Genesis - Live over Europe 2007 (2007)

Misschien een idee dat ROE gewoon ff de tracklist post, want zo wordt het wel heel erg 'raadjeplaatje' (overigens wel jammer dat het geweldige 'Domino' er dus ook niet op staat ....)

Het mag voor iedereen (behalve Hans dan) niet echt een verrassing zijn dat er niets van Invis Touch op staat, ook terecht natuurlijk.

Ach dat laat zich wel raden lijkt mij.

01. Duke's Intro (Behind the Lines / Duke's End) (3:48)
02. Turn It on Again (4:26)
03. No Son of MIne (6:57)
05. In the Cage / Cinema Show / Duke's Travel's (13:30)
06. Afterglow (4:27)
08. Home by the Sea (Second Home by the Sea) (11:58)
09. Follow You, Follow Me (4:19)
10. Firth of Fifth (Excerpt) (4:39)
11. I Know What I Like (In Your Wardrobe) (6:46)
12. Mama (6:57)
13. Ripples (7:57)
17. Los Endos (6:24)
21 . Carpet Crawlers (8:32)

Lekker CD-tje hoor. Ook Domino wordt niet gemist, verre van zelfs.

Tja, niks teveel en te weinig. Mis alleen het barkrukkenduel tussen de 2 trommelaars die Los Endos toch wel magistraal inleiden. Voor de rest prima CDtje die je beslist op repeat kunt zetten.

Nee hoor laat dat barkruk gedoe op audio ook maar zitten. Leuk voor een keer maar niet bij elke draaibeurt wat mij betreft. Op video wel erg leuk uiteraard.

Als ik van de twee cd's "Live over Europe 2007 (2007)" één persoonlijke HB Genesis verzamel live cd zou moeten maken, dan zou dit de samenstelling worden:
1.Duke's Intro (Behind the Lines / Duke's End) (3:48);
2.Turn It on Again (4:26);
4.Land of Confusion (5:11);
5.In the Cage / Cinema Show / Duke's Travel's (13:30);
6.Afterglow (4:27);
8.Home by the Sea (Second Home by the Sea) (11:58);
9.Follow You, Follow Me (4:19);
10.Firth of Fifth (Excerpt) (4:39);
11.I Know What I Like (In Your Wardrobe) (6:46);
13.Ripples (7:57);
19.Invisible Touch (5:35);
21.Carpet Crawlers (8:32).

De nummers van het Genesis album "Invisible Touch" zouden dus ook op deze verzamelaar zijn te vinden. Waarom ik "Invisible Touch" zo 'n geweldig album vind, heb ik elders al eens uit de doeken gedaan.

Maar laten we eerlijk zijn: van "Live over Europe 2007" zou je geen verzamelaar moeten willen maken. Disc I en II in zijn geheel zijn het beluisteren meer dan waard.

Tot slot Running on Empty: ik ben hartstikke wakker .

Je laat hier anders maar liefst 3 nummers schieten van het beste Genesis album ever.................

Daarom Bluebird ook mijn opmerking dat je van "Live over Europe 2007" geen persoonlijke best of cd zou moeten willen maken.
Tja en wat "het beste Genesis album ever" is......... Wat maakt het eigenlijk ook uit. Genesis heeft genoeg materiaal gemaakt waaruit iedere muziekliefhebber wel iets van zijn of haar gading zal weten te vinden.

Daar heb je helemaal gelijk in!

Ook hier mis ik 'Domino'. Wat is er toch tegen dit, in mijn ogen geweldig, nummer ?

Niets mis met de samenstelling van dit album . Een oprechte mix van het 70's spul en de wat luchtigere 80 en 80er jaren .

Vergeet niet dat Genesis mede door de solofratsen van Phil Collins op een bepaald moment een ander publiek aantrok .
Hold On To My heart en Throwing It All Away pruim ik niet echt , maar het stoort me ook niet . Voor de rest prima .

Wat mij betreft niks. Het zit zelfs iets minder simpel in elkaar dan Home By The Sea waarbij de tekst ook wat spannender is. Maar de nummers hebben qua opbouw veel van elkaar en daar moet je dan weer een keuze uit maken denk ik. Ik zou er iig de rest van het IT materiaal zo voor opofferen.

Wat ik niet snap is dat Abacab er niet op deze cd staat, en dat veel mensen iets tegen dit nummer en de cd/lp in het algemeen hebben. Ik vind Abacab gewoon een wereldnummer. Gelukkig staat hij op Three Sides Live.

TSL was de Abacab tour maar die plaat is in de loop der jaren teveel uit de populariteit geraakt waarschijnlijk. Een album dat net als Calling All Stations een vreemde eend is gebleven en niet relevant genoeg werd geacht.

Abacab was wel een hitje in Nederland . Geen grote , maar zeker wel een top 20 notering . Ik zag 'm toendertijd regelmatig voorbij komen in Toppop . De heren kwamen er zelfs voor naar de studio .

