Je mag van alles van me vinden maar me van seksisme betichten vind ik wel een beetje ver gaan en ook vergezocht.
Mij kan het weinig boeien of het een man of vrouw is die prijzen wint en goede prestaties neerzet. Van mij mag Taylor alles winnen en ik gun haar ook alles dus daar heeft het niets mee te maken. Ik vind haar gewoon geen goede artiest, mede door mijn eigen muzieksmaak denk ik. Dat betekent niet dat ik een seksist ben toch? Ik ben juist fel tegen seksisme en vind dat mensen zich hier juist tegen uit moeten spreken! Je hebt het alleen tegen de verkeerde
Vind alleen wel dat we nog steeds discussies kunnen hebben over de kwaliteit van muziek in het algemeen en dus ook van Taylor Swift

Juul1998B, ik reageerde wat lomp, maar ik vind je verbazing over Swifts populariteit onder specifiek mannen naar seksisme neigen. Je maakt daarin toch echt een onderscheid tussen mannen en vrouwen en lijkt te suggereren dat Swift vooral voor vrouwen is.

Die verbazing is omdat het me opvalt dat op MUME en ook in mijn eigen omgeving veel mannen luisteren naar Taylor Swift in verhouding dan.
Over het algemeen luisteren er toch ook meer vrouwen dan mannen naar Taylor? Tenminste dat is mijn gevoel dan, totaal niet seksistisch bedoeld.
Er is een verschil tussen zeggen dat Taylor VOOR vrouwen is of zeggen dat er over het algemeen meer vrouwen dan mannen naar Swift luisteren
Ik snap achteraf nu dat je geneigd bent om te denken dat het seksistisch is maar als ik het uitleg zoals hierboven is het weer heel anders
Look, ik vind het juist goed dat er nu meer mensen woke zijn en ik schaar me juist onder ''woke''.

Lees deze onderstaande woorden eens. Ze vormen het slot van Miss Americana, de Netflix docu. De strijd die vrouwen in de popmuziek voeren is niet te vergelijken met die van mannen. En het zijn deze woorden die Taylor Swift onderscheiden van veel collega’s in de muziekwereld, en ze zijn mede de reden dat ook een groeiend aantal mannen wegloopt met haar als artiest, singer songwriter en vooral als sympathiek mens.

> Swift is very conscious of the double standard women in music face as they age, remarking that female artists have to reinvent themselves so many more times than male artists "or else you're out of a job."

"Be new to us, be young to us—but only in a new way and only the way we want," she says. "Reinvent yourself but only in a way that we find to be equally comforting and a challenge for you. Live out a narrative that we find interesting enough to entertain us, but not so crazy that it makes us uncomfortable. "This is probably one of my last opportunities as an artist to grasp on to that kind of success, so I don't know. As I'm reaching 30, I want to work really hard, um, while society is still tolerating me being successful."

Als je nu serieus -bij jou is het altijd een raadsel- gaat ontkennen dat bepaalde artiesten gemiddeld genomen eerder de mannelijke sekse dan de vrouwelijke aanspreken, en vice versa, ben je wel heel erg goed van het padje. Ooit eens achtereenvolgens naar een concert van Ellie Goudling en OMD geweest, het is heus niet zo dat bij beide concerten het aantal tienermeisjes en kalende mannen recht evenredig was. Ik begrijp ook niet waarom je in volwassen discussies steeds met termen als racistisch en seksistisch komt zwaaien; het is een zwaktebod en je plaatst jouw betoog en bij uitbreiding jezelf, vermits het een wederkerend euvel is, niet in een positief daglicht.

Mannelijke en vrouwelijke voorkeuren durven gemiddeld genomen al eens verschillen, net als leeftijdsgeboden voorkeuren. Daar is niets mis mee. Uit dergelijk besef volgt dat het altijd een beetje knullig is om als kalende vijftiger tot in den treure toe te herhalen hoe schabouwelijk het nieuwste tieneridool is.

Hoewel ik vind dat termen als racistisch en seksistisch zeker een plaats hebben in volwassen discussies, ben ik het hier wel met je eens. De eerste opmerking van Juul voelde voor mij ook seksistisch. Je kunt daar meteen op inhakken of gewoon vragen: wat bedoel je daarmee? Op die vraag kreeg ik het antwoord dat in zijn persoonlijke ervaring meer mannen enthousiast zijn over Taylor. Daar is absoluut niets seksistisch aan.

