Wie niets te doen heeft gaat wandelen.

Volgens opgave van De Nationale Wandelmonitor 2016 zijn er in Nederland 10,5 miljoen mensen die wandelen voor hun plezier. Dat is 2 op de 3 Nederlanders. Het ligt er maar aan welke definitie je er aan geeft. De Nationale Wandelmonitor 2010 meldt nog juichend in zijn verslag: ‘6,6 miljoen Nederlanders wandelen regelmatig…’ Dat is wat anders natuurlijk. Hier staat er niet bij of ze het voor hun plezier doen. Misschien moeten ze het wel van hun dokter of van hun partner. En 4 miljoen plezierwandelaars erbij in 6 jaar; dat is goed werk van de Nationale Wandelmonitor. Tijd voor wat meer subsidie.

Kennelijk zijn er steeds meer mensen die niks te doen hebben. Dat klopt ook wel. De meest actieve wandelaars vinden we in de groep 50-plussers. Kinderen de deur uit, de verveling slaat toe, buikje, daar moet wat aan gedaan worden: wandelen dus.

Nog even terug naar het fraaie rapport:
'3,6 miljoen Nederlanders (35% van de wandelaars) wandelen minstens één keer per week.'

Is dat veel? Ach, zo’n getal zegt heel weinig. Het is gebaseerd op een enquete. De meeste mensen nemen niet de moeite zo’n enqueteformulier in te vullen. De gemotiveerden doen dat wel en een bekend gegeven is dat die mensen hun activiteiten graag wat overdrijven.

Wandelen voor je plezier. Dat is nog niet zo vanzelfsprekend. Vroeger deed je dat als je fietsband lek was of de bus net voor je neus wegreed. Dan ging je lopen, het moest maar. Nu zie je hele drommen het fietspad bezetten, alsof dat voor hen gemaakt is, al wandelend heen en terug of in een rondje.

Nog wat zelfrapportage van de wandelaars:
'Het grootste deel (68%) van de wandelingen duurt 1-2 uur. Bij 6% van de wandelingen is men langer dan een halve dag op pad. Gemiddeld legt men 7 kilometer af per activiteit. Tijdens 49% van de wandelingen legt de wandelaar maximaal 5 kilometer af.'

Het moet vast wel gezond zijn. Bijna eindeloos is de reeks gezondheidsclaims:
Spieren en botten varen er wel bij, hart en bloedvaten blijven gezond, de longen krijgen meer lucht, depressie en dementie verdwijnen als sneeuw voor de zon, je slaapt beter, diabetes heeft het nakijken, kankerpatiënten overleven langer en je wordt slank.

Zou het niet zo gezond zijn, willen er dan nog mensen voor hun plezier wandelen? Ja vast wel, want alom heerst de mening dat je je hoofd er zo lekker leeg mee maakt en er een geluksgevoel bij krijgt.

Ah, daar zijn we er: met wandelen kun je even de hele boel achter je laten. Even vluchten van je werk, je thuis, je onbetaalde rekeningen en je facebookvrienden. Even alleen op de wereld, met een paar eendjes of konijntjes om je heen. Escapisme ten top.
Met hardlopen kun je dat ook. Weglopen wordt dan wegrennen. Met een geldig excuus: het is zo gezond. Is dat zo? Daarover straks meer.

Is wandelen gezond? En wat is beter: hardlopen of wandelen?

De meeste ‘bewijzen’ voor gezondheid missen een echt wetenschappelijke onderbouwing. Het onderzoek is gebaseerd op statistieken. Bijvoorbeeld: mensen die wekelijks 3 uur wandelen of anderhalf uur joggen leven 6 jaar langer, zegt zo’n onderzoek. Mooi resultaat toch? Nou, dat valt nog te bezien. Mensen die chronisch ziek zijn of een andere beperking hebben kunnen zoveel beweging niet opbrengen. Een niet geringe groep mensen. Erfelijke aanleg, chronische pijnklachten, broze botten, zwak hart en zo meer. En laat nou net die groep ook eerder dood gaan! Omdat ze niet genoeg gerend hebben? Nee, omdat ze ziek waren.

Al die onderzoeken ‘bewijzen’ slechts één ding: gezonde mensen leven gemiddeld langer dan zieke mensen. Is dat nieuws?

