Jordan Rudess - Permission to Fly (2024)
mijn stem
11 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Inside Out
-
The Final Threshold (4:06)
-
Into the Lair (9:31)
-
Haunted Reverie (5:14)
-
The Alchemist (8:36)
-
Embers (4:03)
-
Shadow of the Moon (5:29)
-
Eternal (8:53)
-
Footstep in the Snow (4:02)
-
Dreamer (5:03)
-
Incarnation * (3:31)
-
Nocturne in Fm * (5:33)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur:
54:57
(1:04:01)
0
geplaatst: 29 december 2024, 22:30 uur
Een album met een sterk begin. Vooral de opener is fraai door de keyboards en de subtiele piano. Ook het daarop volgende Into the Lair is prettig. Het grijpt wat terug op 'old school progrock', klinkt soms wat jazzy en biedt veel afwisseling. De gitaarsolo van Bastian Martinez is fraai.
So far so good, maar hierna is de beste koek eigenlijk al op. De nummers zijn middelmatig en hebben weinig echte bijzonderheden meer te bieden. Ja misschien dat de Alchemist nog een ruime voldoende scoort, Een nummer met mooie maatwisselingen. Daarna regent het zesjes.
Dat is jammer want de 68 jarige toetsenman heeft met Dream Theater bewezen een begenadigd musicus te zijn. Zijn eerdere soloalbums (een hele lijst) ken ik niet maar de meeste scoren op MuMe een stuk(je) beter. Die maar een keer proberen.
Voor nu 3 sterren.
So far so good, maar hierna is de beste koek eigenlijk al op. De nummers zijn middelmatig en hebben weinig echte bijzonderheden meer te bieden. Ja misschien dat de Alchemist nog een ruime voldoende scoort, Een nummer met mooie maatwisselingen. Daarna regent het zesjes.
Dat is jammer want de 68 jarige toetsenman heeft met Dream Theater bewezen een begenadigd musicus te zijn. Zijn eerdere soloalbums (een hele lijst) ken ik niet maar de meeste scoren op MuMe een stuk(je) beter. Die maar een keer proberen.
Voor nu 3 sterren.
0
geplaatst: 13 januari, 16:28 uur
Geweldige plaat, en eigenlijk de enige Rudess solo plaat die ik in zijn geheel graag beluister.
Dit komt door de aanpak: meer focus op de melodie en minder op de (overigens knappe) technische hoogstandjes. Ook heeft deze veel meer vocals (slechts 1 instrumental) dan voorheen, wat me brengt bij het volgende punt:
That Joe Payne, wat een geweldige zanger... kippenvel!!!
Uiteindelijk is dit voor mij zelfs de beste release van 2024 geworden, en komt ie nog regelmatig op de draaitafel.
Het materiaal kent wat mij betreft ook geen filler. Alleen maar geweldige songs, waarbij er nog een paar uitschieters te benoemen zijn: de 3 singles Embers, Shadow of the Moon en the Alchemist.
De rest doet er echter niet veel voor onder, zelfs het geheel instrumentale Dreamer is een prachtige afsluiter (doet me denken aan de 'end credits' soundtrack bij een film).
Ik hoop dat Jordan met deze mannen op tournee gaat om dit prachtige album live uit te voeren (kleine kans gezien de drukke DT agenda). Op zijn allerminst hoop ik op een vervolg!
5 sterren *****
Dit komt door de aanpak: meer focus op de melodie en minder op de (overigens knappe) technische hoogstandjes. Ook heeft deze veel meer vocals (slechts 1 instrumental) dan voorheen, wat me brengt bij het volgende punt:
That Joe Payne, wat een geweldige zanger... kippenvel!!!
Uiteindelijk is dit voor mij zelfs de beste release van 2024 geworden, en komt ie nog regelmatig op de draaitafel.
Het materiaal kent wat mij betreft ook geen filler. Alleen maar geweldige songs, waarbij er nog een paar uitschieters te benoemen zijn: de 3 singles Embers, Shadow of the Moon en the Alchemist.
De rest doet er echter niet veel voor onder, zelfs het geheel instrumentale Dreamer is een prachtige afsluiter (doet me denken aan de 'end credits' soundtrack bij een film).
Ik hoop dat Jordan met deze mannen op tournee gaat om dit prachtige album live uit te voeren (kleine kans gezien de drukke DT agenda). Op zijn allerminst hoop ik op een vervolg!
5 sterren *****
* denotes required fields.
* denotes required fields.