Dat Taylor een hoop seksisme ervaart in haar carrière is natuurlijk waar. Maar ik lees hier een hoop kritiek die focust op haar muziek en niet te maken heeft met haar vrouw-zijn.

Ik moest hier heel hard om lachen. Een bekentenis tussendoor: ik weet het zelf ook niet altijd meer. Zit ergens zo diep in dat konijnengat.


Anyways, over dat seksisme ben ik wel degelijk serieus. Ik ga niet ontkennen dat er artiesten zijn die populairder zijn onder bepaalde demografische groepen; het ging me hier puur om de - zoals ik al zei: verkeerd begrepen - suggestie dat Taylor Swift muziek maakt die vooral voor vrouwen is. Er wordt zo belachelijk vaak beweerd dat Swift muziek maakt voor tienermeisjes dat dat beeld behoorlijk hardnekkig is geworden en gewoon een ontkenning is van haar harde werk en zakelijke instinct. Het citaat dat homie Yield aanhaalt is ook volkomen terecht. Nogmaals sorry, Juul1998B.


Op dit punt ben ik het behoorlijk met je oneens. De discriminatiekaart wordt wel heel snel getrokken (zelf moest ik behoorlijk fronsen toen Jack Antonoff beweerde dat het antisemitisch was toen zijn buurman hem 'vieroog' noemde), maar er is wel degelijk een hoop - soms behoorlijk impliciet, soms nauwelijks verholen - racisme in de samenleving. Ook behoorlijk linkse mensen (*steekt z'n hand op*) maken zich daar soms schuldig aan. Gisteren zag ik dat ik in 2020 nog Roosbeef een kindvrouwtje heb genoemd op dit forum; niet cool. Het grote probleem is dat bepaalde discoursen - rockmuziek is beter dan alle andere muziek, hiphop is a-muzikaal, Taylor Swift maakt muziek voor tienermeisjes, derde-generatie-allochtonen zijn geen echte Nederlanders/Belgen, vluchtelingen veroorzaken de krapte op de woningmarkt - zo vaak herhaald worden dat mensen ze voor waar aan beginnen te nemen. Puur en alleen door zulke taal ontstaat er zo een heel erg vertekend beeld van zulke onderwerpen, die niets meer met de werkelijkheid te maken hebben. Daaraan ligt vaak wel degelijk discriminatie ten grondslag. Zo is het behoorlijk aannemelijk dat de beruchte Disco Demolition Night niet alleen geworteld was in rockisme, maar ook racisme en homofobie. Hoe je het ook wendt of keert, er zijn mensen die zo overtuigd zijn van het idee dat echte muziek witte rockmuziek is, gemaakt door heteroseksuele mannen, en dat muziek die voor een groot deel door vrouwen, niet-heteroseksuele en/of niet-witte mensen gemaakt worden - of in hun subculturen wortelen, zoals disco - per definitie minderwaardig is. Dat grenst echt wel aan discriminatie, als dat al niet die grens over gaat.

Verder #1: damn, ik ben nog nooit zo poststructuralistisch gegaan op MuMe.
Verder #2: alleen maar liefde voor het woord 'vermits'.

Voor de hype rondom Taylor is het echter zeer bevordelijk dat deze boomende, spierwitte, keihard heteroseksuele rockliefhebbers er zijn. Dat hun rockhelden hun bedpartners selecteerden op lichaamstemperatuur boven geslacht zien ze gemakshalve even de door de vingers.

Bij Taylor Swift - Midnights:



Het poststructuralistische aspect in jouw post is best vernieuwend, helaas draait de postmodernistische in socio-cultureel gedrenkte doctrine carroussel heerlijk door en pikt ze onderweg nog maar eens een aantal -ismes en favoriete stereotyperingen op, met als absolute favoriet -hoe kan het ook anders- de witte heteroseksuele man.

