December

73. Jean M. Auel - De Vallei van de Paarden (1982) 4*
74. Samantha Harvey - Orbital (2024) 4*
75. Stijn Moreels - Sepia (2024) 4*
76. Esther Gerritsen - Gebied 19 (2023) 2*
77. Jean M. Auel - De Mammoetjagers (1985) 4,5*
78. Walter S. Miller - A Canticle for Leibowitz (1959) 4*

Fijne laatste leesmaand, met twee dikkerdjes (650 en 800 pagina's respectievelijk) uit de Aardkinderen-reeks. Wat een heerlijke serie is dit, zeg. De Mammoetjagers is het derde deel in de reeks en wat mij betreft tot nu toe de beste. Zelden zo gefrustreerd een boek gelezen (in vier dagen gelezen ook haha), maar dat geeft alleen maar aan hoezeer ik met de personages meeleefde.

Sepia was een fijn vervolg op Indigo, dat ik eerder dit jaar las. Toffe sci-fi/weird fiction van Vlaamse bodem. Word regelmatig gevraagd door Nederlandse/Vlaamse auteurs of ik hun boek wil lezen en bespreken, en meestal zie ik daar of vanaf of is het een teleurstelling, maar Stijn Moreels heeft me helemaal mee in zijn toekomstvisie.

Orbital won enkele maanden terug de Booker Prize 2024, en die winnaars vind ik toch zelden tegenvallen. Dit was een klein, maar erg bijzonder werk. Verder nog niks gelezen van de shortlist, maar ik snapte direct waarom deze had gewonnen. Er gebeurt niet heel erg veel, maar het werkte extreem ontspannend en gaf ruimte voor allerlei overpeinzingen. Zeker één van de betere boeken die ik dit jaar las.

Ik ben het jaar geëindigd met A Canticle for Leibowitz. Ik blijf toch wel fan van die oude sci-fi, hoor, de creatieve concepten, het mensbeeld dat eruit spreekt, ik vind het wel wat. Dit boek is opgedeeld in drie delen, waarvan het eerste 600 jaar na een atoomramp speelt en waar we terug zijn in de Middeleeuwen, 600 jaar later is er een nieuwe renaissance gaande en weer 600 jaar later zijn we weer vergevorderd geraakt als het gaat om wetenschappelijke en technologische vooruitgang, maar staan we ook weer op het punt om de mensheid opnieuw te vernietigen. Met humor geschreven en er komen heel interessante ideeën voorbij.

Dan ook nog even heel kort aandacht voor de mispeer van deze maand. Gebied 19 is echt het schoolvoorbeeld van sci-fi die op geen enkele manier weet te prikkelen en ook nog eens uitermate slecht geschreven is, waardoor de wereld en de personages helemaal nooit gingen leven.

Momenteel aan het lezen:
* Mark Twain - The Adventures of Huckleberry Finn (1884)
* Albert Camus - De Mens in Opstand (1951)
* George R.R. Martin - A Clash of Kings (1998), al eens gelezen, maar nu aan het luisteren.

Ook in december weer weinig thuis geweest dus weinig kunnen lezen.

1. Levi Weemoedt - Ken Uw Klassieken!
2. Suzanne Collins - The Hunger Games
3. Suzanne Collins - Catching Fire
4. Suzanne Collins - Mockingjay
5. Olaf van Nimwegen - Prins Willem V
6. Joe Abercrombie - A Little Hatred

Van The Hunger Games zag ik indertijd de films. Daarvan vond ik de eerste goed, maar delen twee en drie vond ik toen verschrikkelijk teleurstellend. Ik kan in ieder zeggen dat ik de boeken beter vind, al heeft Collins het verhaal mijns inziens nodeloos moeilijk gemaakt.

Joe Abercrombie stelt op zich niet teleur met zijn karakters en dialogen, maar zijn George Martin-achtige fantasy krijgt in deze serie wel erg veel realistische politieke/maatschappelijke trekjes en dat is niet echt waarom ik fantasy lees. Hopelijk slaat dit in delen twee en drie niet te veel door.

