Wat een gewéldig idee!!

Niet per se in deze samenstelling heb ik de Peter Green-loze periode (vanaf 1970) al jaren geleden op een eigen cd-tje gebrand. Want het is, hoewel wat ondergesneeuwd en commercieel gezien een drama, helemaal geen slechte muzikale tijd. (Ik laat hier het wél toegevoegde Peter Green tijdperk, track 1 t/m 3 en dat van Danny Kirwan/Jeremy Spencer, track 4 t/m 6, even buiten beschouwing).
De tijd dat Bob Welch leadguitarist was (tracks 7 t/m 19) en alleraardigste, wat mellow-achtige (mede door zijn vocalen) rocksongs schreef. Christine boetseerde haar songs voorbeeldig van blues naar de FM rock van de latere jaren. En Welch gaf haar meer ruimte dan later Lindsey Buckingham, hoewel de laatste natuurlijk veel beter kon modelleren, gitaar spelen en verkopen.
Hoe dan ook, voor velen een onbekende periode. Maar wel eentje om ook te omarmen en in ieder geval er kennis mee te maken.