Emmy d'Arc - Braving Fears (2025)

Onlangs de muziek van Emmy d'Arc ontdekt en ben aangenaam verrast. Op de nummers die tot nu toe uitgebracht zijn (vooral Ghosts) heeft haar stem wel wat weg van Sinead O'Connor.
Ben benieuwd naar het volledige album!

Emmy d'Arc - Troy
Hier speelt ze het nummer Troy van Sinead.

Dat speelt ze nog steeds regelmatig.
Ik leerde haar indertijd kennen met Reveal. Wereldnummer!

Mooie authentieke oprechte singer songwriter liedjes gezongen met haar prachtige stem. Soms hoeft het niet meer te zijn dan dat.

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Review: Emmy d'Arc - Braving Fears - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Review: Emmy d'Arc - Braving Fears
Deze week verscheen dan eindelijk het langverwachte debuutalbum van de Belgische singer-songwriter Emmy d’Arc en Braving Fears is een sensationeel goed album dat indruk maakt met prima songs en werkelijk weergaloze zang

Braving Fears van Emmy d’Arc moet het vooralsnog doen met bescheiden aandacht, maar het is echt een fantastisch album. Het debuutalbum van het alter ego van de Belgische muzikante Ine Toliants maakt vooral indruk door de geweldige zang. Het is zang die meer dan eens doet denken aan die van Sinéad O’Connor, maar ook een eigen geluid laat horen. Emmy d’Arc tekent voor zang vol gevoel en emotie en het is zang die hard binnenkomt. Het voorziet de persoonlijke songs van de Belgische muzikante van extra lading en urgentie. Het zijn ook nog eens zeer aansprekende songs, die zich stuk voor stuk genadeloos opdringen. Het debuut van Emmy d’Arc heeft even op zich laten wachten, maar wat is het een geweldig album geworden.

Emmy d’Arc, het alter ego van de Belgische singer-songwriter Ine Tiolants, zag ik een paar jaar geleden als support act bij een inmiddels vergeten hoofdact. Wat me van deze avond het meest is bijgebleven is een buitengewoon indrukwekkende versie van Sinéad O’Connor’s Troy. Met een akoestische gitaar, een prachtige stem en heel veel emotie zorgde Emmy d’Arc voor heel veel kippenvel. En dat met een song waar de meeste zangeressen maar beter van af kunnen blijven, want eenvoudig is het vertolken van Troy en het in de buurt komen van het origineel zeker niet.

Toen ik de naam Emmy d’Arc zag opduiken in de lijst met nieuwe releases van deze week was ik dan ook direct heel nieuwsgierig. Braving Fears is het debuutalbum van Emmy d’Arc en het is wat mij betreft een imponerend debuut. Het kippenvel dat ik had bij Emmy d’Arc’s versie van Troy was direct terug bij beluistering van de openingstrack van haar debuutalbum. Angels laat goed horen wat de Belgische muzikante te bieden heeft.

De track opent met akoestische gitaarakkoorden en ingetogen maar echt bijzonder mooie en emotievolle zang. Het is zang die direct iets met me deed en de stem van Ine Tiolants doet nog veel meer naarmate de openingstrack vordert. Wanneer de gitaren wat steviger worden aangezet wordt de zang ook wat krachtiger en uiteindelijk schreeuwt Emmy d’Arc het uit. Kippenvel gegarandeerd.

De Belgische muzikante coverde in het verleden niet voor niets Troy van Sinéad O’Connor, want haar stem doet me met grote regelmaat denken aan die van de te jong overleden Ierse muzikante. Je hoort echo’s van de geweldige stem van Sinéad O’Connor in de opvallende stembuigingen, maar ook de intensiteit van en de hoeveelheid gevoel in de stem van Emmy d’Arc herinneren aan Sinéad O’Connor in haar beste dagen.

Angels is wat mij betreft een van de prijsnummers van Braving Fears, maar na de indrukwekkende openingstrack verslapt Emmy d’Arc niet. Braving Fears is het debuutalbum van een pas 29 jaar oude muzikante, maar je hoort dat ze al flink wat jaren muziek maakt. Je hoort bovendien dat ze een exceptioneel goede zangeres is en een getalenteerd songwriter.

Emmy d’Arc heeft voor haar debuutalbum een aantal persoonlijke en vaak indringende en wat melancholische songs geschreven. Het zijn songs die in veel gevallen redelijk sober zijn ingekleurd met gitaren en piano, maar hier en daar kiest de Belgische muzikante voor wat steviger gitaarwerk, wat het album voorziet van een aangename dynamiek.

Bij beluistering van het album zijn associaties met de muziek van Sinéad O’Connor misschien niet te voorkomen, maar wat mij betreft ontworstelt Emmy d’Arc zich ook aan de vergelijking met het Ierse icoon. Braving Fears is immers in muzikaal en zeker in vocaal opzicht een hoogstaand album en ook de songs op het album zijn stuk voor stuk zeer aansprekend. Emmy d’Arc laat ook wel degelijk een eigen geluid horen met wat meer folky songs en een incidenteel net wat gruiziger uitstapje.

Er is nog niet heel veel aandacht voor Braving Fears, maar het debuut van Emmy d’Arc zou wat mij betreft wel eens uit kunnen groeien tot een van de meest memorabele debuutalbums van 2025. We worden al tijden overspoeld met jonge vrouwelijke singer-songwriters hebben er met Emmy d’Arc een van wereldklasse in huis. Ik ben zelf compleet verslingerd geraakt aan dit album, dat echt de aandacht van een heel groot publiek verdient. Erwin Zijleman