Cold Specks - Light for the Midnight (2025)
mijn stem
3 stemmen
Canada
Pop / Soul
Label: Mute
-
How It Feels (3:16)
-
Venus in Pisces (3:07)
-
Wandering in the Wild (4:13)
-
Cold Goodbye (3:48)
-
Endlessly (3:08)
-
Lingering Ghosts (3:35)
-
Cheap Dreaming (3:13)
-
Lovely Little Bones (3:35)
-
Curse Away (3:39)
-
Closer (3:36)
0
geplaatst: afgelopen vrijdag om 15:46 uur
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Review: Cold Specks - Light For The Midnight - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Review: Cold Specks - Light For The Midnight
Cold Specks, het alter ego van de Canadese muzikante Al Spx, maakte al drie albums, maar maakt nog wat meer indruk op het ingetogen en indringende Light For The Midnight, waarop haar stem imponeert
Bij beluistering van Light For The Midnight moet ik denken aan allerlei tijdloze singer-songwriter albums uit het verleden, maar ik kan niet zo makkelijk een album noemen waar het nieuwe album van Cold Specks echt op lijkt. De Canadese muzikante heeft haar nieuwe album voorzien van een zeer smaakvol en toegankelijk geluid en het is een geluid waarin de stem van Al Spx uitstekend tot zijn recht komt. Light For The Midnight is een album dat zich makkelijk opdringt, maar het is ook een album dat steeds beter wordt wanneer je er vaker naar luistert. Cold Specks is volgens mij niet heel bekend, maar haar vierde album verdient het absoluut om gehoord te worden.
De naam Cold Specks zei me eerlijk gezegd helemaal niets, terwijl het deze week uitgebrachte Light For The Midnight toch al het vierde album is van de Canadese muzikante met Somalische wortels. Cold Specks is een project van Al Spx, die zich tegenwoordig ook Ladan Hussein noemt.
De vorige drie albums van Cold Specks zijn me echt volledig ontgaan, maar Light For The Midnight overtuigde me de afgelopen week verrassend makkelijk. Dat heeft alles te maken met de stem van de Canadese muzikante, die direct vanaf de openingstrack laat horen dat ze beschikt over een stem vol soul, souplesse, gevoel en kracht.
De muzikante uit Toronto nam haar nieuwe album zowel in haar Canadese thuisbasis als in het Britse Bristol op en maakte Light For The Midnight samen met co-producers Adrian Utley (voormalig lid van Portishead) en Ali Chant, die ik vooral ken als producer van de albums van King Hannah en Squirrel Flower. In de studio kreeg Al Spx ook nog eens gezelschap van flink wat aansprekende gastmuzikanten, onder wie arrangeur Owen Pallett, Malcom Middleton (Arab Strap), Chantal Kreviazuk, Ed Harcourt en Ben Christophers.
Cold Specks maakte haar nieuwe album na een periode van stilte, waarin ze onder andere te maken kreeg met psychische problemen. Ik heb de vorige albums van Cold Specks inmiddels ook beluisterd en dat zijn albums die ik zeker had moeten beluisteren, maar ik vind Light For The Midnight nog net wat mooier.
Het is een album zonder opsmuk en het is een album dat me meer dan eens doet denken aan de tijdloze singer-songwriter albums uit de jaren 70. De muziek op het album is behoorlijk sober, al pakt Owen Pallett af en toe uit met de van hem bekende strijkersarrangementen. Het versterkt het stemmige karakter van de muziek op Light For The Midnight, al bevat het album ook wel wat voller klinkende songs, waarin vooral het fantastische drumwerk opvalt.
Het zijn songs die zich niet direct laten vangen in een hokje, want ik hoor zowel invloeden uit de soul en de blues, als invloeden uit de pop en rock. Zowel in de meer ingetogen songs als in de wat uitbundiger klinkende songs draait alles om de zang van Al Spx en die zang bevalt me zeer.
De Canadese muzikante beschikt over een karakteristiek stemgeluid en het is een stemgeluid dat fraai mee kleurt met de genres die ze bestrijkt op haar vierde album. De zang van Al Spx is bovendien voorzien van flink wat emotie en durft bovendien kwetsbaar te klinken, wat zorgt voor intense en indringende songs.
Light For The Midnight is een album dat zich niet zo makkelijk laat vergelijken met albums van anderen. In recensies kom ik de namen van onder andere Billie Holiday, Tracy Chapman, Imelda May en Joy Oladokun tegen, maar die vergelijkingen vind ik geen van allen echt treffend. Beter vergelijkingsmateriaal kan ik echter niet bedenken.
