Lee Moses - Time and Place (1971)

Volgens de mensen die er verstand van hebben een 'lost soul classic'. Time and Place kwam in 1971 op kleine schaal uit. Er is weinig bekend over Lee Moses, alleen dat hij inmiddels dood is en dat hij studiomuzikant was (hij heeft nog backing vocals gedaan bij Jimi Hendrix, schijnt). Men heeft maar twee foto's van hem, waarvan die op de hoes van dit album er één is. Voordat hij dit album uitbracht, had hij wat singles uitgebracht en na het album kwam nog een single.
Nu is dit alles bij elkaar verzameld op één cd die enkele maanden geleden is uitgekomen als het album plus bonustracks, keurig met alles op de juiste (chronologische) volgorde. Het heeft iets triest, vind ik, heel het werk van deze man verzameld op één plastic schijfje.

Misschien vind ik het wel vooral triest omdat dit GOED is, niet zomaar goed, maar echt, echt, echt goed. Lee Moses heeft misschien wel de rauwste soulstem die ik ken. Het is wat gevaarlijk om iemand met één album met de Grote Meester te vergelijken, maar als ik (geweer tegen mijn slaap) een naam moet noemen: Otis Redding. Ja, het woord is eruit. Af en toe doet 'ie me trouwens (merkwaardig genoeg) ook denken aan een op hol geslagen Cee-Lo.
En daarmee geef ik eigenlijk gelijk aan dat dit helemaal 'mijn' soul is. Dit is rauwe soul, soul met een ongeslepen randje, soul met whiskey in de strot. Het volgt allemaal de gouden, ongeschreven soulregels en is dus niet vernieuwend binnen het genre, maar who cares. Lee Moses weet af en toe wel flink de randen op te zoeken en soms terug te gaan naar de basis (mind you, dit was al in de jaren '70). Het is vaak funky, maar nog vaker schuurt het tegen blues aan, wat ook komt door zijn rauwe manier van zingen. De zang brengt alles naar een hoger platform. Een ballad als I Can't Take No Chances is zonder die zang wat gewoontjes, maar dat is puur buiten de zang gerekend.
De nummers zijn trouwens vaak wel goed gearrangeerd en volgens mij heeft Lee Moses niet de eerste de beste studiomuzikanten op zijn album laten spelen. Vooral de bas springt er in sommige nummers uit.

Het enige waar ik niet zo'n fan van ben, zijn de instrumentale nummers (Day Tripper en Reach Out I'll Be There), maar dat is toch echt maar een heel kleinigheidje. Zolang je daar nummers als Bad Girl tegenover hebt staan, is er weinig aan de hand. Al met al denk ik dat dit mijn beste ontdekking is van dit jaar. Sterker nog: het zal me niet verbazen als dit album in de toekomst in mijn top 10 komt.

Voor een uitgebreid verhaal over deze man en de nummers op het album, check deze site. Ik mag natuurlijk niet linken naar nummers, maar via deze blog zijn misschien wel nummers te beluisteren.

Ik ken de bonus liedjes niet, maar het (originele) album zelf is een essentiele slice deep soul. Ook lekker funky

Hahaha, had het kunnen weten dat jij het kende. Bonustracks wisselen wat. Reach Out I'll Be There en Day Tripper zijn instrumentale covers (Four Tops en Beatles natuurlijk). Op zich wel aardig, maar zeker te missen. De rest van de bonustracks is zo'n beetje allemaal van hetzelfde (hoge) niveau als het album. Alleen de laatste twee daar kan ik nog niets over zeggen, want die heb ik nog niet te pakken weten te krijgen.

Klinkt goed, ergerg goed.

Zal hem eens snel bestellen..

Ongelovelijke plaat. Wat een emotie zit hierin zeg.

Ik vind het ook wel erg leuk klinken. En dat voor m'n eerste (echte) soulplaat. Hij moet misschien nog wel even groeien.

Bedankt Psychonaatje.

Dit is ongeloofelijk mooi. Ontroerend gewoon..

