Stevie Wonder - Songs in the Key of Life (1976)

Een klassieker uit de jaren '70. Met name ook bij de dames en heren critici. Nu moet ik zeggen dat ik daar niet altijd een hoge pet van op heb, maar in dit geval sluit ik me bij hen aan.
In de jaren '80 was het gedaan met Stevie Wonder, want toen kreeg hij het voor elkaar om een draak van een song tot wereldhit uit te laten groeien (ja inderdaad I Just Called .... brrrrrrr).

Another Star vind ik echt super. Werd vorig jaar ergens ook aardig gecoverd als Outro Lugar. Swingt echt de pan uit, allebei. Verder is dit wel the classic van Stevie, dus 4 sterren!

Geweldig nummer

Love's in need of love today vind ik ook heerlijk

Mijn 45 toeren schijfje van I Wish ging altijd op de draaitafel voor ik het nachtleven in dook. Nog steeds een van de swingendste nummers ooit.

De klassiekerstatus van dit album behoeft haast geen verdere bevestiging eigenlijk. Maar wat ongelofelijk jammer, dat deze mijlpaal sinds het jaar 2000 alleen nog maar verkrijgbaar is in een véél te scherpe remastering. De technici lijken zich voor de heruitgave vóór alles op helderheid te hebben geconcentreerd waardoor de oorspronkelijke volheid, warmte en diepte - de organische klank kortom - haast volledig verdwenen zijn. Gelukkig heb ik de - misschien iets te doffe - oude CD's uit de jaren '80 nog. 't Is te hopen dat de remastering van het album voor een eventuele SACD-versie volledig herzien gaat worden; 30th anniversary edtion in 2006 wellicht?

Stevie "zag" het groots, na zijn eerdere successen Talking Book en Innervisions. Maar liefst 1u45min en 21 songs lang, nu eens soul dan weer R&B of funk, ... Wonderboy liet niks aan het lot over, dit moest en zou zijn paradepaardje worden. We moeten het hem nageven, Songs in the Key of Life is wel degelijk een meesterwerk. Misschien minder intiem dan Innervisions en hier en daar een song die wat uitgesponnen wordt maar zeg nu zelf, wie Love's in Need of Love Today, Village Ghetto Land, Sir Duke (wat een swinger dit!), I Wish, Pastime Paradise, het verbluffende trio Isn't She Lovely-Joy Inside My Tears-Black Man, As en Another Day op één album heeft staan, mag op zijn beide oren slapen.
Met Marvin Gaye's What's Going On het beste uit de zwarte Motown-stal!

Nadat je de eerste noten van dit album hebt gehoord weet je gewoon dat je naar iets heel bijzonders luistert. En doe je .

Stevie Wonder's finest hour. Zoveel mooie songs, zoveel gevoel er in gestopt. Tot op de dag van vandaag staat deze plaat als een huis. En dan mag je, na bijna dertig jaar (!!!!) best spreken van een klassiek album.

Stevie is in de jaren 80 verguisd vanwege één héééél erg fout nummer. Ik vergeef het hem telkens als ik luister naar Innervisions en deze Songs In The Key Of Life. Eén keer bagger weegt absoluut niet op tegen zoveel moois.

Vandaag voor het eerst sinds tijden weer eens gedraaid en er meteen maar een half sterretje bijgedaan. Want wat is dit toch mooi. En knap bovendien, als je nagaat dat hij bijna alles zelf heeft geschreven, gespeeld en geproduceerd. Zoveel klassiekers en bijna geen misser (hoewel Isn't She Lovely op het randje is). Jammer dat mijn dubbelelpee volledig is stukgedraaid en ik ooit de cd-versie zal moeten aanschaffen.

Hier ook een halfje erbij, of zal ik er maar meteen vijf van maken. Black Man

Ken deze alleen van LP. Vind een heerlijke CD. Wordt tijd dit ik zelf eens op CD aanschaf. Maar dan moet ik wel de oudere versie en niet de remastered versie hebben zo te lezen. 4 sterren.

Ongelooflijk!

Heb je net in amper 2 jaar tijd 4 ongekend mooie platen afgeleverd, en dan zoiets...
Een dubbelaar met alleen maar steen goeie nummers.
De meeste nummers zijn inmiddels wel een keer gecovered.

Ik weet niet Stevie het vandaan haalde, maar ik raad hem aan weer het zelfde bed te kopen waar hij toendertijd in sliep, het zelfde dieet te volgen, met de zelfde mensen om te gaan etc. etc.
Helaas zal het waarschijnlijk niet helpen om het recept voor het maken van dit monument uit de muziekgeschiedenis te hervinden.
Hoeft ook niet eigenlijk, want er is tenminste één "Songs in the key of life" .

