Dotan - A Little Light in the Dark (2024)

Nu al zin in de nepaccounts die MuMe gaan belegeren.

Niet zo onaardig doen over Dotan. Toen mijn zusje in het ziekenhuis lag was haar grootste wens om bezoek van hem te krijgen, en toen heeft hij aan haar sterfbed Home voor haar gezongen. Tranen in zijn ogen - en wij ook . Geen kwaad woord over Dotan

Ik vind Home nog steeds een goed nummer, en volgens mij dacht toen de helft van Nederland daar toen hetzelfde over.

Recensie | Dotan - A Little Light In The Dark | Nieuweplaat.nl

Wat maakt de biopics over Freddie Mercury, Elton John en Amy Winehouse zo fascinerend? Een groot deel van het antwoord ligt in de constante spanning tussen het verlangen naar grootheid, erkenning, liefde en geluk, en de onvermijdelijke realiteit van pijn, verlies en kwetsbaarheid van de persoon in kwestie. In die tragiek van het mens zijn – juist omdat we allemaal met deze paradoxen te maken hebben – herkennen we iets van onszelf in hun worstelingen en hun triomfen. ‘De ongrijpbare balans tussen licht en donker’ wordt het ook wel genoemd en laat dat nu, vrij vertaald, de titel zijn van het nieuwe album van Dotan: A Little Light In The Dark.

Alweer een half jaar geleden maakten we kennis met de opener van deze plaat: Heavy. Volgens beproefd Dotan-recept bestaande uit intieme akoestische sferen, gecombineerd met subtiele elektronische elementen en een crescendo-opbouw, vertelt Heavy het verhaal van een relatie die gebukt gaat onder pijn, miscommunicatie en emotionele afstand. ‘But all the waves will never end’ suggereert de cyclische aard van de problemen, waarbij de aanzwellende instrumentatie symbool lijkt te staan voor de groei van die problemen. Productie en uitvoering zijn Dotan ten voeten uit. Mooie opener.

In het afgelopen jaar werd de helft van de twaalf tracks op A Little Light In The Dark reeds uitgebracht als single. Wat al opviel aan de singles, wordt bevestigd door de andere zes tracks. De klankkleur is lichter dan die op het vorige album Satellites. In een interview dat Nieuweplaat-collega Stef Ketelaar recent met Dotan had zei hij daarover: “Ik vond het heel belangrijk om die lichtere kant van mezelf ook te gaan ontdekken in de muziek, juist omdat ik eerder altijd die zwaarte aantikte.”

Terug naar het album; The Mess is de eerste nieuwe track die we te horen krijgen. Wat aan dit lied opvalt is dat Dotan de hoogte in gaat, erg de hoogte in gaat. Daar waar deze song qua fijne productie Damien Rice-achtige sferen oproept met vergezichten van groene Ierse landschappen, trekt de wat scherpe zang je meer richting Bon Iver-georiënteerde rotsmassieven met impressionistische naaldbomen. Met andere woorden, je moet even moeite doen het als een geheel tot je te laten komen. En die moeite wordt vervolgens rijkelijk beloond.

Diamonds In My Chest verscheen al in september 2023 en is een lied in de wedstrijd-folk traditie. Om een of andere onbekende reden dient elk indiefolk-album tegenwoordig minstens één lied te bevatten dat klinkt alsof er een wedstrijd honderd meter horden gelopen wordt. Meestal gaat dit onder begeleiding van een opgefokte banjo, maar die blijft ons bespaard. Diamonds In My Chest zal het prima doen tijdens optredens want zoveel is duidelijk; het zweept de boel lekker op.

Hoe persoonlijk deze plaat is blijkt onder andere uit de tekst van het lied No Kissing On A Sunday. Het lied gaat over het moment dat Dotan de conservatieve familie van zijn Amerikaanse vriend Grant ontmoet, die kort daarvoor aan hen zijn relatie met Dotan bekend had gemaakt. Door de bescheiden, rustige productie komt de zeggingskracht van dit lied extra goed tot zijn recht. Dat is tevens het geval bij het nummer Amsterdam dat in de verte doet denken aan een wat vertraagde versie van April Come She Will van het legendarische duo Simon & Garfunkel. Mede door het smaakvolle lichtvoetige arrangement is dit een van sterkste songs op A Little Light In The Dark.

De plaat sluit af met twee prima ballades: Without You en Marigold. Beide liedjes voelen oprecht en fluweelzacht op de huid. Zonder al het elektronische gewicht dat op vorige albums (te) riant aan de oppervlakte aanwezig was, klinkt A Little Light In The Dark vrij. Alsof de muziek de vrije ruimte krijgt om te meanderen. Bij de zangpartijen ligt dat net iets anders. Doordat Dotan herhaaldelijk 'vocal layering' gebruikt, lijkt de directe kwetsbaarheid van zijn stem wat af te nemen op de lichtere muzikale klanken. Dit creëert wat afstand in plaats van die pure, emotionele openheid die je bij een enkele, onbewerkte vocaal zou kunnen horen. Deze keuze wordt vooral ingegeven door muzikale identiteit en zorgt er wel voor dat de twaalf tracks een eenheid vormen. Toch voelt het alsof er bij minder vocale lagen, (nog) meer Dotan beschikbaar zou komen.

