Mb.
"
When my momma gave birth, she named me the baddest MC. On earth ya'll. " - Kurtis Blow.
Uit de losse pols. Je weet wel. Toen Hip-Hop nog onschuldig kon zijn. Kurtis Blow is echter niet een man met oogkleppen op.
Hard Times doet de moeilijke tijden op zijn minst eventjes verdwijnen. De boodschap (lees:
The Message) werd nog niet verkondigd, maar Kurtis gaf ons al een voorbode. In 1984 werd het nummer overigens een ode gebracht door Run-D.M.C. in hun eigen versie van
Hard Times - niet zo gek ook, want Joseph Simmons begon zijn carrière als DJ Run, 'The Son of Kurtis Blow'. Positief blijven. Dat is de boodschap. Het was in een tijd dat je nog weg kon komen met een draak van een nummer als
All I Want In This World - zonder dat je moest vrezen voor je ''credibility''.
Gewoon plezier hebben. Je weet wel. Toen je nog makkelijk
Another One Bites The Dust van Queen kon samplen om te gebruiken in
Christmas Rappin'. Het was tenslotte kerstmis. Dat moest gevierd worden! Kurtis maakt er wel een feestje van. Het hoogtepunt van de plaat is echter
The Breaks. Hoe kan het ook anders. Geliefd en gehaat door velen, maar de reputatie als klassieker staat vast. Niet teveel nadenken. Gewoon klappen met die handen. Natuurlijk stelt de plaat stiekem niet zoveel voor, maar dat moet de pret niet drukken. Het heeft de intentie ook helemaal niet om iets anders te willen zijn. Kurtis Blow is gewoon een pionier voor het genre dat we nu Hip-Hop mogen noemen. De beste man was een sekssymbool voor de naam LL Cool J ook nog maar gevallen was. Dat je het weet.
Die laatste opmerking kon ik natuurlijk niet laten met een hoes als deze. Wat een cultheld, haha.