***** natuurlijk

Ik heb geen zin (en het heeft geen zin) om alle lof over dit album nog eens te herhalen, maar ik vind het raar dat hier nog niemand Saturn en Joy inside in my tear heeft vermeld. Dus bij deze: 2 supernummers waar vooral Saturn een prachtige tekst heeft.

Voor de rest ben ik met de rest hier eens dat dit album een absolute klassieker is en een hoogtepunt in de popmuziek.

...Ik heb ook niets toe te voegen al vind ik het dan weer vreemd dat niemand "As" heeft genoemd als favoriet...
En aan alle mensen die de remaster te gelikt vinden: Blijf gewoon lekker het heilige vinyl draaien!!! Dat is, zeker bij dit soort albums met rijk gevulde klankvelden, zooooveel beter...

De man was een genie, niets meer en niet minder.. deze plaat is een van de bewijsstukken daarvoor. Hoe hij zover heeft kunnen afdwalen is iedereen een raadsel denk ik..

Hoezo? I Just Called to Say I Love You is toch een meesterwerk? (geintje)

Hmm... Ik heb deze plaat al een hele tijd in huis, maar ik heb hem nog nooit beluisterd. Ik dacht altijd: "ach, waarom zou ik dit een kans geven? Het is toch niets. Alleen die afgrijselijke hoes al..." Maar ja, nu ik al die positieve reacties hier zie denk ik dat ik hem maar eens op ga zoeken.

en dan als de sodemieter gaan draaien!!

Gevonden! Ben bij nummertje 1 nu

# 5 is goed

Ik luisterde ff deze muziek keek naar Stevie Wonder en ik ontdek... HIJ IS 13 MEI GEBOREN! ik ook!
Toevallig!

'Songs in the Key of Life', ofwel een plaat met schitterende funky soulmuziek en heel wat klassiekers. Vaak wenkbrauwengefrons bij het vaststellen dat verscheidene wereldbekende nummers eigenlijk Wonder boven wonder ( ) in Stevie Wonder's hoofd ontsponnen werden.
Anderhalfuur ferm de pan uit swingen met nummers die je niet meer loslaten, al steken de meeste 'songs' op dezelfde (logische) manier in elkaar, als een boysband die het refrein 6x zingt (en de laatste keer een toontje hoger ). Misschien was het Stevie die de formule uitvond, en daar ben ik hem dan ook niet dankbaar voor.
4,25*

Een van de beste platen ooit geproduceerd. Absoluut en zeker. Voor mij zondagochtendmuziek omdat mijn ouders de gewoonte hadden op die ochtend Stevie op de platenspeler te leggen. Van generatie op generatie, want mijn zoontje zet 'm nu ook uit zichzelf op als de croissants uit de oven komen...

Sommige tradities zijn er om voor eeuwig te behouden.

Idd dat is vaak met dit soort artiesten, ze krijgen veelste weinig credit voor nummers waarvan je niet eens realiseert dat hun ze destijds geschreven hebben, is ook het geval met b.v. Billy Joel en Eric Clapton.

Mooie plaat dit, super en zo verrot vond ik Stevie helemaal niet hoor in de 80s, heb op de basisschool nog een playback wedstrijd gewonnen met I just called..... dottig he.

Voor funk/soul muziek ben ik zeker niet in de wieg gelegd, maar voor dit document maak ik graag een uitzondering. Zeer hoogstaande muziek met dito teksten en ik mijn dochter maar uitleggen dat dit geen album is met covers maar met originelen.

Zalige plaat blijft dit! Swingende funk/soul klassiekers die stuk voor stuk die warme, gezellige sfeer met zich mee nemen.
Heerlijk!

Goede cd, het zal denk ik niet één van mijn favorieten worden. Het is niet helemaal mijn sfeertje dit album, ik vind Stevie af en toe een irritante zanger en veel nummer vind ik een beetje langdradig. Toch denk ik dat dit wel een klassieker is, de uptempo nummer bevallen me toch het meest. Sir Duke is toch wel één van mijn favorieten, daar word ik altijd erg vrolijk van. Soms vind ik dat Stevie zo veel hoop mee wil geven, dat het me een beetje tegen gaat staan. Geluk, liefde, geloof... wat jij wil jongen

4*

Schitterend album, staan schitterende nummers op, As is echt een hele mooie vind ik persoonlijk, Sir Duke is ook heel mooi inderdaad, maar dit hele album klopt gewoon, veel variatie, verveelt nooit