Masta Ace & Marco Polo - Richmond Hill (2024)

De opvolger van het geweldige A Breukelen Story. Eerste single Life Music valt meteen goed, positieve vibe.

Masta Ace is een topMC, Marco Polo is een geweldige Boom Bap-producer en ze hebben in het verleden al bewezen een uitstekend duo te zijn: laat maar komen dus!

Zeer benieuwd! Morgen live in Tilburg!

Woensdag in Brussel Heel benieuwd naar deze. A Breukelen Story was fantastisch

Life Music is alvast lekker, wat jij jordidj1

Certified is maanden geleden al uitgebracht zie ik nu, ook een lekkere productie zeg!

wow vet

Masta Ace en Marco Polo, het best duo sinds Pete Rock en Cl Smooth of Guru en Premier. Dit is hiphop voor de puristen onder ons.. Dit album koop ik blind.. Weet nu al dat het top wordt.

Ik kon er helaas niet bij zijn. Hoe was het?

Ik heb ze gezien in Brussel.
Heel energieke show en hits uit alle albums
In de laatste 20 minuten heeft ie het publiek laten kiezen wat ze wouden horen

Onder andere Block Episode en Mr Bus Driver kwamen daaruit voort.

Het was de 2de keer dat ik hem zag en ik ben overtuigd voor een 3de keer

Heel vet. Masta Ace live is altijd heel goed. Strakke show, perfecte live raps, juiste crowd participatie en natuurlijk een haast ongeëvenaarde discografie om uit te putten. Heb de beste man inmiddels 12 keer gezien en het blijft indrukwekkend hoog niveau.

Ik heb hem nog nooit gezien maar staat al lang op de bucket list. Ik weet niet goed wat ik moet denken van deze release. Breukelen was heel goed dus het is makkelijk om hier een hype voor te voelen maar anderzijds was dat vooral een leuke retroplaat. Dat werkt altijd minder goed als je dat dan nog eens doet.

Geript van YouTube.
1ste luisterbeurt na mijn nachtshift

No Escapin This, The Beat is Nuts... Deze line geeft precies het geniale weer van Ace maar ook de tekortkoming van Marco op dit album.. De beats zijn absoluut niet van het nivo Breukelen Story.. Zoals de beat van Hero die geeft mij een beetje een Czarface gevoel en dat is geen goed teken.. Daarom een voldoende dat wel maar geen classic status zoals Breukelen.

Ik vind Marco juist wel opvallend lekker produceren. Verses van Stricklin, Che Noir en Wordsworth steken er ook bovenuit. Heb alleen wel het gevoel dat M&M een klein beetje in de (zeer terechte) lovende kritieken van hun vorige album zijn gaan geloven. Het idee dat zij als één van weinigen nog echt échte hip hop maken.

Al denk ik wel dat dat gedeelte waar is.. ik hoor weinig Hiphop meer zoals dit..

Toch wel legendarisch weer voor mij. Nagenoeg zo goed als Breukelen story!! Wat een duo

Ik vond Richmond Hill behoorlijk vlak eigenlijk..niet te zeggen saai. Het is allemaal best lekker, net als een boterham met pindakaas, maar geen mad head nods. Het concept is goed en de producties zijn ok. Ook de guest MC's doen hun best, maar het is nergens zo hoogstaand als Breukelen Story. Het mist voor mij definitief de X factor. Ook Ace zijn stem lijkt nu te gaan lijden onder de MS, maar dat is slechts een indruk die ik niet kan staven. Had er meer van verwacht, het is absoluut niet wat ik er van verwacht had. Mensen zijn makkelijk onder de indruk hier. Dit is geen verwijt, maar ik vond dit een absolute tegenvaller!

Gewoon weer een erg fijn album.

Of dat Breukelen Story nu een moderne klassieker is wil ik in het midden laten, dat is gewoon een erg goed album met een verhalende rode draad zoals Masta Ace er wel meer heeft. Richmond Hill is een prettige verderzetting van dat eerste collaboratie-album tussen deze heren. Het doet niets mis. Masta Ace vind ik altijd wel genieten, Marco Polo hoor ik ook graag produceren.

Hopelijk blijft Masta Ace nog lang verder doen en houdt hij niet op met het maken van verhalende albums.

