Heeft iemand al iets vernomen over een bezoek aan Nederland gedurende hun huidige tour? Momenteel staan er nml. weer alleen US datums op hun site, ik mag deze mannen echt niet missen als ze naar Ahoy of HMH komen!

2 maanden geleden waren ze op werchter rock. En ze speelden fantastisch. Veel nummers klonken gewoon nog als dertig jaar geleden. Roger Daltrey heeft aan stem geluid niks ingeboet. en het rockte als een tiet. Alle nummers die iedereen het liefst wil horen speelden ze ook.

Werchter was inderdaad geweldig.

Erg goed concert gisteren in Ahoy. Townsend is absoluut een der aller grootste. De Stones zijn dan misschien 10 keer zo populair, The Who is een stuk beter.

de Who zijn niet beter dan die Stones maar anders. Ik kan van allebei genieten

Gisteren naar the who gaan zien in het sportpaleis. Het was
GE-NI-AAL!!

link

In 2006 verscheen een soort van tribute album voor de in 2002 overleden John Entwistle en de in 1998 overleden Cozy Powell.

Dit album was al in 1996 opgenomen, en omdat Tipton (van Judas Priest) de enigste van de 3 was die nog overbleef bracht ie het toch nog uit als een soort van tribute.

Ik heb een aantal jaren terug het live album Live At Leeds van The Who gekocht, om er voor het eerst kennis mee te gaan maken. De eerste indruk vond ik gelijk wel behoorlijk goed. Maar de aandacht verslapte ook vrij snel, waardoor ik hem de laatste jaren bijna helemaal niet meer gedraait heb.

Een paar week terug heb ik het album Who's Next gekocht, en daar ben ik nu zowat aan verslaafd. Vooral de eerste tonen hebben iets dat ik altijd enorm veel zin heb om dat album te gaan beluisteren.

Toen volgden Tommy en Quadrophenia ook in snel tempo. En daar ben ik ook helemaal weg van. Vooral van Quadrophenia. Zo'n album,of een album als Tommy hebben The Stones of The Beatles nooit gemaakt. Ik vind door die 3 klassiekers op rij, het zeker 1 van de allergrootste bands uit de late jaren 60 begin jaren 70. The Stones en The Beatles zijn dan een stuk bekender, maar ik vind The Who muzikaal een stuk interessanter, vooral door hun mooie conceptalbums.

The Who wil weer op tournee

AMSTERDAM - De Britse rockband The Who wil volgend jaar weer op tournee. De oude rockers zijn er nog niet over uit of ze een nieuwe show brengen, of een bewerking van hun rockopera 'Quadrophenia' uit 1973. "We zijn nu bezig met wat we nu eigenlijk willen", vertelt zanger Roger Daltrey aan het muziektijdschrift Billboard.

"We hebben ideeën. Als alles goed gaat zijn we in de lente op tournee. We willen in ieder geval nog niet stoppen." Volgens Daltrey is het de plicht van een artiest om zo lang mogelijk door te gaan. "Tot je echt niet meer kan." Daltrey zegt wel dat er nog enige obstakels zijn, zoals de oorsuizen waar gitarist en componist Pete Townshend last van heeft.

Ander volume

"Het is niet iets dat niet opgelost kan worden, we hebben gewoon andere monitoren en een ander volume op het podium nodig." Volgens Daltrey kan de oude rocker zich bij het musiceren moeilijk inhouden. "Als hij zich mee laat slepen dan is hij geneigd zijn volume naar het oude niveau te draaien. En dat veroorzaakt de problemen."

De zanger is niet zeker of hij 'Quadrophenia' terug wil brengen. "Er zitten haken en ogen aan om het op onze leeftijd nog goed te laten werken. Ik ben zestien jaar ouder dan de laatste keer dat we het opvoerden." Daltrey had altijd al een beetje moeite met de manier waarop de show werd gebracht. "Het zou een metamorfose moeten ondergaan. Het zou te gedateerd zijn als we het zouden brengen zoals het nu is."

The Who werd in 1964 opgericht en is onder meer bekend van nummers als 'My Generation' en 'Pinball Wizard'.

© Novum

The Who gaat toch weer toeren

Ondanks aanhoudende zorgen over het gehoor van gitarist Pete Townshend, gaat de Britse rockband The Who weer op tournee. Townshend zelf maakte bekend dat hij met zanger Roger Daltrey gaat spelen tijdens de zogenoemde Quadrophenia-toer, die volgend jaar van start moet gaan.

The Rolling Stone schrijft dat de twee nog levende oorspronkelijke leden van The Who vier maanden geleden nog samen speelden in de Royal Albert Hall in Groot-Brittannië, maar dat sindsdien wordt gevreesd voor het voortbestaan van de band. Belangrijkste reden: het ernstig beschadigde gehoor van Townshend. Daltrey ging intussen alleen op tournee met Tommy, de rockopera van The Who, dus zonder de gitarist. 'Pete is zo goed als stokdoof', zei Daltrey eerder deze maand nog.