Beste boek van de maand - en ook een van de beste boeken van het afgelopen jaar - is Van Nimwegens biografie van stadhouder Prins Willem V. Goed gedocumenteerd, goed geschreven en vooral goed beargumenteerd waarom de laatste stadhouder er ten onrechte zo slecht vanaf komt in de geschiedschrijving.

https://media.s-bol.com/WKN4N46Vn2VJ/vxZWY0/548x840.jpg

https://media.s-bol.com/nkBJLPGvRNgY/6890OGn/772x1200.jpg
Mooi hoor. Alles wat ik tot nu toe van Fosse heb gelezen bevalt me erg goed en dan moet ik nog aan zijn echte klassiekers beginnen.

Zijn stijl zou een dealbreaker kunnen zijn
Ja, dat zou het kunnen zijn, zijn stijl
Je moet wel tegen zijn stijl kunnen
Je moet er bestand tegen zijn, anders is het een dealbreaker
Ja, het zou zomaar kunnen, dat zijn stijl dan een dealbreaker is
Ik hou ervan, van zijn stijl

If you know, you know Zijn septologie vond ik echt geweldig, hopelijk dit jaar tijd voor ander werk van hem.

Als wat Itchy schrijft indicatief is voor de stijl van Jon Fosse, kan ik zijn werk met een gerust hart laten liggen.

Bepaalde passages zijn zo, anderen wat minder. Dit is wel de "zwaarste" variant

Het leesjaar begint goed:
https://media.s-bol.com/qWK3j7RZwj33/xkjwWXn/523x840.jpg

Er gaat er niets boven eigen waarneming. D'r zijn meerdere Noorse schrijvers over wie de meningen uiteenlopen, Hamsun (not for me), Knausgard (50/50) en Per Petterson (fijn). Vooropgesteld e.e.a. hangt ook af van je eigen stemming.

Van mijn vrouw moest ik een feministisch boek lezen, omdat ik op alle gronden op een blanke man van middelbare leeftijd begon te worden (en zo acteerde). Ik koos voor

https://media.s-bol.com/3pzprMWjlQo9/Vw0v4v/807x1200.jpg

Ben halverwege. En ja, ik snap Simone. Ze heeft het over mij

Daarna door met Frantz Fanon?

November 2024:

51. Karolina Ramqvist - Den vita staden [The White City] (2015) / 3*

In December heb ik het eerste kwart van Moby Dick gelezen, maar verder geen boeken meer uitgekregen. 51 is wel een absoluut record voor me, denk niet dat ik daar nog snel bij in de buurt ga komen.

Nog wat eindejaarsstatistiekjes:

51 boeken:
55% (28/51) vrouwelijke auteurs
Pagina's gelezen: 13,001
Dunste boek: Bohumil Hrabal - Ostře Sledované Vlaky [Closely Observed Trains] (1965) / 85 pagina's
Dikste boek: Fjodor Dostojevski - Idiot' [The Idiot] (1868) / 656 pagina's
Oudste boek: Gerrit Paape - Het leven en sterven van een hedendaags aristocraat (1798)
Beste boek: Mario Vargas Llosa - La Ciudad y los Perros [De Stad en de Honden] (1963)

Beste leesmaand: Januari & Maart
Minste leesmaand: November
Gemiddelde waardering: 3,3*

Per regio:
Europa: 29
Azië: 15
Noord-Amerika: 3
Afrika: 2
Oceanië: 0
Zuid-Amerika: 2

Die heb ik ook nog steeds in de kast staan, iedere keer komt er weer een ander boek tussendoor...

Januari 2025:

1. Lijn van Wee en Wens - Caro Van Thuyne (2021) 3,5*
2. De Donkere Kamer van Damokles - Willem Frederik Hermans (1958) 3*
3. 1915: The Death of Innocence - Lyn Macdonald (1993) 4*
4. The Day of the Triffids - John Wyndham (1951) 3,5*
5. Wit Is Altijd Schoon - Leo Pleysier (1989) 4*

Fijne eerste leesmaand achter de rug! Enige 'smetje', en dit zeg ik met spijt in het hart, was De Donkere Kamer Van Damokles, waar ik gezien diens status veel meer van had verwacht. Duurde naar mijn gevoel lang eer het verhaal een beetje op gang kwam, en in de wat te nerveuze laatste akte was ie me alweer kwijt. Slechts een nipte voldoende derhalve. Spijtig, want Nooit Meer Slapen vond ik bij vlagen echt briljant.

