Patti Smith - Horses (1975)

Heb deze al jaren en echt nooit met aandacht beluisterd.
Nu zaterdagavond speelt Patti Smith op het Cactusfestival te Brugge en daar ben ik dus aanwezig tijd voor een heropfrissing

Ik heb deze plaat of werk van patti smith ook al jarenlang niet beluisterd, vanavond staat ze in paradiso, ik heb kaartjes. Wil haar toch nog een keer zien voordat deze oude kaars dooft, ben benieuwd of ze haar felheid , ze loopt langzaam naar de 80, nog heeft.

Ik was er gisteren bij, en het was één groot feest (ondanks de hitte)! Ze heeft haar unieke zangstem nog steeds niet verloren, gelukkig; en hopelijk heeft ze voor vanavond nog genoeg energie over voor het dansen en springen, want ook dat was er gisteren nog volop bij! Een fantastisch podiumpersoonlijkheid, lief en stoer tegelijkertijd! Ik ben heel blij dat ik dat heb mogen meemaken, want het maakte het tot één van de beste optredens die ik ooit heb mogen bezoeken

Na twee luisterbeurten vind ik deze alom geprezen plaat van Patti Smith, tegenvallen. Nummers ervaar ik al snel als irritant en dat ligt aan Patti's geforceerde stemgeluid. Regelmatig is de zang veel te overdreven aangezet. Ook de liedjest beklijven niet echt.

Het nieuwsfilmpje bij het 50-jarig jubileum van Horses met enkele grote namen op de bühne.