In the Woods... - Otra (2025)

Het nieuwe album van In The Woods… is er eentje waar ik erg naar uitkeek. Diversum groeide uit tot een van mijn favoriete albums van dat jaar en vorig jaar liet de band in Hedon al een voorproefje in de vorm van A Misrepresentation of I horen dat erg naar meer smaakte.

Diversum liet een stijlbreuk horen met de progressieve black/doom die op Cease The Day en Pure te horen was ten faveure van een meer melodieus (death/black)metalgeluid. Stilistisch borduurt Otra verder op dit geluid. Otra is een grote rivier in Noorwegen die uitmondt in het Skagerrak bij Kristiansand, de thuisbasis van In The Woods… De nummers op dit album vertellen verhalen die zijn verbonden aan deze rivier.

The Things You Shouldn’t Know is een zorgvuldig opgebouwd nummer dat de luisteraar langzaam het album inzuigt en meeneemt naar de diverse muziekstijlen die de band in het bestaan heeft omarmd. A Misrepresentation of I mag zich wat mij betreft in het rijtje met We Sinful Converge en A Wonderful Crisis, nummers waar Bernt Fjellestad met zijn krachtige, warme melodieuze stem, helemaal los kan gaan op de heerlijke zanglijnen. Hij heeft weliswaar een ander type stem, maar vocaal is hij net zo’n geweldenaar als een Jon Aldara van o.a. Iotunn. De prachtige zangmelodie van dit nummer komt in het rustige deel van The Kiss And The Lie weer terug. Op dit nummer laat Fjellestad horen ook prachtig ingetogen te kunnen zingen.

Het enige nummer dat me niet weet te overtuigen is het wat slappe Let Me Sing, dat te lang is en niet tot een punt komt. Dat is echter snel weer vergeten bij het sterke Come Ye Sinners en de mooie afsluiter The Wandering Deity. Otra is een sterk en afwisselend album geworden dat hopelijk de weg weet te vinden naar een groter publiek.