Maar, schrijft Townshend op zijn blog, met zijn gehoor is niets mis. Het was een keuze van hem om niet mee te gaan met Daltrey en Tommy, niet van zijn haperende gehoor.

Buiten de tournee om werkt Townshend overigens aan een geremasterde versie van Tommy, met hulp van geluidstechnici die hem bijstaan bij het restaureren van frequenties die de 66-jarige gitarist niet meer kan horen. De Quadrophenia-tour markeert ook de tienjarige sterfdag van John Entwistle, de oorspronkelijke bassist van de band. Drummer van het eerste uur Keith Moon overleed in 1978.

Bron: de Volkskrant

Voor het laatste nieuws kun je ook hier kijken.

Who-fans wil ik graag attenderen op deze lezing (voor de BBC) van Pete Townshend:

Pete Townshend: "Rock music is junk", iTunes Is A "Vampire" & "What?s next is already here." - hypebot

(Ik zal een kort commentaar schrijven bij RIP Muziekindustrie)

Na jaren eindelijk de soundtrack van Tommy binnen kunnen halen.

The Who Tommy (Soundtrack) (1975) - Free Download from hotfile - FilesTube.com


Leuk om dit eens weer te horen.

Leuke Who-releases de laatste tijd:

* DVD Live In Texas 1975
* CD Live At Hull 1970
En dan nog de autobiografie van Pete Townshend, "Who I Am".

Voor de liefhebbers..

Ze spelen in het Ziggodome deze zomer

Bij The Who - Quadrophenia (1973):

tot gisteren (documentaire op 3, aanrader) witte vlek in mijn Who kennis.
aloude thema; held valt van voetstuk en wat nu, wijs en ontnuchterd verder of dood.
Benieuwd naar de plaat.

Heb die documantaire ook gezien. Leuk en verhelderend; zo'n kijkje achter de schermen. De uitzending zal zeker te maken hebben met hun nieuwe toer in 2013. Opmerkelijk vond ik wel de uitspraak van Pete Townsend dat hij Keith Moon maar een matige drummer vond, terwijl velen altijd zo lyrisch doen over zijn drumcapaciteiten.

De docu was al een jaartje oud, volgens mij. Townshend is altijd een tikkie ambivalent geweest over Moon. Kan ik me wel voorstellen; erg geluidsbepalend en briljant, maar tegelijkertijd zelf-destructief en onberekenbaar. De beelden van het eerste Quadrophenia-concert in de USA waren veelzeggen; Moon die tot twee keer toe van z'n drumstoel kieperde dankzij wat paardentranquillizers... je moet maar durven! Over z'n drumkwaliteiten an sich was Pete volgens mij wel te spreken, maar sinds '73 was Moon allang geen betrouwbare drummer meer.

Ik denk toch dat een drummer die elk "gat in het nummer" vol staat met oeverloos geroffel ( was ook erg hip in die tijd) al gauw als een goede drummer wordt beschouwd. Het zag er live waarschijnlijk spectaculair uit, maar ik twijfel ook aan zijn capaciteiten

Virtuoos was Moon niet, maar dat vroeg de muziek van The Who ook niet echt.
De kracht van Moon was dat z'n spel naast heel druk , ook heel melodisch was.
Je hoort hem bijv. veel meegaan met zanglijnen van Daltrey en Townsend en dat gaf toch een eigen sound.
Kenny Jones die hem verving, was technischer kundiger, meer steady ook, maar dat unieke was met hem erbij ineens verdwenen.
Het klopt inderdaad dat eind 60er/begin 70er jaren, de drummers ineens veel prominenter waren.
Naast Moon zijn Mitch Mitchell (Hendrix), Ginger Baker (Cream) en John Bonham( Led Zeppelin)
natuurlijk prima voorbeelden.

Op de latere albums van The Who, en dan vooral Who Are You, raakt de pit er uit bij Moon.
En live was hij ook geen zekerheidje meer, door depressies, overmatig drugs en drankgebruik.
Earringdrummer Zuiderwijk werd niet voor niets benadert hem te vervangen.

Oeverloos geroffel? Of hip in die tijd. Je kunt er niet van houden ok. Kwestie van smaak.
Naar mijn idee een van de meest orginele drummers die op deze aard kloot heeft rond gelopen. Niemand maar dan ook niemand heeft zijn stijl kunnen of meschien wel willen benaderen. Moon was voor een groot deel verantwoordelijk voor de hele Who sound. Maar dit is toch geen oeverloos geroffel. Hip in die tijd kom op zeg. Het is zijn unieke stijl en dat heeft naar mijn idee helemaal niks met hip te maken. En live was hij als extraatje ook nog eens een bezienswaardigheid. Dat ben ik wel met je eens.

Het is inderdaad absoluut waar dat Moon door zijn idioot hoog drugs misbruik niet meer betrouwbaar was.

@ Bikkel. Wat bedoel jij nu precies dat Jones technisch kundiger was? En graag in leken taal. In de docu Amazing Journey: The story of The who legt een ene Rob Ladd best wel goed uit dat hij in ieder geval uniek was. Vooral zijn dubbel bas-drum techniek(?) schijnt volgens Rob Ladd hoogst ongewoon te zijn.