Als ik dit album in één woord samen zou moeten vatten dan zou dat 'rauw' worden. Lee Moses heeft een zeer rauwe stem. Een stem met prachtig veel beleving en onbehoorlijk veel gevoel. De toptracks van dit album zijn dan ook de vocale songs.
Daarnaast staan er nog een paar instrumentale songs op. Die zijn eveneens allen van topkwaliteit, maar toch kunnen - in verhouding - de vocale songs mij meer boeien.
Toch prachtig dat er een album als dit bestaat en dat die dan ook gere-issues worden. Soul is still alive, en dat is hieraan te merken. Dat de geluidskwaliteit af en toe wat tegenvalt maakt mij echt geen enkele reet uit, want wat je hoort in van zo'n wereldklasse dat je dat maar voor lief neemt. Dit album heeft zelfs kortstondig in mijn top-10 gestaan.

4,5 dikverdiende en groovy, funky, raw en soulvolle sterren.

Erg tof album,

Ik luister net pas voor de eerste keer, excuses nogmaals hiervoor, komt vooral door het feit dat ik tijdsgebrek heb door mijn huidige exames. Het album verrasst me erg, ongelooflijk hoe dit onbekend gebleven is, ik heb btw de Originele LP geluistert, de 9 tracks (voor alle duidellijkheid). Time and Place en Adorable One vind ik echt schitterend Mooi gezongen over het algemeen, echt gevoel en rauw, prachtige producties, zoals 'psychonaatje' al eens aan gaf: beetje Otis Redding-achtig, maar alleen vind ik Otis net nog een trapje hoger qua alles eigenlijk. Ik weet nog niet waar dit zal eindigen, kan 4* worden maar evengoed 5*. Ik merk wel wat er zal gebeuren de komende dagen. De bonus-tracks kijk ik ook erg naar uit.

Bedankt psychonaatje voor deze aanrader .

Een mooie plaat, inderdaad.

Zijn stem is net een mix van de rappers Ja Rule en DMX.
Als DMX (laat ik zeggen) 'schreeuwend' gaat rappen, vind ik dat echt tof!
Ik vind dus dat de stem van Lee daar een beetje op lijkt, echt tof!

Ik heb een paar nummers van 't album niet kunnen beluisteren. Zodra ik die heb beluisterd, breng ik m'n stem uit.

Maar wat ik tot zover heb gehoord is wel een ruime voldoende, kan ik alvast melden..

Ben niet zo laaiend enthousiast als mijn voorgangers (amen!), maar dit is uiteraard meer dan in orde. Heb alleen de negen tracks van de oorspronkelijke release gedraaid - zoals het album op de site staat moet er eigenlijk 2007 staan - en vind de kwaliteit nogal wisselend. De titeltrack is om te beginnen formidabel, vind de covers tamelijk overbodig (zo'n track als California Dreaming is toch echt niet best). Wat mij toch tot 4* brengt is zijn stem, die zo lekker kan overslaan, die bij tijd en wijle uit zijn tenen lijkt te komen en die uit zijn voegen barst van de soul.

Een goed album en blij dat ik dit heb leren kennen. Ik heb wel eens moeite met oude ´I´m Black - and - Proud - Soul´ omdat de schreeuwerige ´rauwe´ stijl van zingen mij lang niet altijd raakt, net zo min als veel moderne, juist weer heel subtiele zang dat ook niet doet. Je moet het wel kunnen dragen. Wel: deze man kan het, heeft kwaliteit. Beste nummer vind ik het titelnummer, dat ik ook er meteen uitpikte als iets bijzonders, ook al stond het op mijn mp3-speler pas op de 4e plek.

Net als Lebowski, of misschien dus nog wel sterker, vind ik California Dreaming een totale misser. Het nummer is nauwelijks te verbeteren, is geen soul, kan het ook niet worden en hoort niet solo te worden gezongen. Alles valt dood. Daarentegen vind ik Hey Joe wel oké. Vind het zelfs een van de beter nummers van het album. Verder een plusje voor de ballad waarvan ik de titel even vergeten ben, waar Lee zodanig uithaalt dat hij zijn keel bijna geheel dichtknijpt (´Why don´t You Lo.....ve me!´).

