Voor mij kwam Jon Muq een beetje uit het niets. Ik hoorde een los nummer op ergens op een Spotify Playlist en was redelijk snel om. Dat nummer was Runaway, de opener van dit album. Het is hele mooie muziek. Muq heeft een prachtige stem en de instrumentatie is fijn rijk gekleurd. Het voelt als een warm bad. One You Love heeft dan iets sympathieks over zich. Fijne muziek die warmte en oprechtheid uitstraalt. Shake Shake is dan een meer onbekommerd nummer, aanstekelijk van karakter. Het daaropvolgende Lucky Love gaat weer terug naar die eerdere warmte. Bend is een nummer waarop je best een beetje weg mag dromen. Mooi gezongen met de juiste dosis gevoel en gewoon zeer prettig. Love, Love, Love is zo’n nummer waar je meteen in zit. Warm van karakter. Crying, Laughing, Loving, Lying is echt een ijzersterke song. Één van de betere van dit toch al sterke album. Dat komt mede door die onderliggende groove en prachtige zang. Butterflies is dan net wat gevoeliger en Hello Sunshine gewoon heel prettig. Op Dark Door mag je weer wegdromen en Flying Away From Home gaat een beetje richting de stijl van Jack Johnson. Afsluiter Riding is een meer verstild liedje en een prachtige afsluiter van een zeer overtuigend Jon Muq album.