Burial - Untrue (2007)

Ach het manco van internet toch Sorry misschien beetje overtrokken reactie mijnerzijds, no offense taken. Eerlijkheidshalve probeer ik andere ook te trainen, al doe ik dat voornamelijk met muzikanten als Frahm, Johansson etc. Ieder zo zijn ding.

Wat bedoel je met die laatste opmerking over het herkennen van Burial, want inderdaad dat is meestal niet heel moeilijk

7-1

Zó erg vind ik die cover helemaal niet. Vooral nogal saai en nietszeggend.

Deze tekening van een man die in een cafe zit, alleen met zijn gedachten tekent Burial al van kinds af aan.

Heb je een bron?

Burial: I've been drawing that same one since I was little. Just some moody kid with a cup of tea sitting at the 24 hour stand in the rain in the middle of the night when you are coming back from somewhere.

Hyperdub Records: BURIAL - UNTRUE - NOVEMBER 2007 - hyperdubrecords.blogspot.nl

Mooi, bedankt

Heb dat interview ook al gelezen. Ik denk zo ongeveer ieder interview dat er te vinden is.
Prachtige hoes vind ik het ook.

Bevalt me steeds beter. Ik doe er een halfje bij. Mooi hoe hij emotie in de nummers stopt en de beat vanaf het begin opbouwt.

In het nummer 'In Mcdonalds' zit op een gegeven moment zooooo een mooi synth stukje met een paar piano noten. Het is niet eens een echt nummer maar zoooo subtiel, zooo minimaal en zoooo mooi.

Prachtig stukje inderdaad.

Blijft een geweldig mooi duistere plaat dit. Ik herinner me nog een keer, vorig jaar november was dat. Was rond 10 uur s'avonds, was behoorlijk moe, kwam uit m'n werk en zette deze plaat op onderweg naar huis. En op dat moment kwam echt iedere beat kwam bij me binnen, het leek alsof al het geluid achter me wegviel. Zo erg gehypnotiseerd was ik door Untrue. Ik voelde de muziek. Mooi moment was dat. Heb dit ook een keer met Portishead, Radiohead's In Rainbows en Massive Attack gehad.

Untrue is een nachtwandeling door Londen. Te veel aan je hoofd, lichten van bars en dancings die je liever zou willen dempen. Een klanktappijt van jewelste, vocalen die haast als geesten zich in je hoofd gaan nestelen. Een Christina Aguilera klonk nog nooit zo angstaanjagend. De vocals lijken zich haast in een mist te bevinden die zich uitstrekt over de levenloze straten van Londen. Terwijl sporadisch die donkere bassen door de hele track snijden. Er lijkt haast geen idee achter te zitten en toch past het allemaal zo goed samen.

De drums heb ik nooit sterker gehoord, het idee heeft hij van z'n grote voorbeeld: EL-B. Maar Burial overtreft het. De drums stellen haast de hollende voetstappen voor van de fictieve persoon voor die op de vlucht is. Voor vallende kogels die Burial schitterend sampelt uit: Metal Gear Solid. Samen vormt het een mistig sfeertappijt genaamd Untrue. Een meesterwerk zoals je ze niet vaak tegenkomt.

Al snap ik je frequentie van posten over dit album en heb ik waardering voor je de wijze waarop je probeert te metaforiseren, blijf ik grote moeite houden met het bestuurbaar houden van het mistige sfeertapijt. De fakir in mij neigt ertoe je in te willen zenden voor semantische revisie.

Ook geen idee hoe je een lp waar die donkere bassen door de hele track snijden draaibaar houdt. Hetzelfde punt willen blijven maken leidt tot slijtage.

Ben ik met je eens Mjuman, al vind ik het wel een vervelende opmerking....

Ik blijf een dubbel gevoel bij dit album houden. De sfeer is geweldig, maar het is wat te veel van hetzelfde. Maar aangenaam is het zeker....althans voor de nacht als vrouw en kinderen op bed liggen.

Beetje flauw dat als ik op Burial klik hier, ik op Four Tet uit kom?

Degene die dat veranderd heeft, moet een levenslange ban krijgen.

Verrek ja, krijg nou tieten!

Herman????

Dat komt omdat Burial ook Four Tet is.

Eigenlijk zijn we allemaal Four Tet

Zeg nu nog maar eens dat je Burial niet bent Four Tet!

Dan is het Quar (=4) Tet snel compleet

Of zoals kode9 zei op deze 'bekendmaking': burial = tiesto. Now fuck off

Dat is één manier om het te ervaren. Zelf zie ik het meer als een andere manier van vertellen; de relaxte Chet Faker-stijl bevalt mij (niet alleen bij dit nummer) erg goed. Inmiddels beter dan de Burial-versie. Australische laidback-muziek zonder vollédig oppervlakkig te worden, maar dat zijn waarschijnlijk weinigen hier met mij eens.

Dit album bevalt me nu toch wat minder dan drie jaar geleden, en zojuist dan ook van 4,5* naar 3,5* verlaagt. Ik weet niet of dat blijft, misschien dat het naar 4* of naar 3* gaat. Heeft er mee te maken dat ik eigenlijk helemaal niet (meer) van dubstep houd, Burial heeft nog wel een speciaal sfeertje maar de luisterervaring die er eerst was, is weg. Ik luister Burial dan ook zelden meer.

Pas kort geleden op Burial terechtgekomen. Hoewel uit 2007 doorstaat dit de tand des tijds tot dusverre moeiteloos.

Ik lees hier en daar dat mensen Burial beter vinden en zich "storen" aan de R&B-vocal-samples. Daar ik stiekem ook oude R&B wel waardeer, doen deze het juist voor mij.

Hoofdgevoel bij deze plaat: Het laatste stukje van je reis naar huis na een avond stappen en teveel drinken. Het laatste stukje, waarbij ieder van je vrienden zn eigen weg gaat. Beetje motregen, tegen zonsopgang. Het was gezellig, maar je voelt je ook leeg. Omdat het uitgaan in essentie maar leeg is. Morgen een kater. Burial op. Brrr...

Als ik dat zo lees, gaat ie vast ooit je top 10 halen.

Lijkt me een gerede kans bestaan ja..

En inmiddels opgenomen in mn Top 10 en naar de volle 5!

Bij mij sinds deze week ook opgenomen in de top 10. Echt een geweldig album, het heeft een bepaald sfeertje. Daarnaast zit er een hoop 'spanning' in de nummers en ik kan er enorm bij wegdromen. Zitten ook prachtige ambient stukjes is zoal Endorphin en In Mcdonalds.