Hoewel de individuele songteksten over verschillende persoonlijke thema’s gaan, lijken ze overkoepelend te gaan over loslaten, vechten, overwinnen, accepteren en (soms) opnieuw beginnen. Eigenlijk dezelfde thema’s als eerder genoemd bij de tragiek van het mens zijn. Om die reden luistert A Little Light In The Dark als meer dan een regulier studioalbum. Zonder zich daar waarschijnlijk van bewust te zijn heeft Dotan met deze twaalf tracks in wezen een soundtrack van een nog te produceren biopic over de voorbij periode uit zijn leven gecreëerd. Een periode waarin talent en succes, na jaren van druk en verwachtingen — zowel van buitenaf als van zichzelf, eindelijk mogen floreren. De energie die daaruit voortvloeit geven Dotans verhaal en muziek diepte. A Little Light In The Dark is daar het tastbare, aantrekkelijke resultaat van. Bijkans heeft hij met deze albumtitel trouwens gelijk de ondertitel van zijn biopic onthuld: Dotan, A Little Light In The Dark. Nu alleen nog even de hoofdrolspeler zoeken.

Staat nu al op 4,5. Geen zuivere koffie!

4,17 gemiddeld.. hoeveel accouns heeft hij zelf aangemaakt?

Monotoom mwehh plaatje

Ik wist niet dat marco borsato ook aanwezig was.
Het wordt wel wat. Eerst het trollenleger van Dotan, nu zelfs marco borsato die gaat reageren.

On topic: Ik vond de muziek van Dotan eigenlijk helemaal niet zo slecht en kijk best uit naar dit album!
Ik ga een poging wagen!
Nummer the mess heeft een hoog bon iver gehalte!
Prachtig nummer.

Zelfs Juul is gevallen voor het trollenleger

Ik heb geen idee hoe dit album klinkt, maar ik ga het luisteren. En dan luister ik naar een man die in zijn jonge(re) jaren een fout heeft gemaakt (nou ook weer niet zo een verschrikkelijke fout, laten we eerlijk zijn), de prijs daarvoor heeft betaald en zijn leven weer op de rails probeert te krijgen.
Je zal maar elke keer weer opnieuw met dit soort grappen te maken krijgen en toch in staat zijn om naar buiten te treden. Dat kost moed.
Het is allemaal langgenoeg geleden. Niemand leeft perfect. Laat het los.

Tsja, ik vind dat als je zulke acties uithaalt, dat je dan ook moet kunnen accepteren dat er grappen over gaan komen. Ik kan ook grappen maken over z'n muziek maar dat is wel een erg makkelijk doelwit

Ik vind het opvallend dat er nog zoveel wordt gepraat over een fout dat Dotan zoveel jaar geleden heeft gemaakt. Was het fout? Ja. Maar denk je nu echt dat alle andere artiesten zuiver op de graat zijn/geweest zijn? Neen. En dan denk ik dat in vergelijking dit echt nog een kleine misstap kan genoemd worden. Hij heeft dat ook toegegeven. Dus misschien moeten we het stilaan achter ons laten? Daarnaast draait het toch ook rond de muziek? Voor mij toch en dan kan ik niet anders dan zeggen dat Dotan een goeie singer songwriter is. Hij heeft een eigen stijl/sound en zingt mega goed. Deze plaat is en voelt zo persoonlijk en warm aan.

Je kunt die dingen toch prima los van elkaar zien?
Ik vind dit ook echt een meer dan oké album, verassend goed zelfs.

Maar ik kan toch ook nog grappen over zijn trollenleger maken?
De wereld is niet zo zwart wit imo.

Nog een voorbeeld.
Morrissey als artiest vind ik geweldig, als persoon zegt hij hele rare, vreemde en beledigende dingen. Ik maak daar geregeld ook grappen over. Prima om dat los te zien toch?

En (alweer untagbare Arrie)
Geef dit album een kans. Op goede moment heeft dit wat weg van damien rice en Bon Iver.

O jee, daar gaan we weer ...

wat een zeikplaat

Mooie inhoudelijke reactie

Zeker, ik snap nu dat ik hier met een grote boog omheen moet.
Best duidelijk eigenlijk

Want door één user zijn mening laat je dit liggen? Zonde, zo mis je nog veel parels

je hebt gelijk ik heb er een korte samenvatting van gemaakt

Nou, precies. Als je kijkt naar de discografie en hits dan kun je gewoon stellen dat hij een van de betere Nederlandse zangers en artiesten is. Ik durf zelfs te stellen dat %artiest% beter is dan menigen durven toe te geven. Deze %albumtitel% komt dan ook als geroepen. Dat incident is al jaren geleden en je merkt duidelijk hoe %artiest% hiervan geleerd heeft. Ook heeft hij mij ooit uit een brandend gebouw geredt terwijl hij Home zong.