Laurie Anderson - United States Live (1983)

Eindelijk, eindelijk, eindelijk is 'ie er dan, op MuMe, o.a. zodat ik 'm direkt kan opnemen in mijn top 10, waarin die om een heleboel redenen thuishoort. Dit werk doet eigenlijk platen als Mister Heartbreak en Big Science een beetje als mosterd na de maaltijd smaken - Al was Big Science er natuurlijk al eerder. Deze multimediashow duurt eigenlijk acht uur, maar is hier teruggebracht tot vier CD's van samen 4 en een half uur speelduur. Vier CD's is lang, maar ik kán lang luisteren naar het betoverende timbe van Anderson's stem. Haar spoken word is vermakelijk, humoristisch en absurd. Ze is kritisch naar zowel de Amerikaanse consumptiemaatschappij als naar de kunst- en muziekwereld en ook vooral zichzelf. Muzikaal is er ook veel te beleven, allerlei onconventionele instrumenten zoals de Tape Bow violin zijn te horen, absurde instrumentaties zoals op Walk The Dog geven je het gevoel na al die jaren nog steeds te luisteren naar Nieuwe Muziek. En zo kan ik nog uren doorgaan. Avant Garde op zijn best!!! Je leest het al, geen al te objectief verhaal dit, maar ik hoop dat de juiste verstaander aan deze woorden genoeg heeft; Bestellen dit ding, geeft niet wat het kost, en stel je open voor de wereld van Laurie Anderson!

O Superman , 1 van de aller slechtste nummers die ooit zijn gemaakt .

Net als Citizen zeg ik: eindelijk.....het opus magnum van Laurie Anderson op MuMe
Gelijk maar even, om een idee te geven, een stukje "spoken word":

Mach 20

Ik ben benieuwd. De hoes is wel intrigerend en O Superman is natuurlijk briljant, Rudiger.

volgens mij ben jij de enigste die deze song briljant vindt, beste Herman .
ik heb niets tegen Lauri Anderson , integendeel want ik ken maar 1 nummer van haar en die vind ik zo bagger als maar wat , ik geef geen sterren hier voor omdat ik maar 1 nummer ken , dus dan moet je niet stemmen , dat zou onterecht zijn .
ik ben er van overtuigd dat hiet best leuke songs op staan .
op het vinyl singletje duurde O Superman volgens mij 8 minuten .
hier duurt hij aanzienlijk langer , zoals altijd weer het cliche , smaken verschillen .

Ik denk wel dat 'ie de enigste is, maar ik vind het nummer ook goed. Het heeft alleen een wat wrange smaak gekregen naar 11 september 2001, vind ik.

Smaken verschillen inderdaad, Ruud.

En de 11-9 assocatie is inderdaad een beetje wrang.

In ieder geval zijn er hier al drie de 'Oh Superman' briljant vinden, hier is nummer drie in ieder geval.
En daar blijft het niet bij, voor mij is dit één van de grote meesterwerken uit de geschiedenis van de muziek van de 20e eeuw.
Het overstijgt de term popmuziek, hoewel er ook stukken op staan die onder die je noemer zou kunnen vatten.
Het is in de eerste plaats een registratie van iets wat je, ehmm, totaaltheater zou kunnen noemen? Of multimediashow zo als Citizen schreef.

De stukken van het optreden, de performance, die puur en alleen visueel zijn, zijn omdat het hier natuurlijk een geluidsweergave betreft, weggelaten. Dan blijft er altijd nog bijna vier en een half uur te genieten over.

Wat je te horen krijgt zijn stukken muziek, aaneengeregen door delen gesproken woord, conferences, flarden performance en een soort geluidsbody-art waarbij door Anderson zelf ontwikkelde "muziekinstrumenten" als een versterkte bril 'sounds' ten beste geeft. Dan weer gebruikt ze haar lichaam als klankkast, dan haar hoofd als drumstel.
Verder gebruikt ze tape-loops, vocoders, synclaviers, een 'gewone' viool, en de eerder genoemde 'Tape-Bow Viool", waar de brug vervangen is door een opnamekop van een taperecorder, en de haren van de strijkstok een stuk tape bevat, met verschillende stukken tekst of geluiden op de band, die net als bij een 'echte viool'gestreken worden, maar dan over de onamekop. Door de snelheid en positie te varieren onstaan zo woorden, zinnen of geluiden.
Een aantal microfoons naast elkaar, met verschillende vocoder afstellingen geeft de mogelijkheid om telefoongesprekken en hele dialogen in haar eentje uit te voeren.
Op de hoes is een piepklein stukje van het het visuele aspect van de show te zien ( the light in mouth).

Ik heb het geluk gehad Laurie met een soort samenvatting ( the highlights) van United States ooit een keer live te zien, dat optreden van ook goed drie en een half uur , herinner ik me als de dag van gisteren, het draaien van deze plaat zorgt dan als vanzelf voor de 'beelden'.

De muziek varieert van een soort 'avant-garde pop, tot knappe staaltjes jazz, dan weer minimal music. Van alleen een stem begeleid door een keyboard of tape-loop, tot mooi samenspel met het ensemble, waarbij voor mij persoonlijk drummer David van Tieghem de show steelt.