Een leukere Nederlandstalige klassieker vond ik Wit Is Altijd Schoon van Leo Pleysier. Heel erg viswijferig, a la 'moet je nu eens horen wat de kapster me laatst verteld heeft/vind jij ook niet dat nonkel Marc de laatste tijd...', heel erg Vlaams dus. Doordat het allemaal gebracht wordt met een dikke knipoog ging ik hier echt heel goed op.

Moderner Nederlandstalig was Lijn Van Wee En Wens van Caro Van Thuyne, die me vooral in de eerste paar hoofdstukken wist te betoveren door haar mooie taal en rake filosofische beschouwingen. Tegen het einde van het boek was de magie wel een beetje uitgewerkt bij mij, maar alleen al voor het eerste deel zou ik deze iedereen aanraden.

Mijn reis door oude SF dan weer ging verder met Day Of The Triffids. Fijn boek die me soms wel wat kwijtraakte, maar me uiteindelijk ook altijd terug meekreeg.

En dan ten slotte mijn favoriet van de maand (en enige non-fictie): het tweede deel van Lyn MacDonald's monumentale reeks over WOI. Mede dankzij de vele ooggetuigenverslagen en MacDonald's talent om de meer politieke kanten van de oorlog helder uiteen te zetten (veldslagbesprekingen vond ik soms minder goed te volgen, waarschijnlijk omdat deze gewoon altijd chaotisch verliepen) een bij vlagen ontzagwekkende leeservaring.

1. Mark Twain - The Adventures of Huckleberry Finn (1884) 4*
2. Patrick Rothfuss - The Name of the Wind (2007) 3*
3. Percival Everett - James (2024) 3*
4. Albert Camus - De Mens in Opstand (1951) 3,5*
5. Pieter Overduin - God Is in de War, Hij Denkt dat Hij Pieter Is (2004) 3*
6. George R.R. Martin - A Clash of Kings (1998) 4*
7. Han Kang - The Vegetarian (2007) 4*
8. Pablo M. Lamberti - Een Oefening in Leven: Filosofie als Ambacht (2024) 3,5*

Fijne eerste leesmaand. Kon net geen negende boek uitlezen ivm griep, maar toch wel een ontstellend aantal pagina's gelezen deze maand.

Huckleberry Finn was direct mijn favoriet van de maand. Ontzettend grappig en schrijnend tegelijkertijd. Dat kon ik niet direct zeggen van James, een hervertelling van het boek dat nergens zo grappig en schrijnend werd als het origineel (al probeert het dat wel heel hard).

The Name of the Wind had ik geleend van een collega, maar ik begrijp de megahoge beoordelingen niet zo goed. Irritant hoofdkarakter en wel heel erg standaard fantasy. Weet nog niet of ik het vervolg wil lezen, voorlopig in ieder geval niet.

De Mens in Opstand was weer een fijne Camus. Ik kan heel veel met zijn ideeën, maar vond bepaalde passages in dit boek toch best wel saai. Voor mij niet zo enerverend als De Mythe van Sisyfus.

God Is in de War, Hij Denkt dat Hij Pieter Is is een dagboekje waarin Pieter Overduin en zijn omgeving schrijven over Pieters manische episode. Grappig en ook herkenbaar op een aantal punten.

A Clash of Kings is het tweede deel van de Game of Thrones-reeks en gewoon weer erg goed. Vind deze boeken als luisterboeken toch heel wat beter te behappen dan lezen van papier. Het zal niet heel lang meer duren voor ik aan het derde deel begin.

