Led Zeppelin - Led Zeppelin IV (1971)

Zo bedoel je het, dat heb ik ook. Ik ben iemand van de songs en niet zozeer van de albums. Tegenwoordig valt dat mee en is het 50-50, maar vroeger heb ik nooit een album beluisterd. Hooguit een best of, maar die stond altijd op shuffle. Nu ga ik de albums af van mijn favorieten en dan is het inderdaad wel eens raar om een nummer in de context van het album hoor. Meestal stoor ik me er niet aan, omdat ik niet anders gewend ben.

Niettemin denk ik nog steeds dat na Innuendo, Worn Down Piano komt en daarna Ne Me Quitte Pas (Top 2000 van 2009).

Ik was al snel na die cassettebandjes van de CD's en kwam er dus ook al snel achter dat Stairway net zo rustig eindigt als het begint; Die laatste seconden had ik echter nog nooit gehoord, want de tape mijn cassettebandje bleek net iets te kort toen ik het opnam van de radio. Prutsen was het!

een geweldig album van een meer dan geweldige band. Met uitzondering van Four Sticks zijn alle songs stuk voor stuk pareltjes met als uitschieter een niet nader te noemen track te vinden op nummer 4. ALs tweede favoriete track ga ik denk ik maar voor Misty Mountain Hop, want die wordt hier weinig genoemd en ik kan toch niet goed kiezen

en trouwens: 4,5 (jammer van four sticks)

Grappig hoe je favorieten in de loop der jaren kunnen veranderen.
Was dit eerst mijn favoriete Led Zeppelin album, die plaats heb ik nu toch echt aan II moeten afstaan.
Hier staan echter wel een aantal pareltjes op, maar ook daarin is mijn smaak veranderd.
Zo waren een paar jaar geleden het eerste en het vierde nummer mijn favorieten, en was Black Dog zelfs mijn favoriete Led Zeppelin plaat.
Nu heb ik meer met Going to California en Rock 'n Roll, en dan vooral de live versies.
The Battle of Evermore blijft mooi, maar word een beetje langdradig op den duur.

Mooi dat het steeds veranderd een smaak.

Al zijn er ook users die vanaf hun luier periode tot boven de 50 steeds hetzelfde nummer maar weer aanprijzen en nooit eens een verandering in hun smaak laten zien.

Is dat zo Maar ach.... de kwaliteit van "Misty Mountain Hop" verlochent zich nu eenmaal nooit en al wordt ik 100..... ik zal dat nummer blijven aanprijzen als de beste rocksong allertijden .

Wat vind je er dan zó ontzettend goed aan? Het is een leuk nummer hoor, maar eh.... ik hoor er nou niet direct een meesterlijke compositie in of zo.

Misty Mountain Hop is een prima song, dat zeker. Maar de beste rocksong aller tijden? Ik ken eigenlijk alleen al van Led Zeppelin zeker 20 (nog) betere nummers. Nee, voor mij is Rock and Roll het beste nummer van dit album. Werkte live ook geweldig, écht als de beesten.

Alles! Kennelijk ben ik de enige Led Zeppelin liefhebber die "Misty Mountain Hop" een weergaloos goed rocknummer blijft vinden en op z'n waarde weet te schatten .

Hé hé, niet zo klagen - ik was je al eerder bjigevallen en ik heb het nummers nog steeds aangevinkt staan

Gisteravond naar een LedZep-tribute geweest waar de voetjes ouderwets van de vloer gingen tijdens Rock and Roll. Wat een knaller!

Maak er maar van: na 1971. Daarna werden ze overvleugeld door Deep Purple, Uriah Heep, was er eventjes niks en werden weggevaagd door punk.
Led Zep heeft tot 1971 vier albums gemaakt en in de vele jaren daarna eveneens vier.

Een groep die het zonder marketing ver heeft geschopt - ik denk aan Alvin Lee en Ten Years After, die rond 1970, na Woodstock, een paar maanden héél groot was. Probeer het liedje I'd love to change the World eens; presteert in de helft van de tijd hetzelfde als Stairway to Heaven. Niet dat de laatste slecht is, maar wel zwaar overschat met niet minder dan acht (!) identieke coupletten in het eerste deel. Binnen een jaar ging de band dat live nog eens langzamer spelen ook. Alvin Lee is bovendien een betere solist dan Jimmy Page.
Afijn, ik heb Led Zep tweemaal in mijn top-10 staan, jij niet. De band heeft allerlei grote kwaliteiten, maar zoals Vielip al stelt is het niet nodig om te overdrijven. De band had ook tekortkomingen en Misty Mountain Hop was de grootste tot Dancing Days.

Was er eventjes niks? Queen? Status Quo?

