Klopt, het is terug te zien aan het bestelnummer:
TN101. Daarmee was-ie net iets eerder dan
TN102, een plaat die je tot op de dag van vandaag in elke krijgloop en op vrijwel elke rommelmarkt kunt tegenkomen. Daar zijn er dus heel veel van verkocht.
Van deze ook wel, want die kom je ook nog wel eens tegen. Maar het waren hits uit de sixties, dus niet direct gericht op de doelgroep van tieners die met hun kleine beetje zakgeld niet al die losse singletjes konden kopen. Zo'n verzamel-LP bood dan uitkomst.
Als ik voor mezelf spreek: ik heb er destijds een paar aangeschaft, maar kreeg al snel in de gaten dat a) de geluidskwaliteit volstrekt ondermaats was door de hoeveelheid groeven die op elke plaatkant waren geperst, b) omdat er doorgaans wel tien nummers op een plaatkant stonden, waren veel nummers ingekort, en soms heel drastisch, en c) er werden altijd wel een paar zultnummers tussen gefrommeld die ik óf vreselijk vond óf die helemaal geen hit waren geweest. Dat laatste hoeft niet altijd een probleem te zijn, maar als opgroeiend tienertje vond ik dat toch wel wat bezwaarlijk.
Ik heb er dus maar een paar gekocht, en besteedde mijn zakcentjes uiteindelijk toch liever aan goed geselecteerde singletjes. Een verstandige keuze? Achteraf vind ik van wel. Betere geluidskwaliteit en sommige blijken na al die jaren weinig tot niets aan aanschafwaarde te hebben ingeboet.
Deze eerste K-Tel LP voor de Nederlandse markt heb ik zelf niet, maar met de kennis van nu vind ik 'm toch wel alleraardigst van samenstelling. Met als bijzonderheidje dat ik wéér een Beatlesnummer zie waar andere artiesten mee aan de haal gingen omdat de Fab Four het zelf niet op single uitbrachten. Blijkt nog een zesde plaats te hebben gehaald in de Britse hitlijsten, en zowaar nog één week op 37 in de Nederlandse Top 40, ontdek ik net.
En nu ik toch aan het rondneuzen ben in cyberspace: altijd gedacht dat Got to get you into my life van the Beatles nooit op single was uitgebracht, maar zie: ik lees op
Wikipedia dat het zelfs nog de eerste positie haalde in Canada. Als reissue in 1976, naar aanleiding van de uitgave van de rode en de baluw dubbelaar.
Leuk hebbedingetje, en dat geldt eigenlijk ook wel voor deze LP. En omdat sixties-hits door de bank genomen korter van speelduur zijn dan seventies-hits zou het met de geluidskwaliteit nog wel eens mee kunnen vallen.