Cave In - Antenna (2003)

Als Voorprogramma bij Muse klonk het zeer interresant maar de CD zelf vind ik ontzettend teleurstellen. "Sea Frost" en "Penny Racer" zijn wel nummers van hoge kwaliteit, de rest valt jammergenoeg na dat superconcert nogal tegen. 2*

In vergelijking met Muse is t in ieder geval een stuk beter

In het voorprogramma van Muse (06-11-2003) vond ik ze niet zo heel bijzonder... Ik kan me die drummer nog wel herinneren en een nummer waarbij die bassist ff flink zn stem liet horen. Die drummer was echt flink goed bezig en dat ene nummer was ook wel aardig, maar verder vond ik het echt een voorafje op het echt werk, Muse dus...

Antenna is typisch zo'n "je vindt het geweldig of volkomen niks" plaat.
OP antenna sloeg de band een nieuwe weg in,meer psychedelica en minder hardcore.
Ik vind het nog steeds de beste cave in plaat.

Ik heb ze 2 x live gezien in de Melkweg ( ge-wel-dig!!!!)
en in duitsland op terremoto festival,het was nog 's ochtends ,beetje tegenvallend.

Ik kwam nog even melden dat uiteindelijk het kwartje toch is gevallen, ik ben dus bereid het album te belonen met een oprechte 3,5.

Geweldige plaat, in de stijl van de foo fighters.. maar dan beter!

Veel beter

Mijn favoriete Cave In album. Ik vind het heel erg jammer dat de band niet verder gegaan is in deze richting.

Er zijn niet veel betere openers voor een album dan Stained Silver.

Eerlijk geef ik toe dat Jupiter indrukwekkender is dan deze plaat - om maar te zwijgen van de invloedrijke progressieve metalcore van Until Your Heart Stops en het grensverleggende, veelzijdige White Silence. Niet alleen omdat ze met Jupiter zichzelf compleet opnieuw uitvonden (naast hun experimentele Creative Eclipse), na bekend te zijn geworden in de hardcore/metal scene, maar ook omdat de nummers knapper geschreven zijn - vol met dynamische en energieke schoonheden.
Enkel: Antenna is in elk opzicht anders dan Cave In's overige albums/LPs. Dit heeft alles te maken met dat de band een 'uitstapje' maakte om een album uit te brengen onder het grote label genaamd RCA. De nummers op dit album zijn zeer gepolijst en grotendeels geschreven om gedraaid te worden op de radio.

Dat Cave In vele malen groter had kunnen worden met dit album is voor mij meer dan duidelijk. Wat mij betreft is dit het ultieme rock/pop album met oer-stevige fundaties. Elk instrument klinkt alsof het uit de hemel geschonken is - Brodsky's stem schitterd naast de heldere gitaren als een zon hoog in de hemel. De drums van J.R. Conners doen denken aan John Bonham, beukend en gedreven in een sublieme balans.

Antenna staat vol met parels: Stained Silver, Breath of Water, Joy Opposites, Woodwork om er een aantal te noemen. Inspire is een nummer met duidelijk invloeden maar staat als een huis, net als de betere nummers van Foo Fighters. Lost in the Air die mij elke keer weer een glimlach op mijn gezicht tovert. En dan Seafrost, die erg uitgestrekt is naast de toegankelijke andere nummers. Zorgend voor een vrijwel perfecte psychedelische adempauze, die eindigt in een soort dromerige jamsessie - rijk en zuiver geproduceerd door Rich Costey. Allemaal leunend op het effective basgitaar-werk van Scofield. Resulteert in één van de mooiste nummers van de band.

De veelzijdige muzikale reis door de jaren heen van Cave In is uniek en intrigerend en hier hoort Antenna volledig bij - het krachtigste radiovriendelijke verlengstuk van Jupiter.