menu

Moggs Motel - Moggs Motel (2024)

mijn stem
4,04 (12)
12 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Steamhammer

  1. Apple Pie (5:26)
  2. Sunny Side of Heaven (4:04)
  3. Face of an Angel (5:43)
  4. I Thought I Knew You (3:59)
  5. The Princess Bride (5:42)
  6. Other People's Lives (5:38)
  7. Tinker Tailor (3:49)
  8. Weather (4:40)
  9. Harry's Place (1:02)
  10. The Wrong House (4:24)
  11. Shane (4:09)
  12. Storyville (4:34)
  13. Taylors Woods * (2:12)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 53:10 (55:22)
zoeken in:
avatar van MetalMike
Wauw, toch weer muziek van Mogg... ben benieuwd...

avatar van RonaldjK
4,5
Hij is nu twee weken uit, maar de winkel waar ik woensdag was had 'm nog niet op cd ontvangen. Dat wordt een volgende keer, ik wil dit album niet via streaming horen maar meteen van geluidsdrager. Ben benieuwd, nu ga ik eerst terug naar het UFO vanaf 1985.

4,5
Ik heb het album vandaag kunnen scoren op blauw vinyl en was gelijk blij verrast... Sterker nog.. na een aantal luisterbeurten is het album alleen maar verder gegroeid! Naar mijn mening staat er geen zwak nummer op. Mede door het karakteristieke stemgeluid van Mogg heeft dit album een hoog UFO gehalte. Latere UFO fans kunnen dit album dan ook blind aanschaffen. Mogg heeft een solide band om zich heen verzameld met o.a. oudgediende Neil Carter (speelde op UFO's The Wild, the Willing and the Innocent, Mechanix en Making Contact). Zwaar onder de indruk ben ik van gitarist Tommy Gentry (Voodoo Six), een genot om naar te luisteren. Top plaat. Voor mij zonder twijfel 4,5 sterren!

4,5
Ik wordt zo blij van dit album, prachtig!

avatar van RonaldjK
4,5
In 2024 werd definitief duidelijk dat het legendarische UFO niet meer zal vliegen. Hun laatste was een tegenvallend coveralbum, maar de voorganger met eigen werk A Conspiracy of Stars (2015) vond ik vijf sterren waard. Als ik in de nazomer van 2024 verneem dat zanger Phil Mogg (76!) terugkeert met een nieuwe groep genaamd Moggs Hotel, sta ik áán.
Gezien Moggs hartproblemen zit een (buitenlandse) tournee er niet in: hij zal het bij hooguit een enkel concert houden. Dat betekent dus dat hun titelloze debuut het werk moet doen, hetgeen de groep glansrijk lukt.

Waar UFO vanaf 1973 steevast een niet-Engelsman op gitaar had - zelfs Paul Chapman was Welsh - is Moggs Hotel een geheel Engelse groep, al zijn de groepsnaam en de thematiek van de hoes sterk Amerikaans. Anders dan de laatste UFO's werd de muziek in Engeland opgenomen. Er klinkt robuuste, melodieuze hardrock, gegoten in sterke composities die dankzij de melancholie in de stem van Mogg extra cachet krijgen.
De laatste tour die UFO maakte was met de teruggekeerde gitarist/toetsenist/saxofonist/dwarsfluitist Neil Carter in de gelederen. Hij bleef in Moggs Hotel aan de zijde van de frontman en speelt een prominente rol.
Het verhaal begint echter als Mogg tijdens de covid-lockdown bassist Tony Newton ontmoet. De twee gaan samen muziek maken waarvoor Steve Harris van Iron Maiden zijn studio beschikbaar stelt. Naast Carter sluiten gitarist Tommy Gentry en drummer Joe Lazarus zich aan.

De composities zijn zonder uitzondering prima en met alle uptempo hardrock soms verrassend, zoals het instrumentale kleinood Harry's Place dat als opstapje voor The Wrong House fungeert, of slotlied Storyville dat op een eenvoudig maar effectief pianothema leunt. Mijn grootste favoriet is het stoempende The Princess Bride, dat net als menig ander nummer profiteert van de koortjes van zangeressen Zoe Devlin Love en Laurie Mansworth en een prachtig, opvallend uittro bevat.
Bij dit alles kreeg Newton zeven schrijfcredits en Carter zes: het levert de nodige variatie in composities en melodielijnen op. Daarbij is het genieten is van het klassieke rockspel van de laatste, dat in fraai contrast staat met de modernere aanpak van Gentry.

