luxor Live heeft het financieel zwaar en zal dit denk ik ook doen om mensen naar de zaal te lokken in de hoop dat ze bij betaalde concerten terugkomen.

Zo ... geweldige setlist.
Een beter excuus om een keer naar Leeuwarden te gaan zal wel nooit meer voorbijkomen vrees ik

Gisteravond naar Dusseldorf afgereist voor het concert van Evanescence.

Het eerste voorprogramma Kellermensch was drie keer niks maar het tweede voorprogramma The Pretty Reckless waren geweldig. De band en vooral de zangeres waren erg sterk.

Ter illustriatie




Tenslotte mocht ik genieten van de hoofdact Evanescene. Voor het eerst sinds vijf jaar speelde ze weer eens live en het was werkelijk fantastisch de band was harder en strakker dan ooit te voren en Amy Lee is zangtechnisch duidelijk vooruit gegaan. Twee uur kippevel.

Ter illustratie

Absoluut en hij was enorm op dreef. Mijn partner heeft een hekel aan zijn muziek en ging niet mee. Toch besloot ie na de film om toch te gaan (de show was een half uur bezig) en met goede camera eenmaal binnen werd toch maar mooi toegegeven dat Almond het goed deed.
In mijn vriendengroep ook een zeer kritische concertbezoeker maar ook die was erg enthousiast juist door de tomeloze inzet van Almond.

Tainted Love en meezinger Say Hello Wave Goodbye zijn onvermijdelijk maar ik was er blij met de Mother Fist nummers en die andere ouwetjes uit die periode. Geweldig!

En als dan ook nieuwe favoriet (en populair in de MuMe-ladder) Nijinsky Heart ook nog eens voorbij komt.....

Gisteren ben ik naar dEUS geweest in de Vereeniging in Nijmegen. Dat dEUS zo populair was hier in Nederland wist ik niet, ze verkochten uit en de zaal was propvol. Het stond vol met dertigers, veertigers, wij ( niels en ik ) met onze 16 en 17 jarige leeftijd haalden het leeftijdsgemiddelde flink omlaag.

Om 8 uur begon Intergalactic Lovers te spelen. Zij konden mij wel overtuigen. Hun mooiste nummer speelden ze als eerst en misten we helaas half. Maar de rest van de set was ook zeer goed en het niveau bleef constant. Leuk en sympathiek zangeresje ook, met een fijne stem. Na een half uurtje pauze begon toen dEUS.
Eigenlijk was er niet veel op aan te merken. Ze hadden een mooie afwisselende set. Achteraf beetje stom dat ik Pocket Revolution en Vantage Point niet even heb geluisterd want daar werden toch een vijftal nummers van af getapt. Het nieuwe materiaal was live zeer en zeer mooi. The Final Blast, waar ze mee begonnen was mooier dan op het album. Prachtige live-uitvoering. Net als Second Nature, wat ik beschouw met The Final Blast als twee mindere nummers, kwamen live fantastisch uit de verf. Er was een sublieme versie van The End Of a Romance en Dark Sets In rockte net zo als op de plaat. Jammer alleen dat ze Twice niet speelden.

Hoogtepunt waren de nummers van The Ideal Crash. De eerste twee albums vond ik altijd beter, laatst had ik dit album een beetje herontdekt. Dat The Ideal Crash een fantastisch album is werd live even groots bevestigd. Ik heb nog nooit zulke prachtige live-uitvoeringen gehoord. Of het moet bij Elbow of Atmosphere geweest zijn.
Instant Street was het hoogtepunt. Kippevel bij die fantastische climax en het hemelse refrein. Ook de uitvoering van Magdalena was schitterend, sowieso mooi dat ze deze kozen in de setlist. Sister Dew was daarnaast ook schitterend.
Hoogtepunt was dus Instant Street, maar werd benaderd door Roses. Wat een prachtige uitvoering. Ik was heel blij toen ze deze inzetten.
Het laatste nummer was Easy. Een heerlijk toetje op het eind en het werd nog eens bevestigd dat dit het beste nummer van de nieuwe plaat is. Schitterend refrein en een prachtige climax. De kleine Instant Street noem ik hem altijd.
Ten slotte een minpunt. Helemaal niks van Worst Case Scenario wat mij toch wel teleurstelde. Ik had me erg verheugd op Suds & Sado live. Maar helaas werd die niet gespeeld, evenals Hotellounge.

Maar het was genieten de hele avond lang, hè Niels?

