Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Review: Naaz - read me (EP) - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Review: Naaz - read me (EP)
Naaz hield zich na het jaar van haar grote comeback in 2023 met andere dingen bezig, maar brengt deze week een nieuwe EP uit, die laat horen dat ze zich in muzikaal opzicht blijft ontwikkelen
Naaz bracht in 2018 met Bits of Naaz een fris en aanstekelijk mini-album uit, maar liet de muziek niet veel later gedesillusioneerd achter zich. Lange tijd leek het er op dat ze verloren was gegaan voor de muziek, maar gelukkig keerde ze in 2023 terug met het fantastische Never Have I Ever. De opvolger van dit album laat nog even op zich wachten, maar met de EP read me hebben we in iedere geval weer een aantal nieuwe Naaz songs in handen. Het zijn songs die deels voortborduren op haar debuutalbum, maar die ook nieuwe wegen in slaan en nog maar eens laten horen hoe talentvol Naaz is.
2023 was voor mij zonder enige twijfel het jaar van Naaz (Mohammad). De Nederlands-Koerdische muzikante had de muziek een paar jaar eerder vaarwel gezegd na een aantal slechte ervaringen, maar keerde begin 2023 terug met haar debuutalbum Never Have I Ever en met een geweldig concert in het Amsterdamse Carré, dat ze ook tot haar eigen verbazing wist uit te verkopen.
Ze regelde in de zomer van 2023 ook nog eens eigenhandig een rol als support-act voor Lana Del Rey in de Ziggo Dome en sloot het jaar fraai af met een wederom uitstekend concert in Paradiso en met de eerste plek in mijn jaarlijstje. Sindsdien doet Naaz van alles, ze werkt aan een boek, maakt af en toe nieuwe muziek en geeft bijzondere concerten met een orkest. Een aantal nieuwe tracks van de inmiddels Amsterdamse muzikante zijn terecht gekomen op de deze week verschenen EP read me (geen hoofdletters). Het is een EP met slechts vijf tracks een net iets meer dan 17 minuten muziek, maar ik ben er blij mee.
Een aantal tracks op read me verscheen al eerder als single, maar openingstrack take my life (back) is helemaal nieuw. Het is een uptempo track met een beat, maar het is, met name door de zang, door de bijzondere klanken aan het eind van de song en door de intensiteit en intimiteit in haar muziek toch ook een typische Naaz track.
Dat geldt ook voor het eveneens gloednieuw almost the end, dat in eerste instantie vooral piano en de prachtige stem van Naaz laat horen, maar af en toe ook voller wordt ingekleurd met synths. De derde track, almost a woman verscheen eerder dit jaar al en is wederom een track met vooral piano en de echt bijzonder mooie en zeer karakteristieke en emotievolle stem van Naaz, die ook dit keer de aandacht trekt met persoonlijke teksten, waarin ze zich kwetsbaar durft op te stellen.
Het eveneens begin dit jaar verschenen remains klinkt weer wat voller en is net als de openingstrack een song die niet had misstaan op het debuutalbum van Naaz, maar ook een song die laat horen dat de Nederlands-Koerdische muzikante zich zowel in muzikaal als in vocaal opzicht blijft ontwikkelen.
Slottrack sirens ! verscheen vorig jaar al en combineert redelijk ingetogen klanken met een beat en expressieve en in meerdere lagen opgenomen vocalen. Het is net als de openingstrack een wat grootser klinkende popsong, maar het is er wederom een die laat horen dat Naaz een eigenzinnige muzikante is, die ook mooie teksten schrijft. Alles bij elkaar genomen is read me een mooie EP, die het verlangen naar het tweede album van Naaz weer wat steviger aanwakkert. Erwin Zijleman