Snoop Dogg - Missionary (2024)

Mijn verwachtingen lagen te hoog.

Het beste duo in Hip Hop? Voor mij persoonlijk is het bijna onmogelijk kiezen tussen Dr. Dre & Snoop Dogg en UGK. Niet alleen dat, maar de naam van Dr. Dre brengt altijd torenhoge verwachtingen met zich mee. Hij is mijn favoriete producer allertijden en is naar mijn inziens ook wel het belangrijkste figuur in Hip Hop. Niemand anders heeft zoveel iconen wereldgroot gemaakt zoals hij dat gedaan heeft. Nu is het jammer genoeg zo dat zijn werk de laatste jaren bijlange niet meer het hoge niveau haalt van vroeger. Het was een verrassing dat CASABLANCO van Marsha Ambrosius dit jaar plotseling uitkwam, volledig geproduceerd was door Dr. Dre, uitgegeven werd door Aftermath én naar mijn mening uitstekend is. Ditmaal is Dr. Dre terug met zijn eerste ster, zou hem het nog eens lukken in 2024?

Sinds 2016 brengt Snoop Dogg onafhankelijk albums uit en mijn commentaar was steeds hetzelfde: leuk maar nergens blijft het echt bij. Al jaren roep ik dat, om de cirkel mooi rond te maken, zijn laatste album volledig geproduceerd zou moeten worden door Dr. Dre en Aftermath het zou moeten uitgeven. Of dit effectief zijn laatste album zal zijn lijkt me sterk, de rest is echter wel waarheid geworden. Anno 2024 krijgen we gewoon een nieuw album van Snoop Dogg dat volledig geproduceerd is door Dr. Dre en uitgegeven is door Aftermath(/Interscope) én Death Row!

De negatieve commentaren van iedereen snap ik heel goed, toch vind ik dit geen slecht album. Snoop Dogg heeft in jaren niet meer zo fris en gemotiveerd geklonken als hij dat doet op Missionary. Hij heeft er duidelijk zin in en rapt op een hoger niveau dan we na 31 jaar mogen verwachten van deze levende legende.

Dr. Dre blijkt jammer genoeg wat de spelbreker te zijn. Mogen we nog producties verwachten die je kan vergelijken met The Chronic, Doggystyle, 2001 en talloze hits voor verschillende artiesten? Misschien niet, het is duidelijk dat hij de laatste jaren te ver doordraait in zijn perfectionisme. De typische Dr. Dre-stijl hoor ik hier maar amper terug om eerlijk te zijn. Die stijl hoor ik wel meer terug in CASABLANCO, dat album klinkt ook veel vrijer en spontaner dan Missionary. Snoop Dogg's 20ste album is veel strakker geproduceerd en alles klinkt erg geregisseerd. Het ontbreekt hem in spontaniteit, Marsha en Dre maakten samen veel organischere muziek.

Shangri-La is een toffe opener waar Snoop meteen de toon zet. Outta da Blue is een tof nummer waar Snoop en Dre steeds back-&-forth gaan. Gorgeous is een prachtig nummer, misschien wel één van de enige nummers waar ik die typische Dr. Dre-sound in herken. Skyscrapers wordt volledig aan flarden gerapt door Method Man, wat blijft die man toch een beest.
Snoop Dogg, Eminem en 50 Cent samen op een Dr. Dre-beat leek altijd een droom, nu is die uitgekomen in de vorm van Gunz n Smoke. Oprecht vind ik dit nummer ook een hoogtepunt op deze LP, al had deze combinatie véél toffer werk met zich meegebracht een 15-tal jaar geleden.
Sticcy Situation is ook wel lekker, Dre doet zijn ding. Hetzelfde geldt voor Now or Never, BJ the Chicago Kid is een enorm ondergewaardeerde zanger.

Het was al jaren bekend dat Dr. Dre in feite al lang niet meer geïnspireerd wordt door Hip Hop, hij luistert ook niet meer naar de nieuwe lichting rappers. Last Dance with Mary Jane en Another Part of Me laten horen dat hij redelijk wat Rock opzet. Het nummer met Tom Petty en Jelly Roll vind ik nog wel een chill nummer, met de collaboratie met Sting is overduidelijk dé smet op dit studioalbum.

Puur theoretisch zou dit het album van het jaar geweest zijn voor mij persoonlijk. Jammer genoeg is dat anders uitgedraaid, realistisch gezien mocht dat echter geen verrassing zijn. Het is een leuk album geworden, eentje dat ik al veel gedraaid heb ook. "Leuk" is niet meteen wat je wil van Dr. Dre, zeker niet in combinatie met Snoop Dogg.

3,5*

Lol, zurigheid is hier weer maximaal zo te zien. Ik kan me niks vinden in al het negatieve wat hier wordt geschreven, en al helemaal niet in dat lage gemiddelde. Maar ik snap het misschien ook wel, het is natuurlijk nergens meer het werk wat we van vroeger kennen, het tegengestelde zelfs; ik vond het ook allemaal best vlak. De beats zijn zeker niet meer Dre waardig maar, ik vond ze wel gewoon leuk. En het belangrijkste van alles, ik vermaakte mij heel erg met dit album. Ik vond hem tevens ook gewoon lekker om tijdens het wandelen te luisteren en verveelde in mijn ogen nergens.

Toch blijft het jammer dat als je namen als Snoop, Dre, 50 en Eminem op één track zien staan, het nummer er eigenlijk helemaal niet uit springt. Sterker nog, ik vond het zelfs allemaal helemaal niet zo heel bijzonder. Toch wel een matig nummer in mijn ogen, en daar baal ik dan ook wel behoorlijk van. Dit zijn van die tracks waar je vroeger je vingers bij af kon likken, en dat is helaas nu niet het geval.

Maar, Dogg doet gewoon wat hij wil en het klinkt alsof hij er zin in had. Toch gewoon een leuk album, en zelfs nog beter dan ik had verwacht. Maar dan vond ik die van Cube toch een tikkeltje beter.