Led Zeppelin - Led Zeppelin IV (1971)

Nieuwsgierig als ik ben heb ik dat nummer Taurus gehoord. Ik vind de beschuldiging in dit geval behoorlijk ver gezocht. Er is wel enige overeenkomst, maar de thema's verschillen duidelijk. We gaan Golden Earring er toch ook niet van beschuldigen dat ze de eerste drie noten van Radar Love hebben gepikt van Smoke on the Water?
Ik heb een paar interviews gelezen met Page en voor zover ik weet heeft hij het nergens toegegeven - ook niet in andere, veel duidelijker gevallen (Dazed and Confused bijvoorbeeld). Hij zou wel gek zijn, want dat zou hem bij een rechtszaak enorm veel geld kosten.

Nou je het zegt...

Ik zie dat ik verder nog niet echt iets inhoudelijks geschreven heb... nu is Led Zeppelin voor mij niet echt de grootheid die ze voor een zichzelf respecterende classic rockliefhebber wel schijnen te moeten zijn, maar dit album gaat er toch goed in, al zijn lang niet alle songs even geslaagd.

Ik hoor hier vooral dat deze 'oer heavy metal band' een mooie variatie aan stijlen aan de dag legt. Blues, folk en standaard hardrock (die toen nog helemaal niet zo standaard was) worden in een stevig jasje gehangen.

Dat ik in de eerste alinea schrijf dat ik niet alle songs even geslaagd vind en in de tweede alinea dat er nogal een variatie aan stijlen langskomt, is natuurlijk niet per se zonder oorzakelijk verband. Om even concreet te worden: Black Dog en Rock and Roll doen me beide niet al te veel. Te 'standaard'? Is het het kennelijk briljante musiceren van de vier heren waar ik eigenlijk niks van hoor. Misty Mountain Hop (te dissonant?) en Going to California (geen vaart, geen spanning) werken ook niet echt. Dat wordt allemaal meer dan goedgemaakt met The Battle of Evermore en Four Sticks (hoewel ook hier niet door het opvallende individuele musiceren, maar veeleer door het totaalplaatje), Stairway to Heaven (uitgekauwd, maar toch...) en vooral het tenhemelschreiend mooie When the Levee Breaks.

Dat zei ik op 26 februari 2008. Het is nu bijna zestien maanden later, mijn vader heeft het album in de tussentijd nooit meer in zijn geheel opgezet, het heeft hier weer een paar keer in de updates gestaan, ik word erop gewezen dat Casartelli hier maar liefst vier sterren voor over heeft... nou, dan kan ik het misschien ook wel weer eens proberen. Ook voor mij is Led Zeppelin bepaald niet de grootheid die ze voor een zichzelf respecterende classic rockliefhebber wel schijnen te moeten zijn, maar heb ik de band wel echt een kans gegeven? Om eerlijk te zijn niet nee: mijn mening is vooral gebaseerd op doodgedraaide classic rockhits die mij net iets te vaak opgehemeld worden, waardoor er nog weinig interesse is in de rest van hun werk. Daarnaast heb ik in het algemeen iets tegen de stem van Plant en het rauwe, soms kille geluid van de band in het algemeen, maar bij andere bands kan ik deze dingen soms juist goed waarderen. Dus waarom hier niet? En nogmaals, het is wel weer eens tijd voor een tweede luisterbeurt. Zo slecht kan een album waar 783 mensen tot een gemiddelde van 4.23 komen toch niet zijn.

En inderdaad, het is nog best te doen. Als je eerder hebt gezegd dat Misty Mountain Hop 'niet om aan te horen' is, dan stel je daar natuurlijk op in en valt het vaak alleen maar mee, maar voor de rest kan het er ook zeker mee door. Het doodgedraaide en ongeinspireerde Rock & Roll (wat een titel ook) is een fors minpunt, maar met de andere bekende nummers Black Dog en zeker Stairway to Heaven (ook te veel gedraaid, maar goed) kan ik al meer. En als de albumnummers gaan groeien zie ik mijn nu nog krappe voldoende ook nog wel hoger worden.

