meneer schreef:
Het is echt heel, heel lang geleden dat ik naar Tori Amos luisterde. Ik ben bij Boys for Pele afgehaakt. Misschien kwam dat doordat ik toen, beginjaren 90, in een studentenhuis zat met allemaal meiden. En ik was degene die Tori beluisterde (was nog echt de CD tijd).
In dat huis woonde ook mijn huidige vrouw en we hebben toen echt op warme zomeravonden naar die eerste twee albums volop geluisterd. Konden alles meezingen. We leerden elkaar kennen en liefhebben. En toen we samen verhuisden om 'echt' samen te gaan wonen bleef Tori waarschijnlijk in dat studentenhuis achter. Ze verhuisde niet mee.
Dus ja, carrière, trouwen, ander huis, kinderen, opvoeden, kinderen weer het huis uit, ons leven in één zin.
Ik zag een paar weken geleden dit album al een paar keer hier voorbij komen en de naam Tori Amos intrigeert mij altijd. Iets met haar voorkomen, die eigen piano stijl en die ietwat door een stil bos zwevende stem van haar die mij daar mysterieus omringd.
Dus we zijn nu weer met z'n tweeën in ons huis, net als zo'n 32, 33 jaar geleden en ik zet dit album op. En wat is het mooi... zo relaxed. Mooi hoe zij haar eigen wereld weet te creëren en wij daar weer in terugkeren.
Soms gaat het leven te snel.
Welcome back in Tori-verse!
U heeft zoals Roxy6 hierboven al aangaf, de nodige geweldige albums in te halen van Tori. Abnormally Attracted To Sin, From The Choirgirl Hotel om maar wat te noemen.
Terug naar dit live album: vandaag zijn de 4 encore tracks Diving Deeper Live ook op vinyl uitgebracht tijdens RSD.