Laurie Anderson, al sinds '95 samen wonend met Lou Reed,
is en blijft voor mij een vrouw die ik enorm bewonder, er is bijna geen kunstrichting die zij niet op haar zeer eigen wijze gebruikt, om haar boodschap over te brengen, en wat mij betreft in ieder geval altijd boeiend en uniek, vaak prachtig, en soms geniaal.

Daarnaast heeft ze een gevoel voor 'humor' die mij erg aanspreekt:
geen dijenkletser, maar humor met diepgang en een soort sophisticated 'cool', een voorbeeld daarvan:

National Debt.

maar het is meer dan humor alleen, de serieuze ondertoon, haar kijk op de dingen, ik vind het vaak verfrissend, soms ontwapenend, maar altijd in hoge mate zichzelf.

wel een mooi verhaal Oldfart

Niet ieders kopje thee, zo blijkt maar weer. Maar dat hoeft ook helemaal niet. En, for the record, ook ik vind O Superman geweldig. Natuurlijk vinden velen deze song verschrikkelijk. Maar die zitten denk ik dan ook niet te wachten op vernieuwing binnen de (pop)muziek. En dat is hun goed recht.

Wachten duurt lang als je uitkijkt naar de volgende plaat van een muzikant die je aanspreekt.
De nieuwe Laurie Anderson; 'Homeland' zal pas volgend voorjaar uitkomen.
Dan deze plaat maar weer eens gedraaid. Bijvoorbeeld dit nummer:

Yankee See:

While I had a dream,
and in it I was teaching cave people how to use blenders and toasters
while I drive up to the cave in my car
in my car
And there they are :
banging their heads against the walls of the cave (harde klappen)

And I say: hey folks, Listen, you're doing it the hard way
let me show you a thing or two: one, two, three, four...

While I was trying to think of something
to tell you about myself and my words,
And I came across this brochure that they are handing out in the lobby
and it says everything I wanted to say: only better.

It says: Laurie Anderson, in her epic performance of United States parts I to IV
has been baffeling audiences,
for years
with her special blend of
Music ( tataah)
Slides (go)
Films
Lights
Tapes
films, ( did I already say films)
and Gestures
and More....
and more..

Well lets take a look around the stage:
at what we like to call: the system

Are either highly sophisticated, state of the art gadgetries,
with which I cast my spell
And let me tell you something:
this stuff does not grow on: trees.

While I was out in LA recently, on music business
And I was just sitting there in the office
filling them in on some of my goals
And I said: Listen,
I 've got a vision,
I see myself as part of a long tradition of american humor:
Bugs Bunny
Daffy Duck
Yosemite Sam

And they said: Well actually,
we had something a little more Adult in Mind
And I said: Okay, okay I can adept!!

Lucy: I'm Home

....iedere draaibeurt weer goed voor een glimlach

Geweldig toch, Oldfart!
Jammer dat dit door weinigen gelezen, laat staan beluisterd wordt. Misschien moet dit werk verplicht worden gesteld op conservatoria, kunstacademies of op de lerarenopleiding engels...maar ja, iets opleggen werkt snel averechts.

Hè hè, kan eindelijk die grote doos met al die lp's de deur uit. Maar wanneer komen nu de beelden die erbij horen...? Het blijft toch een beetje half werk op deze manier.

kan enkel de prachtige meningen van citizen en oldfart bijtreden , ik kan het niet beter zeggen, mensen die eens wat meer open staan voor muzikale vernieuwing leg aub je oor hier eens te luisteren en je houdt ervan of niet , maakt niks uit maar doe eens de moeite en als het je bevalt wees gerust een nieuwe wereld zal opengaan voor je , alleen de lengte valt me wat tegen , want ik kan daar gemakkelijk een uur geboeid naar luisteren maar geen 4 uur , da's teveel

Niet de door fatima bedoelde beelden, maar ook zeer fraai:

live video: Laurie met Lou

Ik ga in de komende weken me aan deze berg wagen. Alleen al omdat O Superman briljant is.

Sinds enige tijd het boek van United States in huis, met heel veel foto's en alle teksten

Eigenlijk raar, al sinds Big Science ben ik dol op de stem, de humor en de arrangementen van Laurie Anderson. Maar nooit de tijd genomen iets meer te lezen over haar. Zo wist ik niet dat ze met Lou Reed was (geen schande, al behoort hij volgens Last.fm tot mijn meest beluisterde artiesten) en had ik nog nooit van dit live album gehoord - en dat is, als ik de recensies lees, wel een schande. Dus maar direct op itunes gedownload - 14 euro voor de hele set klinkt als een koopje.
Ik tik dit terwijl het album nog gedownload wordt, dus mijn mening kan ik nog niet geven. Die komt, zodra ik er een heb

Wat moet ik hier nou mee? Kwam de 5 lp box tegen in smetteloze staat bij mijn 2e hands platenzaak. Snelle blik op mume gaf een lekker hoog cijfer en Laurie kan een potje breken bij mij. Aankoop gedaan en de lp’s de afgelopen paar dagen 1 voor 1 gedraaid. Tja, dit is andere koek. Weet nog niet goed wat ik ervan moet vinden. Bijzonder is het zeker en het heeft toch een bepaalde aantrekkingskracht. Maar eens even laten bezinken. Geen muziek voor ‘n fisje nie