Klopt, mij staat het schuddende drumstel ook nog heel goed bij. De 3 andere singles van dit album deden het ook nog redelijk maar de tour was net als CAS geen suc6. In dat licht bekeken hebben de heren er zelf dan ook weinig been in gezien. Een fluitconcert op je afscheidstour zou wel erg genant zijn.

Er is helemaal niets mis met 'Domino'. Het samenstellen van een 1 cd "Live over Europe 2007" verzamelaar is echter het maken van keuzes. Tja en het maken van een goede en verantwoorde keuze is soms erg lastig.

Qua setlist fijner dan TWWW uit '92, meer balans tussen het oude en nieuwe werk. ICD als nummer had niet gehoeven, en ook IT niet (ik zie die laatste maar als afsluiter van TTT, dat live wel op zijn plek is). De tijd heeft wel het een en ander met Collins gedaan, als je dit vergelijkt met TWWW. Niet alleen die toonsoorttransposities (dat is op niet per definitie een schande, al haal je er soms de intensiteit een beetje mee weg), maar het klinkt soms ook net iets logger en slomer, al is dat soms schijnbaar als je de tempi vergelijkt.
Maar het vuur en de souplesse van TSL is er natuurlijk niet meer, zo'n 25 jaar later. Dat hoor je ook aan Banks bij de ITC/TCS-medley. Niet 100% soepel qua synthsolo's.

Home By The Sea heb ik altijd wat overschat gevonden, maar Domino vind ik wel een fijn nummer'tje'. Carpet Crawlers is een fraaie afsluiter, zeker met dat CP80-geluid van Banks, en het Dukemateriaal is live altijd welkom. I Know What I Like en Follow You... hebben mooie visuals erbij (maar dat hoor je natuurlijk niet aan de audio-CD af).

Maar zeker waardevol, zo'n min of meer integrale liveregistratie. En genoeg te genieten.

Deze plaat vind ik erg goed, mede doordat ik de het concert heb live heb gezien. Dat maakt het dan allemaal wat magischer. Ik ben het met The G eens dat bij deze plaat meer de balans tussen oud en nieuw werk beter is gevonden. Al hoewel ik de Old Medley van TWWW ook wel erg goed vind. Vond ik TWWW "vroeger" beter dan nu. Ik waardeer nu veel meer het oudere ontoegankelijkere werk van Genesis dan het toegankelijke werk van de latere muziek. Ik vind dat zeker niet slecht, maar heel veel luister ik daar niet meer naar. Deze plaat heeft vooral waarde doordat het me weer herinnerd aan het concert.

Hoewel ik al een aantal live albums van Genesis had (Three Sides Live, The way we walk, Seconds Out), heb ik deze ook aangeschaft, omdat ik bij het concert in de Arena was en dat erg goed vond.

En ik moet zeggen, ik vind dit eerlijk gezegd misschien wel de beste van de live albums die ik heb. Hoewel ik de jaren 80 nummers over het algemeen niet best te pruimen vind (land of confusion, invisible touch en met name het hemeltergend slechte I can't dance). Echter, op dit album zijn ze zeker aanhoorbaar. En dat komt vooral doordat er geen gebruik gemaakt is van dat vreselijk lelijke drumgeluid dat ze toen vaak hadden. Dat was extreem schel en tweedimensionaal. En ook een nummer als Domino heeft heel veel baat bij het drumgeluid op dit album. Dat is echt een suppertopper geworden. En natuurlijk Firth of Fifth (maar dat is altijd goed).

Wanneer het om de discussie Gabriel<>Collins gaat: ik vind de nummers uit de Gabriel periode beter, maar kan de stem van Collins beter hebben dan het geluid van Gabriel.

Berichten verplaatst naar Genesis

Heel wisselende setlist.
Wel een goed overzicht van hun hele oeuvre.
De oudere nummers hebben absoluut mijn voorkeur. Zeker de medley 'In the cage / Cinema show / Duke's travel's' is heel goed.
Op cd2 staan maar heel weinig nummers die ik ook daadwerkelijk draai...

Toch een half puntje eraf.
Nu ik wat vaker geluisterd heb, komt voor mij toch wel erg naar voren dat het 'venijn' er wat uit is bij de heren. Het klinkt allemaal wat minder energiek en gezapiger, en dat is toch wel erg jammer. Nu zijn ze op deze tour natuurlijk wel inmiddels 'oude' mannen geworden...
Als ik het vergelijk met de opnames van 'The Way we walk' zit in performance toch wel een heel verschil tussen!

Zojuist even op de DVD-versie gekeken naar Duke's Intro, In the Cage, Firth of Fifth en Los Endos. In 1 woord: magistraal !!