De lijn dan. Overgewicht is ’s lands grootste plaag, heb ik begrepen. Al in de luier is ‘de mens’ te dik. En dat mag niet. Er moet dus afgevallen worden. Met sport! Afvallen door lopen? Dan heb je aan wandelen toch niet zo’n heel goede metgezel. Met een uur flink doorwandelen verbrand je niet veel meer dan 250 kilocalorieën, met hardlopen kom je aan de 600 kilocalorieën per uur. Daar krijg je trek van! Je lust na afloop vast wel een gezonde meergranenreep bij je versgeperste sinaasappelsap: ai, alweer 250 kilocalorieën erbij. Dat schiet niet op.

Maar natuurlijk is er wel wat te bewijzen. Buiten zijn in de natuur levert je frisse lucht op met veel minder stofdeeltjes dan binnenshuis. En buiten vang je de zon; die zorgt voor aanmaak van vitamine-D; dat is goed voor de botten en heel misschien ook wel voor de stemming. En een beetje bewegen is natuurlijk het beste voor je spieren en gewrichten: daar zijn ze voor gemaakt!

Voor gemaakt, daar zeg je zowat. Waar is de mens op gebouwd?
Je kunt geen loopboek openslaan of de Oermens komt je tegemoet. Ik citeer hier een paar regels uit Herbert Steffny’s boekje ‘Walking – wandeltraining voor een gezond en fit lichaam’:

“Miljoenen jaren was fit zijn noodzakelijk om te overleven. De oermens was een volhardend jager en verzamelaar De dagelijkse actieradius voor het vergaren van voedsel bedroeg 4 kilometer. Eigenlijk was deze mens geen bijzonder goede hardloper, maar eerder een walker of jogger die te traag was om bijvoorbeeld met een jachtluipaard te concurreren. Onze voorouders konden zich niet permitteren om onnodig door de omgeving te jakkeren …”
Natuurlijk, het betreft hier een boekje over wandelen. En laat die nou toch de Oermens aan z’n zij vinden.

Helemaal niet waar, verkondigt website Prorun.nl. De oermens was een langeafstandsloper:
“Uit archeologisch onderzoek is bekend dat reeds vanaf Homo Erectus de mensachtigen in hun levensonderhoud voorzagen als jager/verzamelaar. Door in groepen samen te werken waren ze in staat om aas af te snoepen van grotere roofdieren. Daarnaast waren ze in staat om zelf prooien te vangen door gebruik te maken van hun uithoudingsvermogen. Als ultieme langeafstandslopers achtervolgden ze gedurende uren prooidieren tot die door uitputting met speren gedood konden worden.”

Het zal best. Maar jij en ik hoeven niet te verlangen naar een leven als oermens. De meesten legden het loodje voor ze 35 waren. Werden oermensen gezond oud door hardlopen? Broodje Paleo dus.

Verkeerde forum?

Haha, nee hoor, er zijn meer algemene topics van users, met toch wel een kleine link naar de muziek hier en daar.
Ik ga nog even verder:

Nu noem ik me niet voor niks Wandelaar. Ik wandel graag door mijn platenkast, blaas wat stof van mijn verzameling en wandel door de tijd vanaf mijn kinderjaren in de jaren ’60 tot nu. Wandelen, niet hardlopen.

Hardlopen deed ik jarenlang en niet zonder enthousiasme. Maar ook niet zonder gebreken. Er is niks mis met af en toe een rondje hardlopen, maar wel als het een ‘way of life’ begint te worden, een verslaving die vraagt om meer en meer. Zo was dat voor mij tenminste.

Mijn ontdekking was dat het ook met minder kan en met minstens net zo veel voldoening. Twee of drie keer per week loop ik een rondje om ‘de Ham’, een plas water hier vlakbij. Dat rondje is van huis tot huis 4,7 km. Een perfecte maat. Ik loop dat wandelend of als ik erg veel zin heb joggend met wandelintervallen. Is het gezond? Ik denk het wel. Een beetje actief zijn is goed, met teveel van het goede bereik ik het omgekeerde. Als je de volgende dag nog moe en sacherijnig bent, was het teveel.

Zoals ik al schreef; die hele beweegcultus van deze tijd, het heilig moeten, een overheid die alleen maar roept: meer bewegen! meer bewegen! Eigenlijk gaat het om iets anders: meer ontspannen worden. Normaal doen. En je verre houden van al die internetsites die je van alles beloven als je maar hun tien-stappenplan naar succes volgt.

