Sandie Shaw - Reviewing the Situation (1969)

Dusty Springfield was - ik durf bijna niets meer met zekerheid te zeggen, maar dit wel - de beste Britse zangeres van de sixties. De andere (ik denk aan bijvoorbeeld Cilla Black, Lulu en Twinkle) stonden in haar schaduw - en dat geldt ook voor Sandie Shaw, die met haar tweede single ("Always Something There To Remind Me" van Burt Bacharach) een zeer grote hit in de UK scoorde. Daarna volgden nog een paar mooie hits, en voor liefhebbers van de "girl group sound" is een goede compilatie best op zijn plaats.

Aan het eind van de jaren zestig wilde Sandie echter meer dan popliedjes zingen en nam ze haar laatste album van de sixties op, met een "volwassen geluid" en voor die tijd tamelijk hip repertoire. Het is echter jammer dat ze voor de rockers en de funky stuff de goede stem ontbeert. Nummers zoals Sympathy for the Devil en Mama Roux zijn duidelijk een maatje te groot voor haar stem, die er in ieder geval niet op berekend is. De rustige nummers Sun in My Eyes en Love Me Do van Lennon-McCartney zijn dan wel weer aardig, maar niet veel meer dan dat.
In instrumentaal opzicht is dit album best oké, met smaakvolle arrangementen, maar de totaalindruk is voor mij dat hier helaas te hoog werd gegrepen.