Arch Enemy - Blood Dynasty (2025)

De nieuwe singles zijn weer guitarpicking goed. Kwaliteit gegarandeerd.

Goh, wat is "Paper Tiger" toch een ongelooflijk lekker nummer. Het 'speelse' karakter mede door het ongelooflijk fijne gitaarwerk, maakt dit tot één van de meest opvallende nummers die ik sinds tijden van AE gehoord heb.

Overigens zit het altijd wel goed met deze dame en heren. Ze doen al jaren hetzelfde maar toch weet het altijd weer te bekoren. Toffe band!

De voorganger van 3 jaar terug was uitgegroeid tot één van mijn favoriete Arch Enemy albums. Dat zal deze niet zo snel overtreffen hoewel het ook hier weer prima in elkaar zit hoor. De ideeën achter de songs zijn misschien niet zo heel sterk. Een simpele instrumentale Presage en dan nog een gebrekkig Franse ballad doen het album geen goed. Er ontbreekt ook een echte kraker zoals My Apocalypse, Nemesis, The Eagles flies alone of War eternal. Liar and Thieves komt daar nog het meest bij in de buurt maar daar moeten we wel erg lang op wachten. Voor de occasional fan geen must have.

Als de bonustracks (in dit geval sterke overblijfsels van het vorige album) beter zijn dan de standaard tracks op deze nieuwe schijf moet je je als band toch wel achter de oren krabben. Arch Enemy is een betrouwbare band en komt ook nu weer degelijk uit de hoek, maar te veel tracks hebben van die flauwe refreintjes en lijden aan het anthem-euvel. Men wil blijkbaar graag dat alles live uit volle borst wordt meegezongen. Leuk, maar op plaat werkt het lang niet altijd. Al met al niet één van de betere albums van de band.