Trainen? Beter worden? Hoe lang ga je dat volhouden? Gaat iemand hardlopen, hoor ik vaak, dan moet het een stap zijn op weg naar meer en beter, sneller, een mooier lichaam en wat al niet. Praat ik met vrienden die hardlopen, dan gaat het alleen maar over prestaties. Het is nooit genoeg. Daar zit een keer een grens aan. Dan slaat de teleurstelling toe, de wanhoop. Het lijf wil niet meer, zegt stop! Die keerzijde is er ook en daar ontkom je niet aan.

Je bent niet wat je eet, je bent niet wat je presteert, je bent niet wat je loopt. Dat is allemaal onzin. Leven is loslaten, loslaten is wandelen. De meest efficiënte manier van voortbewegen. Een mensenlichaam gaat heel zuinig om met energie, verspilt niets. Gebouwd om te wandelen. Met mate. Als je kan.

Neem dan een avatar van een loopvogel.

Als jij als avatar een mier had genomen, had iedereen meteen geweten waar ie aan toe was. Met die haar, valt 't kwartje wat later: gewoon een haarklover.

Fedde: doe maar een U2-tje

Twee keer per week, heel soms drie, ren ik een afstand van ca. 10 KM. Eigenlijk ren ik al van kindsafaan. Was het vroeger een manier om een overschot aan energie kwijt te raken, nu ik 53 jaar ben doe ik dat om fit te blijven. Ik zie te veel leeftijdsgenoten om me heen die al 'oud' zijn. De dankbare vruchten die ik er bovendien van pluk, tenminste, dat denk ik, is dat ik vaak tussen de zes en acht jaren jonger word geschat dan mijn echte leeftijd. Wandelen doe ik sinds een half jaar ook. Dankzij mijn vrouw, al zal ze me dat niet in dank afnemen. Ze kreeg pijnklachten aan haar knie. Bovendien was ze 'iets' te zwaar. Mevrouw pakte voor woon- werkverkeer en een boodschap ook binnen de bebouwde kom de auto en zwaaide vrolijk als ik haar tegenkwam als ik ergens heen liep of fietste. De rekening werd dit jaar gepresenteerd: beginnende artrose. Sindsdien heeft mijn lief - kennelijk moet het eerst misgaan - het roer omgegooid en wordt er gewandeld, gefietst en gezwommen. Haar zus heeft al een protheseknie en zit haar achter de broek aan dat ze moet afvallen. Zelf gaf ze het goede voorbeeld door meer dan 20 kilo af te vallen.
Ik verwelkom al die toename van activiteit. Vaak ga ik eerst hardlopen en aansluitend, na een afkoelingsperiode en een douchebeurt, een uurtje wandelen. Wat helpt is dat we in Drenthe wonen. Binnen een paar minuten (ook lopend) zijn we buiten de bebouwde kom en staan we in het groen. Niks mis mee!

Walk On, maar dan wel een beetje vlotter dan die jongens in de clip.

Mooi bericht, nlkink. Ik ben een jaar ouder en begrijp je helemaal. Wij mannen hebben het toch maar een stukje makkelijker. Geen overgang met alle problemen die daarbij horen. Hardlopen is heerlijk, ik weet het, maar ik geniet minstens zoveel van wandelen en voel me daar vrijer bij. En een prachtige bloeddruk.

edit: Ik kom graag in Drenthe. Toch woon ik ook graag bij de kust. Mijn vrouw en ik maken af en toe een strandwandeling van Wijk aan Zee naar de Noordpier bij IJmuiden. Als het niet te hard waait loop je over de pier een heel stuk de zee in. Zee, zout, wind en zon. Perfecte combinatie. Ook in de winter.
Doet me denken aan The Beach Boys, 1967. In de bestelling.

De maand juli is de wandelmaand bij uitstek, denk aan de Vierdaagse van Nijmegen, maar ook wel de warmste maand van het jaar. Er bestaat een bijgeloof dat bewegen gezonder is als je meer zweet. Hard zweten en veel water drinken, dat is het beste. De kwade stoffen uit je lijf.