De eerste vier nummers zijn goed
de laatste vier zijn echt slecht

Ik vind Misty Mountain Hop geniaal. De eerste vier zijn natuurlijk veel bekender en blijven daarom misschien beter hangen.

Ik weet niet hoevaak je deze al gehoord heb, maar als het nog niet zo vaak is zou ik het gewoon nog een paar keer proberen. Maar het kan natuurlijk ook dat je er niks aan vindt.

>de laatste vier zijn echt slecht

Nu mag iedereen vinden wat ie vindt, maar om "When the levee breaks" echt slecht te te noemen gaat mij toch echt te ver

Inderdaad! Of Four Sticks, lekker nummertje.

When the levee breaks staat bij mij zelfs aangeduid als favoriet -_- Dat kan je echt niet slecht noemen.

Dé plaat van Led Zeppelin. En puur en alleen al om Stairway To Heaven eigenlijk, wat toch hét nummer van de verder overigens ook geniale band blijft. Deze nummer IV en nummer I blijft ik toch wel het beste van de band vinden. Welke van de twee boven de ander uitsteekt, zou ik niet weten. Ze zijn beide érg goed.
Deze begint in ieder geval met Black Dog, een heerlijk bluesnummer met een gitaarpartij om 'U' tegen te zeggen. De kracht van dit nummer wordt voortgebouwd in Rock And Roll wat ook een erg lekker nummer is, hoewel in mindere mate dan Black Dog. Black Dog heeft net dat beetje extra vind ik. Dit komt ook wel door de plaat van opener. Ik duw de cd in de speler en weet dan dat er pas over een halve minuut
Hey, hey, mama, said the way you move
Gonna make you sweat, gonna make you groove
uit de speakers zal knallen. En het is iedere keer weer een feest wanneer het weer zover is.
The Battle Of Evermore is dan iets rustiger, meer folk zou je kunnen zeggen. Een erg mooi folk nummer overigens. Het creeërt een rustpuntje in het album, maar weet de sfeer van de eerste twee nummer wel heel erg goed te bewaren. En dat is positief.
En dan, ja, Stairway To Heaven. Hier is al erg veel over geschreven, maar toch zou ik mijn mening er toch nog even aan toe willen voegen. Het is gewoon prachtig. Revolutionair weet ik niet, het is wel 1971 en ik weet niet of er toen al ooit iemand had gedacht aan zo een geweldige opbouw met climax. Het nummer vloeit eigenlijk moeiteloos voort uit The Battle Of Evermore, omdat het ook zo rustig begint. En bijna onmerkbaar wordt de climax opgebouwd, eerst nog heel degelijk en subtiel, later gewaagder en plotser. Het nummer zit echt prachtig in elkaar en ik vraag mij af of dit niet een enorme bron van inspiratie is voor menige postrock-band. De solo rond de zesde minuut verdient overigens nog een aparte vermelding. Wát een solo!
Misty Mountain Hop gaat dan weer iets meer terug naar het geluid van Black Dog en Rock And Roll maar om hee; eerlijk te zijn haalt hij het niveau van twee genoemden niet. Niet dat het nummer slecht is, maar het grijpt me nergens echt bij de strot.
Four Sticks is dan weer een heerlijk nummer. De riff is bluesy en rockend tegelijk en de uitwerking van het nummer met de bijna wel afrikaans aandoende drums is erg goed te noemen. Het nummer krikt het niveau van de plaat weer omhoog naar een erg hoog niveau, hoewel ik moet toegeven dat het het niet haalt bij de eerste helft van de plaat.
Going To California gaat dan weer eens beetje terug naar The Battle Of Evermore en ik zie nu pas een zeker patroon ontstaan. Het album, oorspronkelijk opgedeeld in twee delen (kant A en B) kent op allebei de kanten dezelfde song-indeling lijkt het wel. Eerst twee rock en bluesachtige nummers, om dan met een folky en ingetogener nummer een rustpunt te creeëren om vervolgens met Stairway To Heaven en When The Levee Breaks een soort 'grande finale' te creeëren. En in tegenstelling tot de twee vorige nummers, weet Going To California zijn 'broertje' wel te evenaren, misschien wel te overtreffen. Het is een prachtig, ingetogen nummer waar de acoustische gitaar volledig tot zijn recht komt. Prachtig!
En dan dus weer een 'grande finale', tenminste dat zou ik op dit moment verwachten. When The Levee Breaks echter, begint compleet anders dan Stairway To Heaven en is, op de lengte in enige mate na, totaal niet te vergelijken met Stairway To Heaven. En tóch noem ik het geslaagd in zijn bedoeling. Het nummer is bluesachtiger, zit erg goed in elkaar en de gitaarpartij rond de 2:30 is werkelijk geniaal gevonden. Ik weet niet hoe ze het presteren, maar hier weten de heren van Led Zeppelin me weer compleet te betoveren. Nee, het is geen Stairway To Heaven en misschien klopt mijn gevoel over de indeling van het album dan toch niet. Maar ach, wat maakt het uit. Het is gewoon prachtig!