En dat zijn nou NET de nummers waar ik de cd voor gekocht had

Maar ben het wel met de eerdere opmerking van je eens dat het 'venijn' er wat uit is. Het klinkt nog steeds top, maar het is wel allemaal wat minder spannend. Deze versie van 'In the Cage' kan dus ook niet tippen aan die van 'Three Sides Live'. En de liveversie van 'Los Endos' komt alleen maar in de buurt van degene op de DVD 'Live at Wembley'.

Maar aangezien ik deze nummers gelukkig door deze tour nog wel live heb kunnen horen (aangezien ze niet op de We Can't Dance tour werden gespeeld) ben ik wel blij dat ik dit mee heb gemaakt. Dat geeft aan deze cd en de DVD net dat tikkeltje extra.

Kan ik me wel voorstellen. Genesis live aanschouwen is een voorrecht wat ik jammer genoeg nooit heb mogen meemaken...

Dan heb je wel wat gemist. Ik heb 3, of 4 keer gezien. Helaas waren toen net Gabriel en Hackeet eruit...

Keertje of 15 gezien van 1981 tot 2007. Elke keer was weer Top maar helaas ook zonder Hackett en Gabriel. In 1982 werd Suppers Ready voor het laatst in zijn geheel gespeeld. Dieptepunt was het Genesis concert in Ahoy met Ray Wilson op zang.

Wie weet nu !

Inmiddels heb ik dit album de afgelopen dagen veel opstaan. Omdat dit eigenlijk het laatste wapenfeit is en nog eens live ook. Ik heb ze tijdens deze tournee in Brussel gezien (gruwelijke griotten vigil , ik was daar toch bij en zag vele lege plekken.. ) en ergens heb ik toen wel afscheid genomen van de band. Maar een ijzerstrak en goed concert waar ik gewoon in mijn uppie naar toe was en ook heerlijk uit mijn dak ben gegaan ! En ik vind dit album ook gewoon sterk. Misschien omdat ik tegenwoordig niet meer zo gesplitst ben in het 'oude' vs het 'nieuwe' testament van Genesis. Ik ben gewoon niet meer zo strak in de leer.

Wat toch echt wel indruk op mij heeft gemaakt in de bij dit album behorende dvd is de rol van Collins. Hij kwam meer over als de gastmuzikant en Banks & Rutherford regelden verder alles. Die regelden zelfs alles van het bijbehorende podium met alle effecten. Het was ook stilmakend om te zien hoe vooral Collins tegen de aftakeling van zijn lichaam opliep. Woede uitbarstingen, frustraties en in alles een perfectionist. En ik vond hem vooral eenzaam.

Maar gaat Genesis dadelijk soortgelijke concerten geven als deze 'Turn it on Again' show ? Dit album is natuurlijk een mooi overzicht van hun oeuvre van successen. Van bijna elk regulier album is wel wat te vinden hier (daarom genoot ik toen ook zo van het concert In Brussel). Ik vind ook de interactie met het publiek tof overkomen, het is echt een goed doordraaiende show die je meeneemt. Ja, Phils stem is al wat fragieler aan het worden (damn, en dat al in 2007, 13 jaar geleden) maar de instrumentale beheersing is strak geregisseerd. Sterk nummer hier vind ik 'No Son of Mine' wat voor mij ook een prog hoogtepunt is uit de jaren '90'. Collins en co halen hier sterk uit met de opbouw van hun akkoorden + stemgebruik. Ik kan hier erg genieten van de rauwe rafeligheid die Collins soms zo mooi heeft. Ook zo'n 'Tonight, tonight. tonight' is hier een heerlijke meeblėrder. Het heeft ook iets ongrijpbaars omdat het een vrij uniek liedconcept heeft.

Ik heb nummers als 'Domino' en 'Home by the Sea' eigenlijk nooit zo goed gesnapt. Probeerden ze nu lange nummers in een soort jaren 80 progjasje te gooien ? Soms komt het over alsof ze twee nummers aan elkaar geplakt hebben bij beide songs. Maar live zijn het mooie killers die rustig opgebouwd worden en waar ze, in deel 2, naar lekkere climaxen worden opgestuwd.

Het enige nummer wat ik volledig mis op dit album is het, voor mij, afsluitende van de volledige Collins/Banks/Rutherford periode met het laatste door de band echt geschreven prognummer 'Fading Lights'. Zowel muzikaal als tekstueel een tranenslikker waar - nog altijd en elke keer - bij mij - het kippenvel op mijn huid tevoorschijn wordt getoverd. Heerlijk

Ach, Genesis, mijn bandje die mij zoveel gegeven heeft. Ik heb het de afgelopen jaren 'moeten' doen met menig goed bedoelde tributes of sterke Hackett optredens en ik dacht dat het al lang gedaan was en de band werd steeds meer een verstillende wegfadende echo van de vorige eeuw. Komen ze nou echt weer terug ? Tsjonge...