Q-Tip - Amplified (1999)

Toch wel weer positeif verrast. Klinkt erg leuk en het blijft toch nog een 3,5 maar nu wel tegen de 4 aan.

'Renaissance' doet tegenover mij dan ook wat zwakjes en makkelijk aan tegenover het stevige 'Amplified'.

Wat een sterke album met uitschieter things u do de teksten en vooral de beat is fantastisch.

Wat is N.T. toch een ongelooflijke vette track!! Tot de line: Hey yo, hey yo engineer cut the beat off! Ik heb het Busta nooit vergeven...

Klopt vette track en te abrupt einde

Sterk album van Q-Tip. N.T. is inderdaad erg vet. Q-Tip en Busta is altijd al een geniale combo geweest.

Dit klinkt als voortgaan op ATCQ-The Love Movement wat ik een minder album vind van ATCQ maar nog wel ok. Dit vind ik echter niet echt heel tof meer een paar nummers daar gelaten.
Sowieso is Q-tip altijd sterk in zijn rhymes en kan ik zijn creativiteit wel waarderen daarom ga ik het niet heel laag beoordelen. Voor mij zit deze zo rond de 3*

Blijf dit samen met de andere Q-Tip solo, één van de meest overschatte hip-hop albums ooit vinden. Irritante kutbeats en een Q-Tip die daar weinig aan toevoegt met zijn Alvin & the Chipmunks stemmetje. 1,5*.

Hush... Ga jij je eens even in een hoek schamen.
Ieder z'n mening, maar om zo'n grootheid te betichten van kut beats en een chipmunk stem, dat is gewoon heiligschennis...

Onpopulaire (?) mening: ik vind dit tot het beste werk van Dilla behoren. De beatachtige drumpatronen verraden dat je te maken hebt met een album uit de tweede helft van de jaren 90, maar toch klinkt het nog steeds een soort van futuristisch, fris en spacey. Het karakteristieke stemgeluid van Q-Tip komt ook heel goed tot zijn recht hier. Het enige mankement is dat het aan een, bij gebrek aan een beter woord, "coolheidsfactor" ontbreekt op tekstueel vlak. Qua sound is het heel dope, maar tekstueel is wat aan de inspiratieloze kant. Met andere thema's en betere teksten had dit een klassiekertje kunnen worden.

Ik las bij de wat oudere reacties hier dat sommigen dit album (te) commercieel vinden, maar zo ervaar ik het totaal niet. Meestal als ze bij dit soort albums op de commerciële tour gingen, dan werden van die melige refreinen toegevoegd en die zijn hier niet te vinden. Het klinkt wel gepolijst, maar da's niet hetzelfde.

Gevoelsmatig duurt dit album heel kort. Je zet 'm op en hij is zo weer afgelopen.

Erg eens met bovenstaand commentaar. Okee, er waren jiggy video's, maar die pasten erg goed bij de tracks. De perceptie dat de beats commercieel waren had misschien te maken met het feit dat dit voor toen nieuwe 'geluid' ook werd gebruikt voor meer poppy tracks.

Nee, het manco zit hem inderdaad meer in de teksten, waar duidelijk minder aandacht aan is besteed. En tracks als Go Hard of Do It zijn helaas filler. Staat tegenover dat ik de drie singles nog steeds heel lekker vind, en ook All In, N.T. en de verborgen bonustrack op het eind zijn meer dan prima.