Zelf ben ik een vierseizoenenloper. Ik loop gemiddeld het hele jaar door evenveel. En ik heb het al gauw te warm. Ik kan niet wachten tot de eerste nachtvorst zich aandient. Zo’n krakend koude ochtendwandeling is heerlijk. Buitenlucht moet voor mij vooral fris zijn. Ook een bijgeloof misschien.

Lopen is voor onze Vlaamse vrienden equivalent met wat wij hardlopen noemen. Ben je een loper, dan ren je dus. Etymologisch hebben onze zuidelijke Nederlandstaligen gelijk. Sinds 1979 bestaat er een afschuwelijk woord: joggen. Echte hardlopers (lopers dus) gruwen ervan. Het is een slome variant. Je gaat een beetje joggen, zo’n 8 á 9 kilometer per uur. En je puft er wat bij. Kun je echt niks anders, dan ga je joggen. Zweetbandje om, biertje staat koud bij aankomst.

Bij wandelen is er ook best wel verschil. Sommigen proberen je ervan te overtuigen dat wandelen niks helpt voor je conditie zolang je er niet een beetje bij gaat hijgen. Persoonlijk beperk ik het hijgen tot de slaapkamer. Bij het wandelen adem ik in en uit door de neus. Niet alleen filtert dat beter, maar door de tragere uitademing neem je veel beter de zuurstof op.

Een beetje flink doorstappen is echter niet verkeerd. Het stimuleert de bloedsomloop en zet meer spieren aan het werk dan wanneer je je sloffend voortbeweegt. Omdat het lichaam van efficiënte verbranding houdt, moet je het ook niet te moeilijk maken. Bij 5 kilometer per uur loop je optimaal, lange mensen misschien iets sneller. Toen ik van hardlopen naar wandelen ging, moest ik opnieuw leren stappen. Kleine stappen maken, been niet te ver vooruit plaatsen, voet volledig afrollen. Weg met die rare middenvoetslanding die ik met rennen had aangeleerd. En stevige schoenen aan. Je moet voelen waar je loopt.

Om een indruk te geven wat een flinke pas is, een kleine handreiking:
Ben je 1 meter 70 lang, dan ben je goed bezig met 110-120 stappen per minuut. Langere mensen maken minder stappen en gaan dan net zo snel: bij 1 meter 90 heb je aan 100 -110 stappen per minuut genoeg om te spreken van een stevige wandeling. Ben je eenmaal gewend aan een stevig tempo, dan slaat je brein dit op en zul je je eigen snelheid vanzelf inzetten.

Ik noemde al even de Vierdaagse van Nijmegen. Ik wens de mensen die hierin meelopen alle plezier van de wereld, maar voor mij is zo’n massamanifestatie geen feest.

Al jaren volgt een team wetenschappers met de Afdeling Fysiologie van het UMC St Radboud dit wandelevenement. De wandelaars zijn hier de proefkonijnen. Er worden verbanden gezocht tussen wandelen en fitheid. Het gezondheidsgedrag van de deelnemers wordt onder het vergrootglas gelegd.

Je zou verwachten dat het met de gezondheid van die wandelaars wel snor zit. Maar het rapport van 2007-2009 laat iets anders zien:

Een gemiddelde deelnemer heeft voorafgaand aan de Vierdaagse 400 tot 500 trainingskilometers in de benen. Het is dan ook logisch dat meer dan 85% van de deelnemers voldoet aan de Nederlandse Norm Gezond Bewegen. Hiermee blijven ze ver boven het nationaal gemiddelde van 56%. De Nederlandse Norm Gezond Bewegen houdt in: tenminste 5 dagen per week voor 30 minuten matig tot intensief inspannen. Desalniettemin is de BMI van de gemiddelde deelnemer aan de hoge kant. BMI is de afkorting van body mass index, een maat voor de lichaamssamenstelling. Het gemiddelde van de deelnemers is 24,7 kg/m2. Normaalwaarden voor BMI zijn 20 - 25 kg/m2. Van de deelnemers heeft 35% overgewicht: BMI>25. En 5% heeft obesitas: BMI>30. Opvallend is daarnaast dat 35% van de deelnemers medicatie gebruikt en 60% één of meer ziektes onder de leden heeft. Hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten en een hoog cholesterol worden daarbij het meest gerapporteerd.

Geen reclame dus voor de beweegnorm-beijveraars. Behalve gevaar van onderkoeling, is geconstateerd dat maar liefst 25% van de Vierdaagse-lopers lijdt aan uitdroging.