De opvolger van dit album werd afgekraakt door de pers, maar is een zeer goede plaat. De daaropvolgende idem.

Na 1975 ging het bergafwaarts met de band. De redenen hiervan zijn genoegzaam bekend.

Wanneer overdrijf je eigenlijk inzake Led Zeppelin? Als je ondubbelzinnig stelt dat de band de beste en grootste hardrockband aller tijden is? Wel, als dit zo is, overdrijf ik vol overtuiging.

Going To California vind ik een prachtig subtiel en intiem nummer, prachtige tegestelling op 1 en hetzelfde album met de eerste 2 nummers.

Stairway To Heaven blijft geweldig, alleen hoef ik hem niet zo vaak meer te horen.

Misty Mountain Hop vind ik eigenlijk maar een vuller op dit album. Aandoenlijk deuntje dat wel, maar verder niets bijzonders.

The Battle Of Evermore heeft iets meeslepends, pracht nummer die eerst ff moet wennen en zijn genialiteit pas na meerdere luisterbeurten prijsgeeft.

When The Levee Breaks is een prachtig laatste nummer, goede afsluiter.

Four Sticks heeft mij ook nooit weten te raken, en vind ik samen met Misty Mountain Hop de zwakke broeders op dit album.

Altijd gedacht dat wij vrienden waren .

Slaagde Queen erin hun koers succesvol te verleggen? Als je albums bedoelt met 1 of 2 nummers die Top 40 hitpotentie hadden en verder met steeds slechtere opvullers werden volgezet. Commercieel succesvol, maar artistiek ging het na Opera en Races alleen maar achteruit met Queen.

Nee, dan Led Zeppelin; Commercieel misschien minder succesvol, ik ken de verkoopcijfers niet, maar hun artistieke glorietijd brak na IV pas aan....

Ik blijf al die superlatieven overdreven vinden als het om Led Zeppelin gaat. Nummers als Rock & Roll en Misty Mountain Hop, ik begrijp werkelijk niet wat daar nou wereldschokkend aan is. Iedereen heeft wel een nummer waarvan hij zelf vindt dat het geniaal is, terwijl dat door vrijwel niemand zo wordt beleefd. Ik heb ze ook. Bij Led Zeppelin heb ik dat met Sick Again: heeft voor mij alles wat een vuig hardrocknummer moet hebben. Terwijl het objectief beschouwd niet zo vreselijk bijzonder is. Dus om er nou over door te blijven drammen, nee. Je kunt een ander er toch niet van overtuigen. Het begint zelfs iets lachwekkends te krijgen, wanneer termen alles "beste allertijden ooit" etc. erbij gehaald worden. It's just a fucking song.

Is dat zo Na "Led Zeppelin IV (1971)" was ik eigenlijk wel klaar met Led Zep .

Tja, na Misty Mountain Hop kon het alleen nog bergafwaarts gaan, natuurlijk.

IV was/is de perfecte hardrockplaat, met Stairway als absolute hoogtepunt. Met Houses of the Holy en Physical Graffiti verlegden ze hun muzikale grenzen naar buiten de hardrock door gedurfde composities, zoals bijvoorbeeld de reggae van D'yer Mak'er en de psychedelica van In the light. Artistiek vind ik beide opvolgers daarom interessanter dan deze IV.

Eens met Tony. De Oosterse sferen wil ik er ook nog aan toevoegen. Die albums zijn gedurfder en creatiever.

Inderdaad. Hoewel, voor enkele nummers als "D'Yer Mak'er", "Kashmir" en "The Ocean" neem ik mijn petje nog wel af .

Dan was je dus ook niet klaar met Led Zeppelin na IV...

Nee Tony, ik heb alle studio Led Zep. albums beluisterd. Helaas hebben albums na "IV" mij altijd maar matig kunnen boeien .

Voor Misty Mountain Hop II, oftwel Trampled Underfoot ook niet dan.

Of In My Time Of Dying of The Rover ook niet?

Of zowat alle nummers van Houses Of The Holy?

Voor mij zijn alle 6 de eerste albums erg goed, m.u.v Zep III en ook cd 2 van Physical vind ik beduidend minder evenals de zang op dat album.

En Hans alleen echt goede vrienden kunnen elkaars mening waarderen hoe tegenstrijdig die dan soms ook zijn.

Berichten verplaatst naar Genres > Rock > Hard- en glamrock na 1975 (en Led Zeppelin vs Queen)

Beter kan een rockplaat volgens mij niet worden. Dit is echt tijdloos. De toppers zijn voor mij toch wel Black Dog, Rock & Roll en Stairway To Heaven.

Ik zeg niets .

Zal ik het dan maar voor je doen....Mr. Misty Mountain Hop...en ik zet hem als eerbetoon nu voor je op...