The Vegetarian is het bekendste boek van de laatste Nobelprijswinnaar en ik snap de hype eigenlijk wel. Het is vreemd, enorm duister en ongrijpbaar. Genoeg om op te kauwen, dat vind ik sowieso altijd wel fijn. Stukje over dit boek zal ergens dit weekend verschijnen.

Een Oefening in Leven gaat over hoe dicht de antieke filosofie bij het echte leven stond (itt de academische filosofie van nu) en over hoe de filosofie in deze periode handvatten gaf om jezelf te cultiveren. Lamberti probeert uiteindelijk lijnen uit te zetten om dit soort ambachtelijke filosofie in het hier en nu toe te passen. Niet heel veel nieuws voor me, maar ik houd van dit soort filosofie dus het was weer plezierig om te lezen.

Nu aan het Lezen:
- Jean M. Auel - Het Dal der Beloften (1990) --> vierde deel in de Aardkinderen-reeks. Gewoon weer goed.
- Aldo Leopold - Denken als een Berg (1948) --> erg invloedrijk geweest voor de milieufilosofie, over onze verhouding tot de natuur
- Shannon Chakraborty - The Adventures of Amina al-Sirafi (2023) --> historische fantasy met de Islamitische wereld als setting, leuk tot nu toe, maar niet heel bijzonder.

The Triffids hebben zich naar deze triffids genoemd. Zo weet je dat ook weer. Gratis weetje.

En in The Time Machine komt een mensenras genaamd de Eloi voor waar de Italiaanse progband Eloy zich naar vernoemd heeft, in Brave New World heten films 'The Feelies'. Iedere keer ik oude SF lees, krijg ik er gratis een bandnaam-origin story bij.

Ik heb deze maand drie boeken gelezen, ik kan niet mee met het tempo van Arthur, Mads, of Koen, maar ben wel blij dat ik weer enigszins aan de gang ben.

Alain Ehrenberg - The Weariness of the Self: Een moderne klassieker als het gaat om sociologisch-filosofische boeken over depressie. Ehrenberg verzet een indrukwekkende berg werk in het uitpluizen van de ontwikkeling van het ziektebeeld gedurende 20e eeuw, en spiegelt dat verloop constant aan die van het mensbeeld in de Westerse wereld. Moeilijk om een cijfer te geven, maar als het moet: 8,5/10.

Brandon Sanderson - Mistborn: Zijn boeken liggen in iedere fantasy-sectie vol in het zicht, hoewel het niet mijn favoriete genre is wilde ik me er ooit wel eens aan wagen, en toen ik twee van die boeken kreeg voor Kerst was dat een mooie gelegenheid om er één te proberen (en dit wordt doorgaans gezien als zijn beste, geloof ik). Aan het begin was ik redelijk enthousiast, de beschrijving van met name de actiescènes was erg meeslepend, en de klassestrijd waar de wereld om draaide maakte me nieuwsgierig naar de intriges waar het verhaal in beloofde uit te lopen, maar naar verloop van tijd raakte het me allemaal niet meer, zeker toen Sanderson er een slappe romance ingooide die duidelijk als plot device diende. Er is mij verzekerd dat de climax van deze trilogie de moeite waard is, dus misschien dat ik die ooit nog uitlees, maar toen ik deze uit had vroeg ik me serieus af waarom dit zo populair is als Terry Pratchett en Ursula K. LeGuin bestaan. Een krappe 5/10.

Safae El Khanoussi - Oroppa: Ik ken Safae toevallig persoonlijk omdat ze een leesgroep organiseert waar ik aan meedoe, dus toen dit boek overal in de eindejaarslijstjes verscheen voelde ik me wel verplicht om hem te lezen. Gelukkig had ik bij het lezen al snel door dat dit precies in mijn straatje past: een mozaïekvertelling (mijn favoriete narratieve format), met qua schrijfstijl hele dikke knipogen naar Zuid-Amerikaanse schrijvers als Bolaño (mijn tweede favoriete auteur) en Cortázar, met veel aandacht voor sociaal-politieke context, en een constante subtiele humoristische ondertoon. Nu en dan is het stilistisch ietsjes pretentieus en gekunsteld, maar daar stoor ik me totaal niet aan (en ik heb er zelf ook een handje van). Ruime 8/10.