Tot slot willen we opmerken dat deelnemers die over de finish komen, een verhoogd risico hebben om flauw te vallen. Plotselinge rust na langdurige inspanning, in combinatie met een verstoorde vochtbalans en/of een toegenomen lichaamstemperatuur, maar vooral warme klimatologische omstandigheden, zorgen voor een tijdelijke ophoping van het bloed in de benen. Dit heeft misselijkheid en flauwvallen tot gevolg. Advisering richting wandelaars, voldoende zitgelegenheid en eventueel extra medisch personeel kunnen hierbij helpen.

Strompelend over de finish; zwak, ziek en misselijk. Dan is ook het volgende bericht, nu uit het jaarverslag 2015, niet zo verwonderlijk meer:

Het gebruik van pijnstillers nam toe gedurende de Vierdaagse. Bij het ophalen van het startbewijs gebruikten 10 wandelaars pijnstillers, terwijl 32 wandelaars pijnstillers gebruikten op de laatste wandeldag. In totaal hebben er 42 (van de 98) wandelaars gebruikt gemaakt van pijnstilling tijdens de Vierdaagse. Bij zowel de getrainde als de ongetrainde wandelaars, nam het gebruik van pijnstillers toe. Voor de ongetrainde wandelaars was de toename in gebruik van 3% (op de dag van het startbewijs ophalen) naar 15% (op de laatste wandeldag) en bij de getrainde wandelaars van 7% naar 17%. Paracetamol was de grote favoriet, dit werd door 19 wandelaars gebruikt. Sommige wandelaars namen meerdere tabletten op één dag, met een maximaal gebruik van 6x500 mg op één dag. Ibuprofen werd door 12 wandelaars gebruikt en soms ook meerdere tabletten op één dag, met een maximaal gebruik van 5x400mg op één dag. Ten slotte waren er 7 wandelaars die een combinatie van paracetamol en ibuprofen gebruikten.

Nee, leuk natuurlijk, met z’n allen over de Via Gladiola, maar gezond …?

Je wilt niet weten hoeveel MuMe-gebruikers Ibuprofen gebruiken, daar zouden eens kamervragen over gesteld moeten worden!

Eens te meer blijkt hoe moeizaam de relatie is die sommige MuMe-gebruikers onderhouden met Da Real World! Wat denk je hoe kamervragen willen stellen tijdens het reces zich verhoudt tot brufennetje happen om van de (muzikale) kater af te komen?

Overigens is niets zo fijn als een firm hike of work-out om van de 'kwade sappen' af te komen.

Kamervragen? Toch minstens een parlementaire enquete!

Nog even wat gemopper nu over de Vierdaagse:

Het zou toch prachtig zijn, als je onderzoek zou doen naar het nut van bewegen en je precies kunt uitrekenen wat je nodig hebt om optimaal voordeel te behalen van je sportieve inspanningen. Immers, als bewegen medicijn is, dan moet er toch ook zoiets zijn als een juiste dosering. Bewegen op recept. Mét bijsluiter.

Vanuit die edele gedachte heeft de groep Vierdaagse onderzoekers zich op zo’n onderzoek gestort waarvan de resultaten in 2016 verschenen.

De groep onderzoekers, onder leiding van Martijn Maessen van het Radboud UMC, stelde zich de onderzoeksvraag: Hoe zit het met de relatie tussen bewegen en hart- en vaataandoeningen.
Is er een relatie en zo ja, hoeveel bewegen is dan het beste voor de gezondheid van hart en bloedvaten?

Ruim 21.000 deelnemers aan de Vierdaagse en hun bekenden en familieleden vulden online een vragenformulier in (hoeveel waren er benaderd ? wil je dan weten) en gaven op hoe het er voorstond met hun beweegpatroon.

Daaruit werden 6 groepen gedestilleerd: 5 soorten bewegers in diverse mate en een controlegroep: de niet-bewegers.

Er gaan al een paar alarmbellen rinkelen. Onderzoek doen naar beweeggedrag is toch wat anders dan dat je een aantal mensen een online-formuliertje laat invullen. Wat registreer je dan? Behalve dat digibeten niet mee mogen doen is de betrouwbaarheid van zulke zelfrapportage in de regel heel matig. En dan heb je de groep niet-bewegers. Wie zijn dat? Misschien doen die mensen niets aan sport omdat ze de hele dag al in beweging zijn: postbezorgers, verpleegkundigen, straatagenten, bouwvakkers en noem maar op. Daar weet het onderzoek niets van.