Als geheel vind ik het album goed, niet briljant, omdat er toch echt ook ´vullertjes´ op staan. Dat dit nu ineens uit de vergetelheid is opgedoken is natuurlijk prachtig, zeker ook gezien het achterliggende verhaal (dank psychonaatje!), daarmee is natuurlijk niet meteen sprake van een tweede ´what´s going on´.

Hoewel het album als geheel een duidelijke consistente kwaliteit heeft is het probleem met dit album dat er nauwelijks tracks zijn die me echt helemaal inpakken.
Ligt niet zozeer aan zijn stem maar puur aan de kwaliteiten van de producers vermoed ik.

De man heeft een heerlijke rauwe stem. Geweldig! Alleen wat het is... ik heb bij geen enkel nummer: Wow! Dit moet ik even op repeat zetten. En dat hoort wel bij een soul album vind ik. Bij elk album eigenlijk wel. Maar dit is pas mijn eerste luisterbeurt. Dit zal hopelijk wel veranderen. Fijne stem! Maar dat wat hij doet op What You Don't Want Me to Be vind ik best storen. Ik denk dat jullie wel weten wat ik bedoel. Why don't you looovee me?!?! Dat vind ik gwn alles behalve mooi klinken. En dat doet hij wel wat vaker soms.

Erg tof album, bij elk nummer heb ik wel iets van: Tof , Time and Place en Adorable One vind ik echt mooi California Dreaming is ook erg geslaagd, de rest van het album verveeld geen enkele seconde. Lee Moses was ook een erg goede zanger, 9 erg leuke tracks en vette EP.

4*

Deze man kan echt lekker rauw en met veel emotie zingen, wat ik prachtig vind.. maar soms slaat hij naar mijn mening door, dan heb ik bijna de neiging om de cd stop te zetten omdat ik bang ben dat zn stem er kapot aan gaat.
Verder vind ik het een heel mooi album met een aantal super-nummers !

Erg goed album, alleen het nummers What You Don't Want Me to Be vind ik niet fijn om naar te luisteren. Maar na dit nummer komt het geweldige California Dreaming ( echt mijn favoriet van dit album).
4*

Mooi album met een zanger die een lekkere crispy sound heeft.
Ook nog eens erg muzikaal is. 4,5

SUPER!

Vandaag door de brievenbus gekomen en voor het eerst beluisterd.
Erg mooie plaat zeg. Binnenkort zal ik er nog wat uitvoeriger op terug komen. Maar de eerste luisterbeurt was

Wak! nog niet gereageerd bij een van de beste edities van SAvdW. Muzikaal erg vet allemaal, zowel de bas, de blazers en de pingelaars. Ik weet nog steeds niet of ik me nu stoor of niet aan zangerigheid van de opname. Het lijkt wel een tikkeltje te langzaam op te zijn genomen. Bij elke luisterbeurt verschilt het of ik het lekker vind of niet. Zelfs de instrumentale nummers als Reach Out... en Day Tripper kunnen mijn goedkeuring wegdragen. Jammer dat er zo weinig beschikbaar is van deze geweldenaar. Hij komt nog het dichtste in de buurt bij mijn eerste SAvdW-keuze Baby Huey. Beetje dat psychedelische en krakerige. Erg fijn.

SAvdW?

Soulalbum van de week.

Ziet er interessant uit, misschien wel een mooi plaatje om weer eens wat verder te gaan graven in het soulgenre

Als je van een beetje deep-soul houdt. Vrij obsuur, rauwe stem. Dan zit je hiermee goed.

Wie weet waar ik dit album kan kopen?

Wow, wat heb ik lang gezocht naar het volledige album.
Ben hem nu aan het beluisteren, heerlijke muziek
Goede cover van Hey Joe ook.
Mensen die naar dit album opzoek zijn moeten maar even een pm sturen

Dit is kennelijk een Collector's Item. Wat een prijzen voor deze CD bij Amazon. Pfffff ..

Vorige week voor het eerst gehoord in een muziekzaak in de USA. Gelukkig wel nu een complete download gevonden.

Vandaag weer eens beluisterd. Pffff wat een plaat toch zeg. Die zou ik best als origineel op CD of Vinyl wilen hebben.

Aan de vinyl bezitters: Ligt het aan mijn onofficiële persing dat de B-kant van dit pracht album nogal vals klinkt?