Misschien wordt dit wel een heel loze topic, maar dacht probeer het gewoon.

Zijn er mensen op MuMe die poëzie schrijven? Zo ja, hebben die mensen dan ook de durf deze stukjes te plaatsen en door hun mede MuMe-users laten beoordelen?

Naja, ik merk het wel.

Graag alleen zelfgemaakte poëzie, proza, gedichten etc.

Leuk, leuk, leuk. Ik schreef vroeger wel 's wat, maar ik heb het meerendeel weggegooid in een uitermate kritische bui...

Bedankt voor de positieve reactie

Jammer dat je het niet meer hebt.

Ik zal binnenkort even eentje plaatsen, eerst even een leuke uitzoeken.

Ik ben denk ik ietsje te nuchter om zelf poëzie te schrijven. Maar om soms zo eens wat te lezen vind ik erg leuk. Zet dus maar wat neer Reijersen!

Misschien dat het tegen Sinterklaas tijd aan hier wat drukker wordt?

Ik denk het wel. De onzin ook.

Poezie = onzin of Sinterklaas = onzin?

Dit leidt echt nergens naartoe.

En aangezien ik toch zo graag shockeer, weer een meesterstunt van Onderhond. Ja, in mijn 24-jarige leven heb ik mij al gewaagd aan gedichtjes. Ik heb er doorgaans een pesthekel aan, toch heb ik er hier 2 hele liggen met mijn naam onder.

Met die waarschuwing dat ik enkel de behoefte voel als er onbereikbare meisjes weelderig door mijn gedachten zweven, en de uitkomst dus best een hoop meligheid in zich heeft. Geniet ervan zou ik zeggen


You do not rock my world,

But like a mother, you cradle it.
Singing it to sleep, gently.

You're like the setting sun,
bringing peace at the end of the day.
Like a waterfall,
source of life, cause of death.
And like a beautiful poem,
but for that little imperfection
which makes you truly exquisit.

Rewrite the record.

You can't be like a poem.
cos that's just someone's hollow words,
trying to fool the intelligent,
to arouse the naive
and to mislead the tentative listeners.

Yet here I am, someone, trying...
Selling my soul to a fallen one
wanting to get through,
to the real angel.

Rewrite the record.

Maybe you do rock my world.

Geweldig!

Ik schrijf zelf regelmatig ook dingen maar die zijn nogal onbegrijpelijk. Misschien post ik hier wel eens wat.

Onderhond de romanticus. De wonderen zijn dus de wereld nog niet uit.

Een gedicht met het woord 'rock'. De wonderen zijn écht de wereld nog niet uit

Gedicht voor Sinterklaas/ surprise.

Na even gezocht te hebben naar eentje die ikzelf ook best goed vind. Voila:

Ik zelf maak niks maar mn beste vriendin wel en ech hele mooie, deze was voor mij .

Vriendschap

Jij bent mijn beste vriend,
ik weet niet waar ik dat aan heb verdiend.
Je bent er altijd voor mij,
met jou kan ik lachen,
jij maakt me weer blij.
Ik weet echt niet wat ik zonder je zou moeten,
eigenlijk zou ik nu moeten boeten.
Voor al die dingen die ik fout deed,
maar die interesseren jou geen reet.
Jij ziet alleen de goeie dingen,
de goeie dingen uit mijn leven.
Als ik er aan denk,
hoeveel jij voor mij betekent,
begin ik spontaan te zweven.
Ik kan niet meer leven zonder jou,
ik wil je elke seconde van de dag vertelle dat ik van je hou.
Jij bent de enige,
die ik altijd 100% vertrouwen zou.
Ik weet,
jij en ik,
wij samen,
wij zijn vrienden voor het leven!

Vind deze echt ongelofelijk leuk. Het idee erachter en dan met zulke woorden samengebracht. Top.

Iceman, wees maar voorzichtig op deze dame

Zal ik zeker zijn .

Nog eentje van haar:

Liefdesverdriet.

