Mac Miller - Balloonerism (2025)

Het stond me bij dat deze gast dood was.

Wat een topdag is dit!

Ja, die heeft ie tien jaar geleden opgenomen maar het label wilde het niet uitbrengen wegens te experimenten. Mac zelf wilde het altijd nog eens uitbrengen dus wat dat betreft een terechte postume release.

Ik was hooked aan Circles, dit is meer de hiphop kant op. Wat een talent eigenlijk, begonnen als van die fratboyhop en dan naar iets als "5 dollar pony rides", jazzy en funky. Wat een talent toch.

Fuck, Funny Papers is een mooi nummer zeg.

Na de eerste luisterbeurt op Spotify maar even langs de Plato fietsen om deze CD aan te schaffen.

Damn, de opbouw van dit album is magnifiek. Lastig droog houden aan 't end..

Pijnlijk en prachtig

Een hele goeie release zelfs!

Apart hè, al die referenties naar de dood? Waarschijnlijk had niemand er op gelet als dit daadwerkelijk 10 jaar geleden was gereleased, maar toch... en het geeft de muziek toch wel een extra lading met de kennis van nu.

Inderdaad, heel mooi, met een sublieme opbouw en een ontzettend droevige ondertoon. Ik ben er nog niet helemaal uit of dit vooral omarming van of verzet tegen de depressie is, maar het heeft in elk geval een bijzonder sterke plaat opgeleverd, heel fijn dat dit nu alsnog op deze manier wordt uitgebracht.

Die slome, vette bas van Thundercat op Funny Papers & 5 Dollar Pony Rides................

Mooi.

Met elke LP van Mac Miller ben ik wel bekend maar een fan zou ik me nu niet noemen, gewoon een liefhebber van zijn werk. Veel luister ik niet naar de muziek die hij gemaakt heeft om eerlijk te zijn.
Op Balloonerism zijn de producties met momenten weer echt prachtig, Mac zijn vocalen zorgen voor een bepaalde rust en passen er mooi op.
Veel verwijzingen naar de dood inderdaad, wat nogal ongemakkelijk is aangezien de beste man er niet meer is.

Mooi album, gewoon eentje dat ik niet veel meer zal opzetten.

3,5*