4,5* (i.v.m. het mindere Misty Mountain Hop)

Ben eerste luisterbeurt niet zo enthousiast. Misschien wel een mijlpaal in de muziek en dat is natuurlijk altijd belangrijk geweest. Maar dan meer omdat er zoveel bands na zijn gekomen die het geluid geperfectioneerd hebben en zoveel betere nummers geschreven hebben. Maar misschien zit ik er compleet naast. Ik geeft het in ieder geval nog wel even de kans.

Is dit je kennismaking met Led Zeppelin?

de eerste keer dat ik het luisterde was ik nog zo een beetje 70s rock aan't ontdekken, en dan begint dit album meteen met de rare beats in Black Dog. het heeft me vrij lang gekost tot ik dit album ook echt geniaal ben gaan vinden.

Blonde Redhead, neem van mij één ding aan: er bestaat geen beter rocknummer dan "Misty Mountain Hop". En dat zeg ik zonder blikken of blozen en terwijl LZ niet eens mijn meest favoriete rockband is.

Radar love is compleet jatwerk van zo'n begin jaren 60 song.

Ge-ni-aal nummer

Gelukkig Casartelli, ik denk er ook zo over. Led Zeppelin was een goede rockband, niets minder maar ook niets meer. Volgens mij is op "Led Zeppelin IV (1971)" echter wel de beste rocksong allertijden te vinden: "Misty Mountain Hop". Maar om als echte rockgrootheid door het leven te kunnen gaan moet je meer in je mars hebben. Led Zeppelin heb ik altijd te wisselvallig gevonden. Sublieme albums, zoals "Led Zeppelin IV (1971)", afgewisseld door albums die na één luisterbeurt in de kast verdwenen.

Wat uiteraard een heel persoonlijke en dus individuele ervaring is. De inductie die je vandaaruit in je redenering maakt gaat natuurlijk niet op.

"Led Zeppelin heeft albums gemaakt die na één luisterbeurt in de kast zijn verdwenen, ze zijn dus te wisselvallig en hebben te weinig in hun mars om als echte rockgrootheid door het leven te kunnen gaan".



"Alloo alloo, earth to Hans Brouwer."

Led Zeppelin gáát als rockgrootheid door het leven én volledig terecht. Wat jij daar ook van vindt verandert daar helemaal niets aan. Je mening laat alleen maar zien dat je in je eigen wereldje leeft, geen goed zicht hebt op de muziekgeschiedenis en je eigen subjectieve smaak (of het gebrek eraan) overzet op objectief klinkende beweringen.

Het blijft natuurlijk iets persoonlijks , maar ik vind dat Zeppelin als rockband zeker tot de grootsten behoren .
De eerste 4 albums zijn constant . En juist door de experimentdrift op albums als deze zijn zij vrij uniek in hun soort .
Technisch zijn er ongetwijfeld betere bands opgestaan . Maar dit viertal was samen een geweldig geheel . Ga maar na ; niets stond vast tijdens liveoptredens . Er werd regelmatig op een geweldige manier geimproviseerd . De ritmesectie was als een rots , een Jimmy Page die behoorlijk allround was en Robert Plant is gewoonweg 1 van de beste vocalisten op dit gebied .
Je hoort bijv . een band als Queen die duidelijk invloeden haalde uit Zep . Zelfs in hun latere periode ( de song Innuendo)
IV is voor mij een unieke luistertrip . Vakkundig met een mix van folk, blues en heavy rock .
1 van de indrukwekkendste albums uit de jaren 70 .