Verder wilden de onderzoekers weten of je ook teveel aan beweging kunt doen, zodat er een U-vormig patroon bestaat in de mate van gezondheidswinst. Niks doen is niet goed, maar teveel ook niet, zouden eerdere studies, zoals de beroemde 'Copenhagen City Heart Study' bevestigen.

De conclusies zijn niet heel schokkend: Het advies komt redelijk overeen met dat van de WHO en de Nederlandse Beweegnorm: 150 minuten flink wandelen of 75 minuten rennen per week. Dit onderzoek doet er namelijk nog een schepje bovenop. Optimaal bewegen is volgens dit rapport 170-242 min/week wandelen of 90-128 min/week hardlopen.

Meer doen kan ook, dus een U-vormig patroon vinden ze niet, al laat hun fraaie infografic wel wat anders zien: Meer doen dan aanbevolen doet je kans op het krijgen van diabetes of hartinfarct toenemen met meer dan 10%!

Kwam dat even niet gelegen voor de Vierdaagse-onderzoekers? Je gaat toch niet je eigen glazen ingooien als onderzoeker door je hoofdsponsor tegen het hoofd te stoten.

Let op de precisie! De onderzoekers houden geen rekening met wat die bewegers de rest van de dag doen, op de bank zitten of op de fiets de kinderen uit school halen, 5 kilometer verderop. Maar wel tot op de minuut een algemeen beweegadvies geven aan ome Wim met zijn hartkwaal en tante Jo die te dun is? Wat maakt het uit. Ja, zo’n beetje álles maakt het uit!

Doet u mij maar 128 minuten hardlopen, dokter, dan blijf ik gezond en krijg er 6,2 jaar bij na mijn dood. Ze kletsen maar wat dus, die onderzoekers. Terug naar de schoolbankjes, statistiek les 1.

'Voor wie niet weet waar hij naartoe wil, zijn alle wegen goed.' (Chinees spreekwoord)

'Enkel de gedachten die tot ons komen tijdens het wandelen zijn waardevol. Vertrouw daarom nooit een gedachte die niet tijdens het wandelen opkwam.' (F. Nietzsche)

'Wandelen is het beste medicijn.' (Hippocrates)

Ooit een paar keer geoefend voor de Nijmeegse Vierdaagse, maar uiteindelijk niet gelopen.
Te weinig doorzettingsvermogen.
Aan de muziek op mijn walkman lag het niet; draaide toen voornamelijk Queensrÿche - Operation: Mindcrime.

Ik lees net je 'mening' bij dat album, deric raven. Leuk verslag. Aan de muziek lag het niet dus. Pittig genoeg. Als Nijmegenaar zul je wel vanzelf aangestoken worden door het Vierdaagse-virus. Gezellige sfeer, veel saamhorigheid. De prestatie is ook voor mij te hoog gegrepen. 160 kilometer versjouwen is me teveel van het goede.

Ik zag nu pas dat ik het ooit zelfs in een recensie hebt verwerkt; blijkbaar heeft het genoeg indruk op mij gemaakt.
Het enige nadeel van muziek luisteren onder wandelen is dat je sneller afgeleid bent, en minder opvangt van de omgeving.

Zijn er ook MuMe-gebruikers die geen Ibuprofen (of anderszins pijnstillers) gebruiken dan?

Ik denk het niet!

Inmiddels 30 keer de Nijmeegse 4-Daagse gelopen en dat zonder moeite. De trainingstochten daarvoor gaan mij vaak moeilijker af en dat zou wel eens kunnen liggen omdat ik dan met muziek loop. Muziek - daar ben ik achter gekomen - gaat vaak jouw tempo bepalen. Eigenlijk is dat niet goed. Je moet jouw tempo lopen zoals je normaal altijd doet,
Volgende week dinsdag wil ik van start gaan voor de 31e Nijmeegse 4-Daagse maar wel zonder muziek. Is ook niet nodig met al die mensen langs de kant. Ik heb elk jaar mijn vaste rusten, altijd in een kroeg en genietend van een lekkere pot bier. Ik noem dat Bourgondisch wandelen.

