CHARLOT - Lost Like Alice (2024)

Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Review: CHARLOT - Lost Like Alice - dekrentenuitdepop.blogspot.com

Review: CHARLOT - Lost Like Alice
Lotte Mulder heeft met haar project CHARLOT een geweldig album gemaakt, dat in muzikaal opzicht betovert, in vocaal opzicht imponeert en zowel met de songs als met de teksten hopeloos intrigeert

Lost Like Alice van CHARLOT had ik bijna laten liggen, maar wat zou dat zonde zijn geweest. Het project van de Nederlandse muzikante Lotte Mulder heeft immers een bijzonder album gemaakt. Het is een album dat in muzikaal opzicht steeds van kleur verschiet en varieert tussen uiterst ingetogen songs, sprookjesachtige klanken en stevig aangezette beats. De muziek op Lost Like Alice is prachtig, maar de zang van Lotte Mulder vind ik nog wat mooier. Het komt allemaal samen in avontuurlijke songs, die lekker in het gehoor liggen maar ook altijd verrassen. De persoonlijke verhalen, soms gevat in afwisselend poëtische en ongrijpbare teksten, dragen nog wat extra bij aan de magie van dit uitstekende album. CHARLOT, absoluut onthouden die naam.

Eind oktober verscheen Lost Like Alice, het debuutalbum van CHARLOT. Op basis van een stukje dat ik op het Internet tegen kwam over het album concludeerde ik dat het waarschijnlijk niets voor mij was, waarna ik het album direct vergat. Omdat de spoeling deze week wat dun is wanneer het gaat om nieuwe albums greep ik naar wat releases van de afgelopen weken en kwam het debuutalbum van CHARLOT toch weer voorbij.

CHARLOT is overigens een project van de Nederlandse muzikante Lotte Mulder, die na een aantal singles debuteert. Op basis van de eerder genoemde informatie op het Internet verwachte ik wat eendimensionale elektronische popmuziek met door autotune vervormde vocalen. Lost Like Alice laat echter een totaal ander geluid horen.

Het project van Lotte Mulder maakt op haar album inderdaad met grote regelmaat gebruik van elektronica, maar eendimensionaal klinkt deze elektronica zeker niet. De Nederlandse muzikante beperkt zich ook zeker niet tot elektronica, want een aantal songs op haar debuutalbum heeft genoeg aan de piano, wat stemmige of bijna sprookjesachtige tracks oplevert.

Wanneer de Nederlandse muzikante grijpt naar de elektronica kan het meerdere kanten op. In een aantal tracks hoor je vooral atmosferische klankentapijten, maar Lost Like Alice bevat ook een aantal tracks met stevige beats. In muzikaal opzicht is Lost Like Alice soms niet eens zo ver verwijderd van het meesterwerk van Zaho de Sagazan (La symphonie des éclairs) al heeft CHARLOT niets met het Franse chanson. Ik ben niet altijd gek op vooral met elektronica ingekleurde albums, maar het geluid van CHARLOT is mooi en fantasierijk.

Lost Like Alice heeft zich overigens laten inspireren door het boek Alice's Adventures In Wonderland van Lewis Carroll, wat weer een pseudoniem is van de Engelse wiskundige Charles Lutwidge Dodgson. Het is een boek dat bij verschijnen een modern sprookje werd genoemd. CHARLOT heeft van Lost Like Alice een nog wat moderner sprookje gemaakt, dat met grote regelmaat verwijst naar het eigen leven van Lotte Mulder. Het verdient overigens aanbeveling om de teksten op het album goed te bestuderen, want deze zijn al even fantasierijk en onnavolgbaar als de muziek op het album.

Zeker wanneer CHARLOT kiest voor bijna klassieke arrangementen raakt haar muziek aan die van Agnes Obel, maar Lost Like Alice sluit ook aan bij een aantal van de beste popalbums die dit jaar zijn verschenen, waarvan ik zeker het laatste album van Billie Eilish wil noemen, al laat dit album zich maar af en toe vergelijken met het album van CHARLOT.

In muzikaal opzicht voldeed het album totaal niet aan mijn lage verwachtingen en ook in vocaal opzicht maakte CHARLOT al snel gehakt van mijn verwachtingen. Lotte Mulder is een bijzondere zangeres, die met haar stem net zo veelzijdig is als met alle klanken op het album. Lost Like Alice bevat een aantal sprookjesachtige passages met engelachtige zang, maar ook als popzangeres kan Lotte Mulder uitstekend uit de voeten.

Ik laat me bij Nederlandse muzikanten nog wel eens leiden door vooroordelen, zeker als deze op het Internet gevoed worden, en daar moet ik echt mee stoppen, want Lost Like Alice is een sensationeel goed album dat ik niet graag zou hebben gemist. CHARLOT wordt hier en daar in één adem genoemd met Froukje en S10, maar de Engelstalige songs op Lost Like Alice hebben veel meer kans op internationale aandacht. Die aandacht moet de Nederlandse muzikante ook echt gaan krijgen, want Lost Like Alice is een album met internationale allure. Erwin Zijleman

Krijgt hier het label pop / electronic mee. Meestal een genre waar ik slecht mee uit te voeten kan, maar daar mag in dit geval zeker folk aan toegevoegd worden. De mix die hier door CHARLOT van gemaakt wordt bevalt mij verrassend goed. De synths doen me hier en daar zelfs aan de meer toetsengeoriënteerde progrock denken. Maar misschien speelt mijn beperkte referentie kader op het gebied van electronic pop mij hier parten. Hoe dan ook. Speelt hier inmiddels meerdere rondjes.

Agnes Obel werd al genoemd maar dan omgeven met meer sferische synths. Sommige nummers meer dansbaar. Ook Paris Paloma komt bij mij op als referentie. Leuke tip weer van Krenten uit de Pop van een artiest die ik anders waarschijnlijk niet zo snel ontdekt zou hebben.