I Am Oak - Time Drifts (2025)
mijn stem
13 stemmen
Nederland
Folk / Pop
Label: Snowstar
-
Beholder (2:58)
-
Dreamt of You (3:18)
-
Embers (3:57)
-
Explorer (3:18)
-
Hand of Time (2:29)
-
Natural Lines of Drift (4:21)
-
Past and Future (3:02)
-
The Way I See It (3:58)
-
Two Eyes (2:56)
-
No Known Known (2:38)
-
A Sight Unfolds (6:34)
-
Oath (Ride) (3:26)
1
geplaatst: 14 januari, 23:49 uur
6 jaar na zijn laatste album komt er eindelijk weer een nieuwe van I Am Oak.
´The Way I See It´klinkt vertrouwd, en in lijn met zijn laatste album Osmosis (misschien wel mn favoriete I Am Oak plaat tot dusver). Eentje om naar uit te kijken.
´The Way I See It´klinkt vertrouwd, en in lijn met zijn laatste album Osmosis (misschien wel mn favoriete I Am Oak plaat tot dusver). Eentje om naar uit te kijken.
0
geplaatst: 8 maart, 23:39 uur
´No Known Known´
Wat een prachtige single weer. Nieuwe singels tot dusver lijken een mix tussen On Claws en Osmosis.
Dit gaat een mooi album worden.
Wat een prachtige single weer. Nieuwe singels tot dusver lijken een mix tussen On Claws en Osmosis.
Dit gaat een mooi album worden.
0
geplaatst: 2 april, 17:24 uur
Prima singles, maar ik ben nog niet zo betoverd als op de vorige albums bij vlagen gebeurde. Wie weet landt het allemaal beter binnen de context van het album.
0
geplaatst: 8 april, 20:02 uur
Prachtig album! Zoals we gewend zijn bij I Am Oak. Geen vernieuwing, maar de vertrouwde sounds en gewoonweg hele mooie liedjes.
0
geplaatst: 11 april, 23:23 uur
Over het geheel genomen verandert er niet veel in de muziek van I am Oak. Is dat slecht nieuws? Wat mij betreft niet.
De ingrediënten zijn nog steeds rustig kabbelende overwegend akoestische gitaarliedjes met de mooie, nooit uit de bocht vliegende stem van Thijs Kuijken.
In vergelijking tot mijn persoonlijke favoriet; Nowhere or Tammensaari, vind ik de instrumentatie wel wat rijker. De synths hebben een prominenter aandeel gekregen. Gelukkig is het echter niet volgepropt en nog steeds luchtig zodat de authenticiteit behouden blijft. Ook de verstilling is (in mindere mate) gebleven. En die elementen zijn voor mij de kracht van deze bijzondere artiest.
Morgen hoop ik tijdens RSD tussen de boeken en platen bij Broese een blik op te vangen van zijn optreden
De ingrediënten zijn nog steeds rustig kabbelende overwegend akoestische gitaarliedjes met de mooie, nooit uit de bocht vliegende stem van Thijs Kuijken.
In vergelijking tot mijn persoonlijke favoriet; Nowhere or Tammensaari, vind ik de instrumentatie wel wat rijker. De synths hebben een prominenter aandeel gekregen. Gelukkig is het echter niet volgepropt en nog steeds luchtig zodat de authenticiteit behouden blijft. Ook de verstilling is (in mindere mate) gebleven. En die elementen zijn voor mij de kracht van deze bijzondere artiest.
Morgen hoop ik tijdens RSD tussen de boeken en platen bij Broese een blik op te vangen van zijn optreden
* denotes required fields.
* denotes required fields.