Stephen King en Stephen Hawking hebben soms toch best alleraardigste ideeën en gedachten.

Nietzsche kende die twee nog niet en een fiets had hij ook niet. Tijd voor een modernere spreuk.

Tijdens het wandelen met mijn hond op de 3e dag van de Nijmeegse 4-Daagse in 1982 - het was vlak na mijn echtscheiding - kwam plots de volgens gedachte bij mij op:

Als je dan toch weer alleen bent, waarom loop je het volgend jaar dan niet de Nijmeegse 4-Daagse mee.

Aldus geschiedde en inmiddels heb ik die 4-Daagse al 30 keer gelopen. Nietzsche* heeft voor mij met zijn uitspraak over het wandelen hiermee zijn gelijk bewezen. Een modernere spreuk hoeft er voor mij daarom ook niet in de plaats te komen.

* Met verwijzing naar "Wandelen", een filosofische gids door Frédéric Gros.
Hoofdstuk 3 "Waarom ik zo'n goede loper ben" Nietzsche.

Nietzsche was natuurlijk ook een kind van zijn tijd. Misschien moeten we zeggen dat hij door het wandelen innerlijk tot rust kwam. Het stappen zetten is vaak heel kalmerend en daardoor ook gezond voor je lichaam en geest. Sommigen hebben dat gevoel ook op de fiets of hardlopend. Zelf denk ik dat je dichter bij jezelf komt door te wandelen. Het vertraagt je gedachten die daardoor misschien wat beter van kwaliteit zijn. Stephen Hawking is letterlijk stilgezet om te denken. Kan zich daar helemaal op richten. Kwestie van concentratie op wat wezenlijk is.

PS. Veel plezier wibro met de Vierdaagse. Ben benieuwd of jij dat rustgevoel ook hebt. Zelf loop ik altijd zonder muziek, hoor graag de vogels fluiten.

Dat rustgevoel heb ik niet tijdens de Vierdaagse. Daarvoor is het te massaal. Wel had ik dat rustgevoel tijdens het wandelen van de Walk of Wisdom* - de naam zegt het al - een rondwandeling van ca. 135 km in de omgeving van Nijmegen.

*http://walkofwisdom.org/

http://walkofwisdom.org/images/images/Walk_of_Wisdom_logo_Huub_en_Adelheid_Kortekaas.jpg

Wandelen is heerlijk, zeker voor een uurtje of twee. De Vierdaagse is niet aan mij besteed, lijkt me ook veel te massaal. Ik heb als tiener wel eens de Nacht van Gulpen gelopen: 70 km in Zuid-Limburg. En dat had wel wat, daar was ook niet zo'n kermis omheen.

Ik wandel ook met zekere regelmaat. Als ik ga wandelen probeer ik een tocht te doen tussen de 30 en 40km.

Eenmaal heb ik gek gedaan en de dodentocht (100km) gewandeld, dat was me ietsje teveel van het goede. Het eerste jaar na de dodentocht heb ik niet meer gewandeld, ik was het volledig zat.

Hier in China heb ik het wandelen hervat, aangezien ik zeeen van tijd heb. Ik ben dan altijd nieuwsgierig om te zien hoe mensen buiten de stad leven, en zij zijn al even nieuwsgierig wat een westerling daar komt doen.

De Nacht van Gulpen (70 km) en de Dodentocht (100 km) heb ik beiden in hetzelfde jaar gelopen. In 1985. Het waren voor mij trainingen voor het grote werk dat zou komen in het jaar daarop in 1986:
De Mergellandtocht over 135 km af te leggen binnen 24 uur en Nijmegen-Rotterdam over 160 km af te leggen binnen 29 uur. Beiden heb ik volbracht maar vraag niet hoe. Vooral die laatste was een marteling. Daar is de Nijmeegse 4-Daagse niets bij.

Dat zijn flinke afstanden en ook goede tijden! Je hebt ook nog de omloop van Goerree Overflakkee geloof ik, dat lijkt me ook nog wel een mooie. Een vriend van me is helemaal wandelgek en is wel eens (in etappes) een groot deel van de Europese kustlijn afgelopen en naar Sint Petersburg gelopen. Zelf wil ik nog wel eens het Pieterpad in Nederland zo aflopen.