Charli XCX - Brat and it's completely different but also still brat (2024)

Over het algemeen vind ik de remixen weinig toevoegen. In feite gooien de gastartiesten hun eigen sound erover, maar dan werkt de track meestal niet meer. Waarom zou ik een brat nummer in Bon Iver stijl willen horen? Alleen de track met Lorde is echt geslaagd wat mij betreft.

Duidelijk minder dan het origineel ja, maar wat betreft Club Classics, Everything Is Romantic en 365 (!!!) zou je me er toch wel van kunnen overtuigen dat deze hun oorspronkelijke versies overtreffen. Met Sympathy Is A Knife en So I ook erg weinig mis.

Normaal geef ik eigenlijk niks om remix albums. Ik denk dat dit het eerste remix-album ooit is dat ik actief luister. Juist omdat het vaak slappe aftreksel zijn van nummers die je al 100x hebt gehoord, waardoor de remix vaak vooral vreemd klinkt (er zijn uiteraard altijd uitzonderingen die de regel bevestigen).

Dit remix-album komt zeker niet in de buurt bij het origineel, maar gaat wel een van de remix-albums zijn waar ik veel plezier van ga hebben. De nummers die hoi123 benoemt zijn inderdaad sterk, en daar voeg ik ook de eerder gereleasede remix van Von Dutch aan toe. Ook Mean Girls vind ik eigenlijk wel tof met Casablancas, het origineel vind ik qua refrein soms een klein beetje irritant als ik er niet voor in de mood bent, deze versie is iets zachter.

Nummer met The 1975 en Jon is wel echt matig.

Ik sluit me aan bij de commentaren hierboven. De remixes voegen voor mij weinig tot niks toe aan het origineel, maar dat neemt niet weg dat het alsnog genietbaar is. 365 feat. Shygirl vind ik misschien wel de meest geslaagde van allemaal, al zal dat ook komen omdat 365 van zichzelf al zo'n enorme banger is. Een andere track die direct opviel was Mean Girls feat. Julian Casablancas, die komt qua niveau aardig in de buurt van het origineel.

Belangrijkste eerst: ONTZETTEND VET dat de EASYFUN-Remix van 365 het dan toch nog tot een officiële release heeft geschopt. Had wel wat langer mogen duren.

Gelukkig staan er nog wel meer snoepjes tussen. Wat mij betreft is So I het prijsnummer, omdat Charli en A.G. precies de sweet spot hebben gevonden om een versie te maken die het origineel en haar enotionele lading recht aan doet, en dat is bijzonder knap. Verder werkt Charli x Caroline ook altijd. Geen discussie. En ook club classics is in deze vorm een gigantische banger maar wel eentje die de controle een beetje verliest en daarbij ook vrij abrupt afkapt. I might say something stupid slaat de plank dan weer best wel mis. En das eigenlijk wel beetje wat deze plaat in een notendop is: veel toffe snippets maar beetje een samengeraapt zooitje, een stuk minder coherent dan brat iig (like duh). Dit geeft het wel zieke mixtapevibes en maakt het in dat opzicht misschien wel bratter dan brat. Uiteindelijk zijn het op guess en girl, so confusing (en beetje 360) na ook echt andere versies die ver bij het origineel vandaan staan dus in dat opzicht voegt het sowieso wat toe.

Minpuntje: waar is Rosalía? (En Peggy is ook nog zo'n collab die in de lucht hangt maar nog niet tot landing is gekomen)

Ik sluit me ook aan bij de meeste commentaren hier. De remixen voegen niets tot weinig toe en lijken er alleen te zijn om nog wat geld af te troggelen.

Dat lijkt me wat kort door de bocht. Charli XCX komt op mij niet over als een geldwolf, die puur voor de commercie uitmelkt. En de remixen voegen wel degelijk wat toe, gezien een aantal nummers compleet anders zijn. Charli XCX zegt er zelf ook over dat een song voor haar niet statisch is, maar oneindig.

Ik vind het voor de extra versies in ieder geval de moeite waard en ben blij dat ze brat summer op deze manier heeft verlengd tot brat autumn.

Hoho, vind haar ook geen geldwolf hoor. En de normale brat gaf ik 5 sterren dus ik ben zeker ook een fan.
Maar sws ben ik niet zo fan van remixes in general. Vaak moet je (ook als het je eigen nummers zijn) er niet meer aankomen.

