Thornhill - Bodies (2025)

Ik mis nog steeds de dynamische, inventieve metalcore van het debuut, maar gezegd moet worden dat de band de zaakjes op dit derde album redelijk goed voor elkaar heeft. Het songmateriaal beklijft iets beter dan op de vorige plaat en alles vormt een iets logischer geheel. Het geluid is definitief verschoven richting Deftones-achtige metal, met zwoel gezongen passages en op gezette tijden een lekker zware riff. Er is absoluut ruimte voor verbetering, maar de band is in ieder geval weer op de goede weg.