4*

Ik weet niet waar mijn bericht van gister is gebleven, maar ik sluit mij volledig aan bij Yestsida: gewoon een lekker album!

Wat mij betreft gewoon uiterst vet.
Heat of the Moment is een beetje jamer evenals de vele skits maar dat wordt ruimschoots door de rest goedgemaakt. Fijne gasten ook.

Vind het ook een goeie plaat. Hoe goed en zo ga ik tegen het eind van het jaar eens bekijken, nu lekker van genieten. Net als de nieuwe Benny. Leuk begin van het jaar zo met meteen twee grote releases.

Mensen luisteren niet kritisch, of ik ben te kritisch... Geen van beide, of juist allebei. Ik denk ergens er tussenin. Dit album was gewoon een tegenvaller, aan de andere kant: Bij Breukelen Story viel het kwartje pas, nadat ik mad verslaafd raakte aan "Fight Song"... Dus ik sluit niets uit, maar ik acht het wel onwaarschijnlijk. Ik ben juist extra kritisch op grote namen als deze, en nee: daar hoef ik geen props of wat dan ook voor!

Van een album van 2 dergelijke namen mag je meer verwachten dan dit album. Hoogtepunt van het album is voor mij de track met Coast Contra... Zou ook de enige zijn die ik zou opzetten persoonlijk. Jammer, doet niets af aan de legacy van Ace. Het is geen zwak album, maar het is nergens echt mad exciting in mijn oren. Jammer, gemiste kans!

Maar wat vind je er dan aan tegenvallen? "Nergens echt mad exciting", zou je - ik ben gewoon geïnteresseerd - kunnen uitleggen wat je dan vindt ontbreken, of meer had gehoopt?

Lees het eerdere commentaar, het is allemaal wel aardig en leuk...maar nergens een moment waarvan ik denk, YES! Ik vond het een beetje saaiig zelfs... Ik kan er best naar luisteren en had hem al gepre-ordered...maar HHV is niet zo snel in dit geval of ze combineren het weer eens met iets anders... Tja, voor mij is dit een gevalletje net niet. Het ontbreekt aan dat beetje extra sjeu. Leuk maar nergens echt geweldig... Als Masta Ace met Marco Polo een album doet verwacht ik iets meer en heb ik hogere verwachtingen. Ook vind ik dat de MS bij vlagen begint door te klinken (althans zo lijkt het wel imo) in zijn stem. Het is gewoon een net niet. Het is niet wack, maar ik sta er ook niet bij te springen of krijg zware nekklachten van mijn hoofd op en neer gooien... Het was het niet en het is het niet... Misschien komt het nog, sommige albums moeten op je groeien. We zullen zien!

Ik snap het wel, ik heb hetzelfde gevoel. De sound hier is uiteraard niet noodzakelijk heel anders dan op Breukelen. Ik durf zelfs zeggen dat er kwalitatief misschien ook niet geweldig veel verschil is tussen beide albums. Maar bij hun eerste album had je geen verwachtingen. Het was een tijd waarin enkele hiphop grootheden een laatste retrokunststukje dropten en wij met zijn allen daar betrekkelijk van genoten. Breukelen paste in dat straatje en was verfrissend, herkenbaar, actueel maar ook energiek. Een van de betere albums in een rijtje aangename nostalgische platen.

Dit album sluit enkele jaren later aan op dat werk. Maar nu verwacht je net wat meer, het is nog een beetje minder origineel, de trend is er niet en dan heb je naar mijn beleving een fijn album zonder album. Je luistert het nergens met tegenzin, regelmatig knik je mee met de beat of verschijnt er een glimlach op je gezicht door een lijn van MA. Maar het is geen aaneenschakeling van hoogtepunten, geen trip waarin je wordt meegenomen en je hebt ook niet noodzakelijk de neiging om dit album continu opnieuw te beluisteren.

Toegegeven, deze begint zeker op mij te groeien.

Yes, heb ik ook. Sterke plaat.

Ik adviseer iedereen met een wat lager cijfer toch nog eens terug te pakken naar dit album. Ik durf bijna te stellen dat Breukelen en Richmond aan elkaar gewaagd zijn. Waar Breukelen insloeg als een bom, moest Richmond even groeien.. maar nu dat zo is, kan ik bijna niet kiezen..