Damien Rice - Live from the Union Chapel (2007)

De ave maria in Baby Sister is gewoonweg prachtig!

Stemmig albumpje zo voor deze donkere kerstdagen...

Dit zweeft al zeker vanaf 2005 rond op m'n computer, en is blijkbaar nu ook in cd vorm uitgegeven. Of ik dat dan zou kopen weet ik niet, het blijven toch maar acht liedjes...

Maar wat een mooie liedjes! De songs van O behoren op die plaat misschien niet tot de favorieten (dat zijn nl. Older Chests, I Remember en Eskimo), maar Damien en Lisa (zij is op vrijwel elk nummer te horen, soms zelfs als enige) maken er wat moois van. Hoogtepunten zijn de uitvoeringen van Volcano en Then Go, tussendoortje Be My Husband is het enige missertje.

Altijd lastig om een liveplaat te beoordelen. Doe maar 3,5* dan...

De uitbuiting van Damien Rice is begonnen. Kan ik me niet ergens in een donkere hoek van mijn geheugen herinneren dat Rice ooit uit BellX1 stapte omdat de band (en dan vooral de platenmaatschappij) te commercieel georiënteerd was geworden?

Zou best eens kunnen.. De jongens van BellXI zijn er niet minder op geworden.. Ik vind 'Music in mouth' best een mooi album.. en 'Flock' is ook niet slecht..

beetje off-topic, sorry.

Ik heb liever Damien live face-to-face als het ware dan op cd. Vind de live-cd's minder dan de studio-albums, niet dat hij live slecht is.. maar ja ik weet niet.. die kwaliteit van de studio-albums is gewoon beter.. en net zo oprecht gezongen als live

Dit is een album wat in al zijn eenvoud elke keer weer weet te boeien. Ik kan Baby Sister niet vaak genoeg horen. Voor de audiofiele puristen onder ons...een album wat werkelijk elk detail van THE Union Chapelle prijs geeft. Wat een detaillering. Schoonheid door eenvoud. Jammer dat Lisa Hannigan de samenwerking met Damien heeft opgezegd. Een legendarisch singer songwriter koppel.

Album nu enkele dagen in huis en diverse malen gedraaid. Prachtig. In 1ste instantie doet me het stemgeluid aan Ryan adams denken. Zo af en toe ook wel de stijl. Maar dit is intenser, gevoeliger en overtuigender....

Mooie live nrs. hoor, zelfs Be my husband kon ik wel waarderen (van Nina Simone, die Sinnerman ook zong), alleen Silent night vond ik niks. Idd Baby Sister, Then Go en Amie zijn dan toch 't mooist, maar ben ook gek op de 1ste 3 nrs. Live is hij net zo goed als op album, maar elk nummer van hem vind ik mooi eigenlijk..... op een paar na misschien......

Totaal mee eens, wat een slim eind, maar wel wat deprimerend want ze is dus dood, anders zing je dat niet, prachtig voor een dans van Isabelle van So You Think You Can Dance, aangezien ze al vaker nrs van hem heeft gebruikt.

Beetje een lastig te beoordelen album. Live vind ik Damien Rice erg goed. De bezieling spat er van af. De 4 nummers die we reeds kennen van O vind ik dan ook echt geweldig.

Met de 4 andere nummers kan ik dan weer minder. Then Go, Baby Sister en Be My Husband vind ik goed, maar ook niet echt meer dan dat. Silent Night had niet per sé gehoeven voor mij.

Gemiddeld genomen zullen we dan wel uitkomen rond de 4*, denk ik dan. Dat had meer kunnen zijn op basis van de nummers van O, maar ook minder kunnen zijn op basis van de andere nummers... Al bij al sowieso wel een fijn album om in huis te hebben!

Favorieten: Amie, The Blower's Daughter

4*

Meestal vind ik het publiek bij live albums wel een sfeertje creëren maar bij dit album stoort het me mateloos. Het publiek omarmt Damien Rice als een popster terwijl de muziek juist een timide en kwetsbare indruk maken. Tegenpolen, ben bijna geneigd om maar twee sterren te geven omdat de plank hier zo wordt misgeslagen maar omdat dat niets met de muziek zelf temaken heeft zal ik mij onthouden van een stem. De uitvoeringen van de liedjes zijn overigens prachtig. Al zijn alle nummers die niet op de studio albums voorkomen behoorlijk ondermaats.