Al in begonnen en/of bovenaan de lijst: Mikkel Krause Frantzen - Going Nowhere, Slow; Hanif Abdurraqib - They Can't Kill Us Until They Kill Us; Karl Ove Knausgård - The Third Realm.

https://media.s-bol.com/m98m4EGGEoWr/OYZWm7Y/550x809.jpg
Gewoon weer sterk en met cliffhanger.
https://m.media-amazon.com/images/I/41jdZT6iNxL._AC_UF1000,1000_QL80_.jpg
Fotoboek

Nu beginnen in:
https://media.s-bol.com/mAvporV04oO/798x1200.jpg

1. Joe Abercrombie - The Trouble With Peace 3,5*
2. Joe Abercrombie - The Wisdom Of Crowds 3,5*
3. Ann Powers - Travelling, On The Path Of Joni Mitchell 2,75*
4. Hella Haasse - De Heren Van De Thee 3,75*
5. Donna Tartt - The Secret History 4*

Delen twee en drie van een trilogie van Abercrombie. Vlot geschreven, goede dialogen, maar het plot deed me eigenlijk niet zo veel. Daarnaast merkte ik dat ik toch wel iets te veel van dit soort fantasy gelezen heb: alle plottwists zag ik al van mijlenver aankomen

De biografie van Ann Powers over Joni Mitchell was een flinke tegenvaller. De biografie lijkt toch vooral te gaan over Powers en haar fixaties, waarbij Mitchell dan dient als kapstok voor allerhande getheoretiseer. Uiteraard is het goed als een biograaf haar subject in een context plaatst, alleen moet je dan dus ook wel kunnen aantonen dat die context van toepassing is op je subject en dat gebeurt eigenlijk niet. Daarnaast is ze op een storende manier aan het moraliseren, wat wederom meer zegt over Powers dan over Mitchell.

The Secret History was was ooit een bestseller, en erger nog, een die mijn moeder kocht, dus jarenlang heb ik het boek links laten liggen. Achteraf wel jammer, want het is verder een prima boek, al vond ik de eerste helft wel beter dan de veel te lange tweede helft.

Voor mijn werk word ik regelmatig geconfronteerd met mijn gebrek aan kennis over Nederlands-Indië. Een paar goede geschiedenisboeken moeten dus binnenkort ook maar eens op de lijst, maar tot die tijd val ik terug op de literatuur. Een collega ried me verschillende favorieten aan, waaronder De Heren van de Thee. Ik was er niet volledig kapot van. Het verhaal zelf is erg interessant, maar de gekozen vertelstijl van Haasse - waarbij vertelling (proza) en stukken die vrij letterlijk uit de historische bronnen lijken te zijn ontleend mixen, werkt voor mij niet echt fijn, hoewel gezegd moet worden dat dit vooral voor het laatste kwart van het boek geldt.


Bezig in:
Marcel van Roosmalen - Totaal 2
Betje Wolff en Aagje Deken - De Historie van Mejuffrouw Sara Burgerhart
Marion Bloem - Een Meisje van Honderd

Ik heb wel meer van hem gelezen en vind het zeker niet allemaal even goed - sowieso schrijft de beste man gewoon veel te veel... Mistborn zal inderdaad de bekendste serie zijn, maar The Stormlight Archive vind ik zelf veel beter (moet boeken vier en vijf nog lezen - benieuwd hoe het verder gaat)

Ik begreep het ook niet, en nog steeds niet. 2e boek begonronduit saai en heb ik toen weer weg gelegd. Met de gedachten alles achter elkaar te lezen als 3e en laatste deel komt. Maar de schrijver lijkt totaal niet de behoefte te hebben om de trilogie af te schrijven.




Leuk boek, inderdaad. Gelezen voor mijn opleiding 20 jaar geleden en het vervolg zijn depressieve periode is ook interessant, maar veel minder grappig en leuk geschreven. Dit is ergens natuurlijk begrijpelijk.