Mount Eerie - Night Palace (2024)
mijn stem
48 stemmen
Verenigde Staten
Folk / Rock
Label: P.W. Elverum & Sun
-
Night Palace (4:20)
-
Huge Fire (3:04)
-
Breaths (3:32)
-
Swallowed Alive (0:52)
met Agathe Elverum
-
My Canopy (0:58)
-
Broom of Wind (1:39)
-
I Walk (5:06)
-
(Soft Air) (1:02)
-
Empty Paper Towel Roll (1:29)
-
Wind & Fog (1:24)
-
Wind & Fog, Pt. 2 (2:45)
-
Blurred World (1:38)
-
I Heard Whales (I Think) (4:17)
-
I Saw Another Bird (2:12)
-
I Spoke with a Fish (3:12)
-
Myths Come True (3:33)
-
Non-Metaphorical Decolonization (4:16)
-
November Rain (2:15)
-
Co-Owner of Trees (6:10)
-
Myths Come True, Pt. 2 (1:02)
-
& Sun (1:55)
-
Writing Poems (2:25)
-
The Gleam, Pt. 3 (2:24)
-
Stone Woman Gives Birth to a Child at Night (3:22)
-
Demolition (12:03)
-
I Need New Eyes (3:52)
7
geplaatst: 3 september 2024, 18:09 uur
De laatste tijd zat ik regelmatig ogenschijnlijk doelloos uit het raam te staren. Nu weet ik waarom, ik keek uit naar de nieuwe van Phil.
0
geplaatst: 9 november 2024, 14:00 uur
Een meesterwerk, inderdaad. Zou ik willen zeggen.
Wellicht dat deze plaat nog iets meer 'tijd' nodig heeft om uit te werken op me, want het is een vrij complex pallet aan smaken, intermezzo's en fieldrecordings. Iets dat we zéker kunnen stellen is dat Phil Elverum hier eigenlijk sinds lange tijd weer een echte Mount Eerie plaat maakt t.o.z.v. de persoonlijke rouwplaten die hiervoor kwamen. Spaarzaam getokkel, het donkerste en bleekste van ziel.. uitgesponnen over lange, meanderende stukken.
De weg terug werd natuurlijk eerder al ingezet, maar voelde tot dus ver steeds als een goede poging gecombineert met een degelijke plaat.. maar nu is dat vlammetje weer volledig aan.
Het zorgt voor een gruizige, lo-fi plaat waar soms zelfs metal niet wordt geschuuwd; zij het in een Eleverum jasje.
Wellicht dat deze plaat nog iets meer 'tijd' nodig heeft om uit te werken op me, want het is een vrij complex pallet aan smaken, intermezzo's en fieldrecordings. Iets dat we zéker kunnen stellen is dat Phil Elverum hier eigenlijk sinds lange tijd weer een echte Mount Eerie plaat maakt t.o.z.v. de persoonlijke rouwplaten die hiervoor kwamen. Spaarzaam getokkel, het donkerste en bleekste van ziel.. uitgesponnen over lange, meanderende stukken.
De weg terug werd natuurlijk eerder al ingezet, maar voelde tot dus ver steeds als een goede poging gecombineert met een degelijke plaat.. maar nu is dat vlammetje weer volledig aan.
Het zorgt voor een gruizige, lo-fi plaat waar soms zelfs metal niet wordt geschuuwd; zij het in een Eleverum jasje.
0
geplaatst: 21 november 2024, 10:28 uur
Absurd, het gaat alle kanten uit. Je hoort soms prachtige muziek over vader zijn, en dan weer experimentele lo fi gedoe (wat heel leuk was om te maken denk ik). Ik denk dat voor zo een platen playlists zijn uitgevonden waar je ze kan sorteren naar je mood. Mijn mood digs this.
* denotes required fields.
* denotes required fields.