Ver ben ik nog niet geraakt hoor. Ben ook nog bezig met die andere 1001 lijst.

Af en toe iets moderner uitkiezen kan als het saai dreigt te worden een mooi contrast geven. In het vernieuwde KMSKA hangen tussen de oude meesters hier en daar zorgvuldig uitgekozen moderne werken, en omgekeerd. Dat is niet alleen verfrissend maar geeft ook een nieuwe kijk. In Spotify playlists ervaar ik dat ook zo met muziek. Door een mix kan oud werk verrassend modern klinken en nieuw werk gaat er nog meer van sprankelen.

Dat afwisselen kan inderdaad op een heel fijne manier dingen in perspectief plaatsen. Ik heb nu een jaren '60 - jaren '70 luisterproject (ik hang al vrij lang in 1961 en ben nog lang niet uitgeluisterd, dus dat gaat zo'n project zijn waar ik misschien nooit ver mee komen, maar dat is helemaal niet erg), ik volg nieuwe releases in allerlei genres, ik heb mijn metalproject waar ik steeds wissel tussen perioden en subgenres, en nu ook de klassieke muziek, het wisselt elkaar allemaal heel mooi af, ik luister binnen die projecten waar ik op dat moment zin in heb en die wisseling tussen projecten, genres en periodes zorgt ervoor dat de verveling nooit toeslaat en dat het altijd voelt alsof ik met 'verse' oren naar iets kan luisteren.

Het 1001 boek heb ik net ook besteld (de Nederlandse versie), heb al drie andere in de reeks en het zijn fijne naslagwerken om te hebben.

Vandaag in ieder geval in vervoering gebracht door Canticles of Ecstasy, gecomponeerd door Hildegard von Bingen en uitgevoerd door Sequentia. Dat is een mooi begin van deze reis (ok, met het allereerste album uit de lijst kon ik wat minder ). Wie weet ga ik hier ook wel eens stukjes over schrijven op mijn blog.

De Vier Jaargetijden van Vivaldi is zó bekend dat ik nooit de moeite heb genomen er eens aandachtig naar te luisteren.
Tot nu! Ik zag de versie met Janine Jansen liggen voor een tientje en heb ik die meegenomen.
Ik vind het, naast dat het heel toegankelijk is, ook echt heel mooi en er vallen me allerlei dingen op die me bij oppervlakkige beluistering nooit zijn opgevallen. Logisch natuurlijk.
Het laatste deel van de herfst is echt onweerstaanbaar.
Had niet gedacht dat het me zo zou bevallen.

Ik krijg m'n portie klassiek via de Inspector Morse / Lewis series en dergelijke, en in films - dus vaak kort, maar wel sfeervol en mooi. Het gebruik van klassiek in The Man Who Wasn't There -

Maar de cd's die m'n moeder heeft achtergelaten, talloze, luister ik nooit...

Zit er niks moderns tussen?

Ik zou denken dat bijvoorbeeld Gorecki - Symphony No. 4 (cd 7) en Philip Glass - Einstein on the Beach wel in jouw smaak vallen.

Kronos - Er zal niet veel moderns tussen zitten denk ik, maar het is al even geleden dat ik er tussen heb gekeken. Ooit wel es wat van geluisterd, maar heel weinig (en vooral om te gebruiken in eigen geknipte en geplakte tracks). Op het moment geef ik de voorkeur aan 'pop'muziek (dus ook metal e.d.). Ik weet niet precies wat de drempel is, maar hij is nogal hoog.

Ik ben tot nu toe al wel enkele dingen tegengekomen in het boek die ik echt heeeeeeel erg mooi vind. Ik ben blijkbaar zeer vatbaar voor christelijk gedoe (maar dat had ik ook wel verwacht). De hoogtepunten tot nu toe:

* Hildegard von Bingen - Canticles of Ecstasy (uitgevoerd door Sequentia)
* Josquin des Prez - Missa Pange Lingua & Missa La Sol Fa Re Mi (uitgevoerd door The Tallis Scholars en Peter Philips)
* Thomas Tallis - The Lamentations of Jeremiah (uitgevoerd door The Hilliard Ensemble)

Ik zou erg graag wat uitgebreidere stukken schrijven over deze albums, maar ik kom tijd tekort op het moment. Wie weet volgende maand als ik vakantie heb.

madmadder, als je die schrijfsels dan graag zou bundelen in het topic 1001 Klassieke Opnamen, doe gerust. Maar dit algemene topic over klassieke muziek hebben waarschijnlijk meer mensen in hun updates zitten.

Mijn favorieten uit de oude muziek zijn Missa Papae Marcelli van Palestrina en de Vespers van Monteverdi. Beide muziekstukken vooruitstrevend in hun tijd.

Josquin des Prez heeft inderdaad prachtige dingen gemaakt. Ik denk dat je niet eens iets met geloof hoeft te hebben om geraakt te worden door dergelijke muziek. Dat geldt in ieder geval voor mij.

Ook een aanrader wmb is Miserere van Allegri.

Ik heb een beetje een rare vraag: ik heb ooit een cd gehad (verkocht) met Gershwins Rhapsody in Blue. Hoe die eruitzag / welke uitvoerenden weet ik niet meer. Maar als ik nu het stuk wil luisteren vind ik op Spotify maar geen mooie uitvoering. Ze zijn wat mij betreft allemaal veel te snel. Deze uitvoering komt nog het dichtst in de buurt (erg mooi zelfs), maar ik ken hem nóg trager.

Kent er iemand zo'n uitvoering?

Bernstein staat bekend om zijn trage tempo's. Zoek je deze?

Bedankt! Prachtige uitvoering inderdaad! Hij is zelfs trager dan dat ik hem ken.

Ik denk dat dit interessant is voor jullie popliefhebbers die het aandurven een excentriek stapje buiten de gewone paden te wagen:
https://www.youtube.com/watch?v=Gr2DAs4YIXU.

Dit zijn kunstliederen van Charles Ives, de grootste Amerikaanse componist van de 20ste eeuw, die heel modernistisch (avant-garde) zijn maar tegelijk heel Amerikaans met sterke invloeden van Amerikaanse volksliederen en daarmee ook enigszins verwant zijn met wat wij als pop kennen.

Knussen: Where The Wild Things Are

Het stukje is er nu dan

(Als je liever hebt dat ik het hele stuk hier plaats, dat kan ook, maar ik wil jullie niet vervelen met mijn ellenlange persoonlijke schrijfsels. )

Mooi stuk! Hierbij ook de link naar wat Jan de Kruijff ooit over Hildegard neerpende. Zeer het lezen waard: HILDEGARD VON BINGEN: DIVERSE WERKEN - musicalifeiten.nl

Tof ja, ook leuk dat verschillende uitvoeringen zo naast elkaar besproken worden. Ik zal me eens wagen aan enkele andere opnames.

Dionysische kunst:

Dag Jazper,

Leuk dat je dit schrijft. Ik heb al jaren een cd van Gil Shaham (vier jaargetijden). Ik vond hem wat snel gespeeld. Heb ik net als jou Janine Jansen (vier jaargetijden) aangeschaft. Wat blijkt nu... Ik vind de uitvoering van Janine wat loom. Wat zwaar op de hand. Ben de uitvoering van Gil Shaham beter gaan waarderen en heb nu pas ontdekt hoe dynamisch zijn vier jaargetijden eigenlijk is. Met dynamisch bedoel ik het verschil in tempo.

Groeten,
Sebastiaan.

Dag madmadder,

Mag ik je de volgende cd aanraden:

Allegri: Miserere - Palestrina: Missa Papae Marcelli - Mundy: Vox Patris Caelestis

Adembenemend.

Groeten,
Sebastiaan Kop.

Na vele opnames te hebben beluisterd ben ik uiteindelijk terechtgekomen bij die van Giuliano Carmignola uit 2000. Die overtreft voor mij echt alle andere opnames, puur vanwege de spontaniteit en frisheid. Dat wil overigens niet zeggen dat ik niet van andere opnames kan genieten, maar deze springt er voor mij echt bovenuit.

Hoi Waverick,

Wat leuk dat er mensen zijn die van het zelfde stuk houden maar elk een eigen uitvoering kiezen.

Ik vind de uitvoering van Gil Shaham de mooiste. Met name om de helderheid van het spel. Ook de minste franje. Dat viel me op in de uitvoering door Janine Jansen. Daar leek de vier jaargetijden anders te zijn weergegeven dan dat ik gewend ben. Overigens wel heel goed gespeeld.

Groeten,
Sebastiaan.

In Genres > Overigen > Componeren. Hoe gaat dat?:

Dag allen,

Als Mozart een stuk muziek aan het componeren ging, waar dacht hij dan aan? Hoe komt het dat de muziek zo bedacht is?

Groeten,
Sebastiaan.

Shaham verdient zeker een plaatsje in mijn top 5, maar Carmignola steekt er wat mij betreft ver bovenuit.

Maar het is zeker leuk om te vergelijken. En geniet vooral van dit meesterwerk!

ChatGPT:

Mozart’s compositieproces was zowel intuïtief als methodisch. Hij beschreef zelf dat hij zich volledig onderdompelde in muziek, er de hele dag over nadacht en graag experimenteerde1. Dit suggereert dat hij een diepgaande en constante betrokkenheid had bij zijn werk.

Mozart maakte vaak schetsen van zijn composities, variërend van kleine fragmenten tot uitgebreide ontwerpen1. Deze schetsen hielpen hem om zijn muzikale ideeën te structureren en verder uit te werken. Zijn werkproces omvatte meestal het creëren van een “conceptscore” die hij later verder uitwerkte tot een volledige, gedetailleerde partituur1.

Wat zijn muziek zo bijzonder maakt, is de combinatie van melodische schoonheid, formele perfectie en harmonische rijkdom. Hij was in staat om complexe muzikale structuren te creëren die toch toegankelijk en aangenaam waren om naar te luisteren. Zijn vermogen om emoties en ideeën muzikaal uit te drukken, maakte zijn werk tijdloos en invloedrijk.

Volledig onleesbaar, dus.

Zoals meestal lult ChatGPT - een veredelde zoekmachine - maar wat.

Ik kan hier toch wel enigszins 'chocola' van maken, vind het niet eens zo slecht, het is alleen wat kort door de bocht, zo even in een paar regels de muziek van Mozart te karakteriseren.

We kunnen er natuurlijk ook en spelletje van maken! Welke componist wordt hier omschreven door ChatGPT?

De muziek van ... wordt gekenmerkt door zijn romantische stijl, met een sterke nadruk op emotionele expressie en lyrische melodieën. Zijn werken variëren van intieme pianostukken en liederen tot grootschalige symfonieën en koorwerken. ...'s muziek kan snel wisselen tussen verschillende stemmingen, van passie en vreugde tot melancholie en introspectie.

Brahms.

Nee!