Het maakt van Light For The Midnight een album dat zich wat lastig laat beschrijven, terwijl het toch ook een album is dat op een of andere manier direct bekend in de oren klinkt. Het nieuwe album van Cold Specks beviel me zoals gezegd direct bij eerste beluistering, maar het is ook een album vol groeibriljanten die steeds meer gaan schitteren. De muziek van Cold Specks is voor mij helemaal nieuw, maar ik ga haar vanaf nu zeker in de gaten houden. Erwin Zijleman
De krenten uit de pop: Review: Cold Specks - Light For The Midnight - dekrentenuitdepop.blogspot.com
Review: Cold Specks - Light For The Midnight
Cold Specks, het alter ego van de Canadese muzikante Al Spx, maakte al drie albums, maar maakt nog wat meer indruk op het ingetogen en indringende Light For The Midnight, waarop haar stem imponeert
Bij beluistering van Light For The Midnight moet ik denken aan allerlei tijdloze singer-songwriter albums uit het verleden, maar ik kan niet zo makkelijk een album noemen waar het nieuwe album van Cold Specks echt op lijkt. De Canadese muzikante heeft haar nieuwe album voorzien van een zeer smaakvol en toegankelijk geluid en het is een geluid waarin de stem van Al Spx uitstekend tot zijn recht komt. Light For The Midnight is een album dat zich makkelijk opdringt, maar het is ook een album dat steeds beter wordt wanneer je er vaker naar luistert. Cold Specks is volgens mij niet heel bekend, maar haar vierde album verdient het absoluut om gehoord te worden.
De naam Cold Specks zei me eerlijk gezegd helemaal niets, terwijl het deze week uitgebrachte Light For The Midnight toch al het vierde album is van de Canadese muzikante met Somalische wortels. Cold Specks is een project van Al Spx, die zich tegenwoordig ook Ladan Hussein noemt.
De vorige drie albums van Cold Specks zijn me echt volledig ontgaan, maar Light For The Midnight overtuigde me de afgelopen week verrassend makkelijk. Dat heeft alles te maken met de stem van de Canadese muzikante, die direct vanaf de openingstrack laat horen dat ze beschikt over een stem vol soul, souplesse, gevoel en kracht.
De muzikante uit Toronto nam haar nieuwe album zowel in haar Canadese thuisbasis als in het Britse Bristol op en maakte Light For The Midnight samen met co-producers Adrian Utley (voormalig lid van Portishead) en Ali Chant, die ik vooral ken als producer van de albums van King Hannah en Squirrel Flower. In de studio kreeg Al Spx ook nog eens gezelschap van flink wat aansprekende gastmuzikanten, onder wie arrangeur Owen Pallett, Malcom Middleton (Arab Strap), Chantal Kreviazuk, Ed Harcourt en Ben Christophers.
Cold Specks maakte haar nieuwe album na een periode van stilte, waarin ze onder andere te maken kreeg met psychische problemen. Ik heb de vorige albums van Cold Specks inmiddels ook beluisterd en dat zijn albums die ik zeker had moeten beluisteren, maar ik vind Light For The Midnight nog net wat mooier.
Het is een album zonder opsmuk en het is een album dat me meer dan eens doet denken aan de tijdloze singer-songwriter albums uit de jaren 70. De muziek op het album is behoorlijk sober, al pakt Owen Pallett af en toe uit met de van hem bekende strijkersarrangementen. Het versterkt het stemmige karakter van de muziek op Light For The Midnight, al bevat het album ook wel wat voller klinkende songs, waarin vooral het fantastische drumwerk opvalt.
Het zijn songs die zich niet direct laten vangen in een hokje, want ik hoor zowel invloeden uit de soul en de blues, als invloeden uit de pop en rock. Zowel in de meer ingetogen songs als in de wat uitbundiger klinkende songs draait alles om de zang van Al Spx en die zang bevalt me zeer.
De Canadese muzikante beschikt over een karakteristiek stemgeluid en het is een stemgeluid dat fraai mee kleurt met de genres die ze bestrijkt op haar vierde album. De zang van Al Spx is bovendien voorzien van flink wat emotie en durft bovendien kwetsbaar te klinken, wat zorgt voor intense en indringende songs.
Light For The Midnight is een album dat zich niet zo makkelijk laat vergelijken met albums van anderen. In recensies kom ik de namen van onder andere Billie Holiday, Tracy Chapman, Imelda May en Joy Oladokun tegen, maar die vergelijkingen vind ik geen van allen echt treffend. Beter vergelijkingsmateriaal kan ik echter niet bedenken.
Het maakt van Light For The Midnight een album dat zich wat lastig laat beschrijven, terwijl het toch ook een album is dat op een of andere manier direct bekend in de oren klinkt. Het nieuwe album van Cold Specks beviel me zoals gezegd direct bij eerste beluistering, maar het is ook een album vol groeibriljanten die steeds meer gaan schitteren. De muziek van Cold Specks is voor mij helemaal nieuw, maar ik ga haar vanaf nu zeker in de gaten houden. Erwin Zijleman
* denotes required fields.
* denotes required fields.