Jones leeft en drumt nog steeds, dus ik zal het aangaande hem in de tegenwoordige tijd houden.

Jones is meer een drummer van de gestampte pot, subtiel, vaardig en strak.
Terwijl Moon het toch allemaal meer op gevoel deed.
Wat ik al aangaf, Moon pastte veel beter bij The Who, omdat zijn spel/sound een enorm belangrijke factor was.
Met zijn dood, ging een groot deel van het Who geluid verloren.
Ben het er ook absoluut mee eens dat Moon tot de meest opzienbarende drummers aller tijden behoort, en dat wordt ook door (bijna) niemand ontkent.
Jones zette meer iets standaarts neer, gewoner zoals je wilt.
Een betere techniek zegt niet altijd wat over het totaalplaatje als drummer.
Moon was als persoonlijkheid minstens even aanwezig als Daltrey, en was een publiekslieveling.

Maar het drumspel in zijn algemeenheid veranderde. Op The Who By Numbers en vooral Who Are You is Moon's spel veel meer in dienst van de liedjes. Deels natuurlijk omdat Pete Townsend op een andere manier liedjes begon te schrijven.
Dan is Moon ineens een stuk minder uniek.

Moon drumde zoals hij leefde wordt wel gezegd. En hij was gewoon een heel unieke drummer.
Ik houd van zijn spel, zonder meer.

Zak Starkey (zoon van Ringo) is nu al heel lang bij de band, en hij is zonder meer de meest geschikte opvolger van Moon. Qua feel en benadering komt hij een aardig eindje. Zonder Moon opzichtig te imiteren overigens.

Keith Moon wás als drummer heel belangrijk voor de totale sound van The Who, daar heb je helemaal gelijk in.

Het gaf de muziek van Townshend en de zang van Daltrey net even dat extra waardoor The Who zo'n speciale band was. Ook zeker ten tijde van Quadrophenia. Zijn onorthodoxe stijl van drummen wordt nog altijd bejubeld.

Na zijn overlijden (vlak na het verschijnen van Who are you) zag je en hóórde je vooral welke rol Moon voor The Who heeft gespeeld. En mag de conclusie worden getrokken dat het daarna nooit meer zo is geworden bij The Who. Indirect leidde zijn overlijden eigenlijk ook tot het einde van de band in 1982. Uit persoonlijk en uit muzikaal oogpunt bekeken.

In 2011 werd Moon, voor wat het waard is, gekozen tot de op één na de beste drummer aller tijden door Rolling Stone.

Maar ik krijg niet echt een antwoord op mijn vraag.
Zeker is het zo dat Moon bijna alles op gevoel deed. En Jones IS ha meer een drummer van de gestampte pot. Maar wat maakt Jones nu technisch kundiger? Trouwens Moon kon ook subtiel spelen toch?

Bij Jones hoor je meer terug dat hij een geschoolde achtergrond heeft, zo'n drummer die ergens aanschuift en alles meespeelt. Vaardig en technisch prima, maar wel weer zonder echt eigen smoelwerk.
Ik hoor Moon (althans bij The Who) die alles dichtmept, maar zo muzikaal is dat hij op een geheel eigen wijze met zanglijnen meegaat, en lak heeft aan vaste schema's. Hij sloeg fills gewoon een paar tellen door. Dat is zonder meer knap en een stijl die toen volslagen uniek was.
Maar echt technisch vernuft hoor je bij Moon niet echt terug, dat hoefde ook meestal niet in de muziek die The Who bracht.
Ik ga af op zijn spel bij The Who. Misschien dat hij in achterkamertjes wel waanzinnig fusion speelde, maar ik betwijfel het. Moon had in zijn vrije tijd wel wat anders te doen

Maar zeg je nu omdat Jones een (redelijk) geschoolde drummer is en daardoor maakt het hem een technisch betere drummer dan Moon?

Wie stond er trouwens op een musician?

Zal Bonham wel zijn denk ik.

Persoonlijk ben ik helemaal niet zo bezig met wie er een technisch betere drummer is.
Ik luister naar welke drummer er het beste op zijn plek is bij een bepaalde band.
Nou, Moon was absoluut de beste drummer voor The Who, Bonham was de beste drummer voor Led Zeppelin etc.
Kenny Jones werd na live aid niet meer benadert voor The Who.
Pete Townsend had solo met Simon Philips gewerkt en die werd ingezet tijdens The Who haar comeback shows in, naar ik meen 1989.
Het schijnt dat Roger Daltrey er met name op had gehamert Jones niet meer te handhaven.

Iggy, luister vooral eens naar Who's Last. Het afscheidsconcert uit ''82''. Daar hoor je Jones ten voeten uit.
Knap drumspel,niets op aan te merken. Alles klopt, maar in vergelijking met de robuuste Moon, begrijp je gelijk het enorme gemis.

The Who associeer ik ook het beste met het alles voltimmerende werk van Moony.