Ik zag Hotellounge nog wel in de afgelopen setlists voorbij komen maar Suds and Soda niet. Ik hoop echt op Hotellounge in Rotterdam a.s. donderdag.

Gisteren dus naar dEUS geweest, ik sluit me aan bij het verslag van Snoeperd hierboven. Een erg goed concert, leuke afwisselende setlist, inderdaad jammer dat er niets van Worst Case Scenario werd gespeeld en daarnaast had ik Disappointed in the Sun, Twice en Put the Freak up Front ook graag willen zien (maar goed, je kunt niet alles hebben natuurlijk). Verder inderdaad een leuke afwisselinde setlist, ik was ook erg blij dat ze Bad Timing speelden, ook een echt fantastisch nummer. Hoogtepunten waren inderdaad Roses, hij zong dat refrein net zo prachtig een breekbaar als op de plaat, sowieso heeft Tom Barman echt een prachtige stem, en inderdaad het fantastische Instant Street. Al met al waren alle nummers gewoon geweldig, dEUS is sowieso een band met een enorm pak geweldige nummers. Ze speelden bijna heel hun laatste album, waardoor nog maar eens bleek dat Keep You Close toch wel weer een zeer sterk album is. Zeer geslaagd en gezellig optreden, de sfeer was ook goed. Inderdaad opvallend veel mensen van 30 en zelfs 40+, maar ik heb ook meerdere jongeren van onze leeftijd gezien (al waren het er niet veel), dus we waren niet de enigen

Prachtige concertzaal ook trouwens!

Ook naar dEUS geweest gisteren maar toch een pak minder positief (met pijn in het hart). Abominabel slecht geluid waar wij stonden (enkele meters voor de PA) en een setlist die mij persoonlijk wat minder aansprak. Tom had er (zeker in het begin) zin in, maar gaandeweg kreeg het optreden in mijn ogen een wat plichtmatiger karakter. Dieptepunt: Keep you close waarbij het meeste (orkestrale) geluid vanaf een bandje meeliep, dat heeft deze band toch niet nodig. Hoogtepunten: Bad timing (wat een fantastisch nummer blijft dat toch) en Roses. Toch het minste dEUS-optreden voor mij in al die jaren. Jammer.

O ja, dat was ik vergeten te zeggen: het geluid was inderdaad niet echt geweldig. Als Tom iets zei verstond je het niet en als er een boel instrumenten tegelijk speelden werd het al gauw een muur van geluid. Dit mocht echter de pret niet drukken, meestal was het goed te doen. Ben het niet met je eens dat Tom er gaandeweg minder zin in leek te krijgen, of daar heb ik in elk geval geen last van gehad.

Inderdaad een prachtige zaal en entree. Ik was er ook en heb genoten van een ingetogen concert. Ook veel lof overigens voor de Intergallactic Lovers. Sowieso een fijne plaat uitgebracht dit jaar opgesierd door de mooie stem van de zangeres.

Verder deze week nog The Head and The Heart gezien in Paradiso als voorprogramma van My Morning Jacket. MMJ heb ik wel uitgezeten maar heb ik niet zo veel mee, maar des te meer met THatH. Een band wat ik dit jaar heb ontdekt en direct is doorgeschoten naar mijn top 10-lijst. Prachtige meerstemmige folkmuziek wat de laatste jaren mijn muzieksmaak is geworden. Concert was dan ook prachtig. Het publiek werd nog wel even opgeschrikt door een ontblote borst van de violiste die voor een groot deel van het concert niet in de gaten had dat haar bh was afgezakt. onder haar grofmazige vestje. Alsof nog nooit iemand een boezem had gezien viel het hele publiek stil.

Een dag later stond Bush in de Melkweg. Fantastisch concert met veel oud werk. Band was goed in vorm en de stem van Rossdale en het geluid waren van prima kwaliteit. Volop genoten. Het nieuwe album valt wat tegen maar tussen het oude werk viel het kwaliteitsverschil niet op. Top!

Ik heb ze in 1994 voor het eerst live gezien met Stef en Rudy er nog bij. Ik heb de oorspronkelijke WCS '94 cd versie nog in huis en ik zal vast de enige niet zijn. Die liefhebbers van toen zijn nu allemaal wat ouder maar zitten nog niet achter de geraniums hoor.

Is het dan zo raar dat je 'zelfs' 40 plussers in de zaal ziet???? Ben er zelf ook eentje en ik zie dEUS nog even graag als toen in 1994. Dus opvallend? Nee toch zeker!

Waarschijnlijk een wat ongelukkige formulering?