Mensen zagen me lachen,,
ze zagen me blij.
Maar helaas,,
dat is voorbij.
In mijn hart zit een deuk,,
dat komt door onze breuk.
Je zei het is over,,
het is klaar.
Ik keek je aan,,
stond er maar.
Wat moest ik nog zeggen,,
dit valt toch niet uit te leggen.
Ik heb nog steeds veel verdriet,,
iedereen die het ziet.
En jij?
Ben je nu blij?
Je hebt me veel verdriet gedaan.
Ik vraag me nog steeds af,,
hoe onze liefde ooit is ontstaan.
In mijn ogen opnieuw een traan,,
onze liefde is echt over,,
het is vergaan.
Jijn en ik,,
nooit meer samen,,
met z'n tweeen.
Voor mij kan het,,
maar voor jou niet.
Dus het blijft bij ideeen.
Je hebt me bedrogen,,
en nu,,
kijk maar naar die tranen in mijn ogen.
Je stond daar maar,,
je keek me aan.
Ik zei,,
je kunt maar beter gaan.
De mensen zagen me vrolijk en blij,,
maar tussen ons is alles,,
ja echt alles nu over en voorbij.

Overigens gaat deze niet over mij .

Is dit niet de titelsong van die serie met Peter Lusse?

loopt wel storm hier zeg.

Inderdaad ik geloof dat er niemand hier rijmt ??

Ben niet zo crea, maar kan het wel waarderen...de juiste woorden in de juiste volgorde...."Liefdesverdriet" is erg mooi....

Een gedicht hoeft niet te rijmen.

Klopt jaah. Ik bedoelde ook dat er hier bijna niemand gedichten schrijft .

Ik ken in mijn omgeving ook niemand die gedichten schrijft. Het gebeurt gewoon niet zo veel denk ik.

Ik ken er best een hoop eigenlijk. Maar ik begeef me dan ook in wel erg creatieve kringen.

Ik bedoel ook dat er niet echt gereageerd op de geplaatste (2) gedichten.

Leuk topic! Ik schrijf in mijn vrije tijd graag songteksten en gedichten, hoewel het de laatste tijd i.v.m. drukte er een beetje bij inschiet. Meestal schrijf ik in het Engels. Ik ben nu bezig een nummer te schrijven met als (voorlopige) titel A Faded Memory.

Een van mijn gedichten gaat over Steve Clark, een bijzonder getalenteerde gitarist die helaas niet meer onder de levenden is. Hij is voor mij een van de redenen geweest waarom ik met gitaar spelen ben begonnen. Ik wil van dit gedicht nog eens een Engelse vertaling maken. Steve speelde trouwens in de band Def Leppard (favoriete band van mij). Nou, hier dan het gedicht:

Stephen Maynard Clark
23 april 1960 – 8 januari 1991

Het is inmiddels vijftien jaar geleden,
Dat een hogere macht je van ons weg nam
Maar nog steeds moeilijk te geloven,
Dat jouw tijd al zo vroeg kwam

Als ik terugkijk naar je leven,
Flitsen de volle podia mijn hoofd door
Je genoot intens van live optreden,
Daar deed je het allemaal voor

Een uniek mens is niet meer,
Een veelzijdig muzikant met een hart van goud
Helaas gaf je je over aan alcohol,
Het beheerste je leven op den duur en dat was fout

Je was een held voor duizenden mensen,
En bent dat voor mij nog immer
Je wist mensen te beroeren met je gitaar,
En zal nooit vergeten worden, nimmer

Def Leppard werd groot met jou,
Je was er vanaf het begin al bij
Je zette nieuwe maatstaven,
En met je gitaarspel inspireerde je mij

Steve, ik zou zo graag willen dat je terug kwam,
Om de mensen nog eenmaal te overtuigen
Om de jongere generatie eens even te laten horen,
Dat de meeste nieuwe gitaristen echt zuigen

Gitaar spelen kon jij als geen ander,
Je was een voorbeeld voor velen
Omdat jij jezelf niet als idool wilde zien,
En altijd bereid was het succes met je fans te delen

De pijn zal nooit meer weggaan,
Wat rest zijn herinneringen uit betere tijden
Je had een mooie toekomst voor je,
Maar helaas koos het lot niet jouw zijde…

Ik ken wel veel mensen die gedichten schrijven, maar zelf heb ik er maar weinig mee eerlijk gezegd. Ik ben eerder visueel ingesteld en daarom doet een schilderlij, een foto, welke beeldende kunst dan ook, me meer dan woorden. Beelden zijn in mijn ogen veel puurder dan woorden en zeggen uiteindelijk veel meer, vind ik. Misschien is het ook daarom dat ik niet zo goed ben in het verwoorden van wat ik van een album vind en waarom ik iets mooi vind. Met woorden kun je veel zeggen, maar tegelijkertijd zijn ze ook vaak zo nietszeggend.

@ DutchViking: zelf geschreven dat gedicht??