Dance Craze (1981)
Alternatieve titel: The Best of British Ska...Live!
mijn stem
11 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Ska
Label: 2 Tone
-
The Specials - Concrete Jungle (3:07)
-
The Beat - Mirror in the Bathroom (3:19)
-
Bad Manners - Lip Up Fatty (3:00)
-
Madness - Razor Blade Alley (2:51)
-
The Selecter - Three Minute Hero (2:51)
-
The Bodysnatchers - Easy Life (2:58)
-
The Beat - Big Shot (2:48)
-
Madness - One Step Beyond (3:23)
-
The Beat - Ranking Full Stop (2:49)
-
The Specials - Man at C&A (2:57)
-
The Selecter - Missing Words (2:57)
-
Bad Manners - Inner London Violence (3:26)
-
Madness - Night Boat to Cairo (3:13)
-
The Selecter - Too Much Pressure (3:00)
-
The Specials - Nite Klub (5:43)
0
DjFrankie (moderator)
geplaatst: 1 augustus 2009, 13:21 uur
Geweldig live ska album, met alle grote ska artiesten in die tijd.
Ook minder bekende songs staan hierop, favoriet ranking full stop van The Beat.
Ook minder bekende songs staan hierop, favoriet ranking full stop van The Beat.
0
geplaatst: 12 maart 2017, 22:48 uur
De versie hier van Man at C & A van de Specials is ook geweldig.
0
geplaatst: 21 december 2022, 11:31 uur
Na de dood van Terry Hall deze maar weer eens uit de kast getrokken.
Wat een mooie tijden waren dat, de dansvloer vd plaatselijke disco onveilig maken met vrienden, beetje ongemakkelijk voor de omstanders
. Dit is eigenlijk een prachtig album voor iemand die beetje kennismaking met de British Ska wil. Alle bands die wat betekenden in die tijd staan er wel op en de live energie is net even extra halfje er bij!
Wat een mooie tijden waren dat, de dansvloer vd plaatselijke disco onveilig maken met vrienden, beetje ongemakkelijk voor de omstanders
. Dit is eigenlijk een prachtig album voor iemand die beetje kennismaking met de British Ska wil. Alle bands die wat betekenden in die tijd staan er wel op en de live energie is net even extra halfje er bij!
0
geplaatst: 27 maart, 22:17 uur
Dwarsdoorsnede van label 2 Tone, gespecialiseerd in ska. Op dit album veel werk uit 1980. Het is tevens de soundtrack van een docu-/concertfilm die - hoera! - op YouTube staat.
Tussen de diverse namen vallen me er vandaag twee op: die van de dan alweer ex-2 Toners Bad Manners, mijn vorige station op de reis door new wave, én de singlegroep The Bodysnatchers - niet te verwarren met een gelijknamige Amerikaanse punkgroep.
De Britse Bodysnatchers was een all-female-band waarvan de dames nog maar kort samenspeelden. Ze scoorden twee hits. De eerste was Let's Go Rock Steady, in april 1980 twee weken #22. Numero 2 was Easy Life, in juli dat jaar #50 halend. Naar verluidt was de instrumentenbeheersing van deze prille groep nog niet al te hoog, wat niet gold voor de stembeheersing van frontvrouwe Rhoda Dakar.
De eerste single werd in zesentwintig takes opgenomen. In het boek 'Walls Came Tumbling Down: The Music and Politics of Rock Against Racism, 2 Tone and Red Wedge' van Daniel Rachel noteerde deze uit de mond van groepslid Nicky Summers over producer Roger Lomas: "We did twenty-six takes and he kept saying: "Play faster".
Na twee singles viel de groep alweer uit elkaar. Vijf leden vormden vervolgens The Belle Stars die in 1983 een succesvol album uitbrachten en ook in Nederland scoorden met pop-funk op single Sign of the Times.
Dakar dook op in The Special A.K.A. en is tot op de dag van vandaag actief; in 2015 bracht ze album Sings The Bodysnatchers uit.
In 2023 verscheen van The Bodysnatchers The Lost Album, met hierop naast de singles werk dat door de BBC en radio-dj John Peel werd opgenomen. Eveneens in 2023 verschenen heruitgaven van Dance Craze op 2LP en als 3cd. Inderdaad, met de nodige bonussen.
Ondertussen reis ik verder door de wondere wereld van new wave en wel naar Londen, waar Mute in 1980 een Duitstalig album van het Düsseldorfse Deutsch Amerikanische Freundschaft uitbrengt.
Tussen de diverse namen vallen me er vandaag twee op: die van de dan alweer ex-2 Toners Bad Manners, mijn vorige station op de reis door new wave, én de singlegroep The Bodysnatchers - niet te verwarren met een gelijknamige Amerikaanse punkgroep.
De Britse Bodysnatchers was een all-female-band waarvan de dames nog maar kort samenspeelden. Ze scoorden twee hits. De eerste was Let's Go Rock Steady, in april 1980 twee weken #22. Numero 2 was Easy Life, in juli dat jaar #50 halend. Naar verluidt was de instrumentenbeheersing van deze prille groep nog niet al te hoog, wat niet gold voor de stembeheersing van frontvrouwe Rhoda Dakar.
De eerste single werd in zesentwintig takes opgenomen. In het boek 'Walls Came Tumbling Down: The Music and Politics of Rock Against Racism, 2 Tone and Red Wedge' van Daniel Rachel noteerde deze uit de mond van groepslid Nicky Summers over producer Roger Lomas: "We did twenty-six takes and he kept saying: "Play faster".
Na twee singles viel de groep alweer uit elkaar. Vijf leden vormden vervolgens The Belle Stars die in 1983 een succesvol album uitbrachten en ook in Nederland scoorden met pop-funk op single Sign of the Times.
Dakar dook op in The Special A.K.A. en is tot op de dag van vandaag actief; in 2015 bracht ze album Sings The Bodysnatchers uit.
In 2023 verscheen van The Bodysnatchers The Lost Album, met hierop naast de singles werk dat door de BBC en radio-dj John Peel werd opgenomen. Eveneens in 2023 verschenen heruitgaven van Dance Craze op 2LP en als 3cd. Inderdaad, met de nodige bonussen.
Ondertussen reis ik verder door de wondere wereld van new wave en wel naar Londen, waar Mute in 1980 een Duitstalig album van het Düsseldorfse Deutsch Amerikanische Freundschaft uitbrengt.
* denotes required fields.
* denotes required fields.