Ach, de vraag was een beetje, of Rabin en Wakeman al veel hadden samengespeeld. In ieder geval niet in de studio, waar de bijdragen van Waken en maatjes voor Union natuurlijk niet anders waren dan de vervolgopnamen van Anderson, Bruford, Wakeman & Howe.

In die zin blijft samenspel tussen Rabin en Wakeman als nieuwe variant uiteraard boeiend en wordt het wachten op een nieuw album van het trio.

Ik ben benieuwd of die plaat er gaat komen.
Als je af mag gaan op het spelplezier live - wat ik op YT heb gezien, hebben de meistro's het erg naar de zin - zou je toch denken van wel.
Anderzijds weet je het maar nooit.
Ook dit zijn leden die bij Yes speelden en het blijft een wispelturig stelletje natuurlijk.
Gevoelsmatig verwacht ik er meer van dan het groepje wat nu door gaat als Yes, die ook weer een plaat willen opnemen.
Toegeven, Steve Howe en Allan White zijn niet weg te denken Yesmembers ondertussen, maar zonder Anderson en wijlen Chris Squire, kan het toch niet meer.
En Wakeman blijft toch eigenlijk gewoon de beste toetsenist voor Yes.

Bij Queen - Queen II:

Ik begrijp dat Wilson (bij Queen?) even een veer in zijn reet moet krijgen?

Overigens worden Wilson zijn Yes remixen/remasters door de meeste Yes fans met de grond gelijk gemaakt.

Waar staat zoiets? Graag onderbouwing met feiten.

Ow jee Wilson krijgt een standje...

Dat lijkt me hier niet de juiste plek voor (zoals eerder aangegeven). Ik heb ze zelf niet gehoord (daarom geef ik ook aan "Yes fans") dus ik kan het je uit eigen ervaring niet vertellen maarrr wat ik hoor is dat essentiële gedeeltes worden weggelaten. Details naar voren worden gehaald en uitvergroot waardoor het uit de context wordt gehaald en dat soort zaken.

Ik ga het meemaken met MC! Een paar Tull remixes bevallen me wel iig

Niet zo kinderachtig. Je mag altijd kritiek hebben, maar doe dit dan met onderbouwing.

Vreemd. Op het Steve Hoffman-forum worden voor zover ik weet de Rhino remasters van Yes gekruisigd en de Wilson-mixen met gejuich onthaald. Nou weet ik best dat dat forum niet het laatste woord heeft, maar toch opmerkelijk.

Ik heb tegen geen van beiden wat.

De Wilson mixen geven een nieuwe dimensie aan een bestaand en bekend album. Dat wordt haast ervaren als nieuw Yes werk met een geweldige geluidskwaliteit en daar krijg je de handen wel voor los.

Mee eens. De Rhino masters zijn sowieso goed. Wilson gooit er een nieuwe dimensie tegenaan.

Afgelopen voorjaar zag ik in Vredenburg, Utrecht de formatie ARW: Anderson, Wakeman, Rabin met twee prima aanvullende musici (bas, drums). Een fantastisch, energiek, en vocaal-instrumentaal tot in de puntjes verzorgd concert, met zowel ernstige als humoristische kanten. Als je dat vergelijkt met de pastiches die "YES" de afgelopen jaren heeft uitgep00pt, dan weet ik wel wie zich de fakkeldrager mag noemen hoor.

Ik vind het een beetje zielig voor Jon Davison, de vervanger van The Real Thing. Hij heeft geen geweldige zangstem, maar doet het toch aardig voor een coverband. Maar wie in de aanmerkelijk grotere schoenen van zijn voorganger gaat staan (en diens stem, haardracht en kleding kopieert) moet niet raar opkijken als "sommige" fans bij vergelijking minder positief uit de hoek komen.

In 2017 werd YES ingevoerd in de "Rock 'n Roll Hall of Fame", een nogal commercieel instituut dat een paar jaar geleden nog tegen progrock was maar nu eindelijk heeft toegegeven dat YES toch ook best een leuk bandje was. Gelukkig telde de line-up op het podium, helaas zonder Squire die is gaan hemelen, onderling een prima verstandhouding. Waarbij Steve Howe weliswaar een prekerig toontje aansloeg, en Wakeman een standup-comedian bleek.

Alles (ook het genoemde Utrechtse concert) op YouTube te nagenieten.

"Gelukkig telde de line-up op het podium, helaas zonder Squire die is gaan hemelen, onderling een prima verstandhouding."

Nou Steve Howe en Jon Anderson hadden geen oogcontact. Er is nog een hoop oud zeer sinds Jon ongewild vervangen werd.
Wakeman zijn optreden als Stand Up Comedian was het hoogtepunt.

recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Yes - The Steven Wilson Remixes - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Gaaf, deze!

Drummer van Yes Alan White overleden – Progwereld
Treurig nieuws... Hoewel niet zo frivool als Bill Bruford, toch een fantastische drummer...