En daarmee eindigt mijn reis door het oeuvre van UFO / Mogg/Way, inclusief de zijstapjes naar het solowerk van Pete Way. Beste Kondoro0614, hopelijk kun je er wat mee! Moggs Hotel is een onverwacht pareltje van 2024 gebleken. Niet grensverleggend maar wel vertrouwd goed, vol creatieve klasse.

avatar van Kondoro0614
4,5
Ik gooi hem in mijn lijstje RonaldjK, gezien het jaartal wel spoed, misschien kandidaat voor mijn uiteindelijke top 10 .

avatar van Kondoro0614
4,5
Hey RonaldjK nog thanks voor deze tip. Hele toffe plaat geworden, ik hoor hem nu pas voor het eerst. Ik kan mij overigens volledig vinden in jouw verhaaltje. Voor mij had dit net zo goed een UFO plaat mogen zijn, daar is hij wel echt geschikt voor maar, ik waardeer Mogg en zijn energie om zelfs nu met 76 jaar nog een nieuw project te starten. Moggs Motel is overigens precies wat je er van verwacht, een kei leuke en soms best stevige hardrock plaat die ook best luchtig te beluisteren is. Ik moet zeggen dat ik de nodige gitaar partijen echt wel lekker vind, het swingt en rockt aardig door. Je hoort dat Mogg op leeftijd raakt, alleen is dat totaal niet hinderlijk of erg in dit geval, ik heb daar bijvoorbeeld met Ian Gillan meer last van (die overigens laatst op Graspop echt slecht was hoor, jemig).

Hele fijne tip, en ik sta sterk te twijfelen om hem zelfs in mijn eindejaarslijstje te knallen. Hoe staat dat bij jou? Heeft deze plaat een plek in je persoonlijke top 10 van 2024?

avatar van RonaldjK
4,5
Heb geen albumlijstje gemaakt, maar Moggs Hotel hoort met de nieuwe Anciients en die van SPRINTS tot mijn favorieten van 2024 wat scheurende gitaren betreft. De comebackplaat (tevens afscheidsplaat?) van Sweet is denk ik mijn andere favoriete verrassing van dit jaar.

avatar van jailhouserocker1
4,5
Diepe buiging voor een van mijn favoriete zangers aller tijden. Wat heeft deze man mij veel plezier gebracht, zowel op de plaat als live met UFO. Waar het de laatste jaren met UFO helaas vooral voortkabbelende muziek was wat ze uitbrachten, dit is een heerlijk album geworden dat alles behalve voortkabbelt. Goede songs, fijn gitaarwerk en een geweldig zingende Mogg. Wat een superfijne verrassing.

avatar van MetalMike
geplaatst:
Zo, wat klinkt dit fris zeg! De eerste keer dat ik 'm nu beluister, ben verrast zonder meer. Dit heeft alles wat ik graag in Hard Rock hoor, begeesterde band en een lekker geluid. Zang is geïnspireerd, solo's mogen er zijn, ritmesectie doet meer dan alleen maar een maatje geven en niet onbelangrijk: de nummers zijn gewoon goed en af.
Klinkt zeker niet per se als een nieuwe UFO, 'tuurlijk er zijn raakvlakken - ik denk soms terug aan de High Stakes And Dangerous Men plaat of de eerste Mogg/Way - maar over het algemeen komt die band niet eens terug bij mij. Het is gewoon heel erg, zeg ik het weer: fris. Snufje Metal zelfs hier en daar, maar bovenal heerlijk geïnspireerde Hard Rock met een ook vleugje Soul. Benieuwd of de nieuwe Europe als die ooit komt, hier aan kan tippen. Petje af jongens...

Gast
geplaatst: vandaag om 18:35 uur

geplaatst: vandaag om 18:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.