Zoals Gabriel zijn laatste (reguliere) albums zo ongeveer om de 10-20 jaar uitbrengt heb ik, soms, net zoveel jaren nodig om deze te laten landen. Om de zoveel jaar zette ik dit album op, was in het begin zeker enthousiast, maar er gebeurt zoveel en het kwam niet altijd echt ‘binnen’. Maar ja, hoe kan ik dit zo kwalitatief opgenomen album goed beluisteren dat het ook te beluisteren is zoals de studiofiele Gabriel het opgenomen heeft. Ik bedoel: als hij zo’n
eigen studio heeft en zich zelf voorstelt als ‘I am Peter Gabriel and I make noises’ dan moet ik ook iets in huis hebben wat het dan ook moet kunnen benaderen in de opgenomen kwaliteit.
Nu: ‘Ik ben Jeroen en ik hou van muziek’ (bijna een primaire levensbehoefte zelfs).
Dus ik heb, na flink sparen, vorig jaar een goede installatie gekocht. Ik mag geen reclame maken natuurlijk maar als je Sonos achterstevoren spelt weet je welk merk ik bedoel.. Als ik dit aanzet zit ik een soort 360° bubbel.
En als ik dan op mijn favoriete bank ga zitten, mijn vrouw echt ook weg is (die zingt graag mee met mijn muziek. Dat mag maar niet bij deze momenten) en ik echt helemaal niks aan mijn hoofd heb dan zet ik die albums op waarvan ik weet dat er veel moois te beluisteren is. En dat er, ws, nog bepaalde geheime geluiden zijn die alleen dan onthuld worden. Dat ik nog meer mag ontdekken. Die momenten zijn bijna trance momenten voor mij.
En vanochtend dit album omdat ik gewoon weet dat de combinatie van de genialiteit van dit album en mijn installatie dan werkt.
En vanochtend kwam het gehele album volledig bij mij los. En dan zou ik nu een poging kunnen doen om de genialiteit, het professionalisme, de gevoeligheid, nieuwe sound belevingen, de sfeerpaleizen en allerlei andere mooie woorden hier kunnen om- en beschrijven maar dat kan ik niet. Soms heb je geen woorden maar alleen gevoel.
Een unieke ervaring met dit album die ik niet elke dag moet beleven. Misschien volgend jaar weer. Of over 2 jaar. Of 10 of 20..