Verbazing.....ik sta paf wat ik lees van H Brouwer. Ik raad hem aan nog maar eens Rock geschiedenis te gaan volgen. Dit album en dat staat los van het feit of je het goed of slecht vind, is regelrecht een klassieker in de rock geschiedenis. En gelukkig niet alleen dit album van Led Zep, maar ook nog vele andere albums van andere bands of solisten. Wat er op dit album gebeurt wordt gezien als een hoogte punt in de Rock historie.

Led Zeppelin heeft heel wat prima albums uitgebracht, maar dit vind ik de beste van hen : heel wat stijlen worden erin verwerkt en hier staan ook hun beste songs (Stairway to Heaven, Misty Mountain Hop).

Kronos, omdat mijn mening niet in jouw straatje past ben ik "wereld vreemd" Heb ik gezegd dat Led Zeppelin slecht is Nou dan!! Heb ik niet gezegd dat "Misty Mountain Hop" de beste rocksong allertijden is Nou dan!! Heb ik mij op o.a. 1, 8 en 10 juni 2007 al niet lovend uitgelaten over "Led Zeppelin IV (1971)" Nou dan!!
Led Zeppelin is een rockgrootheid maar er zijn grotere rockgrootheden .
Tip: eerst goed lezen wat een gebruiker schrijft of al eerder geschreven heeft alvorens met onwaarheden te reageren. Hou ik niet zo van .

@Hans Brouwer,

Volgens mij lees ik beter wat jij schrijft dan jijzelf. In je vorige bericht schreef je namelijk dat Led Zeppelin geen echte rockgrootheid is.

Nu schrijf je dat ze dat wel zijn.

Kortom, je bent zelf wisselvalliger dan Led Zeppelin.

Ik snap dat wisselvallige echt niet hoor. Presence en In Through the Outdoor zijn wat minder goed, maar alle andere platen zijn meesterlijk. Bekijk die gemiddeldes eens!

Tsja, het zal Hans' kopje thee gewoon niet zijn. Ik vind het geweldige albums, stuk voor stuk. En 'in through the outdoor' is helemaal niet zo slecht als vaak gedacht word!!

Laten we het daar maar op houden. Bij mijn kopje thee, of liever nog een kopje koffie, vanavond zal ik in ieder geval "Misty Mountain Hop" draaien. U weet wel, de beste rocksong allertijden .

Veel genot gewenst van je kopje koffie, Hans.

En verslik je niet als opeens in je kopje doordringt dat Led Zeppelin een échte rockgrootheid is.

Wat ik vanmiddag duidelijk heb proberen te maken is dat Led Zeppelin inderdaad een, zo jij wilt, échte rockgrootheid is. Maar.... Led Zeppelin is niet de grootste, de beste, rockgrootheid. Het album "Led Zeppelin IV (1971)" is m.i het beste Led Zeppelin album waar ik met regelmaat graag naar luister. En zo zijn er nog twee andere Led Zeppelin albums.
Zo maar dan nu eerst koffie zetten, Studio Sport kijken en tijdens de samenvatting van PSV-AJAX "Misty Mountain Hop" draaien. En, afhankelijk van de lengte van die samenvatting, mischien ook nog wel "The Battle of Evermore" en "Going to California".

Berichten verplaatst naar Led Zeppelin

Een halfje eraf. Ik merk dat ik het totaal nu toch wel minder vind dan vroeger, voornamelijk door de nummers die tussen de kleppers in zitten. Vooral de tweede helft, m.u.v. When the Levee Breaks natuurlijk, boeit me geleidelijk minder. Hoewel die nummers zeker niet slecht zijn, doen ze me niet zoveel als ik aanvankelijk gedacht had. Daarom vond ik 4,5 toch te veel. De eerste 2 nummers, Stairway en de afsluiter blijven wel fantastisch.