Als geen ander lukt het in de jaren zeventig artiesten als om een gouden glans laag over hun perfecte popliedjes te draperen. Georkestreerde songs die je met fluwelen handschoenen voorzichtig mag aanraken. Te mooi om ze door een platenspeler naald te beroeren. Het randgebied tussen kunst en kitsch. Geschikt voor hoog gewaardeerde filmhuizen, maar tevens materiaal voor achterafzaaltjes waar ze lo-fi B-films vertonen. Een hoog love it or hate it gehalte, een tussenweg is simpelweg niet mogelijk.
De uit Schotland afkomstige C Duncan is meer dan een singer-songwriter. Hij is een componist die zijn nummers volledig uitwerkt en volgens bovenstaande principe te werk gaat. Hij versterkt dat nostalgische beeld door het volledig voor je in te kleuren, waardoor je hersenen lui worden en weinig aan de fantasie overlaten. Soms is het gewoon erg prettig als de artiest het al van te voren kloppend maakt. In een vier sterren restaurant prak je de voorgezette maaltijd ook niet door elkaar en geniet je juist van die finenesse waarmee het geserveerd wordt.
En dan heeft C Duncan ook nog het geluk dat zijn ouders gerenommeerde gepensioneerde strijkers zijn die hun sporen allang verdiend hebben en hem hierin graag ondersteunen. Mark en Janine Duncan verzorgen respectievelijk de viool en altviool partijen. Als trio beantwoorden ze een diep verlangen naar onbevlektheid. Een soort van kinderlijke puurheid wat we gedurende de jaren steeds meer kwijtraken. Zijn vijfde It’s Only A Love Song studioplaat is een verlengstuk van zijn zachte karakter.
It’s Only A Love Song, soms moet je er niet meer achter zoeken. It’s Only A Love Song, of is het leven juist een grote droom, waar je zelf als showmaster het uitgeschreven scenario dirigeert. In het geval van C Duncan is het meer dan dat. Het is een liefdesverklaring aan zijn geliefde, waarbij ze de mooie dagen koesteren en zolang mogelijk aan dat verleden vasthouden. Loslaten is namelijk een stukje verliezen. Een schitterend piano intro opent de wereld van C Duncan waarin nostalgie heerst en hij van gepaste observerende afstand in Lucky Today zijn blik over het rijke paradijs werpt. Liefde heelt de pijn en schroeit de wonden dicht. Zorgeloos, intiem klein gehouden, zo dicht mogelijk bij zichzelf.
Stel je bij het filmische Triste Clair de Lune het Starry Night schilderij van Vincent van Gogh voor. De trieste aanblik van veel stemmig blauw en continu in beweging zijnde wolken. Het is bijna poëtisch, niet vreemd dus dat Don McLean hier een heel nummer aan wijdt en ook Triste Clair de Lune is daartoe te herleiden. Alleen hangt C Duncan hier de romanticus en niet de realist uit. Als C Duncan bij Worry weer achter de piano plaatsneemt wekt het de indruk dat zijn ouders goedkeurend over zijn schouder meekijken. Dan ben je weer dat natuurtalent met de familiare muzikale erfenis. Worry is zwaarder qua aanzet en brengt de liedjesschrijver terug naar het heden. Wat gebeurt er als de zon niet meer schijnt, en er alleen maar duisternis is. Scott Walker vraagt het zichzelf al jaren geleden af, en levert in zijn latere periode duistere meesterwerken als Tilt en The Drift af. Ook dit is een held die geëerd wordt.
De The Space Between Us afstand is niet alleen fysiek, het is tevens de tijd die je afstandig maakt. Ook verlies moet je delen. Dit bereikt het inlevende meeslepende Sadeness dieptepunt als een goede vriend tijdens de lockdown aan de gevolgen van corona overlijdt. Hoe wreed kan de dood zijn als je niet eens waardig afscheid kan nemen. Dan kan je niet meer in het fantasieklimaat wegvluchten. Het uptempo Think About It maakt een einde aan die roekeloze doldwaze rit. Na die wildemans tocht besef je in het twinkelende Delirium dat je er uiteindelijk helemaal alleen voor staat.
Dan laat de Surface of a Fantasy opwinding je ontwaken en alle negativiteit wegspoelen. Laat onvoorspelbare kansberekeningen jouw idealen niet in de weg liggen, maar geniet van elk moment. Na het hemelse Reprise mag Time and Again het uitluiden. De winter is voorbij, de zomer is in aantocht. Deze cirkel zal zich tot in de eeuwigheid blijven herhalen. Niet elk sprookje heeft een gelukkig slotakkoord. It’s Only a Love Song is de soundtrack van het leven, een musical waarin je zelf de hoofdrol vertolkt.
C Duncan - It's Only a Love Song | Pop | Written in Music - writteninmusic.com