Soms beland je zomaar in een fase dat je een oude favoriete band oppikt waarbij je er aan berinnerd wordt hoe ontzettend goed je hun muziek vindt. Yes dus. En wat is dan na al die jaren mijn rijtje albums die er echt toe doen en tijdloos goed blijven? Mijn top 5:
1. Close to the egde (toch wel)
2. Relayer (zit er heel dicht tegen aan)
3. Going for the one
4. Fragile
5. Talk (Rabin tijdperk op z’n best)

Met je de top drie zit het wel goed. Niks op af te dingen!

Het wordt nu echt tijd dat YES zich NO gaat noemen. Het optreden van 23 mei 2020 wordt voor de derde maal verplaatst. NO YES

Zie ook: Yes stelt Relayer Tour 2023 (wederom) uit – Progwereld

Bij Yes - Tales from Topographic Oceans:



Ja nu dus
Ik ga er vrijdag heen !
Groet Hans

habada, mag ik je hartelijk danken voor bovenstaand bericht. Zojuist kaarten kunnen bemachtigen voor het Yes concert op 17 mei in Arnhem.
Groet, Hans

Ok dan gaan we beiden genieten

Veel Plezier

Aan het einde van het "Tales from Topographic Oceans" concert, na de toegift, spontaan een hartstilstand krijgen. En dan hopen dat niemand van de vele mede-concertgangers, die er ongetwijfeld zullen zijn, heeft leren reanimeren. En een AED is ook niet voorhanden....Enigzins bizar maar begrijpen kan ik superunknown wel.

Op 17 mei ga ik naar een Yes concert in Arnhem. Ik ben nog niet dusdanig levensmoe dat ik na afloop van het concert de wens zal hebben om te sterven. De derde week van juli mag ik immers wederom de 4Daagse in Nijmegen lopen. En dat wandelfeest wil ik voor geen goud missen. 4 dagen 40 km per dag lopen met muziek van o.a. "Tales from Topographic Oceans" in mijn oren...

Hoe vond je het concert in armhem ?

Door plotseling droevige omstandigheden in de privésfeer ben ik afgelopen vrijdag 17 mei niet naar Arnhem gegaan. Helaas, ik had de nieuwe Yes echt heel graag willen zien en horen....

Jammer
Was prima concert
Of er een nieuwe kans komt.....

Bij Jon Anderson & The Band Geeks - True:

Ik heb slechts één vraag aan Bart: heb je het album "Mirror to the Sky" van Yes uit 2023 beluisterd?

Ik spreek voor mijn beurt, maar Bart heeft heeft het specifiek over 2024 en jij komt met album uit 2023.

Ja slimmerik, maar ik ben in 2024 naar een concert van Yes geweest. En dat was gewoon fenomenaal.

Hoi Hans, aangenaam! Bart hier, nieuw bij musicmeter.nl. Ik moet mijn weg op de site nog een beetje vinden, maar mijn grote bek werkt al prima, zoals je merkt. En nee, ik kende Mirror To The Sky niet. En dat komt, zoals ik in mijn recensie schreef, omdat ik niet zo'n fan ben van Yes zonder Trevor Rabin. Dat zal ongetwijfeld vloeken in de Yes-kerk zijn, maar van een beetje vloeken wordt de kerk alleen maar sterker.En die kerk is ook groot zat, ruimte genoeg voor verschillende geloofsstromingen, dunkt me. Ik ben van 1965 en de oude Yes-sound kwam misschien net iets te vroeg voor mij. Mind you, mijn broer liet mij op mijn 12de Space Truckin' van Deep Purple horen - de live versie van Made In Japan - en dat was een onvergetelijke en verwoestende ervaring. Lange nummers zijn absoluut aan mij besteed. Maar Yes vond ik altijd teveel gepiel. Sorry! Met 90125 en Big Generator kreeg de band de Rabin-jas aangetrokken die mij als 18-jarige geweldig lekker zat. Prog, maar met pop-sensibility, Denk aan 'I'm Running' van B.G.. Talk was later een welkome reprise.
Yes zonder Rabin zit dus niet zo in mijn bloed, maar ik ben Mirror To The Sky meteen gaan beluisteren. En... tromgeroffel.... de plaat spreekt mij niet erg aan. Wat mij wel kan bekoren op True van Jon Anderson en The Band Geeks heeft Mirror IMHO niet - namelijk, sterke songstructuren, absolute meezingers en een gevoel van triomf. Vandaar mijn opmerking: de beste Yes-muziek wordt gemaakt door fans van de band. Nou ja, we agree to disagree, neem ik aan.
Genoeg gepreek van mijn kant. Ik vind het leuk om met je te kletsen, Hans. Bedankt voor je reactie en ik weet zeker dat je nog wel een paar goeie tips voor me hebt.

Hallo Bart, jazeker ik heb goeie tips in overvloed maar laat ik het bij YES houden, "Close to the Edge" is het album dat iedere muziek liefhebber zou moeten kennen...