Heeft iemand hier het vinyl besteld en al iets gehoord over de verzending?

Ik heb niets tegen remixes. Kind van de 90's, en die andere 90"s. Niet de grunge 90's. de Trance en technotijd Veel remixes zijn beter dan het origineel. I said it.

Dit is een iets ander album. Ik vind het eigenlijk beter op het eerste gehoor. Het is meer voor het einde van de avond, feestje bij iemand thuis. Het is droever en melancholischer. Ik denk dat er een paar remixen beter zijn (Club classics, met die grime sfeer). Ik vind dat de gastartiesten meestal wat bijbrengen, Bb Trickz is voor mij een ontdekking. Ik vind deze in het algemeen beter dan het originele. Ze is ook wat messier, wat all over, het klinkt als een zware nacht uit. De ene moment ben je aan het dansen, de andere moment de comedown. I might say something stupid is zo herwerkt dat het even goed is als het origineel, het lijkt een ander nummer. Enkel Von Dutch vind ik wat minder. Dat nummer met Julian Casablancas staat hier op repeat.

Deze stond op bij een lange autorit 's nachts en paste perfect. Ik ga deze hoger scoren dan het origineel.

Vind deze best leuk voor een remix album - wat niet altijd compleet mijn ding is - maar vergeleken met het origineel vind ik her toch wat minder.

De duidelijke uitzondering voor mij blijft de Lorde remix van Girl, So Confusing die me helemaal overwelmde toen ik die voor het eerst hoorde, en die ik nog steeds enorm superieur vind t.o.v. de oorspronkelijke versie.

De andere hoogtepunten (beter of even goed vs. het origineel) voor me zijn So I met A.G. Cook en Club Classics met bbtrickz. Niet per se beter maar wel interessante/leuke versies om naar te luisteren zijn de remixes met Julian Casablancas, Shygirl, Caroline Polachek, The Japanese House.

Sowieso heeft Charli hier een fantastische 'era' van gemaakt, veel iconischer wordt het niet!

En als klap op de vuurpijl ook nog eens Ke$ha op Spring Breakers! En dat is ook wel écht een match juist met dat nummer.

Neem aan dat Hello Goodbye dan ook nog onder handen wordt genomen.

Everything Is Romantic met Caroline Polachek schiet echt buitengewoon raak. De synth-sound, de vocals, alles klopt. So I komt daar bij in de buurt, A.G. Cook zorgt dat het naast tekstueel ook muzikaal een grote ode is aan SOPHIE

Ok, de versies met Caroline Polachek en Julian Casablancas hebben wel wat

Moet de volgorde van de nummers hier niet anders? Eerst de remix nummers en daarna het originele album.

Ik vind eigenlijk dat het merendeel geen remixen zijn maar collabs / covers / herinterpretaties / alternative versions. Misschien ben ik dan wat ouderwets maar een remix is voor mij wanneer een producer of DJ met je track aan de slag gaat. Slechts bij een paar van de nummers op dit remix album is dat het geval, en in geen geval leidt dat tot epische 8-minuten versies voor op de dansvloer.
Ik had graag nieuwe "club classics" op gezien. Laat die oude garde waar je inspiratie uit haalt maar opdraven: een Justice remix, een Tiesto remix, Benni Benassi remix, DJ Dark remix, DJ S3RL remix, Fatboy Slim remix, Skrillex remix, etc. Hoe episch zou dat geweest zijn?
Kortom, ik heb moeite deze plaat te beoordelen op wat het is, omdat ik teveel een idee heb van hoe het had kunnen zijn.

Laat maar

Met Maurice eens, vind dan ook nog de Bon Iver track wel aardig maar de rest dus echt overbodig.

Owner of a Lonely brat

Belangrijker: staan op het vinyl alleen de 'nieuwe" remix nummers, of ook de orginele nummers van het album. Want dan ben ik in een keer klaar

Das niet belangrijker . Ik heb hem na lang zoeken gekregen, hij lag ergens op een pakketpunt zonder dat ik daar bericht van had gekregen. maar goed.
En ja, hier staan alle nummers op! Je moet wel diep in de buidel tasten

Just a moment... - discogs.com

Als je die nieuwe versie bedoelt, daar staan alleen remixes op: Just a moment... - discogs.com