Vermakelijk zijn jouw posts wel, in haar beste momenten doen ze denken aan Daniël LaRusso uit The Karate Kid die in plaats van -nadat hij door een stel witte stoere jonge rockers in elkaar is geslaan- een karate cursus te volgen, naar het digitale tijdperk wordt getransporteerd om tientallen jaren online zijn ongenoegen te uiten over bovenstaande gedefinieerde groep. Tijdens minder goede momenten roep je eerder het beeld op van een jongen die vanuit het platteland de Universitaire grootstad leert kennen en in zijn eerste jaar ineens helemaal denkt te begrijpen hoe de wereld in elkaar zit.

Waar jouw posts de dieperik ingaan zijn de momenten waarop je steeds een popcultureel wereldbeeld schetst dat weliswaar ooit heeft bestaan, maar dat intussen al jaren radicaal is doorgeslaan naar de andere zijde, onder voorbehoud dat ikzelf een wereldvreemd figuur ben. Ik kan me echter niet van de indruk ontdoen dat het steeds die witte Rockbandjes zijn waarbij het bon ton is om de spot te drijven, we kennen toch allemaal de betere humor mbt Imagine Dragons of Nickelback? Evenzeeer gaat er geen week voorbij of ik zie op social media een vernietigende recensie mbt concerten van Bastille, Snow Patrol, Editors en andere witte Rockbandjes. Veelal geschreven door linkse bladen waar de recensent vanuit zijn elitaire ivoren toren denkt dat zijn mening enige waarde heeft en kan opwegen tegen het plezier of leuke avond van -tig duizend personen bij dergelijk concert.

De redenen dat ik reageer op jouw post(s) zijn niet zozeer dat vertekende wereldbeeld, maar allereerst het in vraag stellen of het zo nodig is om bij elke discussie op een muziekforum jouw politieke en maatschappelijke standpunten, schipperend tussen impliciet en expliciet, in de strijd te gooien. Overigens zou ik het eveneens storend vinden als we op dat vlak gelijkgezinden zouden zijn, het is imo niet nodig. Tweede en meest voorname reden is dat uit het belerende vingertje een repons volgt van andere users -vaak wat jongere mensen die nog wat onzekerder zijn over hun mening- waarbij deze zich dan bijna verontschuldigend en onderdanig gaan gedragen. Vind ik persoonlijk meer cringy dan jongens die naar Taylor luisteren (negenvoudige knipoog).

Paradoxaal genoeg voeren we deze discussie bij iemand wiens liedjes ik leuk vind, net omdat het gevrijwaard blijft (althans wat ik ervan ken) van allerhande politiek en maatschappelijk gebrabbel. Op Folklore staan een aantal nummers die me oprecht weten te raken, in het bijzonder August en Cardigan, dus deze nieuwe ga ik binnenkort eens een kans geven. Ondertussen probeer ik wel voor mezelf te begrijpen of de Folklore liefde voortvloeit uit het feit dat jonge Taylor ergens een oude mannelijke ziel heeft of -de schrik slaat me om het hart- ikzelf mijn innerlijke tienermeisje al jaren onderdruk. Wat ik voor nu al met zekerheid en ironieloos kan onderschrijven is dat Exile, voor wie ervoor open staat, een mooie bloemlezing bevat van de niet altijd convergerende mannelijke en vrouwelijke gevoelswereld.

Bij Taylor Swift - Midnights:



Dit was me eerlijk gezegd ook opgevallen. Kan me niet van de indruk ontdoen dat die post van Slowgaze vooral een quasi-intimiderende functie heeft. Als het ware om de discussie omtrent Taylor Swift – zowel haar muziek als haar persoon (als haar business acumen, blijkbaar) – in een houtgreep te nemen. Hetzelfde gaat overigens op voor de initiële beschuldiging van -isme.

Over de inhoud van het bericht van Slowgaze ben ik het verder grondig oneens, hoewel het een manier van redeneren is die vandaag de dag nogal populair is binnen bepaalde academische kringen en in de journaille. Steunt een beetje op het bij mekaar gooien van een hoop losse argumenten, in de hoop dat het dan wel steek zal houden. Daar moet vooral de moraliserende ondertoon voor zorgen. Lijkt me in dat opzicht exemplarisch voor een geconstrueerd wereldbeeld, dat grotendeels gebaseerd is op aannames omtrent intenties en drijfveren. Persoonlijk stoort het me vooral omdat het zo maar eventjes honderd vijftig jaar keurig opgebouwde nuance (ik reken Marx gemakkelijkheidshalve eventjes als de grondlegger van de sociale wetenschappen) onder de bus gooit en vervangt door one-size-fits-all redenerinkjes.

Wat betreft Taylor Swift: ik heb weinig interesse in haar muziek op basis van wat ik zo sporadisch eens hoor. Ja, ik vind het heel doorsnee. En neen, ik twijfel er niet aan dat ze een capabele zakenvrouw is. Maar ik dacht dat het hier voornamelijk over de muziek ging.

Het gaat mij eerder om classic rock als maatstaf. Image Dragons en Nickelback zijn - mijns inziens - terecht pispaaltjes, maar het gaat mij om die hele houding van 'ik hou alleen van echte muziek, dus AC/DC, Metallica en Queen'. Er is echt wel een verschil tussen het discours in een muziektijdschrift en onder de eerste de beste muziekpost op Facebook. Maar ik ben blij dat dat wereldbeeld aan het verschuiven is, ook omdat veel jongeren gewoon alles door elkaar heen luisteren.

Qua wereldvreemdheid kunnen we elkaar denk ik overigens de hand schudden, ware het natuurlijk niet dat ik mensenschuw ben.


Eens, ik ga er te hard en te frequent op in; die neiging moet ik maar eens afleveren. Het is waar dat ik me vaak erger aan de apolitieke houding van sommige gebruikers hier op de website - die het presteren om het over Sleater-Kinney en Fiona Apple te hebben zonder ook maar iets van de maatschappelijke achtergronden van hun werk door te laten schemeren - maar ik zit ondertussen wel heel erg aan het andere uiterste. Je opmerking dat Swifts werk gevrijwaard is 'van allerhande politiek en maatschappelijk gebrabbel' is niet geheel waar (zie alleen al die opmerking over 'No deal, the 1950s shit they want from me' op 'Lavender Haze'), maar dat zijn speldenprikjes. Vervolgens ga ik volledig met mijn ellebogen op het orgel. Excuses voor de mixed metaphors.


Dit is dus echt compleet niet mijn intentie geweest, maar ik zie dat ik die indruk wel wek. Niet cool van mij kant, en zoals ik hierboven al zei: ik ga eens goed met die neigingen minderen.

Het lijkt hier niet alleen wel de Volkskrant maar nog meer op Discussiemeter - de site voor discussie liefhebbers

Wow....op deze zondagochtend lees ik bovenstaande, zeer leesbare en eloquente berichten die ik gemakshalve samenvat als: dus smaken verschillen en ieder heeft recht op zijn/haar of hen mening. Mooi !

Happy Birthday Taylor Swift turning 33 today

Bij Taylor Swift - Midnights:

Als ik de reacties zo lees krijg ik het idee dat jullie nooit eerder popmuziek hebben gehoord... Komen jullie allemaal uit dat dorpje waar Kevin Bacon in de film Footloose naar toe gaat of zo?

Ik hou van pop, maar vind ook mw Eilish zwaar overschat. Wat daar goed aan is ontgaat mij volledig.



Idd, niets geniaal aan deze vrouw. Ze doet niets dat niet eerder is gedaan, de gemaaktheid druipt van mw af. Ik krijg serieus de rillingen van dat mens.
Zo had ik het idee dat het nummer Anti-Hero heel bijzonder moest zijn als ik iedereen zo hoorde. Maar dat is toch niet meer fan een fraai dertien in een dozijn nummer? Dat soort liedjes is al tig keer eerder gedaan en niets nieuws meer onder de zon.



Ik deel je verwondering.

Dus het is verwonderlijk dat gebruikers interesse tonen, en houden van, verschillende muziekstromingen? Ik hou van Gustav Mahler, Deftones, John Coltrane, James Holden, Chopin en Taylor Swift. Tja, het is wat.
Blijkbaar is pop nu een uitdaging voor je, dat is prima, want er valt veel te ontdekken. Misschien dat Gert1980 je op weg kan helpen, hij lijkt me een echte popkenner. Gert1980 - MusicMeter.nl

P.S. En Billie Eilish is natuurlijk wel een geweldig talent

Je mist mijn punt een beetje. Mijn smaak is zeer eclectisch.

Het gaat vooral over het feit dat dit bij jou op 1(!) staat. Dus je schat haar nog hoger in dan al die andere favorieten.

Wat maakt Taylor Swift dus voor jou zo geweldig? Ik hoor hier wel kwaliteit in de subtiele productie (ondanks dat ik daar niets van ken).

Nog een paar dagen en dan barst in Glendale Arizona het eerste ERAS concert los. De hele week is Glendale omgedoopt tot Swift City. Erg benieuwd naar de setlist die de verschillende periodes in haar carrière zal samenvatten. Tot nu toe geen berichten over een tournee in Azië en Europa, maar het is nog vroeg. Mijn hoop, en die van vele fans die geen kaartje hebben kunnen bemachtigen is dat de tournee ook vastgelegd gaat worden op film. We tellen af.

Er zijn 4 "nieuwe" songs uit. Het betreft o.a. Taylors Version's van 2 songs die eerder op de Hunger Games soundtrack stonden. En het (nieuwe?) "All Of The Girls You Loved Before"
Ze schrijft zoveel songs dat het bijna niet bij te houden is.

En vanavond mag ze los op het echte podium.
Sold out !!

De kop is er af. The Eras Tour is begonnen en maar liefst 44 songs komen er voorbij.3 uur en 12 minuten pure Joy. Visueel ziet het er bij vlagen indrukwekkend uit.
Inmiddels 5 sterren reviews van The Guardian, The Times. En niemand hier die het een ruk interesseert. Taylor Swift is gewoon de grootste popster van dit decennium.

De data van de Eras Tour in Azië en Europa zijn vandaag bekend geworden. Check op de website Taylor Nation en alle steden staan er op. Ook Amsterdam wordt aangedaan. 3 avonden zelfs. 8-9-10 juni 2024.

Ik begrijp dat dit een fake fan edit betreft. Officiële bekendmaking is er nog niet

Gezien het ontbreken van nieuws op de grote fansites vrees ik dat je gelijk hebt. Wel knap gemaakt dat schema overigens. Ik was de stad al aan het uitzoeken

Het nieuwe album van Taylor, Speak Now (Taylors Version) komt uit op 6 juli 2023. Gaat vanaf nu in de pre-order. Er staan 6 nieuwe nummers uit The Vault op het album, dat destijds in 2010 volledig zelf door haar is geschreven.

Kan vanaf vandaag via Platenzaak.nl in de pre-order in bestelling.
LP (3 x vinyl) of een 1 CD. En voor de liefhebbers zijn er ook 2 cassettebandjes.

Er is opnieuw een overzicht verschenen van de Eras Tour, ook bevestigd via Taylor Nation. Dit keer lijkt het te kloppen, maar dat dacht ik vorige keer ook. Twee keer Amsterdam in juli 2024.

Gretz Slowgaze

Hier worden de troepen ingezet om kaarten te gaan bemachtigen. Schijnt een soort queeste te zijn om deze te kunnen bereiken.

Eens, het is een bijzondere ervaring met al die veiligheidsmaatregelen. Ik hoop wel dat het die bots tegengas geeft, maar iedereen kan zich even registreren. Zelf sta ik inmiddels ook in Duitsland en Oostenrijk geregistreerd, dus de kans op kaarten wordt wat groter. Koppel er gelijk een vakantie aan vast tegen die tijd. Bij de Reputation Tour ben ik in Dublin geweest. Die Amsterdamse galmbak nodigt ook niet echt uit. Succes op 12 juli in ieder geval.

Ik sta ook geregistreerd , ben benieuwd hoe dat gaat. Ik las ergens dat niet iedereen dan tegelijk meer kan bestellen en dat er een soort tijdslot zal komen waarop je dan kaarten kan kopen. Ben benieuwd hoe hard het dan gaat. Ben ook benieuwd naar de prijzen , en zal het zo zijn dat je max 2 tickets kunt kopen ofzo ? in ieder